ΣυμβΕφ Λάρισας 191/2013: Ο ν. 4015/2011 εφαρμόζεται και στο ν. 2523/1997

Βούλευμα 191/2013

Συμβούλιου  Εφετών Λάρισας

Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές, Ναπολέοντα Ζούκα, Πρόεδρο Εφετών, Ειρήνη Γκορτσίλα και Αρχοντούλα Σταυρίδου (Εισηγήτρια), Εφέτες.

Ακολουθεί η πρόταση του κ. Εισαγγελέα Εφετών Λάρισας Σταμάτη Δασκαλόπουλου, η οποία έγινε δεκτή στο σύνολό της από το Συμβούλιο

Αριθμός Πρότασης: 175/2013

Προς Το Συμβούλιο Εφετών Λάρισας

Εισάγω σύμφωνα με τα άρθρα 317 παρ. 1 εδ.α 474 και 479 εδ. α ΚΠΔ ως το άρθρο 479 αντικ. με άρθρο 24 παρ. 3 Ν.3904/2010 την υπ'αριθμ. εκθέσεως 27/8-7-2013 έφεση μας κατά του υπ'αριθμ. 312/18-6-2013 βουλεύματος του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Λάρισας το οποίο επέλυσε τη διαφωνία μεταξύ του Ανακριτή του Γ' Ανακριτικού Τμήματος του Πρωτοδικείου Λάρισας και του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Λάρισας υπέρ του τελευταίου και της εξακολούθησης της κύριας ανάκρισης σε βάρος του Ι** Σ** του Σ** , κατοίκου **** Ν. Λάρισας για το έγκλημα της φοροδιαφυγής κατ'εξακολούθηση σε βαθμό κακουργήματος, που φέρεται να τέλεσε αυτός κατά τα έτη 2007-2010, επειδή κατά ορθή κρίση έπρεπε να επιλύσει τη διαφωνία μεταξύ των ανωτέρω υπέρ του Ανακριτή του Γ' Ανακριτικού Τμήματος του Πρωτοδικείου Λάρισας (άρθρο 247 παρ. 2 ΚΠΔ) και να αποφανθεί κατ' άρθρο 307 περ. β', δ' ΚΠΔ -προς το παρόν- για την μη εξακολούθηση της κυρίας ανάκρισης λόγω της αναστολής της ως άνω ποινικής δίωξης, κατ'αρχήν έως και την 31-12-2013, για τους λόγους που αναπτύσσονται στη συνέχεια. Σύμφωνα δε με το άρθρο 479 εδ.α ΚΠΔ όπως ισχύει κατά τα προεκτεθέντα ο Εισαγγελέας Εφετών μπορεί να προσβάλει με έφεση οποιοδήποτε βούλευμα του συμβουλίου πλημμελειοδικών μέσα σε προθεσμία ενός μηνός από την έκδοση του κατ'άθρο 306 ΚΠΔ.

Στην προκειμένη περίπτωση η υπό κρίση έφεση ασκήθηκε νομοτύπως και εμπροθέσμως κατά τις προδιαληφθείσες διατάξεις το δε προσβαλλόμενο βούλευμα εκδόθηκε στις 18-6-2013 και η έφεση ασκήθηκε με την σχετική έκθεση που εμπεριέχει τους λόγους αυτής στις 8-7-2013. Συνεπώς η έφεση αυτή είναι παραδεκτή και κατά νόμο και ουσία ερευνητέα.

Σύμφωνα με το άρθρο 19α παρ. 2 του Ν. 4015/2011 όπως η παρ. 2 προστέθηκε με το άρθρο 8 περ. β του Ν. 4138/2013 «Από τη   λήψη της απόφασης της γενικής συνέλευσης  των ΑΣ, ΕΑΣ, ΚΑΣΟ, ΚΕΣΕ και  ΣΕ για συγχώνευση  ή  μετατροπή  και μέχρι την ολοκλήρωση  της διαδικασίας αυτής ή από την υποβολή του σχεδίου εξυγίανσης της υποπερίπτωσης εε'της περίπτωσης γ' της παραγράφου 3 του άρθρου 19, στην πιστώτρια τράπεζα με το μεγαλύτερο ύψος απαιτήσεων και μέχρι την αποδοχή του η   μη από τους πιστωτές της παραπάνω υποπερίπτωσης , ως και  σε όσους ΑΣ και σε όσες ΕΑΣ. ΚΑΣΟ, ΚΕΣΕ, ΣΕ έχουν ήδη τεθεί σε καθεστώς εκκαθάρισης ή πρόκειται   να τεθούν σε καθεστώς εκκαθάρισης με οποιονδήποτε τρόπο και μέχρι την ολοκλήρωση των εκκαθαρίσεων και σε κάθε περίπτωση όχι πέραν της 31^ης Δεκεμβρίου 2013, αναστέλλονται η ποινική δίωξη ή η εκδίκαση των    ποινικών υποθέσεων που εκκρεμούν σε β' βαθμό , οι πάσης φύσεως διοικητικές   και αστικές κυρώσεις, καθώς και η έναρξη ή συνέχιση αναγκαστικής εκτέλεσης    κατά της περιουσίας των Προέδρων και λοιπών  μελών   της διοίκησης τους ή εντεταλμένων υπαλλήλων   τους, όπως είναι ιδίως οι διευθύνοντες σύμβουλοι, οι γενικοί διευθυντές,  οι διευθυντές, οι γραμματείς   και   οι   ταμίες,   για  ληξιπρόθεσμες   οφειλές   των   ανωτέρω νομικών προσώπων προς το Δημόσιο, τα Νομικά πρόσωπα   Δημοσίου  Δικαίου   και   τους   ασφαλιστικούς   οργανισμούς   κύριας   και   επικουρικής ασφάλισης Η ανωτέρω προθεσμία   της 31ης Δεκεμβρίου 2013 μπορεί να παραταθεί για ένα χρόνο με κοινή απόφαση των Υπουργών Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων». Στη δε την αιτιολογική έκθεση του ως άνω νόμου που αφορά στη συγκεκριμένη ως άνω διάταξη επισημαίνονται μεταξύ άλλων και τα εξής: « Η προτεινόμενη διάταξη κρίνεται αναγκαία, προκειμένου να ανασταλούν οι αστικές και ποινικές διώξεις και τα μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης κατά της περιουσίας των φυσικών προσώπων που διετέλεσαν μέλη Δ.Σ που ανέλαβαν τη διαχείριση των ΑΣ, ΕΑΣ, ΚΑΣΟ, ΚΕΣΕ και ΣΕ ή εξακολουθούν να την ασκούν, με παρότρυνση όλων των ενδιαφερομένων, διώξεις που ασκούνται για πράξεις των Οργανώσεων τους, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 115 περί ευθύνης διοικούντων νομικά πρόσωπα του ν.2338/1994 (Α' 151) «Κύρωση του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος», τις διατάξεις του ν.2523/1997 ( Α' 179) «Διοικητικές και ποινικές κυρώσεις στη φορολογική νομοθεσία και άλλες διατάξεις» του άρθρου   25   του   ν. 1882/1990   (Α'   43)   «Μέτρα   για   την   περιστολή   της φοροδιαφυγής, διαρρυθμίσεις στην άμεση και έμμεση φορολογία και άλλες διατάξεις» και όσων άλλων διατάξεων καθιερώνουν ατομική και αλληλέγγυο ευθύνη φυσικών προσώπων με νομικά πρόσωπα και που επιφέρουν μεταξύ των άλλων την επιβολή ποινικών κυρώσεων και τη δέσμευση ή κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων των φυσικών προσώπων».

Από τη γραμματική διατύπωση της ανωτέρω διάταξης της παρ. 2 του άρθρου 19^α του Ν. 4015/2011 κατά την οποία οι υπό (προσωρινό) καθεστώς - με τις προαναφερθείσες προϋποθέσεις-αναστολής της ποινικής δίωξης υποθέσεις έχουν υλικό αντικείμενο ληξιπρόθεσμες οφειλές των ανωτέρω νομικών προσώπων μεταξύ άλλων και προς το δημόσιο, σαφώς συνάγεται ότι στο πεδίο εφαρμογής της διάταξης αυτής υπάγεται και το έγκλημα του άρθρου 18 του Ν. 2523/1997, όπως ήδη ισχύει, που αφορά σε μη απόδοση ληξιπρόθεσμων οφειλών στο Δημόσιο από φόρο προστιθέμενης αξίας ή παρακρατούμενους φόρους. Την ορθή αυτή άποψη συνεπικουρούν: α) το γεγονός ότι η ποινικώς ενδιαφέρουσα κατά το άρθρο 18 του Ν. 2523/1997 μη απόδοση στο Δημόσιο ΦΠΑ ή επιρριπτομένων φόρων αφορά σε ληξιπρόθεσμη οφειλή στο δημόσιο και β) γι’ αυτόν τον λόγο και στην ως άνω εκτεθείσα αιτιολογική έκθεση της επίμαχης ρύθμισης περί αναστολής της ποινικής δίωξης κατά τα προεκτεθέντα ρητώς στο πεδίο εφαρμογής της διάταξης περιλαμβάνονται και τα εγκλήματα φοροδιαφυγής του Ν. 2523/1997 (υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι αφορούν σε ληξιπρόθεσμες οφειλές στο Δημόσιο). Την άποψη αυτή ακολούθησαν και οι αδημοσίευτες στο νομικό τύπο αποφάσεις: Μονομ.Εφετ. Λάρισας 125/4-4-2013, 231/20-6-2013,Μονομ. Εφετ. Λαμίας 60/23-5-2013.

Στην προκειμένη περίπτωση κατά του κατηγορουμένου Ι** Σ** του Σ**, ο οποίος έφερε κατά τον κρίσιμο χρόνο την ιδιότητα του προέδρου της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών **** , ασκήθηκε ποινική δίωξη από τον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Λάρισας για φοροδιαφυγή κατ' εξακολούθηση (άρθρα 98 ΠΚ, 18 παρ. 1 εδ.γ΄ Ν.2523/1997) και διατάχθηκε η διενέργεια κυρίας ανάκρισης δυνάμει της υπ'αριθμ.ΕΓ6-12/139^α παραγγελίας του. Κατά τη διάρκεια της κύριας ανάκρισης ο Ανακριτής έχοντας την άποψη ότι τυγχάνουν εφαρμογής υπέρ του κατηγορουμένου οι ως άνω ευνοϊκές διατάξεις του ως άνω άρθρου 19^α παρ.   2 του  Ν.  4015/2011,   διαβίβασε τη  δικογραφία     στον  Εισαγγελέα

Πλημμελειοδικών   Λάρισας   προκειμένου   να   την   εισάγει   στο   Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Λάρισας και να  αποφασιστεί από αυτό η αποπεράτωση ή η εξακολούθηση της ανάκρισης (άρθρο 307 εδ. δ' ΚΠΔ), αλλά και ασκώντας το δικαίωμα διαφωνίας  δηλ. να μην εκτελέσει στο στάδιο πριν τη λήψη της απολογίας του κατηγορουμένου    την παραγγελία για διενέργεια    κύριας ανάκρισης (άρθρο 247 ΚΠΔ), καθώς κατά την κρίση του συνέτρεχε σύμφωνα με  την ανωτέρω διάταξη  λόγος αναστολής της ποινικής δίωξης (σχετικό το υπ'αριθμ. πρωτ. 204/22-3-2013 έγγραφο του Ανακριτή   του Γ' Ανακριτικού Τμήματος Λάρισας).

Στην προκειμένη υπόθεση από τα έγγραφα της δικογραφίας και ειδικότερα από το με αριθμ.130/10-3-2012 πρακτικό της Γενικής Συνέλευσης της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών ****  (3° θέμα) έχει ληφθεί απόφαση μετατροπής της Ένωσης αυτής σε Αγροτικό Συνεταιρισμό με την συγχώνευση των μελών αυτής και έχει εκπονηθεί η από Οκτώβριο 2012 Μελέτη Εξυγίανσης από την « ICAP GROYP».

Επειδή ενόψει των προεκτεθέντων συντρέχουν στην υπό κρίση υπόθεση οι προϋποθέσεις αναστολής της ως άνω ασκηθείσης ποινικής δίωξης κατά τους όρους της παρ. 2 του άρθρου 19^α Ν. 4015/2011, πρέπει να εξαφανιστεί το προσβαλλόμενο βούλευμα και να επιλυθεί η κατ' άρθρο 247 ΚΠΔ ανακύψασα διαφωνία μεταξύ του Ανακριτή του Γ' Ανακριτικού Τμήματος του Πρωτοδικείου Λάρισας και του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Λάρισας υπέρ του πρώτου καθώς και να διαταχθεί κατ'άρθρο 307 περ. β', δ ΚΠΔ η μη εξακολούθηση της κυρίας ανάκρισης όσο διαρκεί η κατά το νόμο και τα προεκτεθέντα αναστολή της ποινικής δίωξης κατά του Ι** Σ** του Σ**, κατοίκου Φ*** για φοροδιαφυγή κατ'εξακολούθηση (άρθρα 98 ΠΚ και 18 παρ. 1 περ. γ'Ν. 2523/1997).

ΠΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΠΡΟΤΕΙΝΩ: Να γίνει τυπικά και ουσιαστικά δεκτή η υπ'αριθμ. εκθέσεως 27/8-7-2013 έφεση μας κατά του υπ'αριθμ. 312/18-6-2013 βουλεύματος του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Λάρισας.

Να εξαφανιστεί το προσβαλλόμενο βούλευμα και

Να επιλυθεί η κατ' άρθρο 247 ΚΠΔ ανακύψασα διαφωνία μεταξύ του Ανακριτή του Γ' Ανακριτικού Τμήματος του Πρωτοδικείου Λάρισας και του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Λάρισας υπέρ του πρώτου καθώς και να διαταχθεί

κατ'άρθρο 307 περ. β', δ ΚΠΔ η μη εξακολούθηση της κυρίας ανάκρισης όσο διαρκεί η κατά το νόμο και τα προεκτεθέντα αναστολή της ποινικής δίωξης κατά του Ι** Σ** του Σ**, κατοίκου ****  για φοροδιαφυγή κατ' εξακολούθηση (άρθρα 98 ΠΚ και 18 παρ. 1 περ. γ'Ν. 2523/1997.

Λάρισα 10 Ιουλίου 2013