Επικρίνονται δικαστές για ευνοϊκές υπέρ συμβασιούχων δικαστικές κρίσεις, τις οποίες θεωρεί προϊόν πιθανής προσυνεννόησης με δικηγόρους
Εντονες επικρίσεις για το γεγονός ότι αρκετοί δικαστές συνεχίζουν να εκδίδουν προσωρινές διαταγές υπέρ συμβασιούχων ή να τους δικαιώνουν με ασφαλιστικά μέτρα διατυπώνει το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους (ΝΣΚ).
Εντονες επικρίσεις για το γεγονός ότι αρκετοί δικαστές συνεχίζουν να εκδίδουν προσωρινές διαταγές υπέρ συμβασιούχων ή να τους δικαιώνουν με ασφαλιστικά μέτρα διατυπώνει το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους (ΝΣΚ).
Τη στιγμή που το ζήτημα των συμβασιούχων εκκρεμεί ξανά στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους επισημαίνει τη μη εφαρμογή των γνωστών αποφάσεων 19-20/07 του ανωτάτου δικαστηρίου (πρόκειται για τις αποφάσεις που έμειναν στην ιστορία λόγω «τηλεφωνικών διασκέψεων» και της πλήρους μεταστροφής του Αρείου Πάγου μέσα σε λίγους μήνες σε βάρος των συμβασιούχων).
Ταυτόχρονα επικρίνει δικαστές και δικηγόρους για τις ευνοϊκές υπέρ συμβασιούχων δικαστικές κρίσεις, χαρακτηρίζοντας τες περίπου ως προϊόν προσυνεννόησης μεταξύ τους.
Μάλιστα, το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, καταλογίζοντας σε διάφορους δικαστές συγκαταβατική στάση απέναντι σε προσχηματικές πρακτικές δικηγόρων, σκοπεύει να θέσει το ζήτημα στους υπουργούς Οικονομικών και Δικαιοσύνης, αλλά και στην ηγεσία της δικαιοσύνης, προκειμένου να διερευνήσουν αν προκύπτουν ευθύνες δικαστικών λειτουργών.
Η σχετική παρέμβαση εκδηλώνεται σε μια χρονική στιγμή που το νομικό ζήτημα εκκρεμεί πάλι στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου και είναι άγνωστο ποια θα είναι η τελική κρίση της, αφού οι προηγούμενες δυσμενείς για τους συμβασιούχους «τηλεφωνικές» αποφάσεις είχαν εκδοθεί με οριακή πλειοψηφία (28-22 ψήφων) και η σημερινή σύνθεση είναι απολύτως νέα (μόνο τρεις μετείχαν στην παλιά Ολομέλεια και άλλοι 8 έχουν εκφράσει γνώμη σε εργατικά τμήματα από τα 51 μέλη του Αρείου Πάγου που συμμετείχαν στη δίκη της 20-1-11, από την οποία αναμένεται με αγωνία η απόφαση).
Σύμφωνα με πληροφορίες, το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους καταλογίζει στους δικαστές του πρώτου βαθμού ότι αγνοούν προκλητικά τις αποφάσεις του Αρείου Πάγου που ενοποιεί τη νομολογία, με συνέπεια να εκδίδονται αντιφατικές αποφάσεις (άλλες υπέρ και άλλες κατά συμβασιούχων), με συνέπεια να κλονίζεται η εμπιστοσύνη προς τη δικαιοσύνη.
Πειθαρχικές διαδικασίες
Ωστόσο, η προσπάθεια επιβολής της «τηλεφωνικής απόφασης» μέσω πειθαρχικών διαδικασιών που κίνησε η ηγεσία της δικαιοσύνης κατά δικαστή που δικαίωσε συμβασιούχους «κόντρα» στην απόφαση 20/07 έπεσε στο κενό, καθώς ο τότε γενικός επιθεωρητής Δικαστηρίων (επίτιμος αντιπρόεδρος ΑΠ) Ιω. Παπανικολάου απέρριψε το αίτημα πειθαρχικής δίωξης του τότε προέδρου Πρωτοδικών Ν. Σαλάτα (σήμερα εφέτη), αναγνωρίζοντας την ελευθερία της δικαστικής κρίσης και τη μη υποχρέωση «υποταγής» του σε ένα ούτως ή άλλως στασιαζόμενο νομικό θέμα.
Ωστόσο, η προσπάθεια επιβολής της «τηλεφωνικής απόφασης» μέσω πειθαρχικών διαδικασιών που κίνησε η ηγεσία της δικαιοσύνης κατά δικαστή που δικαίωσε συμβασιούχους «κόντρα» στην απόφαση 20/07 έπεσε στο κενό, καθώς ο τότε γενικός επιθεωρητής Δικαστηρίων (επίτιμος αντιπρόεδρος ΑΠ) Ιω. Παπανικολάου απέρριψε το αίτημα πειθαρχικής δίωξης του τότε προέδρου Πρωτοδικών Ν. Σαλάτα (σήμερα εφέτη), αναγνωρίζοντας την ελευθερία της δικαστικής κρίσης και τη μη υποχρέωση «υποταγής» του σε ένα ούτως ή άλλως στασιαζόμενο νομικό θέμα.
Σύμφωνα με πληροφορίες, το ΝΣΚ υποστηρίζει ότι οι δικηγόροι των απασχολουμένων σε stage επιδιώκουν να αναβάλλεται ή να συζητείται μια υπόθεση ανάλογα με τη εκ των προτέρων «γνωστή» θέση του δικαστή, υπονοώντας ότι ξέρουν από άλλες αντίστοιχες υποθέσεις εάν η στάση του είναι φιλεργατική ή αντεργατική.
ΑΙΧΜΕΣ ΚΑΤΑ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ
Το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους εστιάζει το πρόβλημα στον συγκεκριμένο τομέα και αφήνει αιχμές κατά δικηγόρων ότι υποβάλλουν προσχηματικά αιτήματα αναβολής αντιδρώντας έντονα στις αντιρρήσεις των μελών του ΝΣΚ (ως εκπροσώπων του Δημοσίου). Καταλογίζει δε σε δικαστές ότι συνήθως δέχονται τα προσχηματικά αιτήματα αναβολής ότι άλλοι δικαστές δηλώνουν από έδρας την άποψή τους και αν είναι σε βάρος των εργαζομένων, προτρέπουν να ζητήσουν αναβολή που γίνεται δεκτή.
Το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους εστιάζει το πρόβλημα στον συγκεκριμένο τομέα και αφήνει αιχμές κατά δικηγόρων ότι υποβάλλουν προσχηματικά αιτήματα αναβολής αντιδρώντας έντονα στις αντιρρήσεις των μελών του ΝΣΚ (ως εκπροσώπων του Δημοσίου). Καταλογίζει δε σε δικαστές ότι συνήθως δέχονται τα προσχηματικά αιτήματα αναβολής ότι άλλοι δικαστές δηλώνουν από έδρας την άποψή τους και αν είναι σε βάρος των εργαζομένων, προτρέπουν να ζητήσουν αναβολή που γίνεται δεκτή.
Με «σκληρή γλώσσα», το ΝΣΚ υποστηρίζει ότι έτσι αναιρείται η αμερόληπτη απονομή δικαιοσύνης και ότι επιβαρύνεται οικονομικά το Δημόσιο γιατί δεν εφαρμόζεται η «τηλεφωνική απόφαση». Επισημαίνει, μάλιστα, ότι δεν έχουν ασκηθεί αναιρέσεις από την Εισαγγελία ΑΠ κατά των ευνοϊκών αποφάσεων, γιατί θεωρείται ότι το θέμα αντιμετωπίστηκε με τις αποφάσεις 19-20/07.
ΠΗΓΉ:
==================================
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
=========================================================
σ.σ. το έγγραφο του ΝΣΚ είναι στην ανάρτηση http://dikastis.blogspot.com/2011/03/blog-post_6251.html
=========================================================
σ.σ. το έγγραφο του ΝΣΚ είναι στην ανάρτηση http://dikastis.blogspot.com/2011/03/blog-post_6251.html
Δε γνωρίζω τι πραγματικά έχει ειπωθεί από τη μεριά του Ν.Σ.Κ., και ως εκ τούτου δε μπορώ και θέλω να τοποθετηθώ επί του θέματος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓενικά όμως λεκτέα τα ακόλουθα:
1) Στην πλειονότητα των αποφάσεων οι συμβασιούχοι δεν έχουν δικαιωθεί με οριστική απόφαση. Απλά έχουν δοθεί προσωρινές διαταγές ή έχουν γίνει δεκτά τα ασφαλιστικά μέτρα, εν αναμονή της απόφασης της Ολομελείας του ΑΠ.
2) Το ότι μια Ολομέλεια έχει αποφανθεί επί ενός νομικού ζητήματος, δε σημαίνει ότι το ίδιο θα πράξει και μια άλλη Ολομέλεια. Αντί πολλών βλ. την ΟλΑπ 18/2004 και την ΟλΑΠ 23/2007 που αφορούν τον εξ αναγωγής δικαιούχο αποζημίωσης από ακάλυπτη επιταγή. Η πρώτη Ολομέλεια απεφάνθη ότι δεν μπορεί ο εξ αναγωγής δικαιούχος να ζητήσει αποζημίωση, ενώ η δεύτερη απεφάνθη ότι τούτο είναι δυνατόν.
3) Η μη άσκηση αναίρεσης από τον Εισαγγελία ΑΠ κατά των ασφαλιστικών μέτρων, πιθανόν να οφείλεται και στο γεγονός της αναμονής της απόφασης της ΟλΑΠ. Επισημαίνεται επίσης ότι με το νέο νομοσχέδιο του ΥπΔικ το άρθρο 699 ΚΠολ αντικαθίσταται και πλέον ο Εισαγγελέας του ΑΠ δε θα έχει δυνατότητα άσκησης αναίρεσης.
4) Αν κάποιοι δικηγόροι κατορθώνουν να δικάζουν συγκεκριμένες υποθέσεις με συγκεκριμένο δικαστή και αν κάποιες αποφάσεις αποτελούν προϊόν προσυνεννόησης, τότε μιλάμε για ποινικά και πειθαρχικά κολάσιμες πράξεις και όποιος το ισχυρίζεται οφείλει να το καταγγείλει στον Εισαγγελέα και να το αποδείξει με στοιχεία και ονόματα. Άλλως είναι κοινός συκοφάντης των δικαστών και των δικηγόρων. Σε κάθε περίπτωση, αν υφίσταται υπόνοια μεροληψίας, υπάρχουν και τα άρθρα 52 επ. ΚΠολΔ (ΕΞΑΙΡΕΣΗ ΔΙΚΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΤΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ)
5) Οι αναβολές που δίδονται, θα πρέπει να χωριστούν σε δύο κατηγορίες: σε εκείνες που δίδονται το πρώτο και στις υπόλοιπες. Για εκείνες που δίδονται το πρώτον, σύμφωνα και με το 239 ΚΠολΔ, αρκεί η επίκληση σοβαρού κωλύματος και 99,9% χορηγούνται από το δικαστήριο, ακόμα και αν αντιλέγει ο αντίδικος. Στις υπόλοιπες περιπτώσεις οι αναβολές που έχουν δοθεί (καταχρηστικά) τούτο έχει συμβεί με τη συναίνεση ΟΛΩΝ των διαδίκων.
6) Η ουσιαστική κρίση του κάθε δικαστή αποτελεί ιερό πράγμα, αφού κρίνει κατά συνείδηση. Για το λόγο αυτό και ο Αντιπρόεδρος του ΑΠ Ιω. Παπανικολάου απέρριψε το αίτημα πειθαρχικής δίωξης του Προέδρου Πρωτοδικών Ν. Σαλάτα. Σε διαφορετική περίπτωση κάθε φορά που θα εξαφανιζόταν μία πρωτόδικη απόφαση, κατά παραδοχή της έφεσης, θα έπρεπε η σύνθεση του δικαστηρίου να διώκεται πειθαρχικά.
7) Ο χαρακτηρισμός μίας απόφασης ως «τηλεφωνικής» (σα να λέμε ανυπόστατης ή λεπρής) θα πρέπει να σταματήσει, καθώς η συμμετοχή των δικαστών στη διάσκεψη μπορεί να λάβει χώρα και με την χρήση τηλεοπτικών ή και τηλεφωνικών συσκευών τηλεδιάσκεψης, υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι ο δικαστικός λειτουργός που καλείται να εκφράσει τη γνώμη του κατά αυτόν τον τρόπο έχει μελετήσει επαρκώς το φάκελο της υπόθεσης με συνέπεια να έχει καταστεί ενήμερος της κρινόμενης διαφοράς καθώς και των νομολογιακών ζητημάτων που άπτονται αυτής (ΠΠρΑθ 7808/2008).
χχχχχχχχχχχχχχ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα χχχχ αντιπροσωπεύουν σχόλιο που έκανα και έσβησα (οφείλω να το παραδεχθώ).
Όσοι πρόλαβαν και το διάβασαν έχει καλώς, οι υπόλοιποι θα μείνουν με την απορία.
Σε γενικές γραμμές αναφερόταν στο αν οι δικαστικοί λειτουργοί οφείλουν, όταν συναντούν δόλο ή βαρεία αμέλεια των αντιπροσώπων του Ν.Σ.Κ. που βλάπτει το Δημόσιο να υποβάλουν αμέσως αναφορά στον Εισαγγελέα και στο Ν.Σ.Κ..
Οι συνάδελφοι του ΝΣΚ έχουν μάλλον μπερδέψει, λόγω υπερβολικής ταύτισης με το στενό δημοσιονομικό συμφέρον του Κράτους, την σημασία της νομολογίας του Αρείου Πάγου και ειδικότερα των Ολομελειών, με την ανεξαρτησία του δικαστή...Ο νοών νοείτο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροφανώς, ας μου επιτραπεί η έκφραση, οι "ΖΟΡΟ" του Ελληνικού Δημοσίου έχουν μπερδέψει την σημασία της νομολογίας του ΑΠ με την ανεξαρτησία του δικαστή... από την άλλη όμως στους κ κ Δικαστικούς Αντιπροσώπους του ΝΣΚ δεν συγχωρείται τέτοιο "μπέρδεμα" και αναμένω ακόμα την αντίδραση των Δικηγορικών Συλλόγων αλλά και της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων!!! Όσον αφορά τα ως άνω σχόλια αγαπητέ dikastis.gr θα συμφωνήσω με τα περισσότερα εκτός από το σχόλιο για την κατά την γνώμη μου πράγματι ανυπόστατης απόφασης και αναφέρομαι στην 19 και 20/2007 ΟλΑΠ η οποία εκκρεμεί προς το ανυπόστατο στο Εφετείο!!! Αναφέρομαι επί λέξει στις σκέψεις του καθηγητή Κ. Μπέη (http://www.kostasbeys.gr/articles.php?s=4&mid=1479&mnu=3&id=24503) "...με σαφήνεια το άρθρο 300 του κώδικα Πολιτικής Δικονομίας ορίζει ανελαστικώς οτι «η απόφαση εκδίδεται μόνον (…) ύστερα απο διάσκεψη και ψηφοφορία όλων των δικαστών που έλαβαν μέρος στη συζήτηση». Αντιδιαστέλλει λοιπόν ο νόμος ανάμεσα σε δυό διαφορετικά στάδια, αφ’ ενός, στη διάσκεψη που προηγείται και, αφ’ ετέρου, στην ψηφοφορία που έπεται. Συνακόλουθα η απο τηλεφώνου δήλωση κάποιου δικαστή της σύνθεσης οτι ψηφίζει υπέρ ή εναντίον της πρότασης του εισηγητή ενδέχεται μεν να συνιστά συμμετοχή στην ψηφοφορία, όμως με καμιά διαστρέβλωση του σκοπού και της γραμματικής διατύπωσης του νόμου δέν μπορεί να συνιστά συμμετοχή σε διάσκεψη. Και τούτο, γιατι διάσκεψη σημαίνει συνεισφορά επιχειρημάτων που θεμελιώνουν ή αποκρούουν ετούτη ή εκείνη την ερμηνευτική λύση, αναφορικά με το αληθινό νόημα του εφαρμοστέου κανόνα δικαίου. Ίσως, άν επρόκειτο για τριμελή σύνθεση πρωτοδικείου ή εφετείου, να μπορούσε με χρήση διπλών τηλεφωνικών συσκευών (ή στο εξωτερικό με τηλεοπτικές συσκευές τηλεδιάσκεψης) να υιοθετηθεί ως ανταποκρινόμενη στο σκοπό του νόμου η διάσκεψη δικαστών που δέν κάθονται γύρω απο το ίδιο τραπέζι. Όμως, ακόμη και μ’ αυτές τις δυνατότητες της τεχνολογίας, διάσκεψη μή παρόντων δικαστών, όταν πρόκειται για ενα δικαστήριο με τόσα πολλά μέλη (51 στη συγκεκριμένη περίπτωση!), συνιστά εμπαιγμό τόσο των κανόνων του δικονομικού δικαίου, όσο και της κοινής λογικής. Κάτι το πολύ πιό σημαντικό: συνιστά παραβίαση της θεμελιακής δικαιικής αρχής της έντιμης δίκης, που πανηγυρικά κατοχυρώνει το άρθρο 6 § 1 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, δηλαδή ενας κανόνας που ισχύει πάνω απο τους νόμους του ελληνικού κράτους."
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ προσωπικά ανεξαρτήτως της νομικής άποψης που έχει ο καθένας θεωρώ ότι δημιουργεί τουλάχιστον επισφάλεια δικαίου η παραπομπή ενός θέματος στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου για την τρίτη φορά μέσα σε 4 χρόνια ενώ νομικά δεν έχει αλλάξει τίποτα. Πιστεύω ότι στην περίπτωση που τεθεί εκ νέου προδικαστικό ερώτημα στο Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων για αυτό το θέμα το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν πρόκειται να λάβουμε καμία απάντηση καθώς το ΔΕΚ έχει απαντήσει το ίδιο αρκετές φορές. Επειδή κυκλοφόρησε η αρνητική πρόταση (όσον αφορά αυτό το θέμα) του κ Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου στην τελευταία Ολομέλεια θεωρώ ότι κάποιος οφείλει να ακούσει και τους ισχυρισμούς των δικηγόρων των συμβασιούχων. Ενδεικτικά σας στέλνω την ηχογραφημένη αγόρευση ενός εκ των δικηγόρων τους, του καθηγητή κ. Άρη Καζάκου http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=joWVGtyWhMc#at=19.
Δυστυχώς ο στοχος των κρυπτομενων πισω απο αυτ την αθλιοτητα ειναι οι καποιοι θελουν οι δικαστές γίνονται υπάλληλοι και διεκπεραιωτές δικογραφιών, και όχι κριτές.Αυτος ειναι ο στοχος της εκάστοτε εκτελεστικής εξουσίας. Και τότε παύει η Δικαιοσύνη να είναι ανεξάρτητη εξουσία και γίνεται θεραπαινίδα κάποιας άλλης.Γιαυτο η προσπαθεια τρομοκρατισης που επιχειρειται σκοπει σε αντισυνταγματικές πρακτικές."δεν εχουν τελειωμο τα μερεμετια σ' αυτο το σαπιο συμπαν"
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΝΤΩΝΗΣ ΑΡΓΥΡΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ