ΕΔΔΑ: Αποκλεισμός ζεύγους από εξωσωματική γονιμοποίηση γιατί η γυναίκα είχε υπερβεί τα 43 έτη,

 

Αποκλεισμός ζεύγους από εξωσωματική γονιμοποίηση γιατί η γυναίκα είχε υπερβεί τα 43 έτη, παραβίασε το δικαίωμα τους στην οικογενειακή ζωή

•  
  

ΑΠΟΦΑΣΗ

Lia κατά Μάλτας της 05.05.2022  (αρ. προσφ. 8709/20)

 

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Εξωσωματική γονιμοποίηση, ερμηνεία και εφαρμογή του σχετικού νόμου χωρίς την απαιτούμενη προβλεψιμότητα.

Η υπόθεση αφορούσε την άρνηση των αρχών να πραγματοποιήσουν, με έξοδα των προσφευγόντων, ενδοκυτταροπλασματική σπερματένχυνση – μια διαδικασία υποβοηθούμενης αναπαραγωγής – στα ωάρια της προσφεύγουσας λόγω συμπλήρωσης  του 43^ου έτους . Ο σχετικός νόμος προέβλεπε επιθυμητή  ηλικία χωρίς να καθορίζει υποχρεωτικό ανώτατο όριο ηλικίας. Παρά ταύτα τα εγχώρια δικαστήρια ερμήνευσαν τον νόμο με τον λιγότερο ευνοϊκό τρόπο για τους προσφεύγοντες και απέρριψαν  το αίτημα τους . Άσκησαν καταγγελία για παραβίαση του δικαιώματος τους στην οικογενειακή ζωή και απαγορευμένη διάκριση.

Το Δικαστήριο ανέφερε  ότι η χρήση της θεραπείας εξωσωματικής γονιμοποίησης οδήγησε σε ευαίσθητα ηθικά ζητήματα σε ένα πλαίσιο ταχέως εξελισσόμενων ιατρικών και επιστημονικών εξελίξεων. Για αυτό το λόγο το  Δικαστήριο έκρινε ότι το περιθώριο εκτίμησης που πρέπει να παρέχεται στα εναγόμενα κράτη είναι ευρύ, χωρίς να σημαίνει ότι οι λύσεις στις  οποίες κατέληξε ο εγχώριος νομοθέτης είναι πέρα ​​από τον έλεγχο του Δικαστηρίου.

Το ΕΔΔΑ διαπίστωσε ότι ενώ ο νόμος  του καθού κράτους αναφερόταν στη λέξη «επιθυμητή» ηλικία για την υποβολή σε εξωσωματική γονιμοποίηση,  η αρχή εφάρμοσε εσφαλμένα το κριτήριο ως υποχρεωτική ηλικία. Επιπλέον, το Δικαστήριο σημείωσε ότι η ερμηνεία που εφαρμόστηκε στους προσφεύγοντες –η οποία δεν άφηνε περιθώρια ευελιξίας– ήταν η λιγότερο ευνοϊκή για αυτούς  και, επομένως, δεν είχε την απαιτούμενη προβλεψιμότητα.

Έκρινε ότι η παρέμβαση που υπέστησαν οι προσφεύγοντες δεν ήταν σύμφωνη με νόμο και ως εκ τούτου παραβιάστηκε το δικαίωμα τους στην οικογενειακή ζωή. Περαιτέρω έκρινε ότι δεν υπήρχε λόγος να εξετάσει την καταγγελία τους για απαγορευμένη διάκριση.

Επιδίκασε στους προσφεύγοντες από κοινού το ποσό των 8.000 ευρώ ως αποζημίωση για ηθική βλάβη και ποσό 2.500 ευρώ για έξοδα και δαπάνες.

 

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΓΕΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΤΗΣ https://www.echrcaselaw.com ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΑΠΟΦΑΣΗ