ΠΡΟΦΑΣΕΙΣ ΕΝ ΑΜΑΡΤΙΑΙΣ Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗ

​Δημοσίευσαν στις 19-1-2018 (link) τα μέλη του ΔΣ, Μ. Στενιώτη και Κ. Βουλγαρίδης, ένα άρθρο για τα αρνητικά αποτελέσματα που θα είχε η δικαστική μεσολάβηση στον φόρτο εργασίας των Δικαστών.  Επί του άρθρου τους αυτού θα μας επιτραπεί να κάνουμε ορισμένα σχόλια: 

• Αναφέρονται στην «πρόσφατη πρόταση» της Ε.Δ.Ε. για την δικαστική μεσολάβηση ενώ η πρότασή μας ήταν αποτέλεσμα πολύμηνης εργασίας (από πέρσι τον Ιανουάριο) και κατατέθηκε δημόσια πριν από 4 μήνες! Όλο αυτό το διάστημα ούτε ενδιαφέρθηκαν να τη μελετήσουν, ούτε έκαναν κανενός είδους παρατήρηση, όπως είχαν υποχρέωση ως μέλη του ΔΣ, αλλά το ενδιαφέρον τους ξύπνησε απότομα τη στιγμή που το Υπουργείο Δικαιοσύνης κατέθεσε νομοσχέδιο για την ιδιωτική διαμεσολάβηση. 

• Όλο το άρθρο βασίζεται σε αστήρικτες υποθέσεις για να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι το σύστημα της δικαστικής μεσολάβησης θα επιβάρυνε υπέρμετρα τους συναδέλφους. Ας πάρουμε λοιπόν την υπόθεση που κάνουν για να διαπιστώσουμε το άτοπο του συλλογισμού τους: Ένας δικαστής μεσολαβητής στο Πρωτοδικείο Αθηνών (αποκλειστικής απασχόλησης) στον οποίο ανατίθενται περίπου 100 μεσολαβήσεις το μήνα, δηλαδή περίπου 5 ημερησίως (αριθμός απόλυτα εφικτός). Ο Δικαστής αυτός μέχρι σήμερα εξέδιδε περίπου 25 αποφάσεις το μήνα. Εάν επομένως ως Μεσολαβητής καταφέρει να επιλύει στη Μεσολάβηση παραπάνω από το 25% των υποθέσεων που επιλαμβάνεται, τότε προφανώς το σύστημα έχει πετύχει αφού περαιώνεται μεγαλύτερος αριθμός υποθέσεων από αυτές που θα έλυνε εάν τις δίκαζε επί της έδρας. Εάν βέβαια ο αριθμός των υποθέσεων που επιλύονταν στη Μεσολάβηση ήταν πολύ μικρότερος τότε το σύστημα θα είχε αποτύχει. Η πρόταση ωστόσο για τη Μεσολάβηση, όπως και κάθε πρόταση για άλλες εξωδικαστικές μορφές επίλυσης διαφορών, δεν βασίζεται στην a prioriβεβαιότητα της απροθυμίας των διαδίκων να λύσουν τις διαφορές τους, αλλά στην εμπέδωση κουλτούρας συναινέσεων και συμβιβασμών. Στην πρότασή μας λάβαμε υπόψη τις πρακτικές που ακολουθούν άλλα Κράτη της Ευρώπης και έχουν πετύχει. Οι συνάδελφοι πάντως δεν εξηγούν για ποιόν λόγο η Δικαστική Μεσολάβηση, που διεξάγεται από συνάδελφο Δικαστή, θα οδηγείται σε βέβαιη αποτυχία ή θα έχει πενιχρά αποτελέσματα, ενώ η ιδιωτική Διαμεσολάβηση που γίνεται από ιδιώτες, ακόμα και μη νομικούς, θα έχει περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας. Γιατί η επίσημη θέση τους για την ιδιωτική Διαμεσολάβηση είναι απόλυτα θετική και πιστεύουν ότι μπορεί να επιλύσει μεγάλο αριθμό εκκρεμών υποθέσεων! Την πρότασή μας επίσης για την Δικαστική Μεσολάβηση την διάβασαν πρόχειρα και βιαστικά. Στη σελίδα 41 αναφέρουμε μεταξύ άλλων «Απαραίτητο υποστηρικτικό στοιχείο αποτελεί η πρόβλεψη επιλεκτικής και σταδιακής αύξησης των οργανικών θέσεων δικαστικών λειτουργών μέσω των οποίων πρέπει να εξασφαλιστεί η απόδοση του θεσμού…». Επίσης , στο άρθρο 1 παρ. 3 του σχεδίου νόμου , που καταθέσαμε μαζί με την πρόταση μας,  συμπεριλάβαμε την πρόβλεψη της παροχής νομοθετικής εξουσιοδοτήσεως  για έκδοση υπουργικής απόφασης που θα καθόριζε τη σταδιακή εφαρμογή του νομοθετήματος ανά είδος διαφορών και ανά δικαστήριο στην δε αιτιολογική έκθεση (σελ. 57 της πρότασης) αναφέρεται ότι «η σταδιακή ένταξη εξυπηρετεί την καλύτερη οργάνωση των δικαστικών μηχανισμών και την εξοικείωση των νομικών επαγγελμάτων και των διαδίκων με τη λειτουργία της δικαστικής μεσολάβησης». Συνεπώς , η πρόταση έχει προβλέψει όλα τα μέτρα που μια οργανωμένη πολιτεία θα έπρεπε να λάβει για την ένταξη ενός τόσο σοβαρού θεσμού στο σύστημα δικαιοσύνης που υπηρετεί. 

• Η ασυνέπεια στον λόγο τους καταδεικνύεται πολύ εύκολα, εάν διαβάσει κανείς τη συνέντευξη που έδωσε στο περιοδικό «Συνήγορος» (τεύχος 111/2015) η κ. Στενιώτη, ως μεταβατική τότε Πρόεδρος της Ε.Δ.Ε. Στο ερώτημα της δημοσιογράφου για το κατά πόσο μπορεί να βοηθήσει η προσφυγή στη δικαστική μεσολάβηση, απαντάει «..οι Έλληνες πολίτες δεν είναι εξοικειωμένοι με τέτοιες μεθόδους  και δεν έχουν εμπιστοσύνη σ’ αυτές (αναφ. στην ιδιωτική διαμεσολάβηση), σε αντίθεση με τη Δικαιοσύνη. Οι πολέμιοι του θεσμού της εξωδικαστικής επίλυσης των διαφορών με διαμεσολάβηση μιλούν ακόμη και για αντισυνταγματική ιδιωτικοποίηση της Δικαιοσύνης. Συνεπώς θεωρώ απαραίτητο να ενισχύσουμε κατ’ αρχήν τη δικαστική μεσολάβηση, θεσμό ο οποίος εάν και νέος σημειώνει ικανοποιητικά αποτελέσματα…» και πιο κάτω «..η δικαστική μεσολάβηση συμβάλλει στην ταχεία απονομή της Δικαιοσύνης…». Τι άλλαξε μέχρι σήμερα και μεταστράφηκαν πλήρως οι απόψεις τους μένει να απαντηθεί από τους ίδιους!

• Την υποχρεωτικότητα της ιδιωτικής Διαμεσολάβησης επέκριναν ομόφωνα οι Ολομέλειες των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων, η Ένωση Διοικητικών Δικαστών, η επιστημονική επιτροπή της Βουλής, η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, ο Οργανισμός Προώθησης Εναλλακτικών Μεθόδων Επίλυσης Διαφορών (ΟΠΕΜΕΔ). Οι μόνες φωνές στήριξης του Νομοσχεδίου ήταν των ίδιων των ιδιωτών Διαμεσολαβητών και της μειοψηφίας της Ένωσής μας! Μάλιστα ο Υπουργός Δικαιοσύνης στην ομιλία του την ημέρα ψήφισης του Πολυνομοσχεδίου αναφέρθηκε ειδικά στην μειοψηφία του Διοικητικού μας Συμβουλίου ως απόδειξη του ότι το Δικαστικό Σώμα είναι διχασμένο ως προς την αξία του νέου «εμβληματικού» νομοσχεδίου. Θυμίζουμε τη στάση της σημερινής μειοψηφίας του Διοικητικού μας Συμβουλίου και σε προηγούμενα νομοσχέδια των τελευταίων 3 ετών. Συναίνεσαν στις διατάξεις του ΚΠολΔ που επέφεραν μεγάλη αύξηση στον αριθμό των εκδικαζόμενων υποθέσεων και στις αλλαγές στους Κανονισμούς των Δικαστηρίων στα τέλη του 2015, όταν ωςΠροεδρείο τότε μετέβησαν σε Ολομέλειες Δικαστηρίων για να υποστηρίξουν την ορθότητα του νομοσχεδίου. Το καλοκαίρι του 2015 δεν συνυπέγραψαν μαζί με τις άλλες Δικαστικές Ενώσεις την αίτηση ακύρωσης κατά της ΚΥΑ για το Πόθεν Έσχες. Τον Φεβρουάριο του 2016 δεν συμμετείχαν μαζί με τις άλλες Δικαστικές Ενώσεις στην ημερίδα για το Ασφαλιστικό, το οποίο ήταν η απαρχή του ξηλώματος της κοινωνικής ασφάλισης και για τους δικαστικούς λειτουργούς. Τον Μάϊο του 2016 (λίγο πριν τις αρχαιρεσίες) υποστήριζαν δημόσια ότι το «πάγωμα» των μισθολογικών ωριμάνσεων δεν μας αφορά. Το 2017 υποστήριζαν άμεσα ή έμμεσα τη θέση της κ. Θάνου για αντισυνταγματική αύξηση του ορίου ηλικίας αποχώρησης των δικαστικών λειτουργών από την υπηρεσία τους. Ως συνέχεια αυτής της «συνεπούς» στάσης τους προστίθεται τώρα και η υπεράσπιση της υποχρεωτικότητας της ιδιωτικής Μεσολάβησης. Οι συνάδελφοι ωστόσο έχουν αντιληφθεί …

Αθήνα, 22 Ιανουαρίου 2018. 

Για την Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων

Χριστόφορος Σεβαστίδης, Πρόεδρος 

Παναγιώτης Λυμπερόπουλος, Α’ Αντιπρόεδρος

Νικόλαος Σαλάτας, Γενικός Γραμματέας

Αγγελική Δεμέστιχα, Υπεύθυνη Διαχείρισης Οικονομικών

Ευστάθιος Βεργώνης, Β’ Αντιπρόεδρος

Χαράλαμπος Σεβαστίδης, Εκπρόσωπος Τύπου

Δημήτριος Φούκας, Αν. Γενικός Γραμματέας

Ακριβή Ερμίδου, Αν. Υπεύθυνη ΔιαχείρισηςΟικονομικών

Βαρβάρα Πάπαρη, Μέλος