ΑΠΌ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΔΙΚΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΝ
Αγαπητοί συνάδελφοι
Κατά τη συμπλήρωση των φορολογικών μας δηλώσεων, του τρέχοντος έτους 2011, στον ΠΙΝΑΚΑ 2 αριθμ. 7,(ερώτημα: «είστε δημόσιος υπάλληλος»), δεν απαντάμε θετικά και δεν βάζουμε Χ επάνω στη λέξη ΝΑΙ δίπλα στους κωδικούς 027 και 028.
Σε περίπτωση που η φορολογική δήλωση υποβάλλεται ηλεκτρονικά, αν ζητηθούν από το σύστημα στοιχεία εργοδότη, τότε καταχωρούμε τα ακόλουθα στοιχεία:
Στοιχεία εργοδότη: ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
ΑΦΜ 090169674
ΔΟΥ ΙΒ΄ΑΘΗΝΩΝ
Αθήνα 2-5-2011
Με φιλικούς χαιρετισμούς
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΝΩΛΙΔΗΣ
Πρόεδρος Εφετών
Γενικός Γραμματέας ΕΔΕ
ΒΛ. ΚΑΙ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΜΑΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://dikastis.blogspot.com/2011/04/1.html
Σωστή η επισήμανση αυτή όσοναφορα στις φορολ. δηλώσεις μας, συνάδελφοι! Δεν πρέπει να χάνουμε ούτε μια ευκαιρία προκειμένου να δείχνουμε σε όσους μας αντιπαθούν, αλλά και σ'αυτούς που δηλώνουν δημοσίως περί... προβαδίσματος της Νομοθετικής Λειτουργίας του Κράτους, ότι ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ υπάλληλοι!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίπαμε μεν...αλλά δεν χρειάζεται να είμαστε και τόσο μυγιάγγιχτοι σε γραφειοκρατικής καθαρά φύσεως ζητήματα. Στο κάτω - κάτω ας επιδιώξει η ένωση τη σύνταξη χωριστού εντύπου φορολογικής δήλωσης για δικαστές. Σε όλα τα ηλεκτρονικά συστήματα(λ.χ. αγορών) πουθενά δεν υπάρχει η ένδειξη δικαστικός λειτουργός διότι είναι κάτι σπάνιο. Και τι θα πει δηλ. οτι εργοδότης είναι το Υπουργείο Δικαιοσύνης; Κι αυτό σε δημοσιουπαλληλία δεν παραπέμπει; Εν πάσει περιπτώσει... Αλήθεια στα σχέδια των γνωστών αγωγών, που ασκήσαμε σχετικά πρόσφατα ποιους είχαμε ως μέτρο σύγκρισης; Οχι πάντως τους βουλευτές...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυνάδελφε δεν είμαστε μυγιάγγιχτοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆκου μια ιστορία, που μας την έλεγε ο καθηγητής του διεθνούς δικαίου για να μας δείξει τι συνέπειες μπορεί να έχει μια μακρόχρονη πρακτική ανοχής μιας χώρας, όταν πλέον καταφεύγει στο διεθνές δικαστήριο:
Ήταν κάποτε δύο γείτονες ο Ε και ο Τ. Ο Τ συνήθιζε να ακουμπά και να ξεκουράζεται στον όμορο τοίχο του σπιτιού Ε, χωρίς ο τελευταίος να κάνει τίποτα. Κάποια στιγμή ο Τ κάρφωσε και ένα καρφί στο τοίχο με τη δικαιολογία ότι ήθελε να κρεμά το παλτό του την ώρα που ξεκουράζεται. Μετά από καιρό ο Ε θέλησε να βάψει τον τοίχο του και τότε ο Τ επαναστάτησε, δηλώνοντας ότι εδώ και καιρό τον χρησιμοποιεί για να ξεκουράζεται και να κρέμα τα ρούχα του.
Τότε το παράδειγμα μου είχε φανεί απλοϊκό. Τώρα καταλαβαίνω ότι η υπονόμευση κάποιου με τρόπο αργό και μεθοδικό μπορεί να έχει καλύτερα αποτελέσματα και από την κατά μέτωπο επίθεση.
Υ.Γ. Συγχαρητήρια για την ιστοσελίδα. Δεν γνωρίσω ποιος συνάδελφος τη χειρίζεται (πιστεύω να είναι συνάδελφος) αλλά του εύχομαι καλή δύναμη
Το παράδειγμα είναι πολύ σωστό και συμφωνώ και με το συμπέρασμα. Απλώς, όμως, λέω οτι όταν επιχειρηματολογεί κανείς για αυτονόητα πράγματα οτι δηλ. ο δικαστής είναι λειτουργός και άμεσο όργανο του κράτους και όχι δημόσιος υπάλληλος και μπαίνει μάλιστα και σε διαδικασία διαλόγου για το θέμα αυτό, μπαίνει στο παιχνίδι, που θέλουν κάποιοι και εύλογα ακόμη και ένας καλόπιστος τρίτος μπορεί να αναρωτηθεί: ΄΄ρε μπας και έχουν δίκαιο όσοι τους λένε δημοσίους υπαλλήλους; μήπως είναι δημόσιοι υπάλληλοι και δεν το ξέραμε τόσα χρόνια; για να το ψάξουμε λίγο...΄΄. Εάν, πάλι, θεωρήσουμε οτι υπάρχει συστηματική προσπάθεια υπονόμευσης της δικαιοσύνης εκ μέρους θεσμικών παραγόντων της χώρας, ακόμη και μέσω του εντύπου μιας απλής φορολογικής δήλωσης... τι να πω... Ωραίο επίπεδο θεσμών! Γι αυτό όλα κυλάνε τέλεια στη χώρα...
ΑπάντησηΔιαγραφή