ΕΔΔΑ: Αδυναμία εκτέλεσης αποφάσεων επικοινωνίας πατέρα με τα παιδιά του που μετακόμισαν με τη μητέρα τους σε νησί (Ελλάδα)

 

Αδυναμία εκτέλεσης αποφάσεων επικοινωνίας πατέρα με τα παιδιά του που μετακόμισαν με τη μητέρα τους σε νησί. Η αντίδραση των παιδιών στην επικοινωνία δεν αρκεί για δικαιολόγηση της μη επικοινωνίας! Καταδίκη για παραβίαση της οικογενειακής ζωής 

ΑΠΟΦΑΣΗ

I.S. κατά Ελλάδας της 25.05.2023 (αρ. προσφ. 19165/20) 

ΔΙΑΤΑΞΗ

Άρθρο 8

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Παράλειψη των αρχών να λάβουν τα αναγκαία μέτρα για να εκτελεστεί το δικαίωμα επικοινωνίας του πατέρα – προσφεύγοντος με τις ανήλικες κόρες του, που είχε αναγνωριστεί με δικαστική απόφαση. Δικαίωμα στην οικογενειακή ζωή.

Ο προσφεύγων ζει στην Αθήνα. Παρά την έκδοση δικαστικών αποφάσεων που του έδιδαν το δικαίωμα επικοινωνίας με τις ανήλικες κόρες του  δεν μπόρεσε να επικοινωνήσει μαζί τους από το 2016. Οι  κόρες του που γεννήθηκαν το 2007 και το 2011 ζούσαν στο νησί της Τήνου με τη μητέρα τους, η οποία μετακόμισε χωρίς να ενημερώσει τον προσφεύγοντα και χωρίς την συναίνεσή του.

Ο προσφεύγων προέβη σε πολλές καταγγελίες σε διάφορους αρχές, χωρίς αποτέλεσμα.Επικαλούμενος το άρθρο 8 (δικαίωμα σεβασμού της οικογενειακής ζωής) ο προσφεύγων διαμαρτυρήθηκε για την αδυναμία εκτέλεσης των δικαστικών αποφάσεων που του επιδίκασαν δικαιώματα επικοινωνίας με τα παιδιά του. Ισχυρίσθηκε ότι
οι αρχές απέτυχαν επίσης να πραγματοποιήσουν τις διαταχθείσες δικαστικές πραγματογνωμοσύνες για να ερευνήσουν την ψυχολογική κατάσταση των παιδιών και τις συνθήκες διαβίωσής τους.

Η Κυβέρνηση ισχυρίστηκε ότι η αδυναμία του προσφεύγοντος να βλέπει τακτικά τα παιδιά του ήταν αποτέλεσμα της έντονης αντίδρασης των παιδιών για επικοινωνία.

Το Δικαστήριο του Στρασβούργου επισήμανε ότι η μετακόμιση της μητέρας σε νησί με τα παιδιά, επηρέασε σοβαρά το δικαίωμα επικοινωνίας του προσφεύγοντος με αυτά.Η συνέχιση του ιδίου προγράμματος επικοινωνίας και μετά την μετακόμιση της μητέρας με τα παιδιά, όπου ο πατέρας θα έπρεπε να επισκέπτεται το νησί της Τήνου δύο φορές την εβδομάδα, ήταν μια  πρόσθετη δυσκολία που δεν διευκολύνει την επικοινωνία με τις κόρες του.

Το ΕΔΔΑ, απαντώντας στις αιτιάσεις της Κυβέρνησης, ανέφερε ότι το δικαίωμα των παιδιών να εκφράζουν τις δικές τους απόψεις δεν πρέπει να ερμηνεύεται ως ουσιαστική παροχή ενός δικαιώματος βέτο άνευ όρων στα παιδιά, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη άλλοι παράγοντες για τον προσδιορισμό του βέλτιστου συμφέροντός τους. Το συμφέρον των παιδιών υπαγορεύει ότι οι δεσμοί τους με την οικογένειά τους πρέπει να διατηρούνται, εκτός από τις περιπτώσεις όπου αυτό θα έβλαπτε την υγεία και την ανάπτυξή τους.

Κατά το Στρασβούργο,  εάν ένα εθνικό δικαστήριο στήριζε την  απόφασή του στις απόψεις των παιδιών που είναι εμφανώς ανίκανα να διαμορφώσουν και να διατυπώσουν άποψη σχετικά με τις πραγματικές επιθυμίες τους – λόγω αντικρουόμενων αφοσιώσεων ή της έκθεσής τους σε αποξενωτική συμπεριφορά του ενός γονέα – μια τέτοια απόφαση θα μπορούσε να αντιβαίνει στο άρθρο 8 της ΕΣΔΑ.

Το ΕΔΔΑ, καταδίκασε την Ελλάδα για παραβίαση της οικογενειακής ζωής (άρθρο 8) γιατί οι αρχές δεν έλαβαν όλα τα αναγκαία μέτρα που θα μπορούσαν εύλογα να απαιτηθούν από αυτές για να επιβάλουν το δικαίωμα του προσφεύγοντος να επικοινωνήσει και να δημιουργήσει σχέση με τις ανήλικες  κόρες του και επιδίκασε στον προσφεύγοντα 7.500 ευρώ για την ηθική βλάβη που υπέστη.

 

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΓΕΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΤΗΣ https://www.echrcaselaw.com ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΑΠΟΦΑΣΗ