Άβολες αλήθειες

Παντελής Μποροδήμος, Πρωτοδίκης



Από τις αντιπαραθέσεις που έζησε η Ένωση τους τελευταίους μήνες, υπήρξε μία που δεν έλαβε καμία δημοσιότητα, που πέρασε μόνο από χείλη σε χείλη, προκάλεσε όμως συζητήσεις που υπερέβησαν τις διαχωριστικές γραμμές των προσώπων και ομάδων του μικρόκοσμου των υποψηφίων. Ήταν η συζήτηση για το πόσο θορυβώδης δικαιούται να είναι η αλήθεια. Ουσιαστικά, για το πώς μπορείς να αποκαλύψεις μια δυσάρεστη πραγματικότητα, με τρόπο που να ενεργοποιεί τις δυνάμεις της ανατροπής της και όχι τις δυνάμεις της απογοήτευσης και της αποδοχής της. Σε αυτή τη δοκό ισορροπίας περπατήσαμε συχνά τον τελευταίο χρόνο με το Χριστόφορο και το Χαράλαμπο Σεβαστίδη. Κάποιες φορές ισορροπήσαμε αρκετά καλά, κάποιες λιγότερο. Σε όλες όμως τις περιπτώσεις διαλέξαμε το δύσβατο μονοπάτι της ευθύτητας, από το αθόρυβα βολικό του παρασκηνίου. Τώρα, όμως, που ο ένας μετά τον άλλο οι υπεύθυνοι της σημερινής θεσμικής αφωνίας της Ένωσης, στήνουν προσωπικές κολυμβήθρες του Σιλωάμ απαιτώντας λήθη και tabula rasa επανεκκίνηση - σαν να τους γνωρίσαμε σήμερα - οφείλουμε να εξηγηθούμε και να εξηγήσουμε τη στάση μας στους συναδέλφους, που μας εμπιστεύτηκαν το Μάιο του 2018, αλλά και στους συναδέλφους που θέλουν να επιλέξουν ποιους θα εμπιστευθούν τον ερχόμενο Σεπτέμβριο.



Άβολη αλήθεια: η αποκάλυψη ότι ο πρώην Γενικός Γραμματέας της Ένωσης, εργαλειοποίησε για προσωπικό όφελος το θεσμικό του ρόλο, επηρεάζοντας την υπηρεσιακή πορεία εκατοντάδων συναδέλφων του, ήταν βαριά για όλους μας. Ίσως σε μια άλλη εποχή, με κάποιους άλλους στο τιμόνι της Ένωσης κάτι τέτοιο να ήταν αντικείμενο ενός αθόρυβου παρασκηνίου. Το πολύ μιας αδιάφορης ανακοίνωσης δυσαρέσκειας προς το υπουργείο, μιας βολικής υποκρισίας που θα υπηρετούσε την δήθεν ενότητα και την προστασία του Σώματος από την κακοπροαίρετη κριτική. Ο πρόεδρος της Ένωσης θα εμφανιζόταν ενωτικός, αλλά η αλήθεια θα αναδυόταν ετεροχρονισμένα μόνο σαν οσμή, προερχόμενη από ένα κόσμο συναλλαγής και σιωπής, που δεν αξίζει στη Δικαιοσύνη. Καθένας μπορεί να επιλέξει. Εμείς επιλέξαμε.

Άβολη αλήθεια: τις εκλογές εμπόδισαν με πρόσχημα την πανδημία οι 8 συνάδελφοι της επονομαζόμενης «πλειοψηφίας» του Δ.Σ., με σκοπό να αναλάβουν οι ίδιοι τη διοίκηση της Ένωσης. Κατά μία βολικά αθόρυβη προσέγγιση, η ανάδειξη της συνταρακτικής αυτής μεθόδευσης και η συνεργασία της κυβέρνησης σε αυτή, εκθέτει την Ένωση και ζημιώνει την εικόνα της. Όμως αυτό το προσκλητήριο σε σιωπή, θυμίζει την αναχρονιστική αντίληψη που βίωναν κάποτε τα θύματα βιασμού, όταν καλούνταν να σιωπήσουν για να μη τρωθεί η κοινωνική τους παράσταση, κρύβοντας κάτω από το χαλάκι της ντροπής το τραύμα και τους θύτες. Κρατήσαμε τα πιο σκληρά μας λόγια για την πιο επικίνδυνη για την ανεξαρτησία της Ένωσης παραβίαση δημοκρατικού δικαιώματος, απλά γιατί στις οριακές στιγμές δεν μπορεί να λειτουργήσει το φιλοσοφικό δίλημμα μορφή ή περιεχόμενο. Επικρατεί η ουσία…

Άβολη αλήθεια: Συνάδελφοί μας - και εκ νέου υποψήφιοι στις ομάδες Στενιώτη και Λυμπερόπουλου - ήταν αυτοί που με ανακοινώσεις τους στήριξαν την απόφαση της κυβέρνησης για περικοπή των δικαστικών διακοπών. Συνάδελφοι ήταν, όταν δεν θέλησαν να σχολιάσουν τη δήλωση του υπουργού ότι οι δικαστικές διακοπές αποτελούν πρόκληση για την κοινωνία. Συνάδελφοι, όταν δε βρήκαν μια κουβέντα να πουν για τις θέσεις του αντιπροέδρου της κυβέρνησης για την θέσπιση δικαστών επί θητεία και την κατάργηση της επετηρίδας. Συνάδελφοι, όταν μας κρατήσανε επί 4 μήνες άφωνους και αδύναμους χωρίς ουσιαστική εκπροσώπηση. Το σημαντικό, λοιπόν, δεν είναι να είσαι μόνο συνάδελφος. Το σημαντικό είναι να είσαι συναδελφικός.

Βολικό ψέμα: Ο Χριστόφορος, ο Χαράλαμπος Σεβαστίδης κι εγώ, είμαστε εκ φύσεως και εκ πεποιθήσεως φετιχιστές της σύγκρουσης και εσχάτως «ηγεμονικοί». Άραγε όμως, αποκτήσαμε τέτοια νοοτροπία εντελώς ξαφνικά από τον Ιούλιο του 2019, ενώ για 3 χρόνια ήμασταν διαφορετικοί, όσο υπήρχε και λειτουργούσε επιτυχημένα ένα ενωτικό προεδρείο που ποτέ δε χαρίστηκε στην τότε κυβέρνηση, όποτε χρειάστηκε; Σε εκείνους, λοιπόν, που αλλάζουν θέσεις και επιθυμούν κάθε φορά να επηρεάζουν τη στάση της Ένωσης με κριτήρια παλαιοκομματικής πολιτικής, εμείς θα απαντάμε με τη σταθερή στάση μας, απέναντι σε κάθε κυβερνητικό ένοικο. Έτσι αποκτά κύρος η Ένωση, όταν η εκάστοτε εκτελεστική εξουσία γνωρίζει ότι δεν μπορεί να τη χειραγωγήσει επενδύοντας σε άτομα που πατάνε στην Ένωση για να κοιτάξουν πέρα από τα όρια της Δικαιοσύνης. Η πορεία αλλοτινών προέδρων της Ένωσής μας, είναι ως προς αυτό από μόνη της άλλη μια άβολη αλήθεια…

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να αποφασίσει κανείς σε μια εκλογική διαδικασία. Για όσους ολοκληρώσαμε μια θητεία, η παρουσία μας, ο λόγος και τα έργα μας, είναι το διαβατήριο για την καρδιά και το μυαλό του κάθε συναδέλφου. Για όσους θέτουν υποψηφιότητα για πρώτη φορά, η ως τώρα διαδρομή τους στο Σώμα και η στάση τους στις άβολες αλήθειες και τα βολικά ψέματα, δίνουν τον τόνο των προθέσεών τους. Η συνέχιση της έντιμης πορείας που πήρε η Ένωση έχοντας στο τιμόνι το Χριστόφορο Σεβαστίδη, μπορεί να επιτευχθεί στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2020 με τη στήριξη συναδέλφων που πήραν θέση για όλα τα παραπάνω. Με την Κατερίνα Ντόκα, την Κατερίνα Μάτση, την Ιωάννα Ξυλιά, την Έφη Κώστα και τον Μιχάλη Τσέφα ζητάμε την ευκαιρία να ανανεώσουμε τη νοοτροπία και να εμβαθύνουμε τη δημοκρατία στην Ένωση. Νικώντας την ματαιοδοξία, ας κερδίσουμε την συλλογική μας αισιοδοξία.