Στην πρόσφατη ανακοίνωσή της η Ένωση Εισαγγελέων Ελλάδας τοποθετήθηκε σε σχέση με το
άρθρο 65 του ν. 4356/2015, που επιτρέπει κατ’ αρχήν την αποδεικτική αξιοποίηση στοιχείων που δεν έχουν συλλεγεί με νόμιμο τρόπο. Η ανακοίνωση αυτή δίχασε το ίδιο το Δ.Σ., με τις παραιτήσεις 5 εκ των 9 μελών του, γεγονός πρωτοφανές – που ωστόσο δεν μπορεί να σχολιαστεί παραπάνω από εμάς αφού αφορά τα interna corporis της φίλης Δικαστικής Ένωσης – και στάθηκε αφορμή τόσο για θετική κριτική από τον Πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, όσο και για αρνητικά σχόλια από τον Υπουργό και τον Αναπληρωτή Υπουργό Δικαιοσύνης.
άρθρο 65 του ν. 4356/2015, που επιτρέπει κατ’ αρχήν την αποδεικτική αξιοποίηση στοιχείων που δεν έχουν συλλεγεί με νόμιμο τρόπο. Η ανακοίνωση αυτή δίχασε το ίδιο το Δ.Σ., με τις παραιτήσεις 5 εκ των 9 μελών του, γεγονός πρωτοφανές – που ωστόσο δεν μπορεί να σχολιαστεί παραπάνω από εμάς αφού αφορά τα interna corporis της φίλης Δικαστικής Ένωσης – και στάθηκε αφορμή τόσο για θετική κριτική από τον Πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, όσο και για αρνητικά σχόλια από τον Υπουργό και τον Αναπληρωτή Υπουργό Δικαιοσύνης.
Οι επιφυλάξεις που διατυπώνονται στην Ανακοίνωση, ιδίως ως προς τη συμβατότητα της νέας διάταξης με το άρθρο 19 παρ. 3 του Συντάγματος, είναι εύλογες και σαφώς γεννούν προβληματισμό σε νομικό επίπεδο. Δεν μπορεί επίσης κανείς παρά να αναγνωρίσει την ευαισθησία και το ενδιαφέρον της Ένωσης Εισαγγελέων, όπως και των άλλων Δικαστικών Ενώσεων, για ζητήματα που άπτονται των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων των πολιτών.
Διερωτόμαστε ωστόσο: 1ον) Πόσες άλλες φορές την τελευταία πενταετία αμφισβήτησε τόσο κατηγορηματικά η Ένωση Εισαγγελέων τη συνταγματική ορθότητα νομικών επιλογών και κυβερνητικών πρακτικών; Τι θέση πήρε στις κάθε είδους μισθολογικές και συνταξιοδοτικές αναδρομικές περικοπές που εκ των υστέρων κρίθηκαν αντισυνταγματικές από τα Δικαστήρια; Στα χαράτσια που επιβάλλονταν μέσω λογαριασμών της ΔΕΗ; Κατά πόσο η συρρίκνωση ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων και η ποινικοποίηση της άσκησης του συνταγματικού δικαιώματος της απεργίας απασχόλησαν την Ένωση; Ποια η θέση της για την ασυλία που παρείχαν νομοθετικές διατάξεις σε συγκεκριμένες κατηγορίες επιχειρηματιών και δημοσίων λειτουργών; Διαμαρτύρεται σήμερα -και δικαιολογημένα- διότι «τροποποιούνται τα κείμενα των κωδίκων με άσχετα νομοθετήματα, χωρίς την απαιτούμενη συστηματική και δογματική επεξεργασία». Δεν θυμόμαστε όμως να έλαβε θέση στην εδώ και καιρό «συστηματική» κατάθεση Πράξεων Νομοθετικών Περιεχομένου που έχουν υποκαταστήσει την ουσιαστική κοινοβουλευτική συζήτηση κατά προφανή παραβίαση του άρθρου 44 παρ. 1 του Συντάγματος που απαιτεί «έκτακτες περιπτώσεις εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης».
2ον) Η ευθυγράμμιση ή μη της επίμαχης διάταξης με διατάξεις του Συντάγματος ή με άλλες υπερνομοθετικής ισχύος ρυθμίσεις της κοινοτικής νομοθεσίας ή του Διεθνούς Δικαίου θα κριθεί οπωσδήποτε από τα Δικαστήρια. Δεν νομίζουμε ότι συνέτρεχε κανένας λόγος να τοποθετηθεί προκαταβολικά η Ένωση Εισαγγελέων προεξοφλώντας την τύχη της. Πολύ περισσότερο μάλιστα που παρέχει ένα όπλο -το μοναδικό πολλές φορές- στα χέρια των Εισαγγελέων του οικονομικού εγκλήματος, να αποκαλύψουν υποθέσεις μεγάλης διαφθοράς, να στοιχειοθετήσουν κατηγορίες και να υποχρεώσουν τους υπαίτιους να λογοδοτήσουν.
Χριστόφορος Σεβαστίδης, Δ.Ν. Πρόεδρος Πρωτοδικών
Χαράλαμπος Σεβαστίδης, Πρόεδρος Πρωτοδικών
Μέλη του Δ.Σ. της ΕΔΕ
http://diaskepsi.gr/%CF%80%CE%BF%CF%83%CE%BF-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CE%B1-%CE%B7%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CE%B7-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%B7%CF%83-%CE%B5%CE%BD/
===============
βλ. και
===============
βλ. και
Προσωπικά, για τους ίδιους λόγους, από τον Απρίλιο του 2013 δεν είμαι μέλος της Ένωσης Εισαγγελέων με δική μου βούληση. Ειδικά για τα μισθολογικά θέματα, το έτος 2013 η Ένωση Εισαγγελέων δεν πήρε καμία απολύτως θέση θέση για τις μισθολογικές και συνταξιοδοτικές αναδρομικές περικοπές των Δικαστικών και Εισαγγελικών Λειτουργών. Πραγματικά, αν δεν υπήρχε η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων (με τις όποιες αιτιάσεις για την λειτουργία της), είναι πολύ αμφίβολο αν θα επιτυχγάναμε τις αποφάσεις του Ειδικού Δικαστηρίου του άρθρου 88 παρ. 2 του Συντάγματος και την επαναφορά των αποδοχών μας στα επίπεδα του 2012. Πέρα όμως από αυτό. Δεν είναι δυνατόν, η χώρα να βρίσκεται σε έκτακτες και ειδικές περιστάσεις και η αντιμετώπιση του φαινομένου της φοροδιαφυγής να αποτελεί κομβικό σημείο για την υπέρβαση της κρίσης που μαστίζει τη Πατρίδα μας και να γίνεται ξαφνικά (sic) επίκληση του άρθρου 177 παρ. 2 ΚΠΔ, και των άρθρων 19Α και 9Α του Συντάγματος. Διότι το Σύνταγμα έχει και μια άλλη διάταξη. Του άρθρου 25 κατά το οποίο "καταχρηστική άσκηση δικαιώματος α π α γ ο ρ ε ύ ε τ α ι. Και βέβαια δεν αποτελεί αρχή του ποινικού δικονομικού δικαίου η αναζήτηση της αλήθειας με κάθε τίμημα. Ούτε το πνεύμα του συντακτικού νομοθέτη είναι ή ήταν η συγκαλυψη αδικημάτων φοροδιαφυγής. Όμως την τελική απόφαση θα την λάβει κατά περίπτωση ο Δικαστής, ο οποίος σταθμίζοντας τα έννομα αγαθά που πλήττονται η διακυβέυονται, θα λάβει και την τελική απόφαση ερμηνεύοντας παράλληλα και τις σχετικές διατάξεις του Συντάγματος. Το Σύνταγμα είναι ο υπέρτατος νόμος του κράτους. Όμως οι διατάξεις των άρθρων 9Α και 19Α του Συντάγματος, καθώς και του άρθρου 177 παρ. 2 ΚΠΔ θεσπίστηκαν για την προστασία του πολίτη από φαινόμενα κρατικής αυθαιρεσίας. Όχι όμως για την συγκάλυψη αδικημάτων φοροδιαφυγής. Εξάλλου κατά το ίδιο το σύνταγμα στο άρθρο 4 ορίζεται σαφώς ότι "Οι Έλληνες συνεισφέρουν αδιακρίτως στα δημόσια βάρη, αναλόγων των δυνάμεών των"...
ΑπάντησηΔιαγραφή