Η Ολομέλεια του Ανωτάτου έκρινε αντισυνταγματικά τα νομοθετήματα για μείωση της αντιμισθίας των δικαστών
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ του Δικαστηρίου, Πέτρος Αρτέμη, απηύθυνε έκκληση για εθελοντική συνεισφορά
Αντισυνταγματικά κρίθηκαν από το Ανώτατο Δικαστήριο τα νομοθετήματα για μείωση της αντιμισθίας των δικαστών. Οι δικαστές, ουσιαστικά, προσέφυγαν και πέτυχαν την ακύρωση των νομοθετημάτων για σκοπούς «συνταγματικής τάξης», αφού, όπως υποστηρίζουν, αυτά συγκρούονται με το άρθρο 158(3) του Συντάγματος, που κατοχυρώνει την αντιμισθία τους. Η συνταγματικότητα των δύο νομοθετημάτων τέθηκε ενώπιον της Ολομέλειας του Ανωτάτου, που έκρινε, τελικά, αντισυνταγματική τη μείωση της αντιμισθίας των συναδέλφων τους.
Αντισυνταγματικά κρίθηκαν από το Ανώτατο Δικαστήριο τα νομοθετήματα για μείωση της αντιμισθίας των δικαστών. Οι δικαστές, ουσιαστικά, προσέφυγαν και πέτυχαν την ακύρωση των νομοθετημάτων για σκοπούς «συνταγματικής τάξης», αφού, όπως υποστηρίζουν, αυτά συγκρούονται με το άρθρο 158(3) του Συντάγματος, που κατοχυρώνει την αντιμισθία τους. Η συνταγματικότητα των δύο νομοθετημάτων τέθηκε ενώπιον της Ολομέλειας του Ανωτάτου, που έκρινε, τελικά, αντισυνταγματική τη μείωση της αντιμισθίας των συναδέλφων τους.
Ωστόσο, ο Πρόεδρος του Ανωτάτου, Πέτρος Αρτέμης, έκανε έκκληση στους δικαστές για εθελοντική συνεισφορά, όπως εξάλλου δήλωσαν ότι θα πράξουν και οι υπόλοιποι συνάδελφοί τους, που απέσυραν τις προσφυγές.
Δεν συνιστούν φορολογικούς νόμους
Δεν συνιστούν φορολογικούς νόμους
Στην ομόφωνη απόφαση της Ολομέλειας αναφέρονται, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Είναι, πέραν πάσης αμφιβολίας, σαφές ότι οι επίδικες νομοθεσίες δεν συνιστούν φορολογικούς νόμους, αλλά ούτε και μπορεί να λεχθεί ότι είναι γενικής εφαρμογής και, ως εκ τούτου, συνιστούν ανεπίτρεπτη δυσμενή μεταβολή της αντιμισθίας των δικαστών, κατ’ αντίθεση με τις πρόνοιες του Άρθρου 158 (3) του Συντάγματος.
Περαιτέρω, το Δίκαιο της Ανάγκης δεν μπορεί να εφαρμοστεί στην υπό κρίση περίπτωση». Αξίζει ν’ αναφερθεί ότι από τις 84 προσφυγές, που είχαν καταχωρηθεί αρχικά, παρέμειναν 37, αφού οι υπόλοιπες αποσύρθηκαν, με γνώμονα την επιδείνωση της γενικής οικονομικής κατάστασης του κράτους, αλλά χωρίς οι δικαστές (αιτητές) να δέχονται τη συνταγματικότητα των επίδικων νομοθετημάτων. Αρχικά, από τις πρόνοιες του Νόμου εξαιρούνταν τα μέλη της Δικαστικής Υπηρεσίας, αλλά συμπεριλήφθηκαν με τη θέσπιση νέας νομοθεσίας. Ως αποτέλεσμα των αποκοπών από τις αποδοχές των δικαστών, σχεδόν όλοι οι επαρχιακοί και οι άλλοι πρωτόδικοι δικαστές της Δικαστικής Υπηρεσίας καταχώρησαν προσφυγές.
Άδικη επίθεση…
Άδικη επίθεση…
Κατά τις αγορεύσεις των δύο πλευρών, οι συνήγοροι των δικαστών και ο Γενικός Εισαγγελέας συμφώνησαν σ’ ένα θέμα· ότι, δηλαδή, για να κριθεί κατά πόσον υπάρχει παραβίαση του άρθρου 158(3) του Συντάγματος θα πρέπει να αποφασιστεί αν οι επίδικοι νόμοι είναι (α) φορολογικοί και (β) γενικής εφαρμογής και ότι οι προϋποθέσεις αυτές είναι σωρευτικές. Οι δύο πλευρές εξέθεσαν την επιχειρηματολογία τους εκτενώς, κατά τις προφορικές αγορεύσεις. Το Ανώτατο, στην απόφασή του, τονίζει, μεταξύ άλλων, τα εξής:
«Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε το ότι ο Γενικός Εισαγγελέας ανάλωσε τα πρώτα τριάντα λεπτά της προφορικής του αγόρευσης σε μια ομιλία-χείμαρρο, που ήταν πλήρης συναισθηματικών τοποθετήσεων αλλά φτωχή σε νομικά επιχειρήματα. Στην ουσία, ήταν ένας ισχυρισμός ότι, στη δεινή οικονομική κατάσταση που βρίσκεται η πατρίδα μας, υπό την πίεση της οποίας πρέπει όλοι οι πολίτες να συνεισφέρουν αναλόγως των δυνάμεών τους, οι καλοπληρωμένοι δικαστές αρνούνται να το πράξουν, για να αποφύγουν την αποκοπή ευτελών, κατά την άποψή του, ποσών από την ψηλή αντιμισθία τους».
Προς τούτο, οι εννέα δικαστές έκριναν ότι «η επίθεση αυτή κατά των αιτητών ήταν άδικη, καθ’ ην στιγμή όλοι δήλωναν ότι σκοπός τους ήταν η διαφύλαξη των συνταγματικών επιταγών και οι πλείστοι απ’ αυτούς δεσμεύονταν ότι, οποιαδήποτε και αν ήταν η απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, θα έκαναν εθελοντικά την εισφορά που τους αναλογούσε».
Ανεξαρτησία της δικαιοσύνης
Ανεξαρτησία της δικαιοσύνης
Σύμφωνα με το Ανώτατο Δικαστήριο, «είναι η επιλογή του συνταγματικού νομοθέτη να εξαιρέσει τη Δικαστική Υπηρεσία από οποιαδήποτε μέτρα μείωσης της αντιμισθίας των δικαστών, για ευνόητους λόγους. Η συνταγματική πρόνοια εκφράζει την απαραίτητη προϋπόθεση της ευρύτερης αρχής ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης, άρρηκτα συνδεδεμένης με την ύπαρξη και λειτουργία της Δικαστικής Εξουσίας σε κράτος δικαίου».
Η θέση του Γενικού Εισαγγελέα ήταν ότι και οι δύο επίδικοι νόμοι ήταν φορολογικοί, ωστόσο το Ανώτατο διαφώνησε μ’ αυτήν την άποψη. Και εξήγησε: «Θα ήταν φορολογικής φύσης, αν ήταν τέτοιοι που να επηρεάζουν τους μισθούς εμμέσως και όχι αμέσως με απευθείας αποκοπή ποσοστού από τον μισθό των αιτητών. Είναι σαφές ότι οι επίδικες νομοθεσίες που προνοούν άμεση αποκοπή ποσοστού από τις απολαβές των δικαστών, δεν αποτελούν φορολογικά νομοθετήματα. Ούτε μπορεί να λεχθεί ότι είναι γενικής εφαρμογής, αφού η νομοθεσία περιορίζεται στους δημόσιους και κρατικούς υπαλλήλους».
Δεν τίθεται θέμα Δικαίου της Ανάγκης
Δεν τίθεται θέμα Δικαίου της Ανάγκης
Σε σχέση με το θέμα εφαρμογής του Δικαίου της Ανάγκης, που ήγειρε ο Γενικός Εισαγγελέας, σε περίπτωση που οι επίδικοι νόμοι κριθούν αντισυνταγματικοί, το Ανώτατο επισήμανε: « Παρατηρούμε, επί του προκειμένου, πως η νομοθετική εξουσία, ψηφίζοντας τους επίδικους νόμους, δεν επικαλέστηκε τέτοια ανάγκη για να δικαιολογήσει την ψήφισή τους. Εξάλλου, για να γίνει επίκληση του Δικαίου της Ανάγκης, με βάση καλώς νομολογημένες αρχές, πρέπει πράγματι να υπάρχει αδήριτη ανάγκη για διασφάλιση της συνέχισης της αποτελεσματικής λειτουργίας του κράτους». Οι δικαστές (αιτητές) εκπροσωπήθηκαν από τους δικηγόρους Γιώργο Τριανταφυλλίδη και Πόλυ Πολυβίου.
«Πλήττεται το κύρος των δικαστών»
Η ΑΠΟΦΑΣΗ της Ολομέλειας του Ανωτάτου προκάλεσε τις αντιδράσεις πολιτικών κομμάτων. Ο Πρόεδρος του ΕΥΡΩΚΟ και πρόεδρος της Επιτροπής Θεσμών της Βουλής, Δημήτρης Συλλούρης, εξέφρασε την έντονη απογοήτευσή του, τονίζοντας ότι στον τόπο μας το δικαϊκό σύστημα αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα. «Η απόφαση αυτή πλήττει ακόμα περισσότερο, στα μάτια των πολιτών, το κύρος των δικαστών, ακόμα και αυτών που δεν σχετίζονται με τις προσφυγές που έγιναν στο Ανώτατο.
Την ώρα που βρέθηκαν νομικοί τρόποι οι τράπεζες να αρπάξουν τα λεφτά των πολιτών για την ανακεφαλαιοποίησή τους, οι δικαστές του Ανωτάτου βρήκαν τρόπους και δικαίωσαν τις προσφυγές των συναδέλφων τους και ματαίωσαν την προσπάθεια της πολιτείας να αποκοπούν οι μισθοί και να συνεισφέρουν και οι δικαστές στην κοινή προσπάθεια για διάσωση της οικονομίας, όπως όλοι οι πολίτες», τόνισε.
Το Κίνημα Οικολόγων, σε ανακοίνωσή του, αναφέρει ότι δεν εξεπλάγη από την απόφαση του Ανωτάτου, επισημαίνοντας ότι «από την ώρα που ελάχιστη σεμνότητα και σεβασμός δεν απέτρεψαν την προσφυγή στη δικαιοσύνη, η εξέλιξη της υπόθεσης ήταν δεδομένη. Αλλά ποιος έχασε το ήθος σε αυτήν τη χώρα; Επικρατεί πλέον ένας μαζικός παροξυσμός εγωισμού, υστεροβουλίας και νεποτισμού».
=-===================
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
Καποτε να μιλησουμε για το μισθο ολων των εργαζομενων, μπορει να μην ειναι ζητημα θεσμικης ανεξαστησιας, ειναι ομως ζητημα κοινωνικης συνοχης, δεν μπορουμε να ειμαστε συμμετοχοι σε αντιδημοκρατικες πρακτικες στο ονομα ενος αορατου δημοσιου συμφεροντος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην Κυπρο δεν εχουν καταλαβει ακομα τι τους ερχεται...Συνεχίζουν τη μεγαλη ζωή..Δεν υπαρχει δικαστης, κι οχι μονο, που να μην εχει εσωκλειστη Φιλιπινεζα οικιακη βοηθό! Σε λιγο θα καταλαβουν..
ΑπάντησηΔιαγραφή