E.Δ.Ε και εισαγγελικά ζητηματα

E.Δ.Ε και εισαγγελικα ζητηματα

Με αφορμη τις προτασεις για την συνταγματικη αναθεωρηση, που διατυπωνονται δημοσια απο μελη του Δ.Σ της Ε.Δ.Ε. και την “ηχηρη” απουσια θεσης, για το υπαρκτο και χρονιο προβλημα για τον Εισαγγελικο κλαδο, της δυνατοτητας καταληψης της θεσης του Εισαγγελεα του Αρειου Παγου απο δικαστη, διατυπωνω τις παρακατω σκεψεις:

Η Ελληνική πολιτεία, με συνταγματικές και νομοθετικές παρεμβάσεις στην οργάνωση και λειτουργία του θεσμού, ιδιαίτερα δε με το ισχύον σύνταγμα και τον ισχύοντα νόμο 1755/1988 «Κώδικας Οργανισμού Δικαστηρίων και Κατάστασης Δικαστικών Λειτουργών», έχει διαμορφώσει ένα θεσμικό πλαίσιο πλήρους προσωπικής και λειτουργικής ανεξαρτησίας του εισαγγελέα. Ειδικότερα, ορίζεται ότι η εισαγγελία είναι δικαστική αρχή ανεξάρτητη όχι μόνον από την εκτελεστική εξουσία, αλλά και από τα δικαστήρια στα οποία λειτουργεί, έχει δε ως αποστολή την τήρηση της νομιμότητας, την διαφύλαξη των κανόνων της δημόσιας τάξης και την προστασία του πολίτη από την βία και την αυθαιρεσία όχι μόνον των εκ του πράγματος ισχυρών συνανθρώπων του αλλά και της κρατικής εξουσίας. Ειδικώς και με έμφαση προβλέπεται ότι ο εισαγγελέας έχει το «μονοπώλιο» της ποινικής δίωξης και την ασκεί εν ονόματι της πολιτείας, κατά την άσκηση δε αυτής είναι ανεξάρτητος από κάθε άλλη αρχή, καθώς και από το δικαστήριο όπου υπηρετεί. Ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου έχει δικαίωμα να απευθύνει προς όλους τους εισαγγελικούς λειτουργούς γενικές παραγγελίες, οδηγίες και συστάσεις σχετικές με την άσκηση των καθηκόντων τους, χωρίς, βέβαια, οι αποδέκτες των οδηγιών και συστάσεων του να δεσμεύονται κατά τον σχηματισμό και την έκφραση της γνώμης τους (Π. Δημοπουλος).

Ερωτωνται τα μελη του Δ.Σ. της Ε.Δ.Ε.,

1) Εκπροσωπουν ουσιαστικα η μονο τυποις τους εισαγγελικους λειτουργους, επιβεβαιωνοντας τις αιτιασεις για μη στηριξη των “συμφεροντων” των εισαγγελεων οταν αντιτιθενται στα “συμφεροντα” των Δικαστων, που οδηγησαν στην αναγκαιοτητα της υπαρξης αυτοτελως της Ενωσης Εισαγγελεων;

2) Πρεπει να αποτελει ο θεσμος του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, θεμιτη φιλοδοξια και φυσικη καταληξη της σταδιοδρομιας του καθε εισαγγελλικου λειτουργου;

3) Ενας δικαστης που δεν εχει ασκησει ποτε εισαγγελικα καθηκοντα, μπορει ξαφνικα στην δυση της καρριερας του να ενστερνισθει την φυση του Εισαγγελικου θεσμου και χωρις την σχετικη εμπειρια να απευθύνει προς όλους τους εισαγγελικούς λειτουργούς γενικές παραγγελίες, οδηγίες και συστάσεις σχετικές με την άσκηση των καθηκόντων τους. Μπορει να είναι ανεξάρτητος από το δικαστήριο απ όπου προερχεται και υπηρετεί, οπως επιτασσει ο «Κώδικας Οργανισμού Δικαστηρίων και Κατάστασης Δικαστικών Λειτουργών»;

Απο τους μεχρι σήμερα επιλεγέντες για τη θέση του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, κατά γενική ομολογία ελάμπρυναν τον θεσμό επιλεγέντες από τον εισαγγελικό κλάδο (Φαφούτης, Σταματης κλπ). Η προσχηματική “δικαιολογία” ότι πρέπει ο Εισαγγελέας Αρείου Πάγου να προτείνει και αστικής φύσεως υποθέσεις, δεν εμπόδισε τους μέχρι σήμερα επιλεγέντες από τον εισαγγελικό κλάδο να ασκήσουν με επιτυχία τα καθήκοντά τους. Ουδείς κατηγορήθηκε για ανεπάρκεια στο ζήτημα αυτό.

Παρακαλούνται, Δικαστές και Εισαγγελείς, μέλη της Ε.Δ.Ε, στην προσεχή Γενική Συνέλευση να θέσουν το ζήτημα για ν΄ αποφανθεί σχετικά το Σώμα της Γ.Σ, ενόψει των καταρτιζόμενων προτάσεων για τις επερχόμενες συνταγματικές μεταβολές, ώστε η ηγεσία για τον θεσμό του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου να επιλέγεται αποκλειστικά από εισαγγελικούς λειτουργούς, όπως ήδη αποφάσισε ομόφωνα και η Γ.Σ της Ε.Ε.Ε.

Δημητριος Μητρουλιας

Αντεισαγγελεας Εφετων