ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ - ΟΜΙΛΙΕΣ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗ ΕΔΔ (2023)

 1. ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΕνΔΕ

 

 

 

 

 

 

 1. ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΕνΔΕ

Σύντομος χαιρετισμός της Προέδρου της ΕΝΔΕ στην Γενική Συνέλευση της Ένωσης Διοικητικών Δικαστών

13 Φεβρουαρίου 2023/in Ανακοινώσεις /

Κύριε Πρόεδρε και εκλεκτά μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Διοικητικών Δικαστών, εκ μέρους των λοιπών Δικαστικών Ενώσεων, θα ήθελα, να σας ευχαριστήσω για την πρόσκληση στις εργασίες της ετήσιας, τακτικής, γενικής Συνέλευσής σας.

Κυρίες και Κύριοι,

οι Δικαστικές Ενώσεις έχουν μία πολύχρονη πορεία με αγώνες για την κατοχύρωση της ανεξαρτησίας του Έλληνα Δικαστή και τη θωράκιση των θεσμών. Η ενίσχυση της ανεξαρτησίας και του ελεύθερου φρονήματος των λειτουργών της Δικαιοσύνης, αποτελεί ζήτημα όχι μόνο του ίδιου του Δικαστή αλλά και προτεραιότητα της εκτελεστικής και της νομοθετικής εξουσίας, με δεδομένο ότι η δικαστική εξουσία δεν θεσπίζει τους κανόνες λειτουργίας της. Σε μια εποχή, που η αξιοπιστία του θεσμού κλονίζεται λόγω της στοχοποίησής του και της επίρριψης όλων των δεινών της Δικαιοσύνης στον Έλληνα Δικαστή οι Δικαστικές Ενώσεις προχωρούν μαζί με ενότητα, ουσιαστικό διάλογο και διάθεση για επίλυση των προβλημάτων, που δυστυχώς χρονίζουν.

Στο σημείο αυτό να συγχαρώ τον Πρόεδρο τον κ. Δανιά, που πάντα είναι παρών, στα μικρά και στα μεγάλα, έτοιμος να συζητήσει τα προβλήματα, που είναι κοινά σε όλους τους κλάδους της Δικαιοσύνης και να προτείνει λύσεις με την ευρύτητα πνεύματος, που διαθέτει, και τις δημοκρατικές ευαισθησίες που τον διακρίνουν. Να τον ευχαριστήσω για την άψογη συνεργασία μας.

Η Δικαιοσύνη, όπως ανέφερα, χαρακτηρίζεται από χρονίζοντα προβλήματα. Δεν θα μιλήσω για την υποστελέχωση σε Δικαστές και για Δικαστικούς Υπαλλήλους, για την υποχρηματοδότηση, για την τραγική κατάσταση των υποδομών της Δικαιοσύνης, για την έλλειψη τεχνολογικού εξοπλισμού. Όλα αυτά τα προβλήματα είναι γνωστά. Θα μιλήσω για την παραβίαση της Διάκρισης των λειτουργιών και για τη γενικευμένη αμφισβήτηση του θεσμικού ρόλου των Δικαστών, για τη στοχοποίηση των Δικαστών. Φαινόμενο επικίνδυνο για τη Δημοκρατία. Η στοχοποίηση προέρχεται ακόμη και από ιδιωτικά κινήματα, που στις συζητήσεις τους μετέχουν πολιτικοί, δικηγόροι, δημοσιογράφοι κλπ., και μάλιστα έγκριτοι, και παρουσιάζουν τον Έλληνα Δικαστή ράθυμο, ο οποίος «κάνει» διακοπές δύο μήνες και πλέον, «δουλεύει» από εννέα μέχρι τρεις, κάνει διαλλείματα αναψυχής δύο ωρών κατά τη διάρκεια των συνεδριάσεων κλπ. Όλοι οι παραπάνω δεν αναλογίζονται, ότι με τις γενικόλογες και κυρίως ανακριβείς τοποθετήσεις τους κλονίζουν την εμπιστοσύνη των πολιτών στη Δικαιοσύνη, στο καταφύγιο του πολίτη από την αδικία, ενώ παράλληλα αποκρύπτουν την αλήθεια. Αποκρύπτουν ότι ο Δικαστής δεν έχει ωράριο αλλά εργάζεται νυχθημερόν, κυρίως κατ’ οίκον, εορτές, αργίες και Σαββατοκύριακα, διότι διαφορετικά δεν δύναται να ανταποκριθεί στο θεσμικό του ρόλο, ότι το θέρος υπηρετεί στα θερινά τμήματα, στα οποία ο φόρτος εργασίας είναι μεγάλος και στα Δικαστήρια της νησιωτικής Ελλάδας είναι τεράστιος και παράλληλα επεξεργάζεται τις εκατοντάδες υποθέσεις που χρεώνεται κατά τη διάρκεια του δικαστικού έτους.

Η αμφισβήτηση του έργου των Δικαστικών Λειτουργών  έφθασε στο σημείο, από προχθές, που έγινε διάσκεψη επί μίας υπόθεσης, που αφορά μεγάλο αριθμό πολιτών, και με βάση διαρροές και φήμες, δίχως να αναμένουν, να μελετήσουν την απόφαση που θα εκδοθεί,  να ομιλούν, γνώστες και μη,  για συναλλαγή σχεδόν όλων των Δικαστών του Αρείου Πάγου με την κυβέρνηση, ξεχνώντας τη Διάκριση των Εξουσιών.  Οι αμφισβητίες της ανεξαρτησίας των Δικαστών αποκρύπτουν, ότι τις δυσερμήνευτες διατάξεις των νόμων δεν τις ψήφισε ο Δικαστής αλλά η νομοθετική εξουσία μετά από πρωτοβουλία της εκτελεστικής εξουσίας. Οι Δικαστές κρίνουν με βάση το Σύνταγμα, το  νόμο και τη συνείδησή τους. Με βάση την αρχή της νομιμότητας και όχι της σκοπιμότητας. Όταν δε έρχονται αντιμέτωποι με δυσερμήνευτες διατάξεις, που είναι αποτέλεσμα της κακής, πρόχειρης και αποσπασματικής νομοθέτησης, η Νομική Επιστήμη διαθέτει ερμηνευτικά εργαλεία και ερμηνευτικές μεθόδους, που εφαρμόζονται προς επίλυση των ερμηνευτικών προβλημάτων. Επομένως, δηλώσεις περί κατάλυσης του Κράτους δικαίου, σκοπό και μόνο έχουν, για άλλη μία φορά, την πολιτική εκμετάλλευση των αποφάσεων της Δικαιοσύνης, την ένταξη της στο πολιτικό παιχνίδι και την αποδόμηση του θεσμού.

Η Ελληνική Δικαιοσύνη αποτελεί καταφύγιο των πολιτών και πολύ περισσότερο των αδύναμων και πρέπει να διευκολύνεται η πρόσβαση σ’ αυτή. Οι Δικαστικοί Λειτουργοί,  χάριν της ευσυνειδησίας και ευθυκρισίας τους και έχοντας πάντοτε στο επίκεντρο της δικαιοδοτικής τους κρίσης τον Άνθρωπο, έχουν συμβάλλει, μέχρι σήμερα, τα μέγιστα στην εμπέδωση της Κοινωνικής Ειρήνης και Συνοχής και έχουν αποτελέσει διαχρονικά τον εγγυητή των ατομικών δικαιωμάτων όλων των πολιτών της Χώρας.

Είναι γεγονός, ότι το δικαστικό μας σύστημα παρουσιάζει παθογένειες, για τις οποίες δεν είναι υπεύθυνος ο Δικαστής και υπάρχει αναγκαιότητα να οργανώσουμε ένα σύγχρονο δικαστικό σύστημα, το οποίο θα είναι αποτελεσματικό αλλά παράλληλα θα σέβεται τις αρχές του Κράτους Δικαίου και τα ανθρώπινα δικαιώματα ενώ ο Δικαστής θα ασκεί το λειτούργημά του κάτω από αξιοπρεπείς συνθήκες. Ο εκσυγχρονισμός της Δικαιοσύνης είναι μονόδρομος, όπως και ο ψηφιακός μετασχηματισμός της, η μετάβαση στη ψηφιακή Δικαιοσύνη, στην οποία η τεχνολογία θα υπηρετεί το Δικαστή αλλά κυρίως τους πολίτες.  Σίγουρα δεν είμαστε έτοιμοι να κάνουμε ριζικές τομές στη Δικαστική Εξουσία. Στην επόμενη Αναθεώρηση, όμως, του Συντάγματος πρέπει, να τεθεί το ζήτημα της οικονομικής αυτοτέλειας της Δικαιοσύνης και της θεσμοθέτησης Προϋπολογισμού της Δικαιοσύνης και τούτο, διότι όλες οι Κυβερνήσεις, μέχρι σήμερα, θέλουν τους Δικαστές επαίτες, πιστεύοντας ότι μ’ αυτό τον τρόπο δύνανται να τους χειραγωγήσουν. Επίσης, πρέπει να τεθεί το ζήτημα  της κατάρτισης του Οργανισμού Δικαστηρίων και Κατάστασης Δικαστικών Λειτουργών από το ίδιο το Δικαστικό Σώμα και να συζητηθεί το θέμα της αλλαγής του τρόπου  ορισμού της ηγεσίας των Δικαστηρίων  και φυσικά του περιορισμού της «απολογητικού χαρακτήρα» αιτιολόγησης των δικαστικών αποφάσεων. Τις παραπάνω τροποποιήσεις επιτάσσει η πραγματική διάκριση των εξουσιών και ο θεμελιώδης εγγυητικός ρόλος, που επιφυλάσσει το Σύνταγμά μας στο θεσμό της Δικαιοσύνης, μίας Δικαιοσύνης στην υπηρεσία του πολίτη, που θα χαρακτηρίζεται ποιοτική, αποτελεσματική και αξιόπιστη.

Εύχομαι καλές εργασίες στη συνέλευσή σας και τα αποτελέσματα αυτής να συμβάλλουν στην ποιοτική, αποτελεσματική και αξιόπιστη Δικαιοσύνη.