«Αρματολών και Κλεφτών 30 ιστορίες από τα δικαστήρια»

7. ΟΙ ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ

Λένε ότι ο έρωτας είναι τυφλός και ότι κάνει, όποιον χάνει, ποιητή… Ορισμένες φορές μάλιστα τον οδηγεί και στο Δικαστήριο. Τον ποιητή….

«Στην υπ’ αριθμ 7. Βιτσέντζος Πασχαλάκης», εκφώνησε ο Πρόεδρος το όνομα του κατηγορουμένου, ο οποίος προσήλθε και κάθισε αθόρυβα στη θέση του.

-       Έχετε συνήγορο υπεράσπισης;

-       Τι να τον κάνω, κύριε Πρόεδρε, τον δικηγόρο, της αγάπης πλήρωσα βαρύ το φόρο…..

-       Δεν αντιλαμβάνομαι το χιούμορ σας. Σας υπενθυμίζω ότι είστε κατηγορούμενος.

-       Άδικα βρίσκομαι σε αυτήν εδώ τη θέση, για τη γυναίκα που αγαπώ και ακόμη μου αρέσει….

«Δεν σ΄ αγαπώ εγώ όμως άνθρωπέ μου, πότε θα το καταλάβεις αυτό;» σηκώθηκε όρθια και φώναξε μια κυρία από το ακροατήριο. «Μα, ποια είστε εσείς κυρία μου και πώς φωνάζετε έτσι;» της είπε αγριοκοιτάζοντάς την ο Πρόεδρος. «Η μηνύτρια είμαι κύριε Πρόεδρε. Συγνώμη, αλλά δεν άντεξα άλλο. Μου έχει κάνει τη ζωή μου κόλαση» του απάντησε εκείνη. «Συνεχίζει δηλαδή και σας ενοχλεί ακόμη; Πλησιάστε και  ορκιστείτε πρώτα», κάλεσε ο Πρόεδρος τη μηνύτρια να καταθέσει.

-Τι να σας πω; Δεν έχει σταματήσει καθόλου! Μου στέλνει ερωτικά μηνύματα στο κινητό, στο facebook, όπου βρει.

-Δεν έχετε αλλάξει κινητό;

-Δεν θέλω να αλλάξω κινητό, το έχω τόσα χρόνια, αλλά μάλλον θα αναγκαστώ να το κάνω.

-Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Πώς γνωριστήκατε με τον κατηγορούμενο;

- Ήρθε μια μέρα στο κατάστημα ρούχων που δούλευα ως πωλήτρια και από τότε ερχόταν κάθε μέρα. Δεν με άφηνε σε ησυχία, είχαν ενοχληθεί όλοι με τη συμπεριφορά του. Η ιδιοκτήτρια, οι άλλες κοπέλες που δουλεύαμε μαζί, οι πελάτες…

-Τι σας έκανε δηλαδή;

-Μου έλεγε στίχους. Μαντινάδες τις πιο πολλές φορές.

- Αυτό δεν ακούγεται και πολύ ενοχλητικό.

-Τί λέτε, κύριε Πρόεδρε; Είχε χάσει το μέτρο. Όλη την ημέρα να ακούς μαντινάδες; Αφήστε, που με είχε κάνει ρεζίλι σε όλο τον κόσμο. Ένιωθα πολύ άβολα.

-Εσείς του είχατε πει ότι δεν θέλετε να ακούτε άλλες μαντινάδες;

-Μια και δύο; Συνέχεια του το έλεγα. Είχα κάνει τα πάντα για να σταματήσει. Τον είχα πάρει με το καλό, με το άγριο, κάποιες φορές τον αγνοούσα παντελώς, αδιαφορούσα, αλλά αυτός, τίποτα! Εκεί, συνέχιζε να απαγγέλει…

«Όσο γυρίζει η γη στίχους θα απαγγέλλω, σε όλο τον κόσμο θα το πω πόσο πολύ σε θέλω», απήγγειλε πάλι με στόμφο ο κατηγορούμενος….

-Τον ακούτε, κύριε Πρόεδρε; Είναι θρασύς!

-Μήπως απλά είναι ερωτευμένος; Μήπως του δώσατε και εσείς κάποιο θάρρος; Τον αριθμό του κινητού σας τηλεφώνου που τον βρήκε;

- Κανένα θάρρος δεν του έδωσα ποτέ! Από την πρώτη στιγμή τού είπα ότι δεν ενδιαφέρομαι και να πάψει να με ενοχλεί. Το κινητό μου τηλέφωνο το βρήκε από μία κοινή μας φίλη, που την ξεγέλασε για να του το δώσει. Πρέπει να καταλάβετε, κύριε Πρόεδρε, ότι έχει καταντήσει πολύ κουραστικό και ενοχλητικό αυτό που γίνεται. Με ακολουθεί όπου πηγαίνω! Δεν με αφήνει σε ησυχία! Δεν μπορώ να δουλέψω! Αρχίζω να έχω παραισθήσεις και να βλέπω εφιάλτες τα βράδια. Ανοίγω το ψυγείο να φάω κάτι και φοβάμαι ότι θα πεταχτεί από μέσα και θα μου πει μια μαντινάδα…

«Τις μαντινάδες που’ γραψα, όλες στις αφιερώνω. Κι άλλες τόσες θα’ γραφα για ένα σου βλέμμα μόνο», συνέχισε το… «βιολί» του ο κατηγορούμενος. «Εντάξει, κύριε Πασχαλάκη. Σταματήστε επιτέλους και ελάτε να απολογηθείτε κανονικά σαν άνθρωπος. Μόνο με μαντινάδες μιλάτε εσείς;», ρώτησε ο Πρόεδρος.

-       Όχι βέβαια, κύριε Πρόεδρε, αλλά καμιά φορά μου βγαίνει πιο εύκολα. Από μικρό παιδί είχα μια ευκολία με τους στίχους. Έχω γράψει πάνω από χίλιες μαντινάδες.

-       Ναι, αλλά για αυτούς τους στίχους η μηνύτρια σε λίγο θα χτυπάει το κεφάλι της στους τοίχους….. Την έχετε τρελάνει τη γυναίκα…

-       Δεν το ήθελα, κύριε Πρόεδρε! Ήταν έρωτας κεραυνοβόλος! Μου ήρθε κατακούτελα που λένε! Την ερωτεύτηκα με την πρώτη ματιά.

-       Ναι, αλλά εκείνη δεν σας έριξε ούτε δεύτερη! Γιατί επιμένετε;

-       Αγάλι αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι!

-       Μα ποιο μέλι, άνθρωπε μου, δεν σας μέλει που δεν σας θέλει; Κόλλησα κι εγώ τώρα….

-       Είδατε, κύριε Πρόεδρε; Δεν είναι κακό να λέει κανείς στίχους.

«Κακό μπορεί να μην είναι, αλλά υπάρχουν κάποια όρια. Και εσείς τα έχετε ξεπεράσει προ πολλού…», είπε ο Πρόεδρος χωρίς να συνεχίσει άλλο τη… στιχομυθία! Ο κατηγορούμενος τελικά καταδικάστηκε για διατάραξη οικιακής ειρήνης σε φυλάκιση επτά μηνών. Ο Πρόεδρος εξήγησε στον κατηγορούμενο ότι η ποινή του έχει ανασταλεί για τρία έτη και ότι σε κάθε περίπτωση μπορεί, αν θέλει, να κάνει έφεση. Κι ο κατηγορούμενος απάντησε με στίχους κατά την προσφιλή του συνήθεια: «Καταδικάστηκα! Μα έφεση δεν κάνω, γιατί στης αγάπης το κελί θέλω να πεθάνω»…

Απόσπασμα από το βιβλίο του Γιάννη Ευαγγελάτου «Αρματολών και Κλεφτών 30 ιστορίες από τα δικαστήρια», που θα κυκλοφορήσει σε λίγες εβδομάδες από τις εκδόσεις Νομόραμα Ντ.