«ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ» :ΑΝΑΓΚΑΙΑ Η ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ(2)
Του κ. Αντώνη Π. Αργυρού.
τ.Υπουργού Επικρατείας,Δικηγόρου ΑΠ.
ΑΠΟΛΥΤΗ ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΗΣ
ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ ,ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ
ΤΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΑΠΟ
ΤΙΣ ΟΛΟΜΕΛΕΙΕΣ ΤΩΝ ΑΝΩΤΑΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ.
Είναι όνειρο μακρινό
αλλά όχι ακατόρθωτο η απονομή της Δικαιοσύνης να γίνεται στον τόπο μας
δίκαια ,γρήγορα, αποτελεσματικά και κυρίως
κάτω από ανθρώπινες συνθήκες, σήμερα η κατάσταση που επικρατεί αποτελεί «εφιάλτη» για όλους και κυρίως για τους
πολίτες. Το όνειρο δεν φαίνεται άπιαστο ,έτσι ώστε ή Δικαιοσύνη να γίνεται το
καταφύγιο και η ασπίδα προστασίας κάθε αδικούμενου πολίτη ,χρειάζονται όμως ριζικά μέτρα εκσυγχρονισμού της .
Η Δικαιοσύνη αντιμετωπίζεται
τις περισσότερες φορές από τους εκάστοτε
κρατούντες σαν την Λειτουργία εκείνη που
είναι στη εξουσία χρήσιμη όταν είναι «αρεστή», ενώ οι δαπάνες για την
αναβάθμιση των υπηρεσιών της είναι είδος πολυτελείας για το Ελληνικό Δημόσιο.
Οι παρεμβάσεις της Εκτελεστικής
Εξουσίας στη επιλογή της Ηγεσίας της Δικαιοσύνης γίνονται πολλές φορές έτσι ώστε να επιλέγονται εκάστοτε οι εκλεκτοί της, χωρίς όμως να το επιτυγχάνει πάντοτε. Το χειρότερο όμως είναι η άδικη έως υβριστική κριτική πολιτικών και οικονομικών παραγόντων,
σε μη αρεστές δικαστικές Αποφάσεις (Βλ αποφάσεις ΑΠ 8- 9/1998 Το Σ /1998,410)ή ενέργειες.
Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, επί κυβερνήσεως του οποίου ιδρύθηκε
και άρχισε να λειτουργεί το Συμβούλιο της Επικρατείας , είχε τονίσει,
εισηγούμενος ήδη από το 1911 τη δημιουργία του ΣτΕ, «Ζητούμε διά του θεσμού
τούτου, όπως το Κράτος του Δικαίου, την Πολιτείαν του Δικαίου, καταστήσωμεν
όντως τοιαύτην περιορίζοντες την υπερβασίαν των οργάνων αυτής». Και συνέχιζε με
μια παρότρυνση στους μελλοντικούς δικαστές του ΣτΕ: «Θέσατε υπέρ τον Υπουργόν όχι
την Αρχήν του ΣτΕ..., θέσατε υπέρ τον Υπουργόν τον Νόμον. Διότι ο Νόμος πρέπει
να είναι ανώτερος και του μικρού υπαλλήλου και του ανωτέρου, ανώτερος πασών των
Αρχών, ανώτερος και του Υπουργού και του Βασιλέως ακόμη».
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Συνταγματική αναθεώρηση του 2001 προσέθεσε
σημαντικά και ενδιαφέροντα στο τομέα της
υπερασπίσεως των ατομικών δικαιωμάτων ,χωρίς όμως να βελτιώσει τα προβλήματα απονομής της δικαιοσύνης και
επιλογής της Ηγεσίας της, πλην της θεσπίσεως
τετραετούς θητείας για τους Προέδρους των Ανωτάτων Δικαστηρίων. Σήμερα κοινωνία
που πιστεύει ,ότι το σημερινό σύστημα επιλογής της Ηγεσίας της Δικαιοσύνης είναι
διαβλητό ,υπάρχει δε όχι για εξυπηρετεί στο σύνολο του την Δικαστική
Ανεξαρτησία ,αλλά για εξυπηρετεί εκάστοτε άλλες προθέσεις της πολιτικής . Η
αποτυχία της καθυπόταξης της Ηγεσίας της Δικαιοσύνης στα κελεύσματα της
πολιτικής ,επιβεβαιώνει την ανάγκη της
αλλαγής του συστήματος.
Σε κάθε περίπτωση η Συνταγματική Αναθεώρηση θα μπορούσε να δώσει πολλά περισσότερα και
μάλιστα στον κρίσιμο τομέα της απονομής της δικαιοσύνης ,θα μπορούσε να αποκόψει τη επέμβαση της Πολιτικής εξουσίας στα ζητήματα εσωτερικής οργάνωσης της
Δικαιοσύνης (όπως στη επιλογή από το Υπουργικό Συμβούλιο της Ηγεσίας της) που
έχει σαν συνέπεια την άμεση σχέση με την
δικαστική ανεξαρτησία . Η Ελληνική Βουλή στην Αναθεωρητική Λειτουργία της κατά
την τελευταία Συνταγματική αναθεώρηση, δεν θέλησε ν’ ακούσει την σώφρονα
πρόταση του Συμβουλίου
της Επικρατείας για τον τρόπο επιλογής της Ηγεσίας της Δικαιοσύνης ,όπως η
πρόταση αυτή διατυπώνεται στη Απόφαση
της Ολομέλειας 6/2000,ούτε έκανε τον κόπο να λάβει υπ’ όψη της την εισήγηση της
Επιτροπής του ΣτΕ για τη Αναθεώρηση με
αριθμό 3/2000 Απόφαση της Ολομέλειας του
ΣτΕ (βλ και την 14/1998 Διοικητική
Ολομέλεια του Αρείου Πάγου ).Αν επιθυμούν οι εκάστοτε κυβερνώντες να καταστήσουν την δικαιοσύνη πραγματικά
Ανεξάρτητη τότε πρέπει να αποφασίσουν να
αφήσουν την επιλογή της Ηγεσίας της στην ίδια και στο μοναδικό και αλάνθαστο
κριτήριο επιλογής :την Αρχαιότητα Όλοι
πλέον εισηγούνται τροποποίηση της διαδικασίας επιλογής της
ηγεσίας της Δικαιοσύνης του άρθρου 90 Σ. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο τρόπος που
σήμερα εφαρμόζεται, δηλαδή η επιλογή να γίνεται από το Υπουργικό Συμβούλιο, με
την παρεμβολή της διαδικασίας της Βουλής, έχει πολλές φορές επικριθεί λόγω
επιλογών, που έγιναν με καθαρά πολιτικά κριτήρια ή κατά βάναυση παραβίαση της
ιεραρχίας, στο απώτερο παρελθόν. Για τον εξορθολογισμό αυτής της διαδικασίας προτείνεται: Ι) η
επιλογή Αντιπροέδρων των Ανωτάτων Δικαστηρίων να γίνεται από την ολομέλεια του
οικείου δικαστηρίου, όμως να περιορίζεται μεταξύ των αρχαιότερων δικαστών του
οικείου δικαστηρίου. ακολούθως δε ο Πρόεδρος να επιλέγεται από την ολομέλεια του οικείου
δικαστηρίου, μεταξύ των τριών πρώτων Αντιπροέδρων του δικαστηρίου αυτού. Το
αυτό κατ’ αναλογίαν θα πρέπει να ισχύσει
και για τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Ερώτημα τίθεται αν θα πρέπει να
θεσπισθεί θητεία και για τους Αντιπροέδρους των Ανωτάτων Δικαστηρίων. Ήδη με
συνταγματική διάταξη ορίζεται ότι η θητεία του Προέδρου του Συμβουλίου της
Επικρατείας, του Αρείου Πάγου και του Ελεγκτικού Συνεδρίου, καθώς και του
Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και των Γενικών Επιτρόπων των Διοικητικών
Δικαστηρίων και του Ελεγκτικού Συνεδρίου δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερη των
τεσσάρων ετών, ακόμη και αν ο δικαστικός λειτουργός, που κατέχει τη θέση, δεν
καταλαμβάνεται από το όριο ηλικίας.
Σε άλλη περίπτωση προτείνεται
ΙΙ) θα προκριθεί ως λύση η επιλογή της Ηγεσίας
να γίνεται τελικά μετά από πρόταση της οικείας Ολομέλειας μεταξύ των αρχαιότερων δικαστών του
οικείου δικαστηρίου σε διπλάσιο αριθμό των κενουμένων θέσεων ,τότε την επιλογή να κάνει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. ΙΙΙ)
Εάν και πάλι η πρόταση αυτή δεν επικρατήσει να ακολουθεί μεταξύ των
προκριθέντων κλήρωση.
Τελικά αν πράγματι ,όλοι θέλουμε γρήγορη και αποτελεσματική
Δικαιοσύνη, νομίζω ότι καλόν είναι να την αφήσουμε ήσυχη ,να επιτελέσει την
Αποστολή της , αφού πρώτα, την
εξοπλίσουμε με τα μέσα που απαιτούνται, την προικοδοτήσουμε με πόρους και την
στελεχώσουμε επαρκώς ,εξαφανίζοντας ταυτόχρονα τα δεινά που την ταλανίζουν .
28/2/2013.
==============
δες και
Ο Πρόεδρος του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Γερμανίας Andreas Voßkuhle εξελέγην στη θέση του (από την πολιτική εξουσία, όπως όλοι οι δικαστές του σημαντικότερου σε νομολογιακό έργο εθνικού δικαστηρίου της Ευρώπης) σε ηλικία 47 ετών για μια θητεία 12 χρόνων (για να μην μιλήσουμε για τον πρόεδρο του Supreme Court των ΗΠΑ). Κατά τα προτεινόμενα στο παραπάνω άρθρο λοιπόν ένας από τους de facto αλλά και σε επίσημο διπλωματικό επίπεδο «σημαντικότερους» ανθρώπους στην Ευρώπη δεν αποτελεί τίποτα παραπάνω από έναν απαίδευτο και ανώριμο δικαστή με πολιτικές διασυνδέσεις που δεν χαίρει καμίας ανεξαρτησίας. Για αυτό το λόγο φαίνεται έχει οδηγήσει τον ογκωδέστατο γερμανικό δικαιοδοτικό μηχανισμό σε τέτοια υποβάθμιση έναντι της κατά τα άλλα ευέλικτης και καθόλου απαρχαιωμένης σε πρόσωπα και θεσμούς ελληνικής δικαιοσύνης (λες και λείπουν από την Ελλάδα πραγματικοί νομικοί επιστήμονες με διδακτορικά και φρέσκιες ιδέες – α, ναι, σωστά αυτούς τους πρόλαβε, και καλά, ήδη η Γερμανία και η Αμερική). Υπέρ πάντων η Αρχαιότητα λοιπόν … άντε και καλούς ύπνους!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Άρειος Πάγος σήμερα αποτελείται από 60 περίπου αρεοπαγίτες, 10 αντιπροέδρους και τον πρόεδρο, σύνολο 71 δικαστές. Από αυτούς, το υπουργικό συμβούλιο εμπλέκεται στην επιλογή των αντιπροέδρων και του προέδρου, δηλαδή στην επιλογή 11 δικαστών, που σημαίνει ότι εμπλέκεται στην επιλογή του 15% περίπου των μελών του Αρείου Πάγου η κυβέρνηση, κατά το ίδιο δε ποσοστό εμπλέκεται η κυβέρνηση και στα άλλα δύο ανώτατα δικαστήρια. Υπήρξε η τόσο εκτεταμένη εμπλοκή της κυβέρνησης στα εσωτερικά της Δικαιοσύνης αποτέλεσμα και της συνεχούς πίεσης των δικαστών και των δικαστικών ενώσεων προς την κατεύθυνση αυτή, στην οποία η κυβέρνηση ευχαρίστως ενέδωσε για προφανείς λόγους. Η λύση δεν είναι προς την κατεύθυνση που προτείνει ο κύριος Αργυρός. Ο πρόεδρος του Αρείου Πάγου, όπως και αυτός του ΣΤΕ και του ΕΣ, πρέπει να εξακολουθήσει να επιλέγεται από το υπουργικό συμβούλιο, για την αποφυγή ομαδοποιήσεων μεταξύ των μελών των οικείων ολομελειών. Πρέπει όμως να καταργηθούν όλες οι θέσεις των αντιπροέδρων, πλην μιας. Ο μοναδικός αντιπρόεδρος θα αντικαθιστά τον πρόεδρο όταν κωλύεται (όχι ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου) και δεν θα έχει κανένα άλλο καθήκον, μόνο συμπληρωματικά καθήκοντα εκπροσώπησης του Αρείου Πάγου. Θα επιλέγεται επίσης από το υπουργικό συμβούλιο, μεταξύ των αρίστων εννοείται αρεοπαγιτών, όχι των κομματικά αρεστών. Στα τμήματα θα προεδρεύουν οι αρχαιότεροι δικαστές και η επιθεώρηση θα ανατίθεται στον αρχαιότερο αρεοπαγίτη για ένα έτος. Αν αυτά καθιερωθούν με το νέο Σύνταγμα, "συνταγματοποιηθούν" οι νέοι οργανισμοί των δικαστηρίων που πρέπει από την αρχή να συνταχθούν, ιδρυθεί συνταγματικό δικαστήριο ολιγομελές, η Δικαιοσύνη θα αποκτήσει τις βάσεις που χρειάζεται για να ανταποκριθεί στο καθήκον της, που μέχρι σήμερα δεν το έχει καταφέρει. Και καθήκον της Δικαιοσύνης είναι παντού στον κόσμο η διαφύλαξη του κράτους δικαίου. Στην Ελλάδα ακόμη δεν υπάρχει κράτος δικαίου, γι' αυτό δεν υπάρχει ούτε δικαιοσύνη. Αυτά ή θα γίνουν μαζί ή δεν θα γίνει ούτε το ένα ούτε το άλλο. Κάτι για την ποινική δικαιοσύνη: Οι ποινές που προβλέπονται και επιμετρούνται είναι σήμερα υπερβολικές. Αυτό γίνεται γιατί οι δικαστές γνωρίζουμε ότι δεν εκτίονται παρά ένα ελάχιστο μέρος τους, όταν δεν αναστέλλονται. Πρέπει τα πλαίσια των ποινών να μειωθούν σημαντικά, αλλά να εκτίονται όπως απαγγέλονται, δηλαδή φυλάκιση ενός μηνός να σημαίνει στη φυλακή για ένα μήνα ή άμεση πληρωμή της ποινής της μετατροπής. Είναι άλλωστε προβληματική και από την άποψη του Συντάγματος η κατάσταση που επικρατεί σήμερα, αποφάσεις δηλαδή των δικαστηρίων να μη σημαίνουν τίποτε, ο νομοθέτης να παύει τις διώξεις και άλλα πολλά τέτοια φαιδρά, όπως ο ελεύθερος προσδιορισμός του διαστήματος πραγματικής έκτισης για την υφ' όρον απόλυση του καταδικασμένου. Αυτά δεν γίνονται πουθενά αλλού στον κόσμο, τον πολιτισμένο και τον απολίτιστο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ΄ΜΕΡΟΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήBundesverfassungsgericht, or BVerfG
Το ΟΣΔ αποτελείται από 16 δικαστές κατανεμημένους σε δύο τμήματα (Senate) των οκτώ δικαστών και και σε κάθε τμήμα λειτουργούν 3 συμβούλια (Kammern) των τριών δικαστών (κάθε δικαστής μπορεί να συμμετέχει σε περισσότερα συμβούλια). Τις αρμοδιότητες των τμημάτων και των συμβουλίων τις αποφασίζει το ίδιο το δικαστήριο. Στο ένα τμήμα προεδρεύει ο Πρόεδρος του δικαστηρίου και στο άλλο ο αντιπρόεδρος.
Οι δικαστές διορίζονται κατά το ήμισυ από επιτροπή του ομοσπονδιακού Κοινοβουλίου (Bundestag) και κατά το άλλο ήμισυ από το ομοσπονδιακό συμβούλιο (Bundesrat, όργανο των εκπροσώπων των ομόσπονδων κρατιδίων). Τρεις δικαστές σε κάθε τμήμα επιλέγονται μεταξύ των μελών των ανωτάτων δικαστηρίων της Γερμανίας. Οι υπόλοιποι 10 πρέπει να είναι νομικοί, να έχουν συμπληρώσει το 40ό έτος της ηλικίας τους και να έχουν δικαίωμα εκλέγειν και εκλέγεσθαι στις εθνικές εκλογές, ενώ δεν επιτρέπεται να είναι Βουλευτές ή μέλη της ομοσπονδιακής ή τοπικής κυβέρνησης. Κάθε μέλος διορίζεται για δωδεκαετή μη ανανεώσιμη θητεία.
Τα δύο τμήματα συνεδριάζουν χωριστά. Σε περίπτωση ισοψηφίας η αίτηση ή προσφυγή απορρίπτεται (δεν υπερισχύει η ψήφος του προέδρου, όπως συμβαίνει σε άλλα δικαστήρια). Το ΟΣΔ συνέρχεται σε ολομέλεια μόνο όταν ένα τμήμα σκοπεύει να εκδώσει απόφαση αντίθετη από προηγούμενη απόφαση του άλλου τμήματος, προκειμένου να διασφαλιστεί η ενότητα της νομολογίας.
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C_%CE%9F%CE%BC%CE%BF%CF%83%CF%80%CE%BF%CE%BD%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CF%8C_%CE%A3%CF%85%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C_%CE%94%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B9%CE%BF
και
http://en.wikipedia.org/wiki/Federal_Constitutional_Court_of_Germany (για τους αγγλομαθείς. )
Όσο δε για το ποια είναι τα μέλη http://www.bverfg.de/en/judges.html (στην αγγλική)
Β΄ ΜΕΡΟΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήConstitutional Council of France
Το Συνταγματικό Συμβούλιο αποτελείται από εννέα μέλη, τα οποία διορίζονται για μη ανανεώσιμη θητεία εννέα ετών. Κάθε τρία χρόνια αποχωρούν τρία μέλη και διορίζονται τρία νέα (ανανεώνεται δηλαδή κάθε τρία χρόνια κατά το εν τρίτο του). Τα μέλη του διορίζονται κατά το 1/3 από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, κατά το 1/3 από τον Πρόεδρο της Εθνοσυνέλευσης (Assemblée Nationale) και κατά το 1/3 από τον Πρόεδρο της Γερουσίας (Sénat). Τα διοριζόμενα μέλη δε χρειάζεται να πληρούν τυπικές προϋποθέσεις (να είναι νομικοί, δικαστές κλπ.). Στο Συνταγματικό Συμβούλιο συμμετέχουν ex officio και όλοι οι διτελέσαντες Πρόεδροι Δημοκρατίας (μετά την αφυπηρέτησή τους). Η ιδιότητα του μέλους στο Συνταγματικό Συμβούλιο είναι ασυμβίβαστη με την ιδιότητα του μέλους της Κυβέρνησης και με οποιοδήποτε αιρετό αξίωμα. Ο Πρόεδρος του Συμβουλίου επιλέγεται μεταξύ των μελών του από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CF%8C_%CE%A3%CF%85%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C_%CE%A3%CF%85%CE%BC%CE%B2%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B9%CE%BF
και
http://en.wikipedia.org/wiki/Constitutional_Council_of_France για τους αγγλομαθείς
Όσο δε για τα μέλη http://www.conseil-constitutionnel.fr/conseil-constitutionnel/english/the-members/the-members.25737.html (στην αγγλική)
Συνεπώς, στην επόμενη Συνταγματική Αναθεώρηση χρειάζεται ένα ΟΛΙΓΟΜΕΛΕΣ Συνταγματικό Δικαστήριο, με μέλη η θητεία των οποίων θα υπερβαίνει ΚΑΤΑ ΠΟΛΥ το χρόνο θητείας μιας Κυβέρνησης, ώστε να υπάρχει συνέχεια στην νομολογία και να μην εξαρτάται από τα καπρίτσια του κάθε Υπουργού και Υπουργικού Συμβουλίου. Αυτό και μόνο θα κρίνει τη συνταγματικότητα των νόμων και κανένας άλλος. Έτσι θα επιταχυνθεί και η δικαιοσύνη, καθώς με ένα προδικαστικό ερώτημα, θα λύνεται το ζήτημα και δε θα σέρνεται, όπως τώρα, από πρωτοδικείο σε εφετείο και από εκεί στον Άρειο Πάγο και μετά στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο. Έτσι κάνουν τα προηγμένα κράτη, όπου υπάρχει κοινός νους, δικαιοσύνη και αξιοκρατία. Τώρα αν εξακολουθούμε να είμαστε η Κολομβία του Βαλκανικού Νότου (που λέει και ο κ. Τράγκας) τότε ας αφήσουμε τα πράγματα όπως είναι. Ή κάνεις μια σωστή αναθεώρηση ή καθόλου. Τα ημίμετρα, οδηγούν σε μεγαλύτερα προβλήματα. Δυστυχώ, όμως, η επόμενη αναθεώρηση σκοπό θα έχει την αποκαθήλωση της δικαιοσύνης και τη νομιμοφανή εξάρτηση των δικαστικών λειτουργών από την εκτελεστική και νομοθετική εξουσία. Και για όσους θεωρούν ότι κάτι τέτοιο δε θα γίνει, ας τους θυμίσω ότι είναι οι ίδιοι που πριν τρία χρόνια επικαλούνταν το Ζ΄ Ψήφισμα και μέσα στη μακαριότητά τους έλεγαν ότι δε θα γίνουν περικοπές στα μισθολογικά και ότι οι άλλες δύο εξουσίες μας σέβονται και μας υπολήπτονται
Μενέδημος
Στο Πρωτοδικείο της Αθήνας, η καλύτερη Διοίκηση ήταν αυτή με τον Κύριο Κράνη. Οι υπόλοιπες από ανεκτές έως κακές. Συνεπώς, η αυτοδιοίκηση δεν λύνει κανένα πρόβλημα. Απλά μεταθέτει τις αποφάσεις σε άλλο επίπεδο. Επίσης η αρχαιότητα απογοητεύει τους ικανούς και εργατικούς Δικαστές και δεν τιμωρεί τους ανεπαρκείς και μη εργατικούς. Τα πάντα είναι ζήτημα διαδικασιών, κριτηρίων, αξιολόγησης, νοοτροπίας και σωστής επιλογής προσώπων. Ο επιδιωκόμενος σκοπός και το αποτέλεσμα είναι τα κριτήρια που δικαιώνουν ή όχι τις επιλογές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντι να γινεται τοση πολλη συζητηση για τον τροπο επιλογης προεδρων, ας γινει ρυθμιση των αρμοδιοτητων των προεδρων. Εαν οι αρμοδιοτητες ενος προεδρου ανωτατου δικαδτηριου ειναι περιωρισμενες και δεν εχει διακριτικη ευχερεια να λαβει πρωτοβουλιες, θα ατονισει απο μονη της η ολη συζητηση....
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνώνυμε 2 Μαρτίου 2:44΄, ο Αντρέας Φόσκουλε πράγματι εκλέχθηκε Πρόεδρος του Ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου πολύ νέος, είναι γεννηθείς το 1963, έγγαμος αλλά χωρίς τέκνα ακόμη και πολύ καλός ερασιτέχνης μάγειρας. Θεωρείται ιδιαίτερα ικανός νομικός και ευφυής. Για τα τακτικά δικαστήρια όμως δεν ισχύει το ίδιο. Και στη Γερμανία οι τακτικοί δικαστές ακολουθούν μία επετηρίδα, μία σειρά καλύτερα, αλλά στο ανώτατο δικαστήριο της τακτικής δικαιοσύνης, που εδρεύει επίσης στην Καρλσρούη, καταλήγουν ελάχιστοι, διότι ελάχιστες είναι οι θέσεις. Αυτοί που καταλήγουν εκεί διακρίνονται για τις νομικές τους γνώσεις και οι περισσότεροι είναι και διακεκριμένοι καθηγητές νομικών σχολών. Πουθενά στην Ευρώπη δεν υπάρχει διάσταση θεωρίας - νομολογίας, διότι οι περισσότεροι δικαστές είναι και καθηγητές στις νομικές σχολές, που σημαίνει ότι ο κλάδος των δικαστών αποτελείται από τον αφρό των νομομαθών της Χώρας. Αυτό δεν συμβαίνει στην Ελλάδα, όπου η "εργατικότητα", ότι και αυτό σημαίνει, έχει αντικαταστήσει την ευθυκρισία, τη γνώση, πολλές φορές την εντιμότητα. Γι' αυτό, καταλαβαίνω την ειρωνική σου διάθεση και τη συμμερίζομαι, αλλά χρειάζονται πολλά ακόμη χιλιάδες να γίνουν μέχρι η επιλογή των δικαστών να μην εξαρτάται από την επετηρίδα. Ίσως σε εκατό χρόνια, αν έχει γίνει η Ελλάδα κράτος της Ευρώπης, κράτος δικαίου δηλαδή.
ΑπάντησηΔιαγραφή