tag:blogger.com,1999:blog-2029193505710353381.post8185248121103641240..comments2024-03-19T11:09:18.438+02:00Comments on ΔΙΚΑΣΤΗΣ: Πρακτικό της Διοικητικής 2/2014 Ολομέλειας του Συμβουλίου Επικρατείας (αντισυνταγματικότητα διατάξεων)dikastis.grhttp://www.blogger.com/profile/12547730389483252590noreply@blogger.comBlogger2125tag:blogger.com,1999:blog-2029193505710353381.post-71358405036719080202014-02-17T12:12:54.032+02:002014-02-17T12:12:54.032+02:00Ηθικό-νομικό δίδαγμα (άλλως νομολογιακό προηγούμεν...Ηθικό-νομικό δίδαγμα (άλλως νομολογιακό προηγούμενο) : όταν η νομοθετική πρωτοβουλία δεν πηγάζει από το ΣτΕ, οι θεσπιζόμενες διατάξεις είναι αντισυνταγματικές (αλλιώς δεν είναι): Ολόκληρο μνημόνιο και δεν βρήκαν ούτε μία τόση δα αντισυνταγματικότητα, ενώ εδώ...πόσο εύκολα... Έχουν καταλάβει ότι ξεθεμελιώνουν τη νομιμοποίησή τους; <br />Ομοίως αντισυνταγματική κρίνεται και η ενδεχόμενη κατάργηση ή τροποποίηση διατάξεων εμπνεύσεως του ίδιου Δικαστηρίου! (αν δεν κάνω λάθος το Σύνταγμα προβλέπει ότι η νομοθετική πρωτοβουλία ανήκει στην Κυβέρνηση… και ο νοών νοείτω).<br />Τέλος, μήπως να φανταστούμε ότι εάν το ίδιο Δικαστήριο καταφέρει τελικώς να μεταλλαχθεί σε συνταγματικό, όπως προετοιμάζεται, θα δείξει την ίδια θεσμική αυθαιρεσία, νοσφιζόμενο τις εξουσίες των άλλων λειτουργιών;<br />Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2029193505710353381.post-7699891650974163992014-02-15T23:53:48.433+02:002014-02-15T23:53:48.433+02:00Μεγάλη έκπληξη μου προκαλεί να κρίνει ένα Δικαστήρ...Μεγάλη έκπληξη μου προκαλεί να κρίνει ένα Δικαστήριο με βάση πληροφορίες. Στις αίθουσες δικαστών τον καιρό εκείνο κυκλοφορούσε το γνωστό περιστατικό ή ανέκδοτο για τον δικαστή που πήγε στην τουαλέτττα και εκεί κάποιοι εκ των διαδίκων συζήτησαν υποτίθεται κρυφά τα της υποθέσεως και αυτός αφελώς πίστεψε ότι έμαθε την αλήθεια, με συνέπεια να αποφασίσει (εσφαλμένα) σύμφωνα με την πλεκτάνη που του στήθηκε.<br />Έπειτα δεν καταλαβαίνω την αιτιολογία της ανάγκης παραμονής των δικαστών σε ένα δικαστήριο όπου δεν το επιθυμούν. Αυτή η αναγκαστική υπηρεσία των δικαστών δεν υπάρχει σε καμιά πολιτισμένη χώρα. Εκτός αν εννοείται ότι το ζήτημα τούτο σχετίζεται με το προηγούμενο, οπότε είναι ανάγκη οι δικαστές να συγκεντρώνουν πληροφορίες εκτός της δίκης, για να δικάσουν. Η προοπτική τέτοιων συλλογιστικών βγάζει κάθε λογικό άνθρωπο από τα ρούχα του. Ο δικαστής μπορεί να δικάσει και μόνο μία υπόθεση και δεν χρειάζεται να γνωρίζει τίποτα άλλο από τη δικογραφία και ούτε, εξάλλου, πρέπει να γνωρίζει τίποτε άλλο. Αυτό επιτάσσεται από την ίδια τη φύση της δικαστικής του υπηρεσίας. Ας μας εξηγήσουν, έστω και εκ των υστέρων, γιατί στην απόφαση δεν το κάνουν, ποιά ακριβώς σκοπιμότητα υπηρετεί η παραμονή των δικαστών για πολύ καιρό σε ένα μέρος. Γιατί εμάς μας κυνηγάνε τόσα χρόνια να ΜΗΝ μένουμε πολύ καιρό στον ίδιο τόπο. Τώρα θα δούμε το αντίθετο. Δεν αντιλαμβάνομαι δε πώς γίνεται αυτό να ισχύει στους πολιτικούς δικαστές και στους διοικητικούς ισχύει το αντίθετο. Θα ήθελα παρακαλώ και γι' αυτό μιαν εξήγηση. Και κάτι τελευταίο, αν ο δικαστής πρέπει να μένει τουλάχιστον δύο, που γίνονται στην πράξη τρία χρόνια στο ίδιο δικαστήριο για να υπάρχει ισορροπία ή πώς ακριβώς το λένε, τότε εξακολουθούν να είναι συνταγματικές οι διατάξεις περί αποσπάσεων (που κανονικά δεν είναι παρά μόνο για λίγους μήνες); Αν δεν είναι γιατί δεν το είπαν τόσον καιρό; Και αν είναι γιατί άραγε; Μήπως δύο μέτρα και δύο σταθμά;Anonymoushttps://www.blogger.com/profile/17262569581985714414noreply@blogger.com