Η ΑΠΟΦΑΣΗ
1. Η δίκη για το χαράτσι δεν αφορά σχέσεις γονέων και τέκνων ούτε γαμική διαφορά.
2. Η απόφαση 1101/2012 του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών δεν έχει καταστεί τελεσίδικη.
3. Προϋπόθεση εφαρμογής του άρθρου 565 Κ.Πολ.Δ είναι να μην έχει γίνει έναρξη της αναγκαστικής εκτέλεσης της αναιρεσηβληθείσας απόφασης.
4. Δεν επιτρέπεται να μετατρέπεται ο Άρειος Πάγος σε δικαστήριο ουσίας κρίνοντας την επαναφορά των πραγμάτων στην κατάσταση που υπήρχε πριν από την εκτέλεση, παρά μόνο αν η εκτέλεση έγινε με βάση την αναιρούμενη απόφαση και όχι άλλη.
Από τα στοιχεία της υπόθεσης προκύπτουν τα εξής:
Ότι στη δίκη μεταξύ των Ενώσεων Καταναλωτών (ενάγοντες) και της ΔΕΗ (εναγόμενη) εκδόθηκε η υπ΄αριθμ. 1101/2012 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών με την οποία η αγωγή έγινε ΕΝ ΜΕΡΕΙ δεκτή, απορρίπτοντας ως απαράδεκτο λόγω αοριστίας το αίτημα των εναγόντων (υπό στοιχείο 1 β") περί υποχρέωσης της εναγομένης για επανασύνδεση σε όσους καταναλωτές έκανε τη διακοπή, με το σκεπτικό , ότι «κατά τούτο δεν μπορεί να αμυνθεί η εναγομένη, ούτε να ερευνηθεί η ουσιαστική βασιμότητα της αγωγής, αλλά και εν παραδοχή της να εκτελεσθεί η σχετική διάταξη της απόφασης, καθόσον δεν αναφέρονται ούτε εν σπέρματι τα προσδιοριστικά στοιχεία συγκεκριμένων καταναλωτών στους οποίους η εναγομένη προέβη σε διακοπή ηλεκτροδότησης λόγω μη πληρωμής του επίδικου τέλους, αν και εφόσον αυτοί υφίστανται ως περιπτώσεις». Ότι στη δίκη αυτή άσκησε πρόσθετη υπέρ της ΔΕΗ παρέμβαση το Ελληνικό Δημόσιο και υπέρ των εναγόντων ο Γεώργιος Κόκκας και η ένωση προσώπων με την επωνυμία Ελληνικό Κίνημα Άμεσης Δημοκρατίας. Ότι η ΔΕΗ και το Ελληνικό Δημόσιο άσκησαν απευθείας αναίρεση, ταυτόχρονα δε, αίτηση προς το συμβούλιο του Αρείου Πάγου για την αναστολή εκτέλεσης της υπ’ αριθμ. 1101/2012 αποφάσεως του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, κατά τις διατάξεις του άρθρου 565 παρ. 1 εδ. α’ και 2 εδ. α’ ΚΠολΔ. Ότι στα πλαίσια της δικονομικής αυτής μεθόδευσης προκειμένου το ζήτημα να αχθεί απευθείας στον Άρειο Πάγο, ΔΕΗ και Ελληνικό Δημόσιο δηλώσαν παραίτηση από το δικαίωμα για άσκηση του ένδικου μέσου της έφεσης, σύμφωνα με το άρθρο 297 ΠολΔ, είτε με δήλωση που καταχωρίζεται στα πρακτικά είτε με την επίδοση σχετικού δικογράφου στον αντίδικο, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΕΛΘΕΙ ΕΩΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΑΘΡΟΙΣΤΙΚΩΣ ΟΙ ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΙΡΕΣΗ ΠΡΟΘΕΣΜΙΕΣ (μάλιστα ο Γ. Κόκκας άσκησε έφεση!). Ότι οι Ενώσεις Καταναλωτών ΔΕΝ ΠΑΡΑΙΤΗΘΗΚΑΝ από το δικαίωμα για άσκηση του ένδικου μέσου της έφεσης, σύμφωνα με το άρθρο 297 ΠολΔ και άρα, δεδομένου ότι με την απόφαση έγινε ΕΝ ΜΕΡΕΙ δεκτή την αγωγή, ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΓΙΑ ΑΥΤΕΣ ΠΑΡΕΛΘΕΙ Η ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΗ ΠΡΟΘΕΣΜΙΑ.
Στα πλαίσια της δίκης αυτής (για την αναστολή εκτέλεσης της υπ’ αριθμ 1101/2012 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου) εξεδόθη η υπ’ αριθμ. 227/2012 σχολιαζόμενη απόφαση του Αρείου Πάγου (Δ’ Τμήμα ως Συμβούλιο) με την οποία αναστέλλεται η εκτέλεση και η ισχύς της υπ' αριθμ. 1101/2012 αποφάσεως του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (τμήματος εκουσίας δικαιοδοσίας), πλην της πρώτης διάταξης του διατακτικού της με την αντίστοιχη διάταξη περί απειλής χρηματικής ποινής για κάθε παραβίαση αυτής ανά καταναλωτή και κατά ημέρα παραβίασης της, με την οποία «υποχρεώνει την εναγομένη να μην
Ολόκληρη η απόφαση 227/2012 ΑΠ δημοσιεύεται εδώ.
1. Η δίκη για το χαράτσι δεν αφορά σχέσεις γονέων και τέκνων ούτε γαμική διαφορά
Κατά το άρθρο 565 § 2 ΚΠολΔ, αν από την εκτέλεση της απόφασης πιθανολογείται κίνδυνος βλάβης, της οποίας η αποκατάσταση δεν είναι εύκολη, μπορεί να διαταχθεί με αίτηση κάποιου από τους διαδίκους η ολική ή εν μέρει αναστολή της εκτέλεσης της προσβαλλόμενης απόφασης, με τον όρο παροχής ανάλογης εγγύησης ή και χωρίς εγγύηση ή να εξαρτηθεί η εκτέλεση της απόφασης από την παροχή εγγύησης από τον διάδικο που έχει νικήσει, για την αίτηση δε αυτή (περί αναστολής εκτελέσεως της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης) αποφαίνεται, συνεδριάζοντας ως συμβούλιο χωρίς υποχρεωτική κλήτευση των διαδίκων, το αρμόδιο πολιτικό τμήμα, το οποίο συγκροτείται από τρία μέλη, στα οποία περιλαμβάνεται υποχρεωτικά ο εισηγητής της υπόθεσης. Στην § 1 του ίδιου πιο πάνω άρθρου 565 ΚΠολΔ ορίζεται ότι η προθεσμία της αναίρεσης καθώς και η άσκηση της, δεν αναστέλλει την εκτέλεση της προσβαλλόμενης απόφασης και, περαιτέρω, ότι στις διαφορές του άρθρου 614 § 1 που αφορούν σχέσεις γονέων και τέκνων, καθώς και σε δίκες που αφορούν εξάλειψη υποθήκης, προσημείωσης ή κατάσχεσης ή κηρύσσουν έγγραφο πλαστό, η προθεσμία αναίρεσης και η άσκηση της αναστέλλει την εκτέλεση (βλ. και Βαθρακοκοίλης 565).
Από τα ανωτέρω παρέπεται, ότι κατά το άρθρο 565 παρ.1 ΚΠολΔ η προθεσμία της αναίρεσης, καθώς και η άσκησή της δεν αναστέλλει την εκτέλεση της προσβαλλόμενης απόφασης, με εξαίρεση ορισμένες περιπτώσεις, για τις οποίες δεν πρόκειται στην ένδικη υπόθεση.
Η σχολιαζόμενη απόφαση είπε ότι, «κατά τις διατάξεις του άρθρου 565 παρ.1 εδ. α' και 2 εδ. α' ΚΠολΔ, η προθεσμία της αναίρεσης, καθώς και η άσκηση δεν αναστέλλει την εκτέλεση της προσβαλλόμενης απόφασης. Αν από την εκτέλεση της απόφασης πιθανολογείται κίνδυνος βλάβης, της οποίας η αποκατάσταση δεν είναι εύκολη, μπορεί να διαταχθεί με αίτηση κάποιου από τους διαδίκους η ολική ή εν μέρει αναστολή της εκτέλεσης της προσβαλλόμενης απόφασης, με τον όρο παροχής ανάλογης εγγύησης ή και χωρίς εγγύηση ή να εξαρτηθεί η εκτέλεση
2. Η απόφαση 1101/2012 του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών δεν έχει καταστεί τελεσίδικη
Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 495 παρ. 1, 552, 553 παρ. 1 ΚΠολΔ προκύπτει ότι απόφαση πρωτοβαθμίου δικαστηρίου υπόκειται σε αναίρεση, που ασκείται με κατάθεση στη γραμματεία του εκδόντος την προσβαλλόμενη απόφαση δικαστηρίου, εφόσον δεν μπορεί να προσβληθεί με έφεση ή ανακοπή ερημοδικίας (447/2010 ΑΠ).
Περαιτέρω, από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 553 παρ. 1 στοιχ. β`, 309 εδ. 1, 321, 495 παρ. 1 ΚΠολΔ, συνάγεται ότι σε αναίρεση υπόκειται η απόφαση που έχει καταστεί τελεσίδικη κατά το χρόνο άσκησης του εν λόγω ένδικου μέσου, δηλαδή κατά τον χρόνο της κατάθεσης του οικείου δικογράφου στη γραμματεία του δικαστηρίου που εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση, είναι δε τελεσίδικη η απόφαση, η οποία, απεκδύοντας το δικαστή από κάθε περαιτέρω εξουσία, περατώνει τη δίκη επί της αγωγής και δεν υπόκειται στα τακτικά ένδικα μέσα της ανακοπής ερημοδικίας και της έφεσης (658/2012 ΑΠ).
Η απόδειξη της τελεσιδικίας της προσβαλλόμενης με αναίρεση απόφασης γίνεται με τη προσκομιδή των σχετικών εκθέσεων επίδοσης ή με τη βεβαίωση του δικαστικού επιμελητή στο δικόγραφο που επιδόθηκε, σε συνδυασμό με βεβαίωση της γραμματείας του δικαστηρίου ότι δεν ασκήθηκε ένδικο μέσο...
Ειδικότερα, κατά το άρθρο 553 παρ. 1 ΚΠολΔ αναίρεση επιτρέπεται μόνον κατά των αποφάσεων που δεν μπορούν να προσληφθούν με ανακοπή ερημοδικίας και έφεση, δηλαδή τελεσιδίκων, και εκείνων που απαγγέλθηκαν ανεκκλήτως, κατά δε το άρθρο 321 ΚΠολΔ όσες οριστικές αποφάσεις των πολιτικών δικαστηρίων δεν μπορούν να προσληφθούν με ανακοπή ερημοδικίας και έφεση είναι τελεσίδικες και αποτελούν δεδικασμένο. Από τις διατάξεις αυτές προκύπτει ότι (α) ο χαρακτήρας της αποφάσεως ως τελεσίδικης ή μη κρίνεται κατά το χρόνο της ασκήσεως του ενδίκου μέσου της αναιρέσεως ήτοι κατά το χρόνο της κατά το άρθρο 495 του ίδιου κώδικα καταθέσεως του πρωτοτύπου στη γραμματεία του εκδόντος την προσβαλλόμενη απόφαση δικαστηρίου (β) για να προσβληθεί με το ένδικο μέσο της αναίρεσης απόφαση του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου που εκδόθηκε, όπως στην προκειμένη περίπτωση κατ` αντιμωλία των διαδίκων, πρέπει η απόφαση αυτή να είναι τελεσίδικη (γ) η πρωτόδικη απόφαση, η οποία υπόκειται σε έφεση, γίνεται τελεσίδικη για κάποια επιγενόμενη αιτία και δη λόγω της παρόδου της προθεσμίας προς άσκηση έφεσης (278/2012 ΑΠ).
Τέλος, η οριστική απόφαση με την οποία απορρίφθηκε η αγωγή ως απαράδεκτη λόγω αοριστίας προσβάλλεται με έφεση από τον ενάγοντα , πρόσθετα δε, μετά την τροποποίηση του άρθρου 535 ΚΠολΔ από το ν. 2915/2001, το δευτεροβάθμιο δικαστήριο, εξαφανίζοντας την πρωτοβάθμια απόφαση που είχε απορρίψει την αγωγή λόγω αοριστίας, κρατεί σε κάθε περίπτωση την υπόθεση και τη δικάζει στην ουσία της.
Από τα ανωτέρω παρέπεται, ότι, οι οριστικές αποφάσεις που δεν προσβάλλονται με τα τακτικά ένδικα μέσα της ανακοπής ερημοδικίας και της έφεσης χαρακτηρίζονται ως τελεσίδικες. Τελεσίδικες είναι εκείνες οι οριστικές αποφάσεις οι οποίες δεν υπόκεινται σε ανακοπή ερημοδικίας και έφεση. Οι αποφάσεις αυτές δεν υπόκεινται σ αυτά τα ένδικα μέσα είτε επειδή αυτά ασκήθηκαν και απορρίφθηκαν, είτε επειδή ΠΑΡΗΛΘΕ ΑΠΡΑΚΤΗ Η ΠΡΟΘΕΣΜΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΤΟΥΣ, είτε επειδή ΟΙ ΔΙΑΔΙΚΟΙ παραιτήθηκαν από αυτά.
Έτσι, αν το ένδικο μέσο της έφεσης έχει ασκηθεί και δεν έχει απορριφθεί, ή αν κάποιος από τους διαδίκους ΔΕΝ ΠΑΡΑΙΤΕΊΤΑΙ από το δικαίωμα άσκησης αυτού του ένδικου μέσου, εφόσον ΔΕΝ έχει παρέλθει ακόμη η προθεσμία για την άσκησή του για οποιονδήποτε από τους διαδίκους η οριστική απόφαση ΔΕΝ κατακτά το βαθμό ωριμότητας της τελεσιδικίας ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑΝ από τους διαδίκους.
Εξάλλου, τα άρθρα 294, 295, 296 και 299 ΚΠολΔ ρυθμίζουν την παραίτηση του διαδίκου από εκκρεμή διαδικαστική πράξη που έχει ασκήσει. Μια παραίτηση που πρέπει να είναι ρητή και σαφής, και μάλιστα με τον περιοριστικό τύπο της δήλωσης που καταχωρίζεται στα πρακτικά του δικαστηρίου ή με δικόγραφο που επιδίδεται στον αντίδικο του παραιτουμένου. Είναι από αυτά βέβαιο ότι η δήλωση αποδοχής μιας δικαστικής απόφασης ταυτίζεται κατά τις έννομες συνέπειές της με τη δήλωση παραίτησης από δικαίωμα εναντίωσης σ’ αυτήν την απόφαση με ένδικο μέσο. Αυτό σημαίνει ότι άν ο διάδικος παραιτείται ρητώς από το δικαίωμα να εναντιωθεί στο διατακτικό της εν όλω ή εν μέρει βλαπτικής γι’ αυτόν απόφασης, είναι βέβαιο ότι παραλλήλως και αναποδράστως ΕΧΕΙ ΑΠΟΔΕΧΘΕΙ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ. Και αντιστρόφως, άν αποδέχεται την απόφαση, αυτό σημαίνει αναποδράστως ότι παραιτείται από το δικαίωμα προσβολής της με ένδικα μέσα [βλ. Κ. Μπέης ΠολΔ 293-299.- Σιωπηρή παραίτηση από το δικαίωμα για άσκηση ένδικου μέσου].
Ίδια και Βαθρακοκοίλης: αν η παραίτηση γίνει ΠΡΙΝ από την άσκηση του ένδικου μέσου, η οποία αφορά το δικαίωμα προς άσκηση του και υποδηλώνει στην ουσία ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ δεν υπόκειται στη ρύθμιση του αρθρ 297 και συνεπώς, με εξαίρεση ορισμένες περιπτώσεις που αφορούν τη δημόσια τάξη (βλ αρθρ 606,614), στο διαγραφόμενο από τη διάταξη αυτή τύπο, μπορεί να γίνει με οποιονδήποτε τρόπο, δηλαδή και σιωπηρώς (Βλ ΑΕΔ 42/90 Δνη 32/313, ΟλΑΓΙ 1804/86 ΝοΒ 35/1607, Λνη 28/1033, ΟλΑΠ 626/80 ΝοΒ 28/1981).
Εξάλλου, η παραίτηση από το δικαίωμα για άσκηση ένδικου μέσου πρέπει, σύμφωνα με το άρθρο 297 ΠολΔ να γίνει είτε με δήλωση που καταχωρίζεται στα πρακτικά είτε με την επίδοση σχετικού δικογράφου στον αντίδικο. Τέλος καμιά διάταξη του δικονομικού δικαίου δέν ρυθμίζει την άτυπη αποδοχή δικαστικής απόφασης. Ενώ αντιθέτως ρητώς ρυθμίζει την παραίτηση από το δικαίωμα για προσβολή της δικαστικής απόφασης με ένδικο μέσο (ΠολΔ 296 σε συνδυασμό με 299), αξιώνοντας να γίνει αυτή οπωσδήποτε με τον αυστηρό τύπο είτε ρητής και σαφούς δήλωσης που καταχωρίζεται στα πρακτικά του δικαστηρίου, είτε με την επίδοση σχετικού δικογράφου στον αντίδικο [βλ. Κ.Μπέης ΠολΔ 293-299.- Σιωπηρή παραίτηση από το δικαίωμα για άσκηση ένδικου μέσου].
Δεδομένου συνεπώς ότι οι Ενώσεις Καταναλωτών ΔΕΝ ΠΑΡΑΙΤΗΘΗΚΑΝ από το δικαίωμα άσκησης του ένδικου μέσου της εφέσεως, εφόσον ΔΕΝ έχει παρέλθει ακόμη η προθεσμία για την άσκησή της για οποιονδήποτε από τους διαδίκους η οριστική υπ΄αριθμ. 1101/2012 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΣΤΕΙ ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΗ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑΝ από τους διαδίκους, για το λόγο ότι επιφυλάσσεται στις Ενώσεις Καταναλωτών το δικαίωμα της άσκησης εφέσεως κατά της ανωτέρω απόφασης κατά το μέρος που απέρριψε ότι κρίθηκε απορριπτέο, ιδίως ως προς το κεφάλαια της απόφασης που κρίθηκε ως απαράδεκτο λόγω αοριστίας το αίτημα των εναγόντων περί υποχρέωσης της εναγομένης για επανασύνδεση σε όσους καταναλωτές έκανε τη διακοπή. Άρα η απόφαση 1101/2012 του Πολυμελούς Πρωτοδικείου δεν μπορεί να προσβληθεί παραδεκτά με αναίρεση.
Περαιτέρω, δεδομένου ότι η παραίτηση έγινε ΠΡΙΝ από την άσκηση του ένδικου μέσου, η οποία αφορά το δικαίωμα προς άσκηση του, υποδηλώνει στην ουσία ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ. Η δήλωση αυτή αποδοχής εκ μέρους της ΔΕΗ και του δημοσίου της δικαστικής απόφασης, ταυτίζεται κατά τις έννομες συνέπειές της με τη δήλωση παραίτησης από δικαίωμα εναντίωσης σ’ αυτήν την απόφαση με ένδικο μέσο. Αυτό σημαίνει ότι παραιτούνται ρητώς από το δικαίωμα να εναντιωθούν στο διατακτικό της εν όλω ή εν μέρει βλαπτικής γι’ αυτούς απόφασης και άρα ότι παραλλήλως και αναποδράστως ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΔΕΧΘΕΙ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ (και αντιστρόφως, δεδομένου ότι αποδέχονται την απόφαση, αυτό σημαίνει αναποδράστως ότι παραιτούνται (και) από το δικαίωμα προσβολής της με ένδικα μέσα). Αυτονόητο επίσης είναι ότι με τον αρ 5 (559 άρθρου) ορίζονται αναιρετικοί λόγοι σε σχέση με την καθ' ύλην αρμοδιότητα ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΑΥΤΗ.
Η σχολιαζόμενη απόφαση είπε ότι, «στην προκείμενη περίπτωση με τις ένδικες από 13-12-2012 και 14-12-2012 αιτήσεις του Ελληνικού Δημοσίου και της «ΔΕΗ ΑΕ», οι οποίες πρέπει να συνεκδικαστούν λόγω της μεταξύ τους πρόδηλης συνάφειας (αρθρ. 246 ΚΠολΔ), επιδιώκεται η αναστολή της εκτελέσεως και της ισχύος της υπ' αριθμ. 1101/2012 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (τμήματος εκουσίας δικαιοδοσίας), η οποία κατέστη τελεσίδικη μετά νομότυπη παραίτηση των αιτούντων από το δικαίωμα ασκήσεως του ενδίκου μέσου της εφέσεως (αναφορικά με τους ιδίους), ως προς όλες τις διατάξεις του διατακτικού της, πλην της πρώτης περί απαγορεύσεως διακοπής της παροχής ρεύματος στους καταναλωτές, επικαλούμενοι κίνδυνο ανεπανόρθωτης άλλως δυσχερώς επανορθώσιμης βλάβης. Οι αιτήσεις αυτές είναι παραδεκτές. Η άσκηση εφέσεως κατά της ίδιας ανωτέρω αποφάσεως μετά την άσκηση των αναιρέσεων και τη συζήτηση των υπό κρίση αιτήσεων (βλ. έκθεση κατάθεσης δικογράφου έφεσης υπ' αριθμ. 7966/2012) από τους καθ' ων Γεώργιο Κόκκα και «ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΑΜΕΣΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ» δεν ασκεί καμία έννομη επιρροή στο παραδεκτό των ενδίκων αιτήσεων αναστολής εκτελέσεως, αφού, όπως προαναφέρθηκε στην ως άνω μείζονα σκέψη, το Συμβούλιο τούτο δεν ερευνά το παραδεκτό ή μη των αναιρέσεων».
3. Προϋπόθεση εφαρμογής του άρθρου 565 Κ.Πολ.Δ είναι να ΜΗΝ έχει γίνει έναρξη της αναγκαστικής εκτέλεσης της αναιρεσηβληθείσας απόφασης
Κατά την παρ. 1 εδαφ. α` του άρθρου 565 Κ.Πολ.Δ., η προθεσμία της αναίρεσης καθώς και η άσκηση της, δεν αναστέλλει την εκτέλεση της προσβαλλόμενης απόφασης, ενώ κατά την παρ. 2 εδαφ. α` του ιδίου άρθρου, αν από την εκτέλεση της απόφασης πιθανολογείται κίνδυνος βλάβης, της οποίας η αποκατάσταση δεν είναι εύκολη μπορεί να διαταχθεί με αίτηση κάποιου από τους διαδίκους η ολική ή εν μέρει αναστολή της εκτέλεσης της προσβαλλόμενης απόφασης με τον όρο παροχής ανάλογης εγγύησης ή και χωρίς εγγύηση ή να εξαρτηθεί η εκτέλεση της απόφασης από την παροχή εγγύησης από τον διάδικο που έχει νικήσει.
Κατά τη σαφή έννοια της διάταξης αυτής, προϋπόθεση της εφαρμογής της είναι να μήν έχει γίνει έναρξη της αναγκαστικής εκτέλεσης της αναιρεσηβληθείσας απόφασης, με την κατά το άρθρο 924 επίδοση αντιγράφου του απογράφου της απόφασης αυτής με επιταγή προς εκτέλεση που αποτελεί την πρώτη διαδικαστική πράξη της διαδικασία της αναγκαστικής εκτελέσεως, το δε έγγραφο της επιταγής φέρει το χαρακτήρα δικογράφου. Τούτο δε γιατί, μετά την έναρξη της αναγκαστικής εκτέλεσης της απόφασης, ο κίνδυνος βλάβης επέρχεται από τις διαδικαστικές πράξεις της αναγκαστικής εκτελέσεως και την ενέργεια των σχετικών πράξεων. Οι διαδικαστικές αυτές πράξεις μπορεί να προσβληθούν με ανακοπή κατά το άρθρο 933 Κ.Πολ.Δ. και εντεύθεν η αποτροπή της βλάβης είναι, δυνατή με την αναστολή της αναγκαστικής εκτέλεσης, κατά το άρθρο 938 Κ.Πολ.Δ., από το αρμόδιο, κατά την παρ. 2 του αυτού άρθρου, δικαστήριο [189/2011 ΑΠ (ΣΥΜΒ)].
Αντιγράφω από το Σημείωμα των καθ’ ων η αίτηση (Ενώσεων Καταναλωτών κλπ): «Ειδικότερα την 5-12-2012 λάβαμε αντίγραφο εξ απογράφου εκτελεστού της 1101/2012 αποφάσεως του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (ΣΧΕΤΙΚΟ 10 ). Την ίδια ημέρα δυνάμει της 3430γ/5-12-2012 έκθεσης επίδοσης της έκθεση επίδοσης της Δικαστικής Επιμελήτριας στο Πρωτοδικείο Αθηνών Α. Α. που σας προσκομίζω με επίκληση (ΣΧΕΤΙΚΟ 11), η επιδόθηκε στην ΔΕΗ ΑΕ αντίγραφο εξ απογράφου εκτελεστού της 1101/2012 αποφάσεως του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών μετά επιταγής προς εκτέλεση». Όπως άρα αποδεικνύεται από όλα τα επικαλούμενα και νομίμως προσκομιζόμενα έγγραφα έχει αρχίσει ήδη η αναγκαστική εκτέλεση της προσβαλλόμενης 1101/2012 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών.
4. Δεν επιτρέπεται να μετατρέπεται ο Άρειος Πάγος σε δικαστήριο ουσίας κρίνοντας την επαναφορά των πραγμάτων στην κατάσταση που υπήρχε πριν από την εκτέλεση, παρά μόνο αν η εκτέλεση έγινε με βάση την αναιρούμενη απόφαση και όχι άλλη
Κατά το άρθρο 579 § 2 ΚΠολΔ "αν αποδεικνύεται προαποδεικτικώς εκούσια ή αναγκαστική εκτέλεση της απόφασης που αναιρέθηκε, ο Άρειος Πάγος, αν υποβληθεί αίτηση με το αναιρετήριο ή με τις προτάσεις ή με αυτοτελές δικόγραφο που κατατίθεται στη γραμματεία του Αρείου Πάγου ως την παραμονή της συζήτησης, διατάζει με την αναιρετική απόφαση την επαναφορά των πραγμάτων στην κατάσταση που υπήρχε πριν από την εκτέλεση". Κατά την αληθινή έννοια της διάταξης αυτής, που βρίσκεται σε αρμονία με εκείνη του άρθρου 565 § 2 ΚΠολΔ για αναστολή εκτέλεσης της προσβαλλόμενης απόφασης, ο Άρειος Πάγος για να διατάξει την επαναφορά των πραγμάτων στην κατάσταση που υπήρχε πριν από την εκτέλεση πρέπει η εκτέλεση, εκούσια ή αναγκαστική, να έγινε με βάση την αναιρούμενη απόφαση και όχι άλλη. Η διαπίστωση του άρθρου 579 § 2 ΚΠολΔ "η αναγκαστική εκτέλεση της απόφασης που αναιρέθηκε" υπήρξε συνειδητή και είναι σαφής, ώστε να μη μετατρέπεται ο Άρειος Πάγος σε δικαστήριο ουσίας, κρίνοντας σε τέτοιες περιπτώσεις, εμμέσως τουλάχιστον, ζητήματα τα οποία ανήκουν στο δικαστήριο της παραπομπής. Επομένως, δεν περιλαμβάνεται στο άρθρο αυτό και κάθε άλλη περίπτωση που δημιουργεί παράνομη κατάσταση εξαιτίας της αναιρεθείσας απόφασης (305/2011 ΑΠ).
Κατά την αληθινή άρα έννοια της διάταξης αυτής, που βρίσκεται σε αρμονία με εκείνη του άρθρου 565 παρ. 2 ΚΠολΔικ για αναστολή εκτέλεσης της προσβαλλόμενης απόφασης, ο Άρειος Πάγος για να διατάξει την επαναφορά των πραγμάτων στην κατάσταση που υπήρχε πριν από την εκτέλεση πρέπει η εκτέλεση, εκούσια ή αναγκαστική, να έγινε με βάση την αναιρούμενη απόφαση και όχι άλλη (ΑΠ 88/1996).
Τέλος είναι ανάγκη να σημειωθεί, ότι στην αναιρετική δίκη, όπως προκύπτει από τις διατάξεις των άρθρων 224 παρ. 1 περ. α, 269, 300, 553, 565 και 577 του Κ. Πολ. Δ. προκύπτει ότι στην αναιρετική διαδικασία είναι απαράδεκτη η προβολή ενστάσεων κατά της ασκούμενης αξίωσης, γιατί η προβολή της προϋποθέτει την εκκρεμοδικία της αγωγής, η οποία περατώνεται με την έκδοση οριστικής απόφασης. Η άσκηση της αίτησης αναίρεσης, καθώς και η επ` αυτής δίκη δεν αναβιώνει την εκκρεμοδικία, αφού με το ένδικο αυτό μέσο δεν ανοίγεται νέος βαθμός δικαιοδοσίας, ούτε κρίνεται η ουσία της διαφοράς, αλλά ερευνάται το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων αναίρεσης. (996/2008 ΑΠ, 1839/2007 ΑΠ). Υπό την αντίθετη εκδοχή το Ακυρωτικό θα μεταβαλλόταν σε δικαστήριο τρίτου βαθμού δικαιοδοσίας (ολΑΠ 44/1996).
Τα παραπάνω είναι αυτά που έχουν κριθεί από τον Άρειο Πάγο. Τα υπόλοιπα σερβίρονται προς μαζική βρώσιν (πηγή σε link και σε jpeg)…
Αλαμπάσης Θανάσης
Δικηγόρος
Ευχαριστούμε τον κ. Αλαμπάση που μας απέστειλε τον ανωτέρω σχολιασμό.
ΑπάντησηΔιαγραφήη αποφαση του Πολυμελους κανει ενα μεγαλο νομικο λαθος..
ΑπάντησηΔιαγραφήενω ειχε να ασχοληθει με τη νομιμοτητα της εισπραξης του τελους (ή φορου) απ' τη ΔΕΗ, αντιγραφει τη νομικη σκεψη της μειοψηφιας του ΣτΕ περι αντισυνταγματικοτητας του φορου, και καταληγει οτι ειναι αντισυνταγματικη και η εισπραξη του φορου. ομως με θεμα αντισυνταγματικοτητας φορου ή τελους ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να κρινουν, ακομα και παρεμπιπτοντως, τα πολιτικα δικαστηρια, πολλω δε μαλλον που εδω εκρινε ευθεως την αντισυνταγματικοτητα.
το Πολυμελες επρεπε να ασχοληθει αν με βαση το νομο της ΔΕΗ (του 1950) και τη συμβαση μεταξυ των μερων, επιτρεπεται να εισπρατεται φορος ή τελος απ' τη ΔΕΗ. αυτο μονο επρεπε να κρινει.. και φυσικα απεφυγε να να το κανει αυτο, αφου τοτε η απορριπτικη αποφαση ηταν δεδομενη (αφου το κρατος εχει αναθεσει σε ιδιωτες-εμπορους την εισπραξη ενος φορου, του ΦΠΑ, πολλω δε μαλλον δεν μπορει να αναθετει την εισπραξη ενος άλλου φορου σε μια κρατικη επιχειριση, οπως η ΔΕΗ?)..
εκτος αμα καποιος πει οτι ειναι αντισυνταγματικη και η εισπραξη του ΦΠΑ, η οποια λαμβανει χωρα σε ολη την Ευρωπη...
Αρα προκειται για απαραδεκτη μεθοδευση.ντροπη!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαι υπέρ της πληρωμής του ΕΕΤΗΔΕ, είμαι φανατικά υπέρ της πληρωμής αυτού του ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΥ χωρίς αμφιβολία φόρου, διότι αυτή τη στιγμή και για τα επόμενα δύο τουλάχιστον χρόνια προέχει η σωτηρία της Πατρίδας μας. Είναι από την άλλη μεριά επίσης βέβαιο, και το λέω με μεγάλη μου λύπη, ότι ο Άρειος Πάγος βρίσκεται στο χαμηλότερο επίπεδο κύρους από συστάσεώς του, έχει μεταβληθεί σε ένα τριτοβάθμιο δικαστήριο ουσίας, ίδιας ποιότητας με τα πρωτοδικεία και τα εφετεία, δηλαδή πολύ χαμηλής ποιότητας. Ο αριθμός των αρεοπαγιτών κοντεύει τον αριθμό των πρωτοδικών και οι αντιπρόεδροι είναι περισσότεροι σχεδόν από τους αρεοπαγίτες. Κάτι σάπιο υπάρχει στο Βασίλειο της Δανιμαρκίας και είναι πλέον το πρόβλημα φανερό. Αν η Ελλάδα ήταν ένα κράτος δικαίου, θα ήταν αυτά τα πράγματα αδιανόητα. Η απαισιοδοξία με έχει κυριεύσει για το μέλλον, γιατί η (δικηγορική) ηγεσία του Υπουργείου Δικαιοσύνης, που έχει την ευθύνη της νομοθετικής αναμόρφωσης της Δικαιοσύνης, δεν έχει τις δυνατότητες να ωθήσει τα πράγματα προς την ορθή κατεύθυνση, αφού η σημαντικότερη αιτία για τη διάλυση της δικαιοσύνης βρίσκεται στον υπερπληθωρισμό των δικηγόρων και συνακόλουθα στην ιδιαίτερα χαμηλή ποιότητα των δικηγορικών υπηρεσιών. Ορθή κατεύθυνση είναι η ΙΔΡΥΣΗ από την αρχή δικαστηρίων στην Ελλάδα, όπως το είχε κάνει ο Όθωνας με την αντιβασιλεία του από το 1833, όταν αποφάσισαν ακόμη και για τη διαρρύθμιση των δικαστικών αιθουσών κατά τα πρότυπα των γαλλικών ακροατηρίων, μολονότι ο MAURER ήταν Γερμανός. Βλέπουμε όμως το Υπουργείο Δικαιοσύνης να συνεχίζει το ίδιο τροπάριο: νόμοι για την επιτάχυνση και απειλές στους δικαστές. Πρόσφατα μόλις, πριν από δύο περίπου χρόνια για την ακρίβεια, ανακάλυψαν οι πολιτικοί και την τραγική κατάσταση της διοικητικής δικαιοσύνης, η οποία στην Αθήνα δεν είχε χώρο ούτε να στεγαστεί μέχρι πριν από λίγα χρόνια. Η ΛΥΣΗ: Αποστολή εμπειρογνωμόνων, κυρίως, καθηγητών της νομικής σχολής και ελάχιστων δικαστών σε ένα κράτος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το δικαστικό σύστημα του οποίου θεωρείται το πλέον αποδοτικό και θεωρούμε εμείς ζηλευτό. Παραμονή της επιτροπής στο κράτος αυτό για ένα - δύο μήνες, όπου με τη συνδρομή ειδικών του αλλοδαπού δικαστικού συστήματος, θα μελετήσουν σε βάθος κάθε πτυχή και με την επιστροφή τους θα εισηγηθούν για την εφαρμογή του ίδιου συστήματος στην Ελλάδα, με τις αναγκαίες από τις κοινωνικές συνθήκες αποκλίσεις. Προσωπικά, προτείνω την αντιγραφή των βασικών κωδίκων του ξένου δικαστικού συστήματος και την εφαρμογή της μετάφρασής τους στην Ελλάδα ως εσωτερικό δίκαιο, όπως είχε η αντιβασιλεία του Όθωνος κάνει με τον Εμπορικό Νόμο, ο οποίος ήταν ακριβή μετάφραση του γαλλικού Εμπορικού Νόμου και ίσχυσε χωρίς τροποποιήσεις για περισσότερο από 120 χρόνια, με αποτέλεσμα την ανάπτυξη του εμπορίου στην Ελλάδα κατά τα δυτικά πρότυπα, μέχρις ότου λίγο ο ένας περισσότερο ο άλλος πολιτικός άρχισαν να τον τραβούν από τη μία και από την άλλη και τον κατέστρεψαν, για την ικανοποίηση του εκλογικού σώματος, δηλαδή, προς τέρψη του λαϊκισμού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαν ένας από τους πολλούς δικηγόρους δεν αισθάνομαι ότι φταίω για την χαμηλή ποιότητα στην απονομή δικαιοσύνης. Αντιθέτως, αισθάνομαι ντροπή που βγάζω τα μάτια μου να συντάσσω άριστα δικόγραφα και να έρχεται μετά ένα δικαστήριο να τα κρίνει με βάση το δίκαιο της ανάγκης πετώντας στα σκουπίδια τον επιστημονικό μου μόχθο. Τρανό παράδειγμα η εν λόγω απόφαση του Αρείου Πάγου, από την οποία θα ξεχάσουμε και τα λίγα (κατ'εσάς) νομικά που ξέρουμε. Οι καθηγητές και οι φοιτητές της νομικής θα κάνουν πάρτι επί χρόνια μ'αυτές τις "ανορθογραφίες". Θα χυθεί πολύ μελάνι και χολή μαζί κάνοντας μεγάλη ζημιά στο κύρος της δικαιοσύνης και μετά θα αναρωτιέστε γιατί κανείς στην κοινωνία δε μας εκτιμά ως επιστήμονες.
ΔιαγραφήΥΓ: Η επιχειρηματολογία τύπου "ανοίξτε τα στραβά σας και δείτε τι κάνουν οι ευρωπαίοι" και "οι δικηγόροι φταίνε για όλα", είναι σκέτη προβοκάτσια ή τα πιστεύετε στ'αλήθεια αυτά που λέτε?
ο Αρειος Πάγος μας γλύτωσε απο διασυρμό τίποτε άλλο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό το σχόλιασμό της απόφασης του ΑΠ 227/2012 από τον κ. Αλαμπάση και ένας φοιτητής Νομικής καταλαβαίνει ότι κάτι δεν
ΑπάντησηΔιαγραφήπάει καλά με την πιο πάνω απόφαση του ΑΠ ! .....
Τουλάχιστον οι Ενώσεις καταναλωτών ας ελπίσουμε ότι θα χρησιμοποιήσουν αυτή την αρτιότατη ανάλυση του κ.Αλαμπάση για την οποία τον ευχαριστούμε ιδιαίτερα όλοι !
ΤΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΜΟΥ ΣΤΗ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟ ΒΟΛΙΚΑ, ΠΟΥ, ΜΕ ΤΗ ΠΡΩΤΟΔΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ, ΑΠΟΔΕΙΞΕ ΤΗΝ ΥΨΗΛΗ ΝΟΜΙΚΉ ΤΗΣ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΌ ΌΛΑ ΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΔΙΚΑΙΟΥ ΠΟΥ ΤΗ ΔΙΑΚΡΙΝΕΙ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΝΔΡΟΜΕΔΑ ΣΤΕΦΑΝΙΔΟΥ
θα ειχε πολυ ενδιαφερον να σχολιαστει το παραπανω αρθρο του συναδελφου δικηγορου οπως και η αποφαση απο τους κ.δικαστες που επισκεπτονται το μπλογκ .
ΑπάντησηΔιαγραφήΆρα αν το Εφετείο δικάσει την υπόθεση και δικαιώσει τις Ενώσεις θα αναβιώσει η μη τελεσιδικία (τι σημαίνει ως προς κάποιους διαδίκους έχει καταστεί τελεσίδικη). Ωραία νομική σκέψη. Νομίζω ότι πρέπει να υιοθετηθεί από το σύνολο των δικηγόρων. Αν π.χ. γίνει δεκτή εν μέρει μία αγωγή ο ενάγων θα ασκεί έφεση για το υπόλοιπο μέρος και ο δικηγόρος του εναγομένου θα παραιτείται, θα «καταστήσει τελεσίδικη ως προς αυτόν την απόφαση» και θα ασκεί αίτηση αναίρεσης. Θα βγάλουν τρελά λεφτά!!! Ε ρε γλέντια!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ σύμβαση που καταρτίζει η ΔΕΗ με τον καταναλωτή ηλεκτρικού ρεύματος είναι πώληση ( Κορνηλάκης, Π., Ειδικό Ενοχικό δίκαιο, δεύτερη έκδοση, Αθήνα-Θεσσαλονίκη, 2012, σελ.161, αρ. 5, πρβλ. και Γεωργιάδη, Α., Ενοχικό δίκαιο, Ειδικό Μέρος, τόμος Ι, Αθήνα, 2004,σελ. 36, υποσημείωση με αριθμό 1) και μάλιστα πώληση με διαρκείς τμηματικές παροχές. Από το άρθρο 361 ΑΚ εξάλλου προκύπτει ότι κάθε πρόσωπο έχει τη φυσική ευχέρεια να καταρτίζει, αλλά και να μην καταρτίζει συμβάσεις (ΟλΑΠ 33/1987 ΕλλΔνη 1988, σελ. 98 επ., ΑΠ 5/2001 ΕλλΔνη 2001, σελ. 671). Οι αποφάσεις αυτές μάλιστα αποφαίνονται ότι η ελευθερία αυτή δεν μπορεί να ελεγχθεί κατ' αρχήν ούτε με το άρθρο 281 ΑΚ. Η συγκεκριμένη δίκη είχε βασικά αντικείμενο να υποχρεωθεί η ΔΕΗ να τηρεί τη συμβατική της υποχρέωση με τον καταναλωτή σε όσες συμβάσεις ήταν ακόμη ενεργείς (=να συνεχίζει να παρέχει ηλεκτρικό ρεύμα) ή να καταρτίσει νέες συμβάσεις με καταναλωτές σε όσες είχαν λήξει (= να επανασυνδέσει την παροχή και να παράσχει και πάλι ρεύμα). Τα αιτήματα είναι νομικά αβάσιμα, επειδή το ουσιαστικό δίκαιο δεν παρέχει τέτοιο δικαίωμα στον καταναλωτή-δανειστή και συνεπώς δεν νοείται και καταδίκη της ΔΕΗ σε τέτοια δήλωση βούλησης (άρθρο 949 ΚΠολΔ). Η νομική βασιμότητα των λοιπών αιτημάτων της αγωγής, την οποία πάντως δεν νομιμοποιούνταν να ασκήσουν τα ενάγοντα σωματεία, έπρεπε να κριθεί στο ίδιο νομικό πλαίσιο κατά την τακτική διαδικασία. Η αγωγή δεν περιείχε ιστορική βάση από το Ν. 2251/1994. Είναι χαρακτηριστικό ότι και η απόφαση παραθέτει μόνο το άρθρο 1 του συγκεκριμένου νόμου στη μείζονα σκέψη του συλλογισμού της...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚύριε των 3.55
ΑπάντησηΔιαγραφήΓράφεις ότι "Αν η Ελλάδα ήταν ένα κράτος δικαίου, θα ήταν αυτά τα πράγματα αδιανόητα" αναφερόμενος στον μεγάλο αριθμό των αρεοπαγιτών κλπ.
Λίγο πιό πάνω όμως γράφεις ότι είσαι φανατικά υπερ ενός αντισυνταγματικού φόρου. Τελικά τι είσαι ; Υπερ του Κράτους δικαίου ή υπερ της κατάστασης έκτακτης ανάγκης που καταλύει και το Σύνταγμα και την δημοκρατική νομιμότητα ;
Εσείς οι μνημονιακοί τελικά δεν σταματάτε πουθενά ε;
Ο ανώνυμος 21 Δεκ. 3:55 τι εθνικότητας είναι και τι συμφέροντα εξυπηρετεί;
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα υποθεσουμε κ Ανδρομέδα οτι τον Αρειο Πάγο τον διακρίνει ανηθικότητα και έλλειψη συναίσθησης δικαίου,,? Χρειάζεται και λίγο αυτοσυγκράτηση,,,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελευταία προσπαθούν κάποιοι να περάσουν πολιτική γραμμή στους δικαστές καλώντας τους να μπουν "μπροστάρηδες" στους κοινωνικούς αγώνες, σε "νομολογιακή αποδόμηση του μνημονίου" κλπ. Όμως ο δικαστής πρέπει να διατηρεί ουδετερότητα σε σχέση με τις κοινωνικές και πολιτικές συγκρούσεις. Όχι επειδή το επιτάσσει το Σύνταγμα (άρθρο 29 παρ.3) αλλά για να είναι και να φαίνεται αμερόληπτος. Δικαστής εντασσόμενος στις πολιτικές και κοινωνικές συγκρούσεις και μάλιστα χρησιμοποιώντας προς τούτο την εξουσία του είναι επίορκος και για αυτό όσοι παροτρύνουν σε τέτοιες συμπεριφορές πρέπει να ελεγχθούν. Από αυτή την άποψη ο Άρειος Πάγος στέκεται στο ύψος του και έβαλε τα πράγματα στη θέση τους. Η ίδια η αρχή της διάκρισης των εξουσιων αλλά και η αρχή της λαικής κυριαρχίας επιτάσσουν στα δικαστήρια να περιορίζονται στον έλεγχο της συνταγματικότητας των νόμων με αυστηρά νομικά κριτήρια και με σεβασμό στη δυνατότητα της εκλεγμένης πολιτικής εξουσίας να χαράσσει την οικονομική και δημοσιονομική πολιτική της Χώρας (βλ. ως προς αυτό και το σκεπτικό των αποφάσεων του ΣτΕ 2289/1987, 2199/2010 - για να αναφερθούμε σε ανύποπτες περιόδους -) και όχι να ασκούν πολιτική δια δικαστικών αποφάσεων. Αυτό εξάλλου διέπει ως πάγια αρχή και τη νομολογία του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ (γνωστή ως judicial self restraint)στη χώρα, όπου καθιερώθηκε και κατεξοχήν ισχύει ο διάχυτος έλεγχος της συνταγματικότητας των νόμων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ καταναλωτής το μόνο που θα μπορούσε να κάνει ήταν μια αρνητική αναγνωριστική αγωγή κατά την τακτική διαδικασία. Δεν σου πληρώνω το χαράτσι μαζί με το λογαριασμό της ΔΕΗ, επειδή εσύ δεη ασκείς το δικαίωμά σου αυτό παράνομα και καταχρηστικά.και τέλος.το πρωτοδικείο κάπου δεν το είδε σωστά
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιο πάνω γράφτηκε ένα σχόλιο από ανώνυμο που αναφέρει ότι " ομως θεμα αντισυνταγματικοτητας φορου ή τελους ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να κρινουν, ακομα και παρεμπιπτοντως, τα πολιτικα δικαστηρια, πολλω δε μαλλον που εδω εκρινε ευθεως την αντισυνταγματικοτητα " .
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ κύριε ανώνυμε ,ως γνωστόν ,στην Ελλάδα ισχύει ο διάχυτος έλεγχος της συνταγματικότητας των νόμων: Κατά το άρθρο 93 παρ. 4 του Συντάγματος "Τα δικαστήρια υποχρεούνται να μην εφαρμόζουν νόμο που το περιεχόμενό του είναι αντίθετο προς το Σύνταγμα" .Βέβαια,ως γνωστόν , η μη εφαρμογή ενός νόμου από ένα δικαστήριο ως αντισυνταγματικού δεν επηρεάζει το κύρος του, δηλαδή δεν τον ακυρώνει, ούτε δεσμεύει τα άλλα δικαστήρια: Άλλο δικαστήριο μπορεί να κρίνει ότι ο νόμος είναι σύμφωνος με το Σύνταγμα και να τον εφαρμόσει .( Έτσι η Ειρηνοδίκης κα Κουτρουβίδα έκρινε με την ιστορική της απόφαση 599/2012 ότι το Μνημόνιο είναι αντισυνταγματικό παρα την αντίθετη απόφαση της ολομέλειας του ΣτΕ ).Αλλά ,ως γνωστόν ,ειδικά για τη συνταγματικότητα, αν το ΑΕΔ κρίνει ότι ο νόμος είναι αντισυνταγματικός, αυτός καθίσταται γενικώς και για όλους ανίσχυρος. Αυτή είναι η μόνη περίπτωση όπου δικαστήριο μπορεί να καταστήσει ανίσχυρο έναντι πάντων νόμο ψηφισμένο από τη Βουλή.
Πως λοιπόν θεωρείτε ότι το Πολυμελές Πρωτοδικείο δεν μπορεί να κρίνει ούτε παρεμπιπτόντως την συνταγματικότητα ενός νόμου ,αν αφορά φόρο ;
Εννοείτε ότι ΔΕΝ είναι αρμόδιο ,προφανώς ,το πολιτικό δικαστήριο να εξετάσει την συνταγματικότητα ενός επιβληθέντος φόρου ,αφού αυτό ανήκει στην αρμοδιότητα των διοικητικών δικαστηρίων .Σε αυτό έχετε δίκιο ,κατ΄αρχήν . Όμως επιτρέψατε να διαφωνήσουμε για το " παρεμπιπτόντως " .Διότι η διαφορά αφορά τους πολίτες και τη ΔΕΗ ,δηλαδή ανήκει στην αρμοδιότητα των πολιτικών δικαστηρίων ,ως γνωστόν ,και η παρεμπίπτουσα κρίση είναι απαραίτητη ,για την ανάγκη της άμεσης δικαστικής προστασίας των δικαιωμάτων πολιτών, που υπερτερεί από την ΔΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΤΥΠΟΛΑΤΡΙΑ ,βλ. άρθρο 6 παρ.1 ΕΣΔΑ ! Με εκτίμηση .
Πιο πάνω ανώνυμος ανέφερε ότι :" Τα αιτήματα είναι νομικά αβάσιμα, επειδή το ουσιαστικό δίκαιο δεν παρέχει τέτοιο δικαίωμα στον καταναλωτή-δανειστή και συνεπώς δεν νοείται και καταδίκη της ΔΕΗ σε τέτοια δήλωση βούλησης (άρθρο 949 ΚΠολΔ)" . Κε Ανώνυμε ,επιτρέψατέ μας να διαφωνήσουμε .Πέρα από την παράθεση της ,γενικής φύσης ,νομολογίας ,που κάνατε και είναι βέβαια ορθή ,κάνατε και ένα ΣΥΛΛΟΓΙΣΤΙΚΟ ΑΛΜΑ !
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνωνυμε δικηγορε 24 Δεκεμβρίου 2012 3:56 π.μ., ειμαι δικαστης και σε καταλαβαινω ΑΠΟΛΥΤΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιναι αστειο να καταργουμε καθε εννοια Δικαίου για χάρη του Δικαιού της...Ανάγκης (το οποίο εγω δεν θυμαμαι να διδαχτηκα σε κανενα πανεπιστημιο).
Ειναι θλιβερο οτι υπαρχουν καποιοι, ακομη και συναδελφοι μου, οι οποιοι εχουν κατι αστεια επιχειρηματα περι "ειδικων συνθηκων" και "ανασχηματισμού των στόχων της Δικαιοσυνης".
Πιστεψε με δεν θα τα αφησουμε να περασουν αυτα.
Και μετα απο καιρο, οσοι τα υποστηριξαν, θα ειναι καταγελαστοι.
Κουραγιο σου ευχομαι. Ευχησου μου κι εσυ!
Η δέσμευσή σας ότι δεν θα τα αφήσετε αυτά να περάσουν με γεμίζει αισιοδοξία διότι δείχνει πνεύμα μαχητικό και όχι παραιτημένο υπάλληλο που βολεύεται με την κατάσταση όπως-όπως. Μακάρι κι άλλοι συνάδελφοί σας να έχουν την ίδια μαχητικότητα, όχι μόνο στα μισθολογικά, αλλά στην καθημερινή δίκη και στα απλά θέματα που αντιμετωπίζει ο κάθε πολίτης ενώπιον της δικαιοσύνης. Καλή χρονιά με υγεία και δύναμη στον επαγγελματικό στίβο.
ΔιαγραφήΔικηγόρος 24.12, 3.56
Δείτε που κατέληξαν οι Ιστορικές αποφάσεις του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Ρουμανίας για την αντισυνταγματικότητα του εκεί μνημονίου, θα είχε κάποιο ενδιαφέρον για τους συναδέλφους που ζηλεύουν την ιστορία
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια πολλά! Με χαρά βλέπω ότι το παρόν ιστολόγιο και οι απόψεις που γράφονται εδώ από συναδέλφους δικαστές και εισαγγελείς αλλά και δικηγόρους έχουν θορυβήσει διάφορα πτήνα όπως παπαγαλάκια τα οποία (ελπίζω για καλό τους έναντι αμοιβής) προσπαθούν προβοκάροντας κάθε δημοσίευση και σχόλιο να δημιουργήσουν "κλίμα" σε βάρος του χώρου της δικαιοσύνης που αντιστέκεται στον εξανδραποδισμό της συνείδησής της και στην ηθική εξαθλίωσή της. Καθώς η οικονομική κατάσταση των λειτουργών της Θέμιδας δυσχεραίνει σε σημείο ευτελισμού και των συλλειτουργών της Θέμιδας (δικηγόρων) ομοίως, καλό είναι να είμαστε υποψιασμένοι απέναντι σε σχόλια του τύπου απαγορεύεται ο έλεγχος της συνταγματικότητας από τα πολιτικά δικαστήρια ή μας έβγαλε ασπροπρόσωπους η απόφαση του ΑΠ. Κατ' εμέ μόνο στόχο έχουν να προκαλέσουν έντονα αντίθετα σχόλια τα οποία ενδεχομένως να επιφέρουν πειθαρχικές αγωγές σε βάρος συναδέλφων με πιο ελεύθερο στόμα. Έχετε το νου σας απέναντι σε μισθοφόρους σχολιαστές και ας μην καμφθούμε συνάδελφοι. Το μόνο που μας απομένει είναι η αξιοπρέπεια και η κρίση μας σύμφωνα με το νόμο και τη συνείδησή μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια πολλά και πάλι!
Αντώνης Κασάπης
Η απόφαση του ΑΠ τελικά έκρινε τελεσίδικα το όλο ζήτημα που δημιουργήθηκε ή θα εξεταστεί εκ νέου τον Μάρτιο;
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω όμως μερικές απορίες,γιατί δεν είμαι νομικός ,ούτε θα ήθελα να ήμουν.
Είναι συνταγματικός ο νόμος που προβλέπει την είσπραξη του ηλεκτρ.ρεύματος μαζί με το ΄΄χαράτσι΄΄;
Γιατί ο υπουργός οικονομικών έκανε απαξιωτικές δηλώσεις για την απόφαση του ΠΠΑθηνών,ενώ με την απόφαση του ΑΠ,δήλωνε όπου βρέθηκε ότι ΄΄την σέβεται΄΄;
Εσείς ως δικαστές για ποιο δικάζετε για το κράτος ή τους πολίτες του;Βέβαια οι αποφάσεις εκδίδονται στο ΄΄όνομα του ελληνικού λαού΄΄ !!!,πλήρως άστοχο έως για γέλια.{ασφαλώς θέλει ο ΄΄σοφός΄΄ νομοθέτης να προσδώσει αυξημένο κύρος,αλλά...άλλαξαν οι καιροί}έχουμε στα χαρτιά δημοκρατία.
Άρα λοιπόν ή θα σεβόμαστε τις αποφάσεις που εκδίδονται,που ασφαλώς πρέπει να ασκείται κριτική,ή σεβόμαστε μόνο όσες μας συμφέρουν;Δεν είναι λοιπόν κακό που κρίνουμε τις αποφάσεις αυτές.Άραγε στην αποφάσεις και στις δύο υπάρχει λέτε σκοπιμότητα ή έγινε κρίση χωρίς σκοπιμότητα. Εγώ ως μη νομικός ΔΕΝ πείθομαι ότι δεν υπήρξε σκοπιμότητα και μάλλον έτσι θα κριθούν όλα τα παρόμοια προβλήματα που μαστίζουν την κοινωνία.Δηλαδή τα πρωτοβάθμια δικαστήρια θα κρίνουν με βάση και την κοινωνική πραγματικότητα,ενώ τα κατ΄έφεση μάλλον με σκοπιμότητα,που όπως αναγράφει κάποιος κύριος ή κυρία...21 Δεκεμβρίου 2012 3:55 μ.μ.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...
ο Αρειος Πάγος μας γλύτωσε απο διασυρμό τίποτε άλλο...
Ή ....21 Δεκεμβρίου 2012 3:42 μ.μ.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...
Είμαι υπέρ της πληρωμής του ΕΕΤΗΔΕ, είμαι φανατικά υπέρ της πληρωμής αυτού του ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΥ χωρίς αμφιβολία φόρου, διότι αυτή τη στιγμή και για τα επόμενα δύο τουλάχιστον χρόνια προέχει η σωτηρία της Πατρίδας μας.
Οι συνταγματικές ακροβασίες της κυβέρνησης από πού θα κριθούν;Φαντάζομαι από τα δικαστήρια.
Διαβάσατε για το ΄΄ΧΑΡΑΤΣΙ΄΄ ναι χαράτσι,με ποιο τρόπο τους έχει απαλλάξει ο υπουργός;Με δηλώσεις του κτλ και με διάφορα τερτίπια...
Εμείς πάντως σας θέλαμε και σας θέλουμε ψηλά και να ακούτε και την κοινωνία,διαφορετικά τι δικαιοσύνη είναι αυτή αν δεχτείτε να γίνετε το ΄΄μακρύ χέρι΄΄ κάθε υπουργού;
Είδατε εσείς καμιά πατρίδα να σώζεται !!! όπως γράφεται από κάποιο-α.
Ας μη γελιόμαστε ,ασφαλώς και ΔΕΝ πρέπει να κάνατε πολιτική αλοίμονο,όμως ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΚΟΥΤΕ και τα μηνύματα της κοινωνίας.Άλλωστε οι νόμοι και νομολογία είναι ΛΑΣΤΙΧΟ.
Ασφαλώς και δεν σας κάνω συστάσεις,μακριά από μένα τέτοιες σκέψεις.Αλλά αγωνιστείτε μαζί με τον λαό για το καλό όλων μας.
ΓΚ
Προς ανώνυμο 24.12 ώρα 3.56'. Συνάδελφε όλοι μπορούμε να αντιληφθούμε και να αξιολογήσουμε την ποιότητα και την επιστημονική κατάρτιση των νομικών (δικηγόρων, δικαστών, συμβολαιογράφων κ.λ.π.) αρκεί να είμαστε καλόπιστοι. Υπάρχουν παντού και καλοί και λιγότερο καλοί νομικοί. Η απόφαση τώρα του Πολυμελούς είχε συγκεκριμένη ιστορική βάση και συγκεκριμένα αιτήματα. Το δικαστήριο έπρεπε να ερευνήσει αν ο 'καταναλωτής'(αγοραστής) ηλεκτρικού ρεύματος μπορούσε να προβάλει τις συγκεκριμένες αξιώσεις του με βάση πάντα όσα είχε επικαλεσθεί στην αγωγή (αίτηση) είτε κατά τις διατάξεις για την πώληση, είτε σύμφωνα με το νόμο για την προστασία του καταναλωτή, είτε σύμφωνα και με τους δύο ίσως νόμους (συρροή περισσότερων νομίμων βάσεων της ίδιας αξίωσης). Ετσι ευκολότερα θα έκρινε ποιά αξίωση μπορούσε να προβληθεί και ποιά όχι ανεξάρτητα από τα διαδικαστικά (ενεργητική νομιμοποίηση, διαδικασία)...Καλή χρονιά σε όλους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Μ. Μαργαρίτης στον Κονδύλη/Κεραμέα/Νίκα στο άρθρο 565 αρ. 5 λέει ότι για την χορήγηση αναστολής θα πρέπει η απόφαση να υπόκειται σε αναίρεση. Αλλά εμείς οι δικαστές της πολιτικης δικαιοσύνης το λύσαμε μόνο με την εξέταση της βλάβης. Άρα αν δεν γίνουν δεκτά τα 912 ή 913 ΚΠολΔ να παραιτούνται όσοι θέλουν και να πηγαίνουν κατευθείαν στον ΑΠ. Οι άλλοι ας δικάζουν ακόμα στο Εφετείο. Και μετά θέλουμε λεφτά ως ευρωπαίοι δικαστές!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠες τα χρυσόστομε.
ΔιαγραφήΠεριμένουμε τους κορυφαίους νομικούς να σχολιάσουν τις δύο αυτές αποφάσεις. Του Πρωτοδικείου και του Α.Π.Εγώ προσωπικά, εαν ήμουν Πρόεδρος του Α.Π, θα καλούσα την Πρωτοδίκη που εξέδωσε αυτήν την απόφαση και, ενώπιον της Ολομέλειας, θα την συνέχαιρα για την άριστη κατάρτισή της, τη θαρραλέα στάση της καιτη συγκινητική προσήλωση στο έργο της.Ολοι μας πρέπει να σταθούμε στο πλευρό της, να τη συγχαρούμε για αυτή της την απόφαση και να νοιώσουμε υπερήφανοι που στους κόλπους μας υπάρχουν τέτοιοι αξιόλογοι συνάδελφοι.Τους αξίζει ένα μεγάλο συναδελφικό" ΕΥΓΕ "
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΑΝ ΑΠΛΗ ΠΟΛΙΤΗΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΩ ΤΑ ΕΞΗΣ.ΕΧΕΤΕ ΤΗΝ ΝΟΜΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΑΣ,ΤΟ ΘΕΜΑ ΓΙΑ ΜΑΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΝΑ ΒΓΕΙ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ Η ΕΙΣΠΡΑΞΗ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΕΗ ΑΛΛΑ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ Η ΕΠΙΒΟΛΗ ΤΟΥ.ΕΠΙΣΗΣ ΔΙΑΒΑΣΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΓΩΓΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙ ΟΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΟΥΝ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΟΙ ΜΕΙΩΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ ΤΟΥΣ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΣΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΝΑ ΒΓΟΥΝ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΟΙ ΜΕΙΩΣΕΙΣ ΜΙΣΘΩΝ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΛΑΔΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΣΑΣ.ΟΛΟΙ ΥΠΟΦΕΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΛΕΟΝ ΤΙΘΕΤΑΙ ΘΕΜΑ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ ΔΙΟΤΙ ΜΑΣ ΚΥΝΗΓΟΥΝ ΑΠΟ ΠΑΝΤΟΥ(ΔΕΗ,ΤΡΑΠΕΖΕΣ,ΕΦΟΡΙΑ)ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΜΑΣ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΟΥΤΕ ΕΥΡΩ ΝΑ ΔΙΑΘΕΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΒΡΟΥΜΕ.ΤΩΡΑ ΟΛΟΙ ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΑΣ ΚΟΙΤΑΞΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΟΛΩΝ ΜΑΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΜΑΣ.ΟΛΟΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΟΧΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΤΗ ΤΟΥ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό τα πολλά σχόλια που αφορούν τις δικαστικές αποφάσεις για το χαράτσι μέσω ΔΕΗ οδηγούμαι στο εξής συμπερασμα: Ανεξάρτητα από την ορθότητα ή μη των αποφάσεων, φαίνεται πως οι νομικοί παραστάτες του Δημοσίου καθόλου αγράμματοι δεν ήταν. Χειρίσθηκαν την υπόθεση με επιτηδειότητα και είχαν απόλυτη επιτυχία, αφού από τον Νοέμβρη ή Δεκέμβρη 2012 το χαράτσι θα εισπράττεται μέχρι να βγεί η απόφαση για την αναίρεση, τέλους του έτους το συντομότερο φαντάζομαι. Μέχρι τότε θα έχουν λήξει οι δόσεις, οπότε η έκβαση της δίκης δεν θα έχει πρακτικό αποτέλεσμα. Κάποιο λόγο θα είχαν να πάνε την υπόθεση στον Αρειο Πάγο. Μήπως γιατί δεν προσδοκούσαν ότι το μονομελές πρωτοδικείο δεν θα έδινε αναστολή πηγαίνοντας κόντρα σε ομοιόβαθμους συναδέλφους τους ; Την εποχή που η απόφαση του πρωτοδικείου η απόφαση ήταν σημαία σθένους και αποφασιστικότητας ; Οι νομικοί παραστάτες του Δημοσίου δεν ορθοτομούν την υπόθεση. Υποθέσεις χειρίζονται και επιδιώκουν να τις κερδίσουν. Αντιδικία κάνουν. Αφού το κατάφεραν μπράβο τους. Κάποια ικανότητα θα είχαν, δεν μπορεί. Τα δικαστήρια ψάχνουν το ουσιαστικό δίκαιο. Αν οι αποφάσεις τους δεν είναι ορθές, ακόμα χειρότερα.Ας το χρεωθεί η δικαιοσύνη και οι λειτουργοί της. Στους οποίους όμως εγώ τουλάχιστον έχω απόλυτη εμπιστοσύνη, που δεν αναιρούν ούτε τυχόν λάθη τους.
ΑπάντησηΔιαγραφή