Διαπιστώσεις της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ΟΗΕ στην υπόθεση του Πολιτιστικού Συλλόγου Ρομά

Διαπιστώσεις της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα (Ηνωμένα Έθνη), στην υπόθεση του Πολιτιστικού Συλλόγου Ρομά Χαλανδρίου και Περιχώρων "Η Ελπίδα"  και του Στυλιανού Καλαμιώτη κατά Ελλάδας, με θέμα την αναγκαστική έξωση και την κατεδάφιση σπιτιών της κοινότητας Ρομά.

Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Διαπιστώσεις που υιοθέτησε η Επιτροπή βάσει του άρθρου 5 (4) του Προαιρετικού Πρωτοκόλλου σχετικά με την υπ'αρ. 2242/2013 αναφορά

Υποβλήθηκε από: Τον Πολιτιστικό Σύλλογο Ελλήνων Ρομά Χαλανδρίου και Περιχώρων «Η Ελπίδα» και τον κ. Στυλιανό Καλαμιώτη (εκπροσωπούμενο δια συνηγόρου)

Φερόμενο θύμα: Οι αιτούντες Κράτος μέρος: Ελλάδα

Ημερομηνία αναφοράς: 6 Μαΐου 2013 (αρχική υποβολή)

Αναφορές σε κείμενα: Απόφαση σχετικά με τον Κανόνα 97 των Κανόνων Διαδικασίας της Επιτροπής, διαβιβασθείσα στο Κράτος μέρος στις 10 Μαΐου 2013 (μη εκδοθείσα σε μορφή εγγράφου)

Ημερομηνία υιοθέτησης των Διαπιστώσεων: 3 Νοεμβρίου 2016

Θέμα: Αναγκαστική έξωση και κατεδάφιση σπιτιών κοινότητας Ρομά

Διαδικαστικά θέματα: Εξάντληση εθνικών ένδικων μέσων, ενεργητική νομιμοποίηση

Ουσιαστικά θέματα: Παράνομη και αυθαίρετη παρέμβαση σε οικία και οικογένεια

προσώπου, διάκριση λόγω εθνικής καταγωγής

Άρθρα Συμφώνου : 2, 7, 14, 17, 23, 26 και 27

Άρθρα Προαιρετικού Πρωτοκόλλου : 2

---

12.1     Υπό το φως του μακρόχρονου ιστορικού της ανενόχλητης παρουσίας των αιτούντων στον καταυλισμό του Χαλανδρίου, η Επιτροπή θεωρεί ότι, με το να μην λάβει δεόντως υπόψη τις συνέπειες της έξωσης των αιτούντων, όπως τον κίνδυνο να καταστούν άστεγοι, σε μία κατάσταση όπου δεν υπάρχει άμεσα διαθέσιμη σε αυτούς ικανοποιητική στέγαση σε αντικατάσταση της υπάρχουσας, το Κράτος μέρος θα επενέβαινε αυθαίρετα στις κατοικίες των αιτούντων, και επομένως θα παραβίαζε τα δικαιώματα των αιτούντων βάσει του άρθρου 17 του Συμφώνου, εάν εκτελούσε την απόφαση έξωσης.

13.       Η Επιτροπή, ενεργώντας βάσει του άρθρου 5 (4) του Προαιρετικού Πρωτοκόλλου, είναι της άποψης ότι το Κράτος μέρος θα επενέβαινε αυθαίρετα στις κατοικίες των αιτούντων και την οικογενειακή τους ζωή και επομένως θα παραβίαζε τα δικαιώματα των αιτούντων βάσει των άρθρων 17 και 23  αφεαυτών και σε συνδυασμό με το άρθρο 2(3) του Συμφώνου, εάν εφάρμοζε τις αποφάσεις έξωσης και κατεδάφισης κατά των αιτούντων καθόσον δεν υφίσταται αμέσως διαθέσιμη σε αυτούς ικανοποιητική στέγαση σε αντικατάσταση της υπάρχουσας.

14.   Σύμφωνα με το άρθρο 2(1) του Συμφώνου που προβλέπει ότι τα Κράτη μέρη αναλαμβάνουν την υποχρέωση να σέβονται και να εγγυώνται σε όλα τα άτομα που βρίσκονται στην επικράτειά τους και υπάγονται στη δικαιοδοσία τους τα δικαιώματα που αναγνωρίζονται στο Σύμφωνο, το Κράτος μέρος υποχρεούται να απέχει από την εκτέλεση των αποφάσεων έξωσης και κατεδάφισης καθόσον δεν είναι διαθέσιμη ικανοποιητική στέγαση σε αντικατάσταση της υπάρχουσας.

---

ΝΣΚ