Ιωάννα Μάνδρου 03.07.2023
.......
Θα υπάρξει ρύθμιση, ώστε στα ειρηνοδικεία να δικάζονται στο εξής χιλιάδες υποθέσεις σοβαρότερες, .....όπως για παράδειγμα οι οικογενειακές και άλλες, ώστε να ελαφρυνθεί η πολιτική δικαιοσύνη από τον όγκο των χιλιάδων υποθέσεων και να επικεντρωθεί σε εκείνες με σοβαρό κοινωνικό και κυρίως οικονομικό αντίκτυπο.
Μια ακόμη αλλαγή που θα βελτιώσει τους χρόνους και τη λειτουργία του δικαστικού συστήματος είναι η τομή που ακούει στο όνομα «δικαστικός Καλλικράτης». ..... Παράδειγμα: στην Πάτρα θα υπηρετούν όλοι οι δικαστές που σήμερα είναι στα Καλάβρυτα, στο Αίγιο και αλλού και στα μικρά αυτά δικαστήρια θα πηγαίνουν μία η δύο φορές τον μήνα για να δικάζουν όσες υποθέσεις χρειάζεται.
ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΙΧΤΗ ΓΙΑ ΝΟΜΙΚΟ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟ
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αρθρογράφος δεν κατονομάζει τις πηγές της. Ενδεχομένως να έχει λάβει υπόψη της ενημερωτικό σημείωμα κάποιας υπηρεσίας, κάποιου γραφείου, κάποιου προσώπου, μια και η δομή του άρθρου μοιάζει με τέτοια κείμενα. Τρεις σημαντικές ειδήσεις για σχεδιαζόμενες αλλαγές περιέχει το άρθρο: 1) επιτάχυνση της δίκης με στόχο τον ευρωπαϊκό μέσο όρο (400-500 ημέρες) για δημοσίευση τελεσίδικης απόφασης, 2) αλλαγές στην κατανομή της καθ' ύλην αρμοδιότητας στον πρώτο βαθμό και 3) αλλαγές στη δικαστική χωροταξία του πρώτου βαθμού με συγχώνευση δικαστηρίων. Θα ασχοληθώ μόνον με τα της πολιτικής δικαιοσύνης (όπως και αν την εννοεί καθεμία/καθένας). Για το 1: Ο αριθμός διαθέσιμων δικασίμων είναι συγκεκριμένος στο δικαστικό έτος, ήτοι περί τις 180-190 ημέρες τον χρόνο, επομένως, με τα σύγχρονα δεδομένα εκκρεμότητας και εισαγωγής νέων υποθέσεων, είναι αδύνατον να επισπευσθεί ο προσδιορισμός τους, εκτός αν αυξηθούν οι ημέρες του δικαστικού έτους ή μειωθεί ο χρόνος των προθεσμιών. Οι προθεσμίες προπαρασκευής και προτάσεων είναι ήδη μικρές και ελάχιστα μπορούν να μειωθούν, οπότε οι μόνες διαθέσιμες ρεαλιστικές επιλογές είναι είτε να συντμηθεί η προθεσμία για έκδοση απόφασης είτε να μειωθεί το χρονικό διάστημα των θερινών τμημάτων είτε ο συνδυασμός των δύο. Αν πράγματι επιθυμητό είναι η διετία για έκδοση τελεσίδικης απόφασης, τότε η προθεσμία για δημοσίευση της πρέπει να μειωθεί σε 4μηνο, αλλιώς δεν βγαίνει η διετία (εκτός αν εξαφανιστούν τα θερινά τμήματα). Για το 2: Η μεταφορά "σοβαρής" ύλης στο ειρηνοδικείο αφήνει να διαφανεί αμυδρά ότι το ειρηνοδικείο σταδιακά θα μετατραπεί στο κατ' εξοχήν πολιτικό δικαστήριο του πρώτου βαθμού ενώ στο πρωτοδικείο θα μείνουν οι εφέσεις κατά των αποφάσεων του ειρηνοδικείου, οι υποθέσεις πολύ μεγάλου οικονομικού αντικειμένου (όπως και αν εννοεί καθεμία/καθένας το "πολύ μεγάλο") και τα ποινικά. Αν αυτό συνδυαστεί με το πρώτο σημείο (επιτάχυνση) εξυπακούεται ότι η πίεση στο ειρηνοδικείο θα είναι πολύ μεγάλη και ίσως υπερβολική, ακόμη και αφόρητη, αφού οι τρέχουσες χρεώσεις των ειρηνοδικών δεν διαφέρουν από αυτές των πρωτοδικών. Ας προσεχθεί η συγκεκριμένη αναφορά στο άρθρο του αριθμού των υπηρετούντων ειρηνοδικών (960), σε συνδυασμό με το δεδομένο για την αρθρογράφο (ή την πηγή της) πρόκριμα ότι ασχολούνται με "απλές" υποθέσεις και προκύπτει ευκρινώς ο συλλογισμός: είναι πολλοί, υποαπασχολούνται, οπότε με την αύξηση της ύλης τους ισορροπεί το σύστημα. Μόλις χρειάζεται να επισημανθεί ότι στην περίπτωση μεταφοράς τέτοιας και τόσης ύλης στο ειρηνοδικείο, ανακύπτει το ερώτημα για την έκταση του αντικειμένου που θα μείνει στο πολιτικό εφετείο. Για το 3: Η συγχώνευση των δικαστηρίων θα αφορά κυρίως και εν πολλοίς τα ειρηνοδικεία. Με τη συγχώνευση θα αυξηθεί θεαματικά (στα χαρτιά τουλάχιστον) η δυναμικότητα των ειρηνοδικείων σε αριθμό δικαστών (ή ειρηνοδικών κατ' άλλη μη κρατούσα άποψη) και θα μειωθούν επίσης θεαματικά οι κενές οργανικές θέσεις δικαστικών υπαλλήλων στα ειρηνοδικεία. Επομένως, ενισχύεται το επιχείρημα, είναι πολλοί και υποαπασχολούνται και φτάνουν και περισσεύουν για να τα βγάλουν πέρα. Τα συγχωνευόμενα θα παραμείνουν για κάποια χρόνια, πιθανώς ως μεταβατικές έδρες, μέχρι να καταργηθούν οριστικά, ιδίως όταν ολοκληρωθεί το project της ψηφιακής δικαιοσύνης. Η αρθρογράφος δεν πηγαίνει παρακάτω την ανάλυσή της και δεν υπάρχουν ειδήσεις για το "μετά" αυτών των αλλαγών. Τέτοιες αλλαγές, σύντομα ή αργότερα, θα φέρουν στην επιφάνεια και τη συζήτηση για το status των ειρηνοδικών μέσα στο σύστημα. Με τη διατήρηση της κατανομής της ύλης του πρώτου βαθμού σε τρία δικαστήρια και τη -μέχρι στιγμής- δεδομένη θέση της συντριπτικής πλειονότητας των ειρηνοδικών για διατήρηση της υπηρεσιακής κατάστασής τους, ως έχει, το μόνο ζήτημα που υπάρχει προς ουσιαστική συζήτηση είναι το μισθολογικό. Και επ' αυτού, καλό κουράγιο στην (όποια) ομάδα της ΕνΔΕ θα είναι στη διοίκηση τότε, όταν ο κόμπος φτάσει στο χτένι, διότι και τότε θα υπάρχει ο ίδιος αριθμός των ειρηνοδικών, που μας υπενθύμισε η αρθρογράφος.