Διανύσαμε ήδη τον δεύτερο μήνα συνεχών κινητοποιήσεων. Η
ψήφιση του «Μεσοπρόθεσμου» και του παρελκόμενου μισθολογίου μας ολοκληρώθηκαν.
Πολλοί φίλοι άρχισαν ήδη να αναρωτιούνται για το πού οδηγούμαστε πλέον και ποια
στάση πρέπει να τηρήσουμε. Εάν η αναστολή του αγώνα μας προσέφερε κάποια λύση ή
ήταν μονόδρομος δεν θα διστάζαμε να την αποδεχτούμε.
Δεν έχουμε εμμονές και
φετίχ, ούτε θα υποστηρίζαμε απόψεις που μας διχάζουν, μόνο και μόνο για λόγους
συνδικαλιστικούς, εγωιστικούς ή πόλωσης με την κυβέρνηση. Είναι όμως πασιφανές
και αναντίρρητο ότι η Κυβέρνηση έδειξε ιδιαίτερη σκληρότητα και εμπάθεια
απέναντί μας. Έφερε μεγάλη μερίδα των δικαστικών λειτουργών στην πόρτα της
απόγνωσης και της οικονομικής εξουθένωσης. Οι συνολικές μισθολογικές μειώσεις
που αγγίζουν το 60% την τελευταία διετία, στερούν πλέον την αναγκαία
νηφαλιότητα από συναδέλφους που έχουν ως πρώτη προτεραιότητα την επιμήκυνση του
χρόνου αποπληρωμής των δανείων τους προς τις τράπεζες ή την ρύθμιση των
επιβαλλόμενων φόρων προς τις Δ.Ο.Υ. Το γεγονός ότι τα μέτρα ψηφίστηκαν όχι μόνο
δεν πρέπει να κάμψει το φρόνημα και την αγωνιστικότητά μας, αλλά και να μας
κάνει περισσότερο αποφασισμένους. Εάν κάποιος είχε επιφυλάξεις για την
συμμετοχή του στις διακοπές των συνεδριάσεων στην αρχή του δικαστικού έτους,
τώρα πρέπει να είναι εκατό φορές αποφασισμένος. Εάν πάλι από την αρχή των
κινητοποιήσεών μας είχαμε βάλει ως τελικό όριο την ψήφιση των μέτρων, αυτό θα
αποτελούσε από μόνο του απόδειξη ηττοπάθειας και έλλειψης σοβαρότητας. Για ποιο
λόγο μια κυβέρνηση να υποχωρήσει από τις ακραίες θέσεις της, όταν απέναντί της
έχει διαπραγματευόμενους που δηλώνουν εξαρχής ότι ο αγώνας τους τελειώνει με
την ψήφιση ενός νόμου, ακόμα κι’ αν αυτός είναι αντισυνταγματικός; Η ψήφιση
δηλαδή του νέου μισθολογίου έλυσε αυτόματα το πρόβλημα επιβίωσης που θα
αντιμετωπίσουμε; Ποιος δεν βλέπει ότι αν σβήσει τώρα η φλόγα του αγώνα μας, δεν
θα υπάρχει δεύτερη ευκαιρία. Δεν μπορούμε να αποδεχτούμε μοιρολατρικά την
ταπείνωσή μας και την άνευ όρων παράδοση της Δικαιοσύνης. Σκεφτείτε ότι θα
έρθουν και νέες μισθολογικές περικοπές και μεγαλύτερη θεσμική υποβάθμιση εάν
σήμερα εγκαταλείψουμε ό,τι αρχίσαμε τον Σεπτέμβριο. Είναι πεποίθησή μας ότι η
Κυβέρνηση κάνει επίδειξη ισχύος απέναντι στον «θεσμικό ανταγωνιστή της»
παραδειγματίζοντας έτσι όλους τους εργαζόμενους. Οι συγκυρίες μας βοηθάνε.
Σύμμαχός μας είναι η πρόσφατη ομόφωνη απόφαση της διοικητικής Ολομέλειας του
Αρείου Πάγου που έκρινε αντισυνταγματικές τις μειώσεις που προβλέπονται στο νέο
δικαστικό μισθολόγιο. Η απόφαση των Δικηγορικών Συλλόγων της Χώρας να
ξεκινήσουν κινητοποιήσεις –διαμαρτυρόμενοι επίσης για νόμο που έχει ήδη
ψηφιστεί- στέκεται επίσης αρωγός στην
δική μας προσπάθεια. Χρειάζεται τώρα πρωτοβουλία της Ε.Δ.Ε. και σύμπτυξη των δυνάμεων
όλων των εργαζόμενων στη Δικαιοσύνη. Μόνο έτσι μπορεί να προκύψει κάτι ωφέλιμο
και αποτελεσματικό για όλους. Η άσκηση δικαστικών προσφυγών είναι ένα όπλο που
έχουμε και θα το χρησιμοποιήσουμε. Δεν μπορούμε όμως να βασιζόμαστε μόνο σ’
αυτές και να εναποθέσουμε εκεί τη ζωή μας. Και τούτο διότι πρόκειται για μια
προσπάθεια που ο καρπός της θα φανεί μετά από πολλά χρόνια και δεν δίνει
απάντηση στο πως θα επιβιώσουν οι οικογένειές μας όλο αυτό το διάστημα. Η
αλληλεγγύη και η κατανόηση προς τους
«τσακισμένους» από τα οικονομικά μέτρα συμπολίτες μας, δεν αναιρούν τα
ίδια συναισθήματα που πρέπει να μας διακατέχουν και προς τους συναδέλφους μας
που βρίσκονται σε οικονομικό αδιέξοδο.
Απευθυνόμενοι
στα μέλη των ΔΣ όλων των Δικαστικών Ενώσεων κάνουμε έκκληση για συνέχιση των
κινητοποιήσεων μέχρι την κατάργηση ή αναστολή του νέου δικαστικού μισθολογίου.
Στους Δικαστές και Εισαγγελείς της Χώρας λέμε: συνεχίστε ακόμα πιο αποφασιστικά
τον αγώνα που ξεκινήσαμε μαζί πριν δύο μήνες. Να μην έχουμε αυταπάτες. Η οπισθοχώρηση
και ο δισταγμός αυτή την κρίσιμη στιγμή ισοδυναμούν με ταπείνωση και εξαθλίωση
και θα έχουν οριστικό και αμετάκλητο χαρακτήρα.
Αθήνα, 18 Νοεμβρίου 2012
Χριστόφορος Σεβαστίδης, Κων/νος Σαργιώτης,
ΔΝ Πρόεδρος Πρωτοδικών Πρόεδρος Πρωτοδικών
Χαράλαμπος Σεβαστίδης,
Πρωτοδίκης Μαρία Κουβαρά,
Ειρηνοδίκης
Μέλη του ΔΣ της ΕΔΕ Μέλη
της ΕΔΕ
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΜΕ ΒΡΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΣΥΜΦΩΝΟ!!!ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΑΚΑΘΕΚΤΟΙ!!!ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε την ως άνω προτεινόμενη συνέχιση των κινητοποιήσεων των Δικαστών θα πρέπει να συμπορευτούν και οι Δικηγόροι (η Ολομέλεια των ΔΣ της χώρας) με αποχή διαρκείας και αποδοχή-εφαρμογή της απο 8.11.2012 πρότασης του ΔΣΑ, ώστε να υπάρχει ενιαία, διαρκής και συντονισμένη δράση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι κυλιόμενες διήμερες αποχές κανένα αποτέλεσμα δεν επιφέρουν (τουλάχιστον αν θέλουμε να γίνει αισθητή από πλευράς στέρησης κρατικών εσόδων η αποχή των δικηγόρων από τα καθήκοντά τους).
Ας δείξουμε επιτέλους (Δικαστές και Δικηγόροι) μαχητικότητα, αποφασιστικότητα και σταθερότητα
(όχι ένα βήμα μπροστά και δύο πίσω...)
Πρόκειται περί κλασσικής περίπτωσης, που επιβεβαιώνει ότι οι περισσότεροι συνάδελφοι αναλώνονται τόσο πολύ στο μικρόκοσμο των δικαστηρίων, που αλλοιώνεται η οπτική τους περί του τι συμβαίνει πιο έξω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ άποψη πως "θα το πάρουν πίσω" το μόνο που δείχνει είναι άγνοια της πολιτικής πραγματικότητας της χώρας.
(Στην καλύτερη περίπτωση, που πιστεύω ότι ισχύει - διότι η χειρότερη περίπτωση είναι το ξεπατίκωμα από κείμενα του ΠΑΜΕ και του Σύριζα).
Έχετε απόλυτο δίκιο, η αναστολή των κινητοποιήσεων μας ισοδυναμεί με αποδοχή της απαξίωσης και εξαθλίωσης μας!!! Εξάλλου αν οι αντιδράσεις μας δικαιολογούνταν μία φορά για την αποτροπή ψήφισης ενός καθόλα αντισυνταγματικού και καταλύοντος το κράτος δικαίου νόμου, τώρα δικαιολογούνται χίλιες φορές, που ψηφίστηκε!! Και ακριβώς γι'αυτό ψηφίστηκε και δεν είχε κανένα θετικό αποτέλεσμα ο δίκαιος αγώνας μας μέχρι τώρα, γιατί οι άλλες δύο εξουσίες δεν μας αναγνωρίζουν, ούτε μας υπολογίζουν, ούτε μας σέβονται, μήτε εμάς, μήτε τις δικαστικές αποφάσεις, που πλέον είναι πρόδηλο ότι δεν θα έχουν καμία σημασία, ακόμη και αν εξακολουθήσουμε να αναλώνουμε τη ζωή μας για να αποκαταστήσουμε τις αυθαιρεσίες και παρανομίες τους, αφού δεν προτίθενται να τις εφαρμόσουν, καθόσον έχουν συγκεντρώσει όλες τις εξουσίες στα χέρια τους, ουσιαστικά απεκδύοντας μας ακόμη και από τον δικαιοδοτικό μας ρόλο με αλλεπάληλες αθέμιτες παρεμβάσεις στο έργο μας, δια της ψήφισης διαρκώς αμφιβόλου νομιμότητας νομοθετημάτων και υπουργικών αποφάσεων, που μας υπαγορεύουν πώς θα δικάσουμε και τί απόφαση θα εκδώσουμε, γι'αυτό δεν θεωρούν ότι κάνουμε κάτι σημαντικό για να αμοιβόμαστε ανάλογα!! Για την κατάργηση λοιπών της δικαστικής εξουσίας και την κατάλυση του κράτους δικαίου και κάθε νομιμότητας, αξίζει να συνεχίσουμε, αλλιώς θα καταντήσουμε κομπάρσοι στο έργο τους και θα έχουμε την ψευδαίσθηση ότι είμαστε δικαστές!..
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνούμε.Πρόσω ολοταχώς.Και νέες ιδέες.Ούτε αυτόφωρα, ούτε ασφαλστικά, ούτε διασκέψεις,ούτε τίποτα.Να νεκρώσουν τα δικαστήρια.Και το βαρύ πυροβολικό μας είναι οι αγωγές.Οτααν γίνει κατάθεση χιλιάδων αγωγών θα υποχωρήσουν και θα μας παρακαλάνε για συμβιβασμό.Εν τω μεταξύ θα δημοσιεύουμε και γνωμοδοτήσεις για τη βασιμότητα του αιτήματος.Αν τις είχαμε κάνει από την αρχή, τώρα θα είχαν εκδικαστεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνεί με τις θέσεις σας (που αγγίζουν τις καρδιές όλων μας και γίνονται στο σωστό timming) πιστεύω η πλειοψηφία των συναδέλφων. Ή τώρα ή ποτέ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΣΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΘΑ ΨΗΦΙΣΤΕΙ ΣΤΟ ΔΣ !!
Δεν πρέπει να σταματήσουμε τον αγώνα. Να συνεχίσουμε μέχρι τελικής πτώσης. Δεν είναι αγώνας για τις "τσέπες" μας, όπως προσπαθούν καποιοι, σκόπιμα, να τον εμφανίσουν. Είναι αγώνας για μια Δικαιοσύνη που είναι Δικαιοσύνη και...δεν την παριστάνει...Πάντως, αν ήμουν στη θέση της ηγεσίας μας, σε μία τέτοια περίπτωση πολέμου, προσβολής, απαξίωσης και ταπείνωσης της Δικαιοσύνης και των λειτουργών της, το λιγότερο που θα έκανα, θα ήταν να παραιτηθώ άμεσα, προς ένδειξη διαμαρτυρίας για τη θεσμική μας απαξίωση. Τι πιο τρανταχτό και αποτελεσματικό; και για να χρησιμοποιήσω και μερικούς στίχους από τον "Ύμνο εις την ελευθερίαν", που θα πρέπει να τον μελετήσουμε (και να μην τον ξεχνάμε) με πολύ προσοχή όλοι οι Έλληνες, ανεξαιρέτως, τη δεδομένη χρονική στιγμή: "27.καὶ σ' ἐσὲ καταγυρμένος,
ΑπάντησηΔιαγραφήγιατί πάντα σὲ μισεῖ,
ἔκρωζ' ἔκρωζ' ὁ σκασμένος,
νὰ σὲ βλάψῃ, ἂν ἠμπορῇ.
28.Ἄλλο ἐσὺ δὲν συλλογιέσαι
πάρεξ ποὺ θὰ πρωτοπᾷς·
δὲν μιλεῖς καὶ δὲν κουνιέσαι
στὲς βρισιὲς ὀποῦ ἀγρικᾷς·
29.σὰν τὸ βράχο ὀποῦ ἀφήνει
κάθε ἀκάθαρτο νερὸ
εἰς τὰ πόδια του νὰ χύνῃ
εὐκολόσβηστον ἀφρό"·-
Συγγενής μου, μου έλεγε ότι όσοι δεν έχουν εκκρεμότητες με τη δικαιοσύνη, δεν έχουν ιδέα για τον πολύμηνο αγώνα μας και όσα ακούσματα έχουν, είναι μόνο τα αρνητικά που προβάλλουν στην τηλεόραση. Την παραίτηση όμως της ηγεσίας μας, πώς θα μπορούσαν να την αποσιωπήσουν;Και επιτέλους, να ορίσουμε κάποιον εκπρόσωπο τύπου να ενημερώνει τον κόσμο για να μη βγαίνει το κάθε "πουλάκι" να κελαηδάει ό,τι "παραμύθι" βολεύει. Και να πω και στο "πουλάκι" ότι αυτός ο πόλεμος προς την ελληνική δικαστική εξουσία από την ελληνική εκτελεστική και νομοθετική εξουσία, ο πόλεμος ανάμεσα στους τρεις πυλώνες της Δημοκρατίας μας, τη στιγμή που ο "εχθρός" της χώρας μας είναι κοινός και έρχεται από έξω με απίστευτες ορέξεις, το σκέφτηκε ότι θα γυρίσει σύντομα μπούμεραγκ; τα είπε όλα ο Δ. Σολωμός: "144.Ἡ Διχόνοια ποὺ βαστάει
ἕνα σκῆπτρο ἡ δολερὴ
καθενὸς χαμογελάει,
«πάρ' το», λέγοντας, «καὶ σῦ».
145.Κειο τὸ σκῆπτρο πού σας δείχνει
ἔχει ἀλήθεια ὡραία θωριά·
μὴν τὸ πιάστε, γιατί ρίχνει
εἱσὲ δάκρυα θλιβερά.
146.Ἀπὸ στόμα ὀποῦ φθονάει,
παλληκάρια, ἂς μὴν πωθεῖ,
πὼς τὸ χέρι σας κτυπάει
τοῦ ἀδελφοῦ τὴν κεφαλή.
147.Μὴν εἰποῦν στὸ στοχασμό τους
τὰ ξένα ἔθνη ἀληθινά:
«Ἐὰν μισοῦνται ἀνάμεσό τους
δὲν τοὺς πρέπει ἐλευθεριά».
148.Τέτοια ἀφήστενε φροντίδα·
ὅλο τὸ αἷμα ὀποῦ χυθεῖ
γιὰ θρησκεία καὶ γιὰ πατρίδα
ὅμοιαν ἔχει τὴν τιμή.
149.Στὸ αἷμα αὐτό, ποὺ δὲν πονεῖτε
γιὰ πατρίδα, γιὰ θρησκειά,
σᾶς ὁρκίζω, ἀγκαλισθεῖτε
σὰν ἀδέλφια γκαρδιακά.
150.Πόσο λείπει, στοχασθεῖτε,
πόσο ἀκόμη νὰ παρθῇ·
πάντα ἡ νίκη, ἂν ἐνωθῇτε,
πάντα ἐσᾶς θ' ἀκολουθεῖ.
151.Ὦ ἀκουσμένοι εἰς τὴν ἀνδρεία,
καταστῆστε ἕνα Σταυρὸ
καὶ φωνάξετε μὲ μία:
«Βασιλεῖς, κοιτάξτ' ἐδῶ!
152.Τὸ σημεῖον ποὺ προσκυνᾶτε
εἶναι τοῦτο, καὶ γι' αὐτὸ
ματωμένους μας κοιτᾶτε
στὸν ἀγῶνα τὸ σκληρό.
153.Ἀκατάπαυστα τὸ βρίζουν
τὰ σκυλιὰ καὶ τὸ πατοῦν
καὶ τὰ τέκνα τοῦ ἀφανίζουν,
καὶ τὴν πίστι ἀναγελοῦν.
154.Ἐξ αἰτίας τοῦ ἐσπάρθη, ἐχάθη
αἷμα ἀθῶο χριστιανικό,
ποὺ φωνάζει ἀπὸ τὰ βάθη
τῆς νυκτός: Νὰ ἐκδικηθῶ.
155.Δὲν ἀκοῦτε, ἐσεῖς εἰκόνες
τοῦ Θεοῦ, τέτοια φωνή;
Τώρα ἐπέρασαν αἰῶνες
καὶ δὲν ἔπαυσε στιγμή.
156.Δὲν ἀκοῦτε; Εἰς κάθε μέρος
σὰν τοῦ Ἄβελ καταβοᾷ·
δὲν εἴν' φύσημα τοῦ ἀέρος
ποὺ σφυρίζει εἰς τὰ μαλλιά.
157.Τί θὰ κάμετε; Θ' ἀφῆστε
νὰ ἀποκτήσωμεν ἐμεῖς
λευθεριάν, ἢ θὰ τὴν λύστε
ἐξ αἰτίας πολιτικῆς;
158.Τοῦτο ἀνίσως μελετᾶτε
ἰδοὺ ἐμπρός σας τὸν Σταυρό:
Βασιλεῖς, ἐλᾶτε, ἐλᾶτε,
καὶ κτυπήσετε κι ἐδῶ!».
Εχουν απόλυτο δίκιο, αν θέλουμε να πετύχουμε πρέπει να συνεχίσουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΜΕ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΕΝΩΣΕΩΝ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥΝ.ΤΩΡΑ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ, ΟΠΩΣ ΛΕΧΘΗΚΕ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΒΕΒΑΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΑΓΓΙΞΑΝ ΤΑ ΝΕΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΟΥΤΕ ΣΤΟ ΕΛΑΧΙΣΤΟ, ΓΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ. ΑΡΩΓΟΙ, ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΤΕΣ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΔΕΙΧΘΟΥΝ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΟΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΙ ΤΗΣ.ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΛΟΙΠΟΝ ΤΩΝ ΔΙΑΚΟΠΩΝ ΤΩΝ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕΩΝ ΜΑΣ ΕΠ ΑΟΡΙΣΤΟΝ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠεριμένουμε να αναρηθεί η επιστολή του Εισαγγελέα Χανίων..Είναι καταπέλτης.Συγκλονιστική
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πρόβλημα πλέον συνάδελφοι δεν είναι οικονομικό. Αν οι Έλληνες πολίτες χειμάζονται δεν τους ενδιαφέρει πώς θα ζήσουν οι δικαστές τους!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πρόβλημα είναι θεσμικό! Καταλάβέ το πια! δεν μας ταιριάζει να γκρινιάζουμε ότι δεν μπορούμε να ζήσουμε... δεν νοιάζει κανέναν αυτό το πρόβλημα μας!
Το θεσμικό όμως όταν οι βουλευτές μένουν ανέγγιχτοι από πάσης πλευράς κι όταν και οι πρώην πάλαι ποτέ βουλευτές διατηρούν όλα τα προνόμιά τους με γραφεία και υπαλλήλους εντός της Βουλής μάλιστα, εμείς δεν επιτρέπεται να παριστάνουμε πια τους "δικαστές" σε μια χώρα χωρίς Δικαιοσύνη!
Όταν ξεκινάς έναν αγώνα ακολουθώντας μέτρα αμφισβητούμενης συνταγματικότητας με τη λογική ότι η δικαιοσύνη βρίσκεται εν αμύνει και σε κατάσταση ανάγκης καθώς διακυβεύεται υπέρτερο συνταγματικό αγαθό ήτοι η ίδια η ανεξαρτησία της, τότε, μετά την ψήφιση του αντισυνταγματικού Νόμου, αναστέλλοντας τις κινητοποιήσεις και συμμετέχοντας σε μία βιαίως βληθείσα και ευνουχισμένη ως προς το κύρος και την ανεξαρτησία της δικαιοσύνη είναι α)σα να μην πιστεύεις και ο ίδιος το πομπώδες περιεχόμενο των ανακοινώσεών σου "οποιαδήποτε περαιτέρω περικοπή θα προσβάλλει τη λειτουργική και προσωπική ανεξαρτησία του Έλληνα Δικαστή που θα αδυνατεί να επιτελέσει το υψηλής ευθύνης καθήκον του"οι οποίες τελικά φαίνεται να εξεδόθησαν "εκ συνδικαλιστικής υποχρεώσεως και υπερβολής" και β)σα να γίνεσαι συμμέτοχος και συ διά παραλείψεως, στη μεδόδευση της υποβάθμισης και εξαθλίωσης του ήδη βαναύσως τρωθέντως θεσμού που έχεις ταχθεί να υπηρετείς....
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ για την προσοχή Σας,
Ι.Π.Π
Μέλος Ε.Ε.Ε
Κύριε Πρόεδρε, πιστεύω πως έχετε απόλυτο δίκιο. Είμαι Δικηγόρος, νέος, πρακτικά άφραγκος, χωρίς μέλλον και προοπτική σε ένα επάγγελμα με διαρκώς συρρικνούμενο αντικείμενο εργασιών. Πιστεύω όμως ότι ο αγώνας σας είναι πλήρως δικαιολογημένος. Όχι μόνο σαν νομικός αλλά και σαν πολίτης αυτής της Χώρας και κυρίως σαν άνθρωπος. Δεν είναι δυνατόν με το έτσι θέλω να τινάζεται στον αέρα το σύνολο των κοινωνικοοικονομικών κεκτημένων μίας χώρας, και να καταστρέφονται οικογένειες, προς το σκοπό εξυπηρετήσεως, μίας έννοιας όλως αόριστης και ανούσιας, όπως είναι αυτή της,δήθεν δημοσιονομικής εξυγίανσης. Τέλος, έχω να σας δηλώσω την αμέριστη συμπαράστασή μου καθώς είστε οι μόνοι που σε αυτή την περίοδο, έχετε τη δυνατότητα να υπερασπίσετε όλους εμάς, από μία εκτελεστική εξουσία, που έχει πλήρως και δια παντός ξεχάσει πως προτεραιότητά της και υποχρέωσή της είναι η εξυπηρέτηση των πολιτών της, την ευτυχία και την ευμάρεια των οποίων, έχει εδώ και πολύ καιρό ξεχάσει να περιλαμβάνει στις οικονομικές εξισώσεις της. Κάθε επιτυχία στον Αγώνα σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυνάδελφοι, είμαι μαζί σας. Όχι μόνο συνέχιση, αλλά και κλιμάκωση. Διότι, δε μας εμπαίζουν απλώς, αλλά μας εξευτελίζουν θεσμικά. Σας ευχαριστώ για την εμψύχωση. Γ. Μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ομάδα σας οδηγεί το Δικαστικό σώμα στην μεγαλύτερη ήττα και στην μεγαλύτερη εξαθλίωση....το μετατρέψετε σε ΓΕΣΕΕ Παναγόπουλου...αμεση διακοπή των κινητοποιήσεων και δικαστική διεκδίκηση των μισθολογικών μας δικαιωμάτων...
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχετε απόλυτο δίκιο - προϋπόθεση της αναστολής των κινητοποιήσεων είναι η αναστολή της εφαρμογής του ντροπιαστικού μισθολογίου. Πιστεύω ότι οι πολίτες προτιμούν να μη δικαστούν για άλλον έναν μήνα οι υποθέσεις αλλά όταν δικαστούν, να πάρουν στα χέρια τους απόφαση που έχει εκδώσει ένας δικαστής πραγματικά ανεξάρτητος και όχι ένας δικαστής που στην καλύτερη περίπτωση δεν έχει μυαλό να ασχοληθεί με τις υποθέσεις του λόγω του ότι δεν είναι σε θέση να συντηρήσει την οικογένειά του και στη χειρότερη περίπτωση καθίσταται ευεπηρέαστος υπό την πίεση των βιοτικών του αναγκών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ απολύτως με τις σκέψεις που διατυπώνονται και τις θέσεις που εκφράζονται στο παραπάνω κείμενο, με τη σημείωση ότι δεν γνωρίζω προσωπικά και δεν έχω στηρίξει, στις πρόσφατες αρχαιρεσίες της ΕΔΕ, τους υπογράφοντες την επιστολή συναδέλφους. Πιστεύω και εγώ, ότι δεν πρέπει να σταματήσουμε τον αγώνα μας τώρα. Το χρωστάμε σε εμάς, στο λειτούργημά μας και στους πολίτες αυτού του κράτους, διότι, εξουθενωμένος οικονομικά Δικαστής, δεν μπορεί να είναι Δίκαιος Δικαστής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητοί συνάδελφοι. Αναγνωρίζω τη μαχητικότητά σας και την ειλικρινή διάθεσή σας να αποτρέψετε την δρομολογούμενη ποδηγέτηση και άλωση της δικαστικής λειτουργίας. Ωστόσο από την αρχή των φετινών κινητοποιήσεων η τοποθέτηση των αποχών από το μέγιστο τμήμα των καθηκόντων μας ως αιχμή του δόρατος της αντίδρασής μας ήταν καταδικασμένη να αποτύχει όπως και τελικά δυστυχώς έγινε και μάλιστα με πάταγο (ειδικό μισθολόγιο). Και τούτο διότι παίξαμε "σε ξένο γήπεδο". Η δύναμή μας δεν καθορίζεται κυρίως από τις απολαβές μας. Αυτές πρέπει να είναι απότοκες της θεσμικής ισχύος μας και όχι η ισχύς μας απότοκη των απολαβών μας. Δείτε πόσο αναντίστοιχα είναι η ισχύς και "τα άντερα" των βουλευτών μας με τις προκλητικά υψηλές αμοιβές τους (και εννοώ φυσικά την ισχύ τους σε σχέση με την προάσπιση του εθνικού και δημόσιου συμφέροντος απέναντι στη στην διεθνή τοκογλυφία). Δείτε πόσο χαρακτηριστικά αναντίσχοιχος είναι ο εξωπραγματικά υψηλός μισθός του ΠτΔ σε σχέση με την ουσιαστικότητα των καθηκόντων του στην υπεράσπιση βασικών Συνταγματικών αρχών και της κοινωνικής συνοχής (και πολλά άλλα παραδείγματα)...Οι αμοιβές μας προέρχονται από τον κρατικό κορβανά, ο οποίος ελέγχεται εκ των πραγμάτων από τις κρατούσες προς το παρόν "μνημονιακές και λοιπές" δυνάμεις. Ωστόσο από τη δική μας δικαιοδοτική κρίση και απόφαση εξαρτάται ακόμα και σήμερα η εφαρμογή των ανάλγητων και, σε πολλές περιπτώσες, έκνομων πολιτικών αυτών των δυνάμεων και κυρίως ο ταχύς εντοπισμός και η αποτελεσματική απονομή της δικαιοσύνης αναφορικά με τα πρόσωπα και τις καταστάσεις που οδήγησαν στη σημερινή κοινωνική εξαχρείωση. Από πέρυσι έπρεπε να είχαμε συντονιστεί με τους κορυφαίους επιστημονικούς συλλόγους της χώρας (δικηγόρους, ιατρούς, πανεπιστημιακούς, μηχανικούς κ.ά) τα περισσότερα μέλη των οποίων πλήττονται ομοίως βάναυσα και να είχαμε εκδώσει σαφές και εμπεριστατωμένο ψήφισμα καταδίκης του εν εξελίξει ευτελισμού της αξιοπρέπειας και της βιωσιμότητας του λαού μας με επακόλουθες προσφυγές στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Αυτό και τώρα μπορεί να γίνει. Η αντίδρασή μας πρέπει να είναι θεσμική ("το δικό μας γήπεδο") με κύριους στόχους την πλήρη θεσμική απεξάρτηση της δικαστικής από την εκτελεστική εξουσία (βλ. άρθρο 90 παρ.5 Σ), την άμεση και χωρίς καμία επιφύλαξη μισθολογική προσφυγή μας στο ειδικό δικαστήριο του άρθρου 99 Σ και κυρίως την απαρέγκλιτη εφαρμογή των Συνταγματικών και υπερονομοθετικών αρχών του κράτους δικαίου (που έχουν καταλυθεί)στις αποφάσεις μας σε όλους τους βαθμούς δικαιοδοσίας.Πολλοί από εμάς φαίνεται ότι έχουμε λησμονήσει ότι αυτό που δεν μπορούν να μας στερήσουν είναι η ανεξαρτησία της κρίσης μας και η ελευθερία της συνείδησής μας και της αλήθειας που πρέπει να μας διέπει. Αυτή η ελευθερία παραμένει κραταιά, διαφαίνεται κυρίως μέσω της άσκησης του δικαιοδοτικού μας έργου και είναι η μόνη που μπορεί να μας αποκαταστήσει σε θεσμικό και, παρεπομένως, σε οικονομικό επίπεδο. Α.Σ.Πρωτοδίκης
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνώνυμε συνάδελφε της 19-11-12, 7.24, βρίσκω πολύ σοφό το συλλογισμό σου. Αλλά τι μας εμποδίζει να συνδυάσουμε τον " εντός γηπέδου" αγώνα και τη συνέχιση αποχων, δικαζοντας πλέον, ως επείγουσες υποθέσεις, όλες τις εργατικές?Αυτές είναι που "τσουρουφλιζουν" τον κόσμο, περισσότερο και από ο,τι "καιγομαστε" εμείς οι ίδιοι.Ήδη τρεις αποφάσεις στον πρώτο βαθμό, έκριναν την αντισυνταγματικοτητα μνημονίου για κατώτερο μισθό...Πρέπει να δώσουμε βάρος στα εργατικα συνάδελφοι.
ΔιαγραφήΕύγε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Ελληνικός Λαός περιμένει πολλά από εσάς. Είσατε ο ακρογωνιαίος λίθος προάσπισης του Συντάγματος που προστατεύει την ισόρροπη οικονομική ανάπτυξη και κοινωνική ειρήνη, που θεσπίζει τις αρχές της ισότητας και αναλογικότητας του χρέους της εθνικής και κοινωνικής αλληλεγγύης, που προστατεύει το δικαίωμα αξιοπρεπούς διαβίωσης, το δικαίωμα στην περιουσία, που καθιερώνει την αρχή της ισότητας στα δημόσια βάρη, τα κοινωνικά δικαιώματα, το δικαίωμα στην εργασία και το δικαίωμα κοινωνικής ασφάλισης, την αρχή της αναλογικότητας, δικαιώματα που προστατεύονται και από την Ε.Σ.Δ.Α. Παρίσταται επιτακτική ανάγκη να συνεχίσετε τον δίκαιο αγώνα σας. Όμως έχετε ηθική υποχρέωση να συμπαρασταθείτε στο σύνολο της Ελληνικής κοινωνίας της οποίας είσαστε τμήμα.
@ Ο/Η Ανώνυμος είπε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠεριμένουμε..
19 Νοεμβρίου 2012 1:48 μ.μ.
======================
Τη συγκεκριμένη επιστολή τη δημοσιεύσαμε το πρώτον στις 23-10-2012
κινητοποιήσεις δικαστών και εισαγγελέων
Ο ανώνυμος 19Νοε, 7.24μμ τα είπε όλα. Συμφωνώ απόλυτα και με την ανάλυση και με την ιστορική αναδρομική στα γεγονότα.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Όποιος δεν θυμάται το παρελθόν του, είναι καταδικασμένος να το ξαναζήσει, είχε πει κάποτε ο Ισπανοαμερικανός φιλόσοφος George Santayana, ο οποίος έζησε από το 1863 ως το 1952.Αυτό παθαίνει σήμερα σύσσωμη η ελληνική κοινωνία και μαζί της και εμείς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.Χαλαρώσαμε τις φραγές μας, τα όριά μας, την ηθική μας. Επαναπαυθήκαμε στους ευρωπαίους φίλους μας, που μας δάνειζαν αφειδώς τεράστια χρηματικά ποσά τα προηγούμενα χρόνια (με σκοπό να τα πάρουν πίσω με το αζημίωτο και με το παραπάνω) και εμείς εξίσου αφειδώς και ασύστολα τα κατασπαταλούσαμε. Επαναπαυθήκαμε, λικνιζόμενοι και ονειροπωλώντας σε σαιζ λογκ, κάθε είδους ξαπλώστρες και αιώρες, πίνοντας φρέντο, καπουτσίνο και άλλα μοντέρνα και ... εξευγενισμένα ροφήματα.Αλλοτριωθήκαμε και αλλιωθήκαμε.Ξεχάσαμε όμως έτσι, το ποιοί πραγματικά είμαστε (την ιστορία μας), το ποιοί επιδίωξαν την αλλοτρίωση και την "απαλλοτρίωσή" μας (οι αλλοδαποί και οι εγχώριοι (υποτιθέμενοι) φίλοι, σωτήρες και προστάτες μας), κυρίως όμως ξεχάσαμε το τι έκαναν σε τέτοιες περιπτώσεις οι πρόγονοί μας.Δεν θα αναφερθώ σε πολλά παρά μόνο σε ένα όνομα που τυχαία διάβασα σε μια εργασία σε ένα σχολικό τετράδιο του γιού μου και κάτι μου θύμιζε.Κάτι ασαφές και αχνό που δεν μπορούσα όμως να θυμηθώ τι ακριβώς αφορούσε.Κάποιον "μεγαλοκαρχαρία" φοροφυγάδα, κάποιο απλό κατηγορούμενο ή διάδικο υπόθεσης που είχα δικάσει, κάποιο συνάδελφό μας με πλούσια αρθρογραφία και νομολογία σε νομικά περιοδικά.Δεν μπορούσα, ίσως λόγω και της κούρασης από το Τριμελές που είχα προεδρεύσει την ίδια ημέρα, το οποίο παρά την αποχή από τα καθήκοντά μας, είχε τελειώσει εξαιτίας μιας υπό παραγραφή υπόθεσης συκοφαντικής δυσφ., ψευδούς καταμήνυσης κ.λ.π., στις πέντε το απόγευμα.Το όνομα αυτό ήταν "Αντώνιος Κυριαζής ή Κυρίτζης".Ποιός ήταν ο παραπάνω;Μα φυσικά ο προαναφερόμενος, ο οποίος όμως έγινε - και έμεινε - γνωστός σε όλους μας ως ο " Ρήγας Φεραίος ή Βελεστινλής".Και τι έκανε ο άνθρωπος αυτός;Ανάμεσα σε όλα τα άλλα αξεπέραστα, έγραψε τον "ΘΟΥΡΙΟ".Και τι ήταν ο Θούριος;Μα φυσικά "ο ελληνικός ύμνος στην ελευθερία".Είναι λίγο μεγάλος για τη σημερινή "συρρικνωμένη" εποχή μας και θέλει αρκετό χρόνο για να τον διαβάσει κάποιος με προσοχή αλλά αξίζει τον κόπο. Σας παραθέτω μόνο την εισαγωγή του για να σας βοηθήσω να τον θυμηθείτε: "Ως πότε παλικάρια, θα ζούμε στα στενά, μονάχοι σα λιοντάρια, στις ράχες στα βουνά; Σπηλιές να κατοικούμε, να βλέπουμε κλαδιά,να φεύγωμ' απ' τον κόσμον, για την πικρή σκλαβιά; Να χάνωμεν αδέλφια, πατρίδα και γονείς, τους φίλους, τα παιδιά μας, κι όλους τους συγγενείς; Κάλλιο είναι μιάς ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνια, σκλαβιά και φυλακή."
ΑπάντησηΔιαγραφή{Θα παρακαλούσα να συγχωρήσετε το μέγεθος της δημοσίευσης που απαιτεί τη διάσπασή της σε δύο τμήματα, με την παράλληλη παράκληση προς το συνάδελφο διαχειριστή της φιλόξενης ιστοσελίδας να τη δημοσιεύσει ολόκληρη ή εφ’ όσον αυτό δεν είναι εφικτό σε δύο τμήματα, όπως την απέστειλα. Στην περίπτωση μάλιστα δημοσίευσής της ευχαριστώ εκ των προτέρων και ζητώ προκαταβολικά τη συγγνώμη και την ανοχή σας}
{Συνεχίζοντας τη δημοσίευση που μόλις διέκοψα}
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί τον αναφέρω; Αφού τον διαβάσετε -ολόκληρο όμως- {κάπου θα υπάρχει αναρτημένος στο διαδίκτυο}, πιστεύω ότι θα καταλάβετε το γιατί.Γιατί είναι εξαιρετικά επίκαιρος και δόκιμος και για τη σημερινή εκρηκτική πραγματικότητα. Γιατί παροτρύνει τους αναγνώστες του να κατευθυνθούν στις επιλογές που θα αντιληφθείτε όταν τον διαβάσετε.Γιατί αφού τον διαβάσετε, θα αντιληφθείτε ποιός ήταν ο λόγος που οι Τούρκοι φρόντισαν να τον εκτελέσουν άμεσα από τη στιγμή που παραδόθηκε στα χέρια τους από τους σημερινούς ευρωπαίους συμμάχους μας Αυστρακούς, δια στραγγαλισμού στις 12/06/1798 στο Βελιγράδι.Γιατί τέλος, από το συγκεκριμένο, όπως και από πολλά παρόμοια, αξεπέραστα στην πορεία του χρόνου αναγνώσματα, ποιήματα ή πεζά κείμενα των προγόνων μας, πηγάζει το αδούλωτο πνεύμα που μας διακατείχε ως έθνος.Γιατί τέλος, σήμερα που οι περιστάσεις το απαιτούν, πρέπει να αναβιώσουμε για άλλη μια φορά αυτό το αδούλωτο πνεύμα και να ποδοπατήσουμε τον "ύπουλο" αυτή τη φορά κατακτητή και εχθρό.Αλλά για να το πετύχουμε αυτό πρέπει να αγωνισθούμε, όχι να παραδοθούμε και να υποταχθούμε αμαχητί.Να αγωνισθούμε με κάθε μέσο και δυνατό τρόπο, την ώρα που μέσα από τα μεθοδευμένα λεμβανόμενα μέτρα, δεν καταλύεται μόνο το υφιστάμενο Σύνταγμα, όπως όλοι πλέον συνομολογούμε, αλλά κάτι πολύ σημαντικότερο, κρυπτόμενο πίσω από την κατάλυση του Συντάγματος. Καταλύονται οι δημοκρατικοί θεσμοί και κλυδωνίζεται η δημοκρατία, ο θεμέλιος λίθος του πολιτεύματός μας εδώ και χιλιάδες χρόνια, στο σύνολό της.Απαιτούνται συνεπώς δυναμικά και δραστικά μέτρα και ενέργειες για την αντιμετώπιση του κινδύνου.Μέτρα και ενέργειες που δεν θα σταματούν στο τυπολογικό "Προβληματίζομαι αν είναι νόμιμο το να απέχω" διότι δεν προβλέπεται στο Σύνταγμα. Διότι όταν θα έχει ολοκληρωθεί η κατάλυση της Δημοκρατίας, δεν θα υπάρχει πλέον κανένα σύνταγμα για να το επικαλεστεί κανείς και να ζητήσει την προστασία του.Κατά συνέπεια, φρονώ ότι είναι πιο επίκαιρο από ποτέ και πιο αναγκαίο από οποτεδήποτε ως τώρα, να συνεχίσουμε τον αγώνα που "μόλις" αρχίσαμε.Η εγκατάλειψή του θα σημάνει την παράδοσή μας άνευ όρων.Και αναλογισθείτε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι ίσως να είμαστε το τελευταίο προπύργιο πριν την, με σύγχρονα μέσα και μεθόδους, κατάλυση της δημοκρατίας στη χώρα μας.Η τύχη της πατρίδας μας ίσως είναι στα χέρια μας.Ας μην την εγκαταλείψουμε.Φρονώ ότι όλοι μας μπορούμε να αξιολογήσουμε το πως πρέπει να ενεργήσουμε υπό τις δεδομένες συνθήκες.
Συμφωνώ απόλυτα με όσους ισχυρίζονται ότι η συνέχιση των κινητοποιήσεων αποτελεί (ουσιαστικά) μονόδρομο, τόσο για την αξιοπρέπεια του νομικού κόσμου, όσο και για την ισχυροποίηση των θέσεων όλων όσων άλλων πλήττονται. Θεωρώ όμως ότι είναι αναγκαίο και συνδυασθεί και με αντίστοιχες κινητοποιήσεις και των δικηγορικών συλλόγων, και των συμβολαιογράφων και των δικαστικών επιμελητών. Οφείλει ο νομικός κόσμος να ανοίξει τον δρόμο για όλους, αλλά και να το πορευθεί ο ίδιος. Βέβαια, καλό θα ήταν να εκδικάζονταν μόνο οι προσφυγές που τυχόν θα ασκηθούν και θα είχαν αντικείμενο την ακύρωση των μέτρων ως αντισυνταγματικών, οι οποίες θα προσδιορίζονταν άμεσα προς συζήτηση, όπως επίσης καλό θα ήταν κ. Δικαστές, ως ειδικώτεροι, να ενημερώσετε για τον τρόπο ασκήσεώς τους, ώστε έτσι να συνδυασθούν όλω τα μέσα.-
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε ειλικρινή εκτίμηση
Ένας Δικηγόρος
Σχετικά με την πρόταση Δικηγόρου της 21 Νοεμβρίου 2012 1:01 μ.μ., θέλω να πω συνάδελφοι ότι μήπως αργήσαμε κιόλας να πράξουμε αυτά που προτείνονται, ώστε όλος ο νομικός κόσμος που έχει θέληση και "ψυχή" να αγωνισθεί ενωμένος ("η ισχύς εν τη ενώσει", μην ξεχνάμε) για το καλό της Δικαιοσύνης και για να ορθώσουμε τείχος στην καταβαράθρωση των δικαιωμάτων του ελληνικού λαού που υποφέρει και πενθεί, στη λεηλασία της χώρας μας από τους "ευγενείς" και "πολιτισμένους" "εισβολείς" για το αβέβαιο και μάλλον ζοφερό μέλλον των παιδιών μας; έστω, ότι "αργά ξυπνήσατε", όπως λένε κάποιοι. Μην "ξανακοιμηθούμε" (σκεφτείτε ότι και επί Τουρκοκρατίας, ο "ύπνος" των Ελλήνων, κράτησε 400 χρόνια, ας μην το επιτρέψουμε να ξανασυμβεί), ας συντονιστούμε, γιατί η "χιονοστιβάδα" δε θα αργήσει να συμπαρασύρει σύντομα τους πάντες, και όσους και τώρα ακόμη "κοιμούνται"...Ο αγώνας μας πλέον, δεν είναι απέναντι στην κυβέρνηση (βλ. και συνέντευξη Υπουργού Δικαιοσύνης). Είναι απέναντι στους απ'έξω...Οι φωνές μας ενωμένες, μπορούν να ακουστούν πολύ δυνατά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια όσους πιστεύουν ότι θα λυθεί το πρόβλημα με τις αγωγές, να θυμίσω ότι παραιτηθήκαμε από αυτές και ακόμη δεν είδαμε τις δύο δόσεις. Σιγά μη δούμε να υλοποιούνται οι αποφάσεις που θα βγούν επί των νέων αγωγών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟπως λέει και το κείμενο, ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΜΑΣ. ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΛΛΗ