ΕΔΔΑ: Το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο εκδίκασε αγωγή αποζημίωσης εναντίον του! Δεν διαπιστώθηκε έλλειψη αμεροληψίας

 

 

 

Το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο εκδίκασε αγωγή αποζημίωσης εναντίον του! Δεν διαπιστώθηκε έλλειψη αμεροληψίας

ΑΠΟΦΑΣΗ

Doynov κατά Βουλγαρίας της 01.04.2025 (προσφ. αριθ. 27455/22)

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Η ασκηθείσα προσφυγή αφορούσε ισχυρισμό ότι το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο δεν ήταν ανεξάρτητο και αμερόληπτο όταν αποφάνθηκε επί αγωγής αποζημίωσης, που είχε ασκηθεί κατά του ίδιου δικαστηρίου, για παραβίαση του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το Δικαστήριο σημείωσε ότι, όταν ένα δικαστήριο υποχρεούται να εξετάσει αγωγή αποζημίωσης που στρέφεται εναντίον του ιδίου του δικαστηρίου, το άρθρο 7 του νόμου περί κρατικής ευθύνης – που θεσπίστηκε μετά την απόφαση του ΕΔΔΑ στην υπόθεση Mihalkov κατά Βουλγαρίας (αριθ. 67719/01) – προέβλεπε ρητά ότι το εν λόγω δικαστήριο έπρεπε να παραιτηθεί από τη δικαιοδοσία του, με εξαίρεση για τα δύο ανώτατα δικαστήρια. Σημειώνοντας επίσης ότι ο προσφεύγων είχε χρησιμοποιήσει τα ένδικα μέσα που προβλέπονται από το εσωτερικό δίκαιο και είχε λάβει αιτιολογημένη απάντηση στα επιχειρήματά του σε κάθε περίπτωση, το Δικαστήριο έκρινε ότι ο τρόπος με τον οποίο εξετάστηκαν οι ισχυρισμοί του δεν ήταν ασυμβίβαστος με το άρθρο 6 της ΕΣΔΑ.

Όσον αφορά τους φόβους του προσφεύγοντος ότι οι δικαστές δεν ήταν αμερόληπτοι, δεδομένης της επαγγελματικής τους σχέσης με το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο, το οποίο ήταν εναγόμενο στην αγωγή του προσφεύγοντος, το Δικαστήριο ξεκίνησε σημειώνοντας ότι οι δικαστές που είχαν αποφανθεί επί της αγωγής του προσφεύγοντος δεν ήταν οι ίδιοι με εκείνους που είχαν επικυρώσει την απόφαση σχετικά με την αστυνομική του κράτηση.

Το Δικαστήριο παρατήρησε ότι το καθεστώς των δικαστών στη Βουλγαρία διέπεται από το Σύνταγμα και το νόμο, τα οποία περιέχουν πολυάριθμες εγγυήσεις για τη διασφάλιση της ανεξαρτησίας τους, και ότι το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο, ένα ανεξάρτητο όργανο, ήταν υπεύθυνο για την αυτοδιοίκηση του δικαστικού σώματος.

Κατά συνέπεια, δεν φαίνεται να υπήρχε καμία ιεραρχική ή οικονομική σχέση μεταξύ των δικαστών που είχαν εκδικάσει την αγωγή του προσφεύγοντος και του Ανώτατου Διοικητικού Δικαστηρίου (το οποίο, ως νομικό πρόσωπο, ήταν εναγόμενο στη διαδικασία) που θα μπορούσε να θέσει υπό αμφισβήτηση την αμεροληψία τους.

Επιπλέον, δεν προέκυψε ότι η επιβολή αποζημίωσης στο Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο ήταν πιθανό να έχει οποιαδήποτε επίπτωση στον προϋπολογισμό του δικαστηρίου αυτού και, ως εκ τούτου, στην αμοιβή των δικαστών του, τις συνθήκες εργασίας τους ή τη λειτουργία του.

Το ΕΔΔΑ  έκρινε ότι δεν παραβιάστηκε το άρθρο 6 § 1 της ΕΣΔΑ.

 

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΓΕΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΤΗΣ https://www.echrcaselaw.com ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΑΠΟΦΑΣΗ