ΕΔΔΑ: Επιβολή πειθαρχικών κυρώσεων σε δικαστή λόγω επικριτικών δηλώσεων κατά δικαστών και κυβέρνησης.

 

 

Επιβολή πειθαρχικών κυρώσεων σε δικαστική λειτουργό, λόγω επικριτικών δημόσιων δηλώσεών της κατά δικαστών και κυβέρνησης. Παραβίαση του δικαιώματός της στην ελευθερία της έκφρασης

 

ΑΠΟΦΑΣΗ

Miroslava Todorova κατά Βουλγαρίας της 19.10.2021 (αρ. προσφ. 40072/13)

 

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Ελευθερία έκφρασης δικαστών. Επιβολή πειθαρχικών κυρώσεων κατά της προσφεύγουσας, δικαστικής λειτουργού, ενώπιον του (SJC), εξαιτίας δημόσιων επικριτικών δηλώσεών της, κατά του Ανώτατου Δικαστικού Συμβουλίου (SJC), ιδίως σε σχέση με ορισμένους διορισμούς Προέδρων δικαστηρίων, καθώς και κατά της πολιτικής της κυβέρνησης στα θέματα της δικαιοσύνης. Το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι  η προσφεύγουσα, η οποία διετέλεσε και Πρόεδρος της Ένωσης Δικαστών, υπέστη μείωση αποδοχών κατά 15% για χρονική περίοδο δύο ετών με την αιτιολογία της καθυστέρησης έκδοσης αποφάσεων και εν συνεχεία στο πλαίσιο δεύτερης πειθαρχικής διαδικασίας, επιβλήθηκε σε αυτήν η πειθαρχική ποινή της απόλυσης, η οποία ακυρώθηκε μετά την έφεση της προσφεύγουσας  και αντικαταστάθηκε με την ποινή του υποβιβασμού της σε κατώτερης δικαιοδοσίας δικαστήριο για περίοδο δύο ετών και την περαιτέρω μείωση του μισθού της.

Σχετικά  με την έλλειψη αμεροληψίας που κατήγγειλε η προσφεύγουσα για κάποια από τα μέλη του Ανώτατου Δικαστικού Συμβουλίου (SJC), το ΕΔΔΑ διαπίστωσε ότι η πειθαρχική διαδικασία ενώπιον του συμβουλίου περιελάμβανε μια σειρά από διαδικαστικές εγγυήσεις. Έτσι, η προσφεύγουσα γνώριζε τους ισχυρισμούς εναντίον της, παραστάθηκε  αυτοπροσώπως ενώπιον του πειθαρχικού συμβουλίου και προσκόμισε  αποδεικτικά στοιχεία προς υπεράσπισή της. Περαιτέρω διαπίστωσε ότι ο Πρόεδρος του Αρείου Πάγου, G.K, για τον οποίο η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι ήταν προκατειλημμένος εναντίον της λόγω της κριτικής που του είχε ασκήσει,  δεν είχε συμπεριληφθεί στην σύνθεση που είχε αποφανθεί επί των υποθέσεών της. Επομένως, έκρινε ότι δεν υπήρχε παραβίαση του άρθρου 6 της ΕΣΔΑ.

Όσον αφορά την παραβίαση της ιδιωτικής ζωής και υπόληψης, το ΕΔΔΑ διαπίστωσε ότι στις διαδικασίες ενώπιον των πειθαρχικών συμβουλίων η προσφεύγουσα δεν προσκόμισε κανένα στοιχείο που να αποδεικνύει ότι οι πειθαρχικές διαδικασίες ή ο τρόπος με τον οποίο είχαν αναφερθεί στα μέσα ενημέρωσης είχαν βλάψει την επαγγελματική της φήμη με τέτοιο τρόπο ώστε να παραβιάζεται το δικαίωμα αυτό της Σύμβασης και κατά συνέπεια έκρινε ότι δεν υπήρχε παραβίαση του άρθρου 8 της ΕΣΔΑ.

Αντιθέτως το ΕΔΔΑ διαπίστωσε, ότι παρά του ότι οι κυρώσεις είχαν βασιστεί σε  σοβαρές παραβιάσεις του επαγγελματικού καθήκοντος, θεώρησε ωστόσο ότι η διαδικασία εναντίον της ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τις δημόσιες δηλώσεις της. Έκρινε ότι η πειθαρχική δίωξη σε βάρος της προσφεύγουσας και οι κυρώσεις που της επιβλήθηκαν ισοδυναμούσαν με παρέμβαση στην άσκηση του δικαιώματός της στην ελευθερία της έκφρασης, το οποίο δεν  ήταν «απαραίτητο σε μια δημοκρατική κοινωνία» για την επίτευξη των θεμιτών στόχων που επιδιώκει το άρθρο 10 της Σύμβασης.

Τέλος, επεσήμανε  ότι, ασκώντας τις δραστηριότητές της ως πρόεδρος της ένωσης δικαστών BUJ,  ασκούσε το δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι και την ελευθερία της έκφρασης, και ότι δεν υπήρχε τίποτα που να υποδηλώνει ότι αυτές οι δραστηριότητες ήταν παράνομες ή ασυμβίβαστες με τον κώδικα δεοντολογίας δικαστικών λειτουργών. Το ΕΔΔΑ έκρινε ότι οι πειθαρχικές κυρώσεις που της επιβλήθηκαν είχαν ως σκοπό τον εκφοβισμό της και όχι την διασφάλιση της τήρησης των προθεσμιών, ως εκ τούτου έκρινε ότι υπήρξε παραβίαση του άρθρου 18 της ΕΣΔΑ σε συνδυασμό με το άρθρο 10.

 

 

 

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΓΕΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΤΗΣ https://www.echrcaselaw.com ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΑΠΟΦΑΣΗ