ΔΕΕ: Περιορισμοί στην εγκατάσταση - διαδικτυακά παίγνια

Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης  

ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ ΤΥΠΟΥ αριθ. 22/18

Λουξεμβούργο, 28 Φεβρουαρίου 2018

Απόφαση στην υπόθεση C-3/17 iti Ado- es Vamhivatal Kozponti Iranyitasa

Sporting Odds Ltd κατά Nemze

Οι ουγγρικές ρυθμίσεις για τη χορήγηση αδειών παραχωρήσεως για την εκμετάλλευση παραδοσιακών καζίνο και για τη διοργάνωση διαδικτυακών τυχερών παιγνίων δεν είναι σύμφωνες προς το δίκαιο της Ένωσης

Συγκεκριμένα, οι εν λόγω κανόνες εμποδίζουν κατά τρόπο εισάγοντα δυσμενείς διακρίσεις την πρόσβαση των επιχειρηματικών φορέων εκμεταλλεύσεως τυχερών παιγνίων που είναι εγκατεστημένοι σε άλλο κράτος μέλος στην ουγγρική αγορά των παιγνίων αυτών

Η Sporting Odds είναι βρετανική εταιρία η οποία διαθέτει άδεια για τη διοργάνωση διαδικτυακών τυχερών παιγνίων, συμπεριλαμβανομένων των παιγνίων καζίνο, στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Το 2016, η ουγγρική φορολογική αρχή διαπίστωσε ότι η Sporting Odds προσέφερε υπηρεσίες διαδικτυακών τυχερών παιγνίων στην Ουγγαρία χωρίς, ωστόσο, να διαθέτει προς τον σκοπό αυτό την προβλεπόμενη από την ουγγρική νομοθεσία άδεια παραχωρήσεως και έγκριση. Για την παράβαση αυτή, η φορολογική αρχή επέβαλε στην Sporting Odds πρόστιμο ύψους 3 500 000 ουγγρικών φιορινίων (περίπου 11 260 ευρώ).

Θεωρώντας ότι η ουγγρική νομοθεσία για τη διοργάνωση διαδικτυακών τυχερών παιγνίων, και ειδικότερα για τα διαδικτυακά παίγνια καζίνο, ήταν αντίθετη προς το δίκαιο της Ένωσης, η Sporting Odds άσκησε προσφυγή ενώπιον του Fovarosi Kozigazgatasi es Munkaugyi Birosag (δικαστηρίου διοικητικών και εργατικών διαφορών της Βουδαπέστης, Ουγγαρία) για την ακύρωση της αποφάσεως της φορολογικής αρχής.

Το δικαστήριο αυτό ζητεί από το Δικαστήριο να διευκρινίσει, μεταξύ άλλων, εάν οι εθνικοί κανόνες για τη διοργάνωση παραδοσιακών και διαδικτυακών παιγνίων καζίνο είναι σύμφωνοι προς την αρχή της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών.

Στη σημερινή απόφασή του, το Δικαστήριο διαπιστώνει καταρχάς ότι το γεγονός ότι στην Ουγγαρία ορισμένα είδη τυχερών παιγνίων (μεταξύ άλλων τα αθλητικά και ιπποδρομιακά στοιχήματα) υπόκεινται σε κρατικό μονοπώλιο ενώ άλλα (και ειδικότερα, τα παραδοσιακά και διαδικτυακά τυχερά παίγνια) μπορούν να διοργανωθούν από ιδιωτικές επιχειρήσεις, οι οποίες διαθέτουν την κατάλληλη άδεια, δεν θέτει εν αμφιβόλω τη συμφωνία του μονοπωλίου αυτού προς την αρχή της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών. Συγκεκριμένα, ένα τέτοιο διττό σύστημα δεν επηρεάζει, αυτό καθεαυτό, την ικανότητα του μονοπωλίου αυτού προς επίτευξη του σκοπού του που συνίσταται, μεταξύ άλλων, στην αποτροπή της εξαρτήσεως των πολιτών από τα τυχερά παίγνια.

Ομοίως, το γεγονός ότι αυτό το διττό σύστημα φαίνεται να αποβλέπει όχι μόνο στην επίτευξη των επιδιωκόμενων θεμιτών σκοπών, αλλά και στη δημιουργία πρόσθετων δημοσιονομικών εσόδων και στην προώθηση της ελεγχόμενης αναπτύξεως των τυχερών παιγνίων δεν κλονίζει, αυτό καθεαυτό, τη νομιμότητα του ουγγρικού νομικού καθεστώτος στον βαθμό που το καθεστώς αυτό πράγματι αποβλέπει στην υλοποίηση των ως άνω σκοπών.

Κατά συνέπεια, υπό την επιφύλαξη της εξακριβώσεως από το ουγγρικό δικαστήριο της εκπληρώσεως των σκοπών αυτών, το Δικαστήριο αναφέρει ότι το διττό σύστημα οργανώσεως της αγοράς τυχερών παιγνίων στην Ουγγαρία είναι σύμφωνο προς το δίκαιο της Ένωσης.

Ακολούθως, το Δικαστήριο διαπιστώνει ότι η ουγγρική νομοθεσία παρέχει τη δυνατότητα αποκτήσεως άδειας για τη διοργάνωση διαδικτυακών τυχερών παιγνίων μόνον στους επιχειρηματικούς φορείς οι οποίοι εκμεταλλεύονται, βάσει άδειας παραχωρήσεως, καζίνο με φυσική εγκατάσταση εντός της εθνικής επικράτειας, όπερ συνιστά περιορισμό ο οποίος εισάγει δυσμενείς διακρίσεις. Συναφώς, το Δικαστήριο εκτιμά ότι ένας τέτοιος ακραίος περιορισμός στην αρχή της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών δεν μπορεί να δικαιολογηθεί από τους λόγους δημόσιας τάξεως και δημόσιας υγείας τους οποίους επικαλείται η Ουγγρική Κυβέρνηση, διότι οι σκοποί αυτοί θα μπορούσαν να επιτευχθούν με λιγότερο περιοριστικά μέτρα.

Όσον αφορά το ζήτημα αν η Ουγγαρία διασφαλίζει κατά τρόπο μη εισάγοντα δυσμενείς διακρίσεις ότι οι επιχειρηματικοί φορείς είναι σε θέση να πληρούν την προϋπόθεση για την απόκτηση άδειας για τη διοργάνωση διαδικτυακών παιγνίων καζίνο (ήτοι την κατοχή άδειας παραχωρήσεως για την εκμετάλλευση παραδοσιακού καζίνο), το Δικαστήριο παραπέμπει στην απόφασή του Unibet^[1] στην οποία διαπίστωσε ήδη, εντός διαφορετικού πλαισίου, την έλλειψη νομιμότητας της ουγγρικής νομοθεσίας για την πρόσβαση στις συμβάσεις παραχωρήσεως βάσει των οποίων επιτρέπεται η διοργάνωση διαδικτυακών τυχερών παιγνίων.

Το Δικαστήριο υπενθυμίζει, αφενός, ότι, καίτοι η δυνατότητα προκηρύξεως διαγωνισμών για τη σύναψη συμβάσεων παραχωρήσεως προβλέπεται από το ουγγρικό δίκαιο, τέτοιοι διαγωνισμοί δεν έχουν ακόμη προκηρυχθεί στην Ουγγαρία. Αφετέρου, η προϋπόθεση ότι ένας «αποδεδειγμένης αξιοπιστίας» επιχειρηματικός φορέας εκμεταλλεύσεως τυχερών παιγνίων -με τον οποίο, σύμφωνα με το ουγγρικό δίκαιο, το Δημόσιο μπορεί να συνάπτει συμβάσεις παραχωρήσεως ακόμη και χωρίς προκήρυξη διαγωνισμού- πρέπει να έχει ασκήσει για δέκα έτη δραστηριότητα διοργανώσεως τυχερών παιγνίων στην Ουγγαρία συνιστά διαφορετική μεταχείριση. Πράγματι, η απαίτηση αυτή περιάγει σε μειονεκτική θέση τους επιχειρηματικούς φορείς εκμεταλλεύσεως τυχερών παιγνίων οι οποίοι είναι εγκατεστημένοι σε άλλα κράτη μέλη σε σχέση με τους εγχώριους επιχειρηματικούς φορείς οι οποίοι μπορούν να πληρούν την προϋπόθεση αυτή ευκολότερα.

Υπό τις συνθήκες αυτές, το Δικαστήριο κρίνει ότι ούτε οι ουγγρικές ρυθμίσεις για τη χορήγηση αδειών παραχωρήσεως για την εκμετάλλευση παραδοσιακών καζίνο ούτε οι ουγγρικές ρυθμίσεις για τη διοργάνωση διαδικτυακών παιγνίων καζίνο είναι σύμφωνες προς την αρχή της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών.

ΥΠΟΜΝΗΣΗ: Η διαδικασία εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως παρέχει στα δικαστήρια των κρατών μελών τη δυνατότητα να υποβάλουν στο Δικαστήριο, στο πλαίσιο της ένδικης διαφοράς της οποίας έχουν επιληφθεί, ερώτημα σχετικό με την ερμηνεία του δικαίου της Ένωσης ή με το κύρος πράξεως οργάνου της Ένωσης. Το Δικαστήριο δεν αποφαίνεται επί της διαφοράς που εκκρεμεί ενώπιον του εθνικού δικαστηρίου. Στο εθνικό δικαστήριο εναπόκειται να επιλύσει τη διαφορά αυτή, λαμβάνοντας υπόψη την απόφαση του Δικαστηρίου. Η απόφαση αυτή δεσμεύει, ομοίως, άλλα εθνικά δικαστήρια ενώπιον των οποίων ανακύπτει παρόμοιο ζήτημα.

Ανεπίσημο έγγραφο προοριζόμενο για τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, το οποίο δεν δεσμεύει το Δικαστήριο.

Το πλήρες κείμενο της αποφάσεως είναι διαθέσιμο στην ιστοσελίδα CURIA από την ημερομηνία

δημοσιεύσεώς της

Επικοινωνία: Estella Cigna-Αγγελίδη @ (+352) 4303 2582

Στιγμιότυπα από τη δημοσίευση της αποφάσεως διατίθενται από το «<Europe by Satellite» ^(+32) 2 2964106

---

^[1] Απόφαση της Δικαστηρίου της 22ας Ιουνίου 2017, Unibet International, (C-49/16, βλ. επίσης AT αριθ. 68/17).