Στην κατάθεση τροπολογίας, βάσει της οποίας παραγράφεται το αξιόποινο και παύει η δίωξη για αδικήματα με μικρή κοινωνική απαξία που έχουν τελεσθεί μέχρι 31.8.2013, προέβη σήμερα, ο υπουργός Δικαιοσύνης, Χαράλαμπος Αθανασίου.
Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση, με τις προτεινόμενες ρυθμίσεις επιδιώκεται η αποσυμφόρηση των ποινικών δικαστηρίων από μεγάλο αριθμό δικογραφιών που ουσιαστικά αφορούν αδικήματα με μικρή κοινωνική απαξία και η επιτάχυνση έτσι της ποινικής διαδικασίας. Η παραγραφή του αξιόποινου δεν ισχύει για την παράβαση του ποινικού κώδικα σε περιπτώσεις αγοράς εμπορευμάτων με πίστωση, σε περιπτώσεις παράβασης της εργατικής νομοθεσίας (μη καταβολή δεδουλευμένων κλπ) και για παράβαση διατάξεων για τη λειτουργία του Ανταγωνισμού.
Επίσης, όπως μεταδίδει το «ΑΜΠΕ», παραγράφονται και δεν εκτελούνται ποινές στερητικές της ελευθερίας διάρκειας μέχρι έξι μηνών που έχουν επιβληθεί με αποφάσεις, οι οποίες έχουν εκδοθεί μέχρι τη δημοσίευση του υπό ψήφιση νόμου (σ.σ. η τροπολογία έχει κατατεθεί στο νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας), εφόσον οι αποφάσεις αυτές δεν έχουν καταστεί αμετάκλητες και οι επιβληθείσες ποινές δεν έχουν εκτιθεί με οποιονδήποτε τρόπο μέχρι τη δημοσίευσή του, με τις οριζόμενες εξαιρέσεις και όρους.
Της προτεινόμενης ρύθμισης εξαιρούνται τα αδικήματα σχετικά με την υπηρεσία (παθητική και ενεργητική δωροδοκία, δωροδοκία δικαστή, ψευδής βεβαίωση και νόθευση από υπάλληλο, απιστία σχετική με την υπηρεσία). Ειδικότερα εξαιρούνται των ως άνω ρυθμίσεων αποφάσεις που αφορούν παραβάσεις των άρθρων 235, 236, 237, 242, 256, 258, 259 και 390 του Ποινικού Κώδικα.
Της προτεινόμενης ρύθμισης εξαιρούνται τα αδικήματα σχετικά με την υπηρεσία (παθητική και ενεργητική δωροδοκία, δωροδοκία δικαστή, ψευδής βεβαίωση και νόθευση από υπάλληλο, απιστία σχετική με την υπηρεσία). Ειδικότερα εξαιρούνται των ως άνω ρυθμίσεων αποφάσεις που αφορούν παραβάσεις των άρθρων 235, 236, 237, 242, 256, 258, 259 και 390 του Ποινικού Κώδικα.
Με την ίδια τροπολογία προτείνεται η κατάργηση της παραγράφου 3 του άρθρου 235 του Ποινικού Κώδικα, σύμφωνα με την οποία δεν συνιστά δωροδοκία, η απλή υλική παροχή προς έκφραση ευγνωμοσύνης. Όπως αναφέρει το υπουργείο Δικαιοσύνης, η κατάργηση της διάταξης αυτής προτείνεται λόγω των παρερμηνειών που έχουν δημιουργηθεί.
Ως προς τα αδικήματα με μικρή κοινωνική απαξία, προβλέπεται ότι παραγράφεται το αξιόποινο και παύει η δίωξη των ακόλουθων πράξεων, που έχουν τελεσθεί μέχρι 31.8.2013: α) των πταισμάτων και β) των πλημμελημάτων, κατά των οποίων ο νόμος απειλεί ποινή φυλάκισης μέχρι ένα έτος ή χρηματική ποινή ή και τις δύο ποινές.
Στην περίπτωση των πλημμελημάτων, εάν ο υπαίτιος υποπέσει μέσα σε ένα έτος από τη δημοσίευση του νόμου σε νέα από δόλο αξιόποινη πράξη κακουργήματος ή πλημμελήματος και καταδικαστεί αμετάκλητα οποτεδήποτε σε ποινή στερητική της ελευθερίας ανώτερη των έξι μηνών, συνεχίζεται η κατ΄ αυτού παυθείσα ποινική δίωξη και δεν υπολογίζεται στον χρόνο παραγραφής του αξιόποινου της πρώτης πράξης ο διανυθείς χρόνος από την παύση της δίωξης μέχρι την αμετάκλητη καταδίκη για νέα πράξη. Οι δικογραφίες που αφορούν τις παραπάνω αξιόποινες πράξεις, τίθενται στο αρχείο με πράξη του αρμόδιου εισαγγελέα ή δημόσιου κατήγορου. Οι αστικές αξιώσεις που τυχόν όμως απορρέουν από τις πράξεις αυτές δεν θίγονται με οποιονδήποτε τρόπο.
Η παραγραφή του αξιόποινου και η παύση της ποινικής δίωξης δεν ισχύει για τις παραβάσεις που σχετίζονται με την παράβαση της εργατικής νομοθεσίας και την παράβαση των κανόνων του ανταγωνισμού. Αναφέρεται ειδικότερα ότι η παραγραφή δεν αφορά παραβάσεις α) του άρθρου 358 και του άρθρου 377 του Ποινικού Κώδικα για τις περιπτώσεις αγοράς εμπορευμάτων με πίστωση, β) του ν. 690/1945 (σ.σ. μη καταβολή δεδουλευμένων), γ) του άρθρου 28 του ν. 3996/2011 (ποινικές κυρώσεις για παράβαση διατάξεων της εργατικής νομοθεσίας) και δ) του άρθρου 44 του νόμου 3959/2011 (ποινικές κυρώσεις για κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης, εναρμονισμένες πρακτικές κλπ).
Στην περίπτωση των πλημμελημάτων, εάν ο υπαίτιος υποπέσει μέσα σε ένα έτος από τη δημοσίευση του νόμου σε νέα από δόλο αξιόποινη πράξη κακουργήματος ή πλημμελήματος και καταδικαστεί αμετάκλητα οποτεδήποτε σε ποινή στερητική της ελευθερίας ανώτερη των έξι μηνών, συνεχίζεται η κατ΄ αυτού παυθείσα ποινική δίωξη και δεν υπολογίζεται στον χρόνο παραγραφής του αξιόποινου της πρώτης πράξης ο διανυθείς χρόνος από την παύση της δίωξης μέχρι την αμετάκλητη καταδίκη για νέα πράξη. Οι δικογραφίες που αφορούν τις παραπάνω αξιόποινες πράξεις, τίθενται στο αρχείο με πράξη του αρμόδιου εισαγγελέα ή δημόσιου κατήγορου. Οι αστικές αξιώσεις που τυχόν όμως απορρέουν από τις πράξεις αυτές δεν θίγονται με οποιονδήποτε τρόπο.
Η παραγραφή του αξιόποινου και η παύση της ποινικής δίωξης δεν ισχύει για τις παραβάσεις που σχετίζονται με την παράβαση της εργατικής νομοθεσίας και την παράβαση των κανόνων του ανταγωνισμού. Αναφέρεται ειδικότερα ότι η παραγραφή δεν αφορά παραβάσεις α) του άρθρου 358 και του άρθρου 377 του Ποινικού Κώδικα για τις περιπτώσεις αγοράς εμπορευμάτων με πίστωση, β) του ν. 690/1945 (σ.σ. μη καταβολή δεδουλευμένων), γ) του άρθρου 28 του ν. 3996/2011 (ποινικές κυρώσεις για παράβαση διατάξεων της εργατικής νομοθεσίας) και δ) του άρθρου 44 του νόμου 3959/2011 (ποινικές κυρώσεις για κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης, εναρμονισμένες πρακτικές κλπ).
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
Λύση δεν είναι η παραγραφή του αξιοποίνου και η παύση της π. δίωξης, αλλά η προστασία (αντί της απαξίωσης μέχρι σήμερα) του θεσμού της Δικαιοσύνης, ο διορισμός μέσω της Σχολής Δικαστικών Λειτουργών περισσοτέρων Δικαστών και Εισαγγελέων, ώστε με περισσότερες δικασίμους και πινάκια να "τρέξουν" οι υποθέσεις και να δει ο πολίτης τη δικαιοσύνη να αποδίδεται ορθώς και ταχέως στα θέματα, που τον απασχολούν...
ΑπάντησηΔιαγραφήΈγινε θεσμός, ε; Επανάληψη του ν. 4043 και άλλων ομοίων... Το θέμα είναι ότι κάποιοι επωφελούνται υπερβολικά από τη ρύθμιση, σε σχέση με εκείνους που έχουν διαπράξει μια μόνο παράβαση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάτι μου θυμίζει...τι να'ναι άραγε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς τα κάνουν μια και καλή πταίσματα ή μη αξιόποινες κάποιες πράξεις να τελειώνουμε.Αυτό μπαίνει στο αρχείο με τον 4043/2012,εκείνο με τον 4055/2012 και το άλλο με τον .../2013.
Καλησπέρα σας, ονομάζομαι Αχιλλέας Καραλής,είμαι προπτυχιακός φοιτητής του τμήματος Νομικής του Α.Π.Θ. παρακολουθώ το ιστολόγιό σας και παίρνω το θάρρος να γράψω για δεύτερη φορά ένα σχόλιο εξ΄αφορμής της τροπολογίας του Υπουργείου Δικαιοσύνης, με την οποία παραγράφεται το αξιόποινο μίας κατηγορίας εγκλημάτων. Είναι αλήθεια οτι η Δικαιοσύνη στη χώρα μας διέρχεται μία εξαιρετικά δύσκολη καμπή, αλήθεια είναι επίσης οτι καταφέρνει να στέκεται όρθια διότι η συντριπτική πλειοψηφία των Λειτουργών της επιτελούν με αυταπάρνηση και αίσθημα ευθύνης την αποστολή τους. Πιστεύω οτι τέτοιου είδους αποφάσεις , περί παραγραφής, δυστυχώς περιοδικώς εμφανιζόμενες, προσκρούουν ευθέως στο άρθρο 20 παρ. 1 Σ προσβάλλοντας το δικαίωμα Δικαστικής προστασίας.Αλήθεια, ένας πολίτης που είναι θύμα μίας αξιόποινης πράξης (όχι απαραίτητα δικομανής), έστω μικρής κοινωνικής απαξίας,που έχει καταφύγει με υπομονή και εμπιστοσύνη στον φυσικό του Δικαστή για να δικάσει τον δράστη της σε βάρος του τελεσθείσας πράξης και να νιώσει ηθικά δικαιωμένος από την ενδεχόμενη καταδίκη του, πώς ακριβώς πρέπει να νιώσει όταν η Πολιτεία έρχεται και του ανακοινώνει οτι δίκη δεν θα γίνει διότι πρέπει να αποσυμφορηθούν τα πινάκια! Τα πινάκια ασφαλώς και πρέπει να αποσυμορηθούν, όχι όμως με αρχειοθετήσεις έστω ήπιων εγκλημάτων. Ευχαριστώ για τον χώρο και τον χρόνο σας !
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα αδικήματα που για άλλη μια φορά "παραγράφει" αντισυνταγματικά το υπουργείο Δικαιοσύνης ως "ελαφράς βαρύτητας αδικήματα" έχουν τη βαρύτητα του κορμού των αδικημάτων στην Ευρώπη. Εκεί, οι ποινές που απαγγέλλονται είναι μικρές και φυσικά εκτελούνται χωρίς να επιβαρύνουν το σωφρονιστικό σύστημα. Εδώ, στην Ανατολή, στο χώρο του Levant, κουβέντα να γίνεται. Τα δικαστήρια απαγγέλλουν ποινές υψηλότατες ονομαστικά, αυτές δεν εκτελούνται και όταν εκτελούνται εκτελούνται κατά το 1/3, απαγγέλλουν χρηματικές ποινές σε ένα λαό που δεν έχει καθόλου χρήματα, για αδικήματα που η χρηματική ποινή δεν είναι η προσήκουσα όσο υψηλή ή χαμηλή και αν είναι, τελικά, οι χρηματικές ποινές δεν πληρώνονται, προστίθενται στις απαιτήσεις του ελληνικού δημοσίου και τις ανεβάζουν σε δυσθεώρητα ύψη - ακούμε για τόσα δις απαιτήσεων, το ακούει και η τρόικα και βγάζει αφρούς - μέχρι να γίνει μία νέα "ρύθμιση" των οφειλών. Είναι σοβαρά αυτά τα πράγματα; Προσωπικά, δεν περιμένω κάτι καλύτερο από τον κύριο Αθανασίου, διότι και αυτός αποτέλεσε γρανάζι μιας φθαρμένης μηχανής πολλά χρόνια. Χρειάζεται η βοήθεια ειδικών από την Ευρώπη και η πιστή τήρηση όσων πουν ότι πρέπει να γίνει, με αναμόρφωση των Κωδίκων προς την κατεύθυνση δραστικής (κατά 60 - 70%) μείωσης των προβλεπόμενων ποινών, την κατάργηση της αναστολής, την επαναφορά της εκτέλεσης της ποινής μέχρι την πληρωμή του ποσού της μετατροπής και την επαναφορά της δυνατότητας άμεσης εκτέλεσης της ποινής ανεξάρτητα από το ύψος της ποινής, χωρίς δηλαδή ανασταλτικό αποτέλεσμα της έφεσης! Μικρές ποινές. Έβρισες; Μία εβδομάδα φυλακή, τρεις ημέρες φυλακή επί παραδείγματι, συκοφάντησες; το ίδιο κλπ. μετατροπή αν κρίνεται σκόπιμο και άμεση πληρωμή του ποσού. Να δείτε έτσι ότι το σύστημα θα ξεμπλοκάρει, οι απαιτήσεις του δημοσίου θα μηδενιστούν και η ποινή θα επιτελεί την ειδική και γενική πρόληψη. Απλά πράγματα, αλλά που χρειάζονται καθαρό μυαλό για να γίνουν, όχι γραφειοκράτες!
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.skai.gr/news/greece/article/241351/1000-isovites-stis-ellinikes-fulakes-oi-perissoteroi-stin-europi-/
ΑπάντησηΔιαγραφήΑδίκησα τον κύριο Αθανασίου με προηγούμενη ανάρτησή μου. Διαβάζω ότι θα τεθεί τελικά σε δημόσια διαβούλευση το σχέδιο του νέου ποινικού κώδικα, που είχε συντάξει επιτροπή υπό τον κορυφαίο σύγχρονο καθηγητή του ποινικού δικαίου στην Ελλάδα, αείμνηστο Ιωάννη Μανωλεδάκη. Πέραν της γενναίας μείωσης των προβλεπόμενων πλαίσιων ποινών, καταργεί το θεσμό της μετατροπής σε χρηματική της ποινής φυλάκισης. Πρόκειται για ένα ακόμη ελληνικό εφεύρημα, που έχει καταστήσει οφειλέτες του Δημοσίου τον μισό ελληνικό λαό και χωρίς καμία ελπίδα είσπραξης των ποσών της μετατροπής. Πέραν αυτού, δεν είναι δυνατό για όλα τα εγκλήματα να προβλέπεται ότι με την καταβολή ενός ποσού χρημάτων εκπληρώνεται ο σκοπός της ποινής, Μπορεί αυτό να ισχύει για κάποιον που έχει καταχραστεί χρήματα, οπότε έχει νόημα να τον υποχρεώσεις να πληρώσει χρήματα. Έναν κλέφτη όμως, έναν απατεώνα, έναν υβριστή, συκοφάντη, ψεύδορκο, δόλιο στην καταμήνυση ψευδών γεγονότων με σκοπό την καταδίωξη του καταμηνυόμενου, όλους αυτούς τι τους κάνεις; τους υποχρεώνεις να πληρώσουν χρήματα, ακόμη και αν μπορούν να τα καταβάλουν; Η μετατροπή της ποινής φυλάκισης σε χρηματική ποινή δεν έχει νόημα, είναι αντίθετη προς το δόγμα του ποινικού δικαίου, επιβαρύνει όλο το σύστημα με ανεκτέλεστες ποινές. Για ορισμένα εγκλήματα ας προβλέπεται η χρηματική ποινή, διαζευκτικά πάντοτε και επιβλητέα σε δράστη που είναι γνωστό πρόσωπο στις φορολογικές αρχές, που έχει δηλαδή περιουσία, ΑΦΜ, που παρακολουθείται ως προς την οικονομική του δραστηριότητα, όχι σε κάθε άγνωστο αλλοδαπό, που ζει από το παρεμπόριο, που δεν είναι ούτε το όνομά του βεβαιωμένο, δεν είναι δυνατόν σε τέτοιο δράστη να επιβάλλεται χρηματική ποινή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιλικρινά ντρέπομαι που συμμετέχω σ αυτή την κοροϊδια! Τελικά ο μεγάλος χαμένος είναι ο εγκαλών/μηνυτής, που κάνει το λάθος να υποβάλει έγκληση/μήνυση, να καταθέσει το παράβολο, να χάσει το χρόνο του (ενδεχομένως και μεροκάματο) για να εμφανιστεί στο δικαστήριο από αναβολή σε αναβολή, να πληρώσει ενδεχομένως μεταφορικά έξοδα και δικηγόρο, αν θέλει να παρασταθεί ως πολιτικώς ενάγων, και στο τέλος, όταν με χρόνια με καιρούς επέλθει η καταδίκη, με αναστολή της ποινής εννοείται (αντε με μετατροπή σε χρηματική που θα ξαναμετατραπεί σε κοινωφελή εργασία, που θα καταβληθεί - λέμε τώρα-σε δόσεις), έρχεται ο νομοθέτης και λέει, έλα μωρε τώρα, που να τον τρέχουμε τον κακομοίρη τον δράστη, δώσε μια παραγραφή να αποσυμφορηθούν και τα πινάκια... Είναι αυτό που λένε "τίμια πράγματα". Για το ότι ένα ολόκληρο σύστημα (αστυνομία, δικαστικοί υπάλληλοι, εισαγγελείς και δικαστές)ασχολείται με τα εγκλήματα αυτά, που έχουν την παραπάνω κατάληξη, να μην το σχολιάσω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαι ένας εξ αυτών που "επωφελούνται" από την τροπολογία...αλλά η μήνυσή μου για ψευδή καταμήνυση τι θα απογίνει;
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ παράγραφος 1 του άρθρου 740 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής:
ΑπάντησηΔιαγραφή«1. Στην αρμοδιότητα των Ειρηνοδικείων υπάγονται οι υποθέσεις οι οποίες αναφέρονται στο άρθρο 739, εκτός από εκείνες που αφορούν την υιοθεσία, τη θέση προσώπου σε δικαστική συμπαράσταση ή σε ακούσια νοσηλεία, σύμφωνα με τις διατάξεις του ουσιαστικού δικαίου, καθώς και η ανακοπή των άρθρων 787 του παρόντος και 82 ΑΚ, οι οποίες υπάγονται στην αρμοδιότητα του μονομελούς πρωτοδικείου. Στην αρμοδιότητα του μονομελούς πρωτοδικείου υπάγονται επίσης και οι υποθέσεις οι οποίες αναφέρονται στα άρθρα 1457,1458,1532,1533 και 1660 έως και 1663 ΑΚ».
Η εκουσία σιγά-σιγά, κομμάτι-κομμάτι, επιστρέφει στα Πρωτοδικεία μέχρι να βγει ένας νέος νόμος να την πάει πάλι συνολικά στα Ειρηνοδικεία, από όπου θα επιστρέφουν πάλι σιγά-σιγά κτλ κτλ κτλ. Πιγκ πογκ δηλαδή...Μα δεν ντρέπονται λίγο; Όλα στο πόδι πια; Τέτοια προχειρότητα;
Γι άλλη μιά φορά η πολιτεία ομολογεί τα αδιέξοδά της. Το αποκαρδιωτικό είναι ότι η αντιμετώπιση οποιουδήποτε προβλήματος αντιμετωπίζεται με εγκληματική ελαφρότητα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι οσοι στηριξαν το δημοσιο ταμειο πληρωνοντας 100€ για μια μηνυση ή εγκληση προβλεπεται να παρουν τα χρηματα τους πισω ή στην υγεια του κοροιδου αλλη μια φορα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύγε στην πολιτεία που δίνει άφεση στον καθημερινό τραμπούκο. Βγαίνεις έξω,,βρίζεις, ρίχνεις κ καμιά ψιλή κι άσε τον μηνυτή να τρέχει, να πληρώνει για να πάρει στο τέλος το γνωστό παράσημο με το μ το κεφαλαίο. Αλήθεια κ.υπουργέ μου, το κράτος δεν αύξησε τα παράβολα 1000% για να αντιμετωπιστεί η συμφόρηση στα αδικήματα ήσσονος σημασίας? Απ'ό,τι φαίνεται απέτυχε (το ομολογείτε με την τροπολογία) οπότε μήπως να επιστρέψουμε στα παλιά παράβολα?. Ή πάρτε πίσω λοιπόν την αύξηση του παραβόλου ή αφήστε ήσυχη την παραγραφή. Το κράτος που βάζει τον πολίτη να πληρώνει πανάκριβα μια μήνυση, δε δικαιούται να του στερεί το δικαστήριο (χωρίς μάλιστα να του επιστρέφει τα παράβολα). Έλεος πια, λες και δουλεύετε για τους τραμπούκους. Να ξέρουμε δηλαδή, όταν μας συμβεί κάτι, ότι πρέπει να βρίσουμε και να χτυπήσουμε τον απέναντι, αλλιώς δικαίωση δεν υπάρχει... Πού μας έχετε καταντήσει ως πολίτες... Ντροπή.
ΑπάντησηΔιαγραφήAν η Πολιτεία προτίθεται να περισώσει στοιχειωδώς την αξιοπιστία και φερεγγυότητά της (όση, δηλαδή, της έχει απομείνει) θα πρέπει να προβλεφθεί παράλληλα η έντοκη επιστροφή στον ατυχή εγκαλούντα-μηνυτή της αξίας των παραβόλων υποβολής έγκλησης και παράστασης πολιτικής αγωγής, αφού πλέον εξέλιπε,με κρατική πρωτοβουλία και ευθύνη, ο νόμιμος λόγος είσπραξής τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατά τα λοιπά, το μήνυμα που μεταδίδεται είναι πως ο καθένας μπορεί να εξυβρίζει και να απειλεί χωρίς τον φόβο οποιασδήποτε συνέπειας, αφού μέχρι να προσδιορισθεί η εκδίκαση της έγκλησης, όλο και κάποια "αποσυμφόρηση" θα έχει μεσολαβήσει.
Η αβάσταχτη ελαφρότητα του Είναι....
ΑπάντησηΔιαγραφή