Παρασκευή 2 Αυγούστου 2013

Οι περιορισμοί στην Ιδιοκτησία και στο Δικαίωμα της Δικαστικής Προστασίας από τα άρθρα 34 και 22 παρ. 3 του ν. 3900/2010 και υποπαράγραφος Α.5 του πολυνομοσχεδίου που έγινε πρόσφατα νόμος του κράτους (ν. 4152/2013)

 * του Θανάση Αλαμπάση , δικηγόρου του ΔΣΑ


Με το πολυνομοσχέδιο που έγινε νόμος του κράτους (4152/2013) προστέθηκε νέο άρθρο 70 Β (Ειδική Διοικητική Διαδικασία -Ενδικοφανής προσφυγή), με το οποίο καταργείται από τα τέλη Ιουλίου 2013 η Επιτροπή Διοικητικής Επίλυσης Φορολογικών Διαφορών. Πλέον από την 1η Αυγούστου οι φορολογικές διαφορές θα επιλύονται με συνοπτικό τρόπο, με την αρμοδιότητα να περνά στην υπό σύσταση Υπηρεσία Εσωτερικής Επανεξέτασης της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων του υπουργείου Οικονομικών. Με την νέα αυτή  διαδικασία η οποία όπως παρακάτω αναλύω οδηγεί στον αποκλεισμό ουσιαστικά του δικαιώματος πρόσβασης στο Δικαστήριο, προσβάλλοντας κατά τον τρόπο αυτό τον πυρήνα του δικαιώματος σε έννομη προστασία και στερώντας τον πολίτη από τον φυσικό του Δικαστή,  εκτιμάται από την κυβέρνηση πως με διαδικασίες εξπρές θα εισρεύσουν έως τον Φεβρουάριο του 2014 στα κρατικά ταμεία βεβαιωμένοι φόροι ύψους 1,25 δισ. ευρώ…

Το υπουργείο Οικονομικών με το πολυνομοσχέδιο που ψηφίσθηκε στην Βουλή αναθεώρησε πλήρως της διαδικασία επίλυσης φορολογικών διαφορών, μεταφέροντας από την 1η Αυγούστου 2013 τη συγκεκριμένη αρμοδιότητα στην υπό σύσταση Υπηρεσία Εσωτερικής Επανεξέτασης της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων. Έτσι, από την 1η Αυγούστου ο φορολογούμενος που αμφισβητεί την καταλογιστική πράξη φόρου, δασμού, προστίμου κτλ, που έχει εκδοθεί σε βάρος του από τη φορολογική αρχή, οφείλει να υποβάλει ενδικοφανή προσφυγή με αίτημα την επανεξέταση της πράξης από την Υπηρεσία Εσωτερικής Επανεξέτασης της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων.
Η αίτηση θα υποβάλλεται στην Εφορία, στο Τελωνείο ή στην φορολογική αρχή (ΣΔΟΕ) που εξέδωσε την πράξη και θα αναφέρει τους λόγους στους οποίους ο φορολογούμενος βασίζει το αίτημά του. Η αίτηση πρέπει να υποβάλλεται από τον φορολογούμενο εντός 30 ημερών από την ημερομηνία κοινοποίησης της πράξης σε αυτόν. Περαιτέρω, με την άσκηση της ενδικοφανής προσφυγής θα βεβαιώνεται άμεσα από τη φορολογική αρχή και καταβάλλεται ποσοστό πενήντα τοις εκατό (50%) του αμφισβητούμενου ποσού της πράξης (παρ. 3). Αυτό σύμφωνα με δημοσιεύματα του τύπου, συνεπάγεται ότι με την ενεργοποίηση της νέας διαδικασίας και το αργότερο έως τον Φεβρουάριο 2014 θα εισπραχθούν 1,25 δισ. ευρώ από τα 2,5 δισ. ευρώ των εκκρεμών υποθέσεων που λιμνάζουν σήμερα στην Επιτροπή Διοικητικής Επίλυσης Φορολογικών Διαφορών (η καταβολή του 50% δεν ίσχυε στην περίπτωση προσφυγής στην επιτροπή).
Οι πιο ενδιαφέρουσες διατάξεις του πρόδηλης και κραυγαλέας αντισυνταγματικότητας νόμου 4152/2013 που ψηφίστηκε από το ελληνικό κοινοβούλιο, που σε οποιοδήποτε κράτος δικαίου που θεωρείται ως κράτος δημοκρατικό και ευνομούμενο και αναγνωρίζεται από τη διεθνή κοινότητα ως μια ευνομούμενη πολιτεία θα είχε ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων από τον νομικό, πολιτικό και πνευματικό κόσμο, είναι η διάταξη που κάνει λόγο για «σαφή, ειδική και πλήρη αιτιολογία» της  απόφασης της Υπηρεσία Εσωτερικής Επανεξέτασης επί της προσφυγής του φορολογουμένου με «νομικούς ή/και πραγματικούς ισχυρισμούς», όταν ως εισηγητές ορίζονται… «υπάλληλοι κατηγορίας ΠΕ του Υπουργείου Οικονομικών ή υπάλληλοι με δεκαετή τουλάχιστον εμπειρία σε φορολογικούς ελέγχους»!!!) [παρ 6 αρθρ. 70Β και παράγραφος 4 του άρθρου 70 Α του Κ.Φ.Ε. όπως αντικαταστάθηκε με την υποπαράγραφο Α.5 αρ. 1.6 αρ. 3.β.β  ]. Επίσης,  η διάταξη  που  προβλέπει  τη δυνατότητα προσφυγής στην Υπηρεσία Εσωτερικής Επανεξέτασης για την αναστολή (!!!!!!!)  της βεβαίωσης του 50% σε περιπτώσεις πρόκλησης “ανεπανόρθωτης βλάβης”  του φορολογουμένου [άρθρο 70 Β παρ. 4  «Η Υπηρεσία Εσωτερικής Επανεξέτασης δύναται να αναστείλει την εν λόγω πληρωμή, μέχρι την κοινοποίηση της απόφασής της στον υπόχρεο, μόνο στην περίπτωση κατά την οποία η πληρωμή θα είχε ως συνέπεια ανεπανόρθωτη βλάβη για τον υπόχρεο»]. 

Τέλος  αξιομνημόνευτο είναι το τεκμήριο όχι απλώς απόρριψης της ενδικοφανούς προσφυγής και της αίτησης αναστολής από την εν λογω Επιτροπή, αλλά και της λήψης γνώσης της τεκμαιρόμενης απόρριψης από το φορολογούμενο, με τις άγνωστες  στο δικαιϊκό μας σύστημα προβλέψεις της παρ. 4 του άρθρου 70Β για την απόρριψη της αίτησης αναστολής  [«Εάν δεν εκδοθεί απόφαση εντός είκοσι (20) ημερών από την υποβολή της αίτησης στη φορολογική αρχή, η αίτηση αναστολής θεωρείται ότι έχει απορριφθεί»] και της παραγράφου 5 του ίδιου άρθρου για την απόρριψη της ενδικοφανούς προσφυγής [«Εάν, εντός της προθεσμίας των εξήντα (60) ημερών, δεν εκδοθεί απόφαση ή δεν κοινοποιηθεί απόφαση στον υπόχρεο, τότε θεωρείται ότι η ενδικοφανής προσφυγή έχει απορριφθεί από την Υπηρεσία Εσωτερικής Επανεξέτασης και ο υπόχρεος έχει λάβει γνώση αυτής της απόρριψης κατά την εκπνοή της ανωτέρω προθεσμίας»]. Αντί δηλαδή να ενισχύεται  η υποχρέωση της Διοίκησης να  λαμβάνει μέριμνα για τη λήψη γνώσης των δυσμενών διοικητικών πράξεων από το φορολογούμενο  με βέβαιο και ασφαλή τρόπο, οι ανωτέρω διατάξεις εισάγουν ανεπίτρεπτο τεκμήριο «γνώσης» του απορριπτικού περιεχομένου της  απόφασης, που  λαμβάνει υποτίθεται χώρα από  την ΜΗ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ της απόφασης εντος της προβλεπόμενης προθεσμίας (20 ημέρες για την απόφαση επί της αίτησης αναστολής και 60 ημέρες από την απόφαση επί προσφυγής)!!!
Η κατάσταση που δημιουργείται από τη θέσπιση και ακώλυτη εφαρμογή των άρθρων 34 και 22 παρ. 3 του  ν. 3900/2010 και της υποπαραγράφου Α.5  του ν. 4152/2013  με υποχρέωση καταβολής ποσοστού 100% της οφειλής, για την αμφισβήτηση μιας φορολογικής πράξης, τέλους ή προστίμου, το οποίο δύναται, όχι απλώς να είναι εσφαλμένο, αλλά και καταφανώς παράνομο ή και σκόπιμο, ήτοι του ΣΥΝΟΛΟΥ ΤΗΣ ΟΦΕΙΛΗΣ μέχρι και το χρόνο δημοσίευσης της πρωτόδικης απόφασης επί τυχόν προσφυγής στα διοικητικά δικαστήρια [50% άμεσα κατά την έκδοση της δυσμενούς πράξης κατά του φορολογούμενου + 50% με την δημοσίευση της απόφασης του Διοικητικού Πρωτοδικείου αν ασκηθεί προσφυγή] και μάλιστα α) ΔΙΧΩΣ να διασφαλίζεται το συνταγματικά κατοχυρωμένο από το άρθρο 20 παρ. 2 του Συντάγματος δικαίωμα της προηγούμενης ακρόασης, β) ΔΙΧΩΣ καμία πρακτικά πιθανότητα χορήγησης αναστολής [αφού η «εκδίκαση» της σχετικής αίτησης  δεν ανήκει πλέον στην αρμοδιότητα των  Διοικητικών  Δικαστηρίων αλλά στην…  Υπηρεσία Εσωτερικής Επανεξέτασης στην οποία ως εισηγητές ορίζονται υπάλληλοι του ΥΠΟΙΚ που ΔΕΝ διαθέτουν νομικές γνώσεις], γ) ΔΙΧΩΣ τη δυνατότητα αναστολής της απόφασης που εξέδωσε το πρωτοβάθμιο δικαστήριο και άρα στέρηση του δικαιώματος του φορολογούμενου να εκθέσει τα παράπονά του στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο (αν αδυνατεί -που αδυνατεί- να καταβάλει το 50% του οφειλόμενου κατά την πρωτόδικη απόφαση φόρου, έχοντας ήδη καταβάλει το υπόλοιπο 50% του αμφισβητούμενου ποσού της πράξης που βεβαιώθηκε  και καταβλήθηκε στη φορολογική αρχή ΑΜΕΣΑ κατά την έκδοση της πράξης), λόγω έλλειψης σήμερα «πάγιας νομολογίας» την οποία το ΣτΕ έθεσε ως βασική προϋπόθεση για την πιθανολόγηση τυχόν  ευδοκίμησης της προσφυγής, έχει ως αποτέλεσμα την παραβίαση του άρθρου 20 παρ.1 του Συντάγματος, καθώς και του άρθρου 6 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για την προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών που διασφαλίζει για όλα τα πρόσωπα το δικαίωμα δικαστικής προστασίας, πρόσθετα δε,  του  άρθρου 17 παρ. 2 του Συντάγματος, καθώς  και του άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της από 4.11.1950 Ευρωπαϊκής σύμβασης για την προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου (ΕΣΔΑ) που διασφαλίζει για όλα τα πρόσωπα το δικαίωμα στην ιδιοκτησία.


Ολόκληρο το κείμενο της ανάλυσης θα το βρείτε στην ηλεκτρονική διεύθυνση 
https://docs.google.com/viewer?a=v&pid=sites&srcid=ZGVmYXVsdGRvbWFpbnxkaWthc3Rpc3RoZXNpdGV8Z3g6NTIzMzY4OGIxMzlkMjEzYQ


12 σχόλια:

  1. να σημειωσουμε οτι σε γαλλια, γερμανια, αμερικη, κτλ., ο φορολογουμενος που αμφισβητει το φορο, τον πληρωνει σε 100%, και μονο μετα την ευδοκιμηση της προσφυγης (διοικητικα ή δικαστικα) του επιστρεφεται...
    στο ελλαδισταν η υποχρεωση προκαταβολης του 50% του φορου ειναι κραυγαλεα αντισυνταγματικη...
    ευτυχως που ανακαλυψαμε εμεις το αρθρο 6 της Εσδα και εχουμε τοσο προχωρημενο Συντ., που αφηνουμε να τρωνε τη σκονη μας χωρες οπως η Γερμανια και η Γαλλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο περιορισμός στο δικαίωμα της Ιδιοκτησίας και στο Δικαίωμα της Δικαστικής Προστασίας , δεν αφορά την άμεση βεβαίωση από τη φορολογική αρχή , ούτε την άμεση υποχρέωση καταβολής ποσοστού πενήντα τοις εκατό (50%) του αμφισβητούμενου ποσού της πράξης από την παρ. 3 στην οποία αναφέρεστε.

    Η μελέτη πλήττει ως αντισυνταγματική τη διάταξη  που  προβλέπει  τη δυνατότητα προσφυγής στην Υπηρεσία Εσωτερικής Επανεξέτασης για την αναστολή (!)  της βεβαίωσης του 50% σε περιπτώσεις πρόκλησης “ανεπανόρθωτης βλάβης”  του φορολογουμένου [άρθρο 70 Β παρ. 4], δεδομένου ότι η «εκδίκαση» της σχετικής αίτησης  δεν ανήκει πλέον στην αρμοδιότητα των  Διοικητικών  Δικαστηρίων αλλά στην…  Υπηρεσία Εσωτερικής Επανεξέτασης στην οποία ως εισηγητές ορίζονται υπάλληλοι του ΥΠΟΙΚ που ΔΕΝ διαθέτουν νομικές γνώσεις].

    Περαιτέρω πλήττει τεκμήριο όχι απλώς απόρριψης της ενδικοφανούς προσφυγής και της αίτησης αναστολής από την εν λογω Επιτροπή, αλλά και της λήψης γνώσης της τεκμαιρόμενης απόρριψης από το φορολογούμενο, με τις άγνωστες  στο δικαιϊκό μας σύστημα προβλέψεις της παρ. 4 του άρθρου 70Β για την απόρριψη της αίτησης αναστολής εάν δεν εκδοθεί απόφαση εντός 20 ημερών από την υποβολή της αίτησης στη φορολογική αρχή και της παραγράφου 5 του ίδιου άρθρου για την απόρριψη της ενδικοφανούς προσφυγής εάν εντός της προθεσμίας των 60 ημερών, δεν εκδοθεί απόφαση ή δεν κοινοποιηθεί απόφαση στον υπόχρεο.

    Ο χαρακτηρισμός της Χώρας ως "ελλαδισταν" , η ειρωνική αναφορά περί "προχωρημένου ελληνικού Συντάγματος" και "ανακάλυψης" από τους Έλληνες νομικούς του άρθρου 6 της ΕΣΔΑ με ταυτόχρονη αναφορά στις Μητροπόλεις της Γερμανιας και Γαλλίας, δίχως όμως αναφορά στο αδιανόητο για τα νομικά συστήματα των άνω Μητροπόλεων της "εκδίκασης" αίτησης αναστολής από διοικητικά όργανα που δεν συγκροτούνται από Επαγγελματιες Δικαστές, καθώς επίσης στο αδιανόητο για τα νομικά τους συστήματα τεκμηρίου "γνώσης" της απόρριψης ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ από την μη κοινοποίησή της, αποδεικνύει ότι δεν είναι λίγοι οι έλληνες που αποδέχονται στην Ευρώπη της Χρεοκρατίας, το δόγμα που ίσχυε στην εποχή της βρετανικής αυτοκρατορίας, που όσα περισσότερα δικαιώματα έχαναν οι θεσμοί των αποικιών, τόσο πιο δημοκρατικά λειτουργούσε το βρετανικό κοινοβούλιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. μια για ποια αντισυνταγματικοτητα και αντιθεση στην εσδα μπορει να κανει καποιος λογο στην αναστολη και στο ποιος την δικαζει, οταν στις φορολογικες υποθεσεις στο γερμανικο και στο γαλλικο δικαιο δεν προβλεπεται καθολου αναστολη???
    θυμιζει την αντιθεση στο εσδα λογω των περιορισμων στην εφεση στο ελληνικο δικαιο, οταν πχ το αγγλικο δικαιο δεν προβλεπει καθολου εφεση, αλλα εκει δεν υπαρχει ουδεμμια αντιθεση στην εσδα!!!

    και προφανως θα πρεπει να μοιασουμε τη γερμανια ή τη γαλλια ή την αγγλια..\ εκτος αν νομιζουμε οτι εχουμε ανακαλυψει τον ιδεατο νομικο κοσμο, με τις αβερτα αναστολες, και την εκδικαση των φορολογικων υποθεσεων μετα 15 χρονια (οταν οι εταιριες δεν υπαρχουν και τα φυσικα προσωπα εχουν εξαφανισει την περιουσια τους)..
    Η' αν νομιζουμε οτι ειναι φοβερη εμπνευση, η ελληνικη πατεντα των διοικητικων δικαστηριων να δινεται αναστολη χωρις εκτιμηση για την ουσιαστικη βασιμοτητα των λογων της ανακοπής ή της προσφυγης, κατι που οχι μονο δεν ισχυει πουθενα παγκοσμιως, αλλα ουτε και στο υπολοιπο ελληνικο δικαιο (πχ στις πολιτικες δικες)...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Θα είχε μεγάλο επιστημονικό ενδιαφέρον η αυτούσια παράθεση των άκαμπτων διατάξεων του αλλοδαπού δικαίου στο οποίο γίνεται αναφορά. Υπάρχουν εξάλλου τριγύρω αρκετοί εξαίρετοι δικαστές, οι οποίοι τυγχάνουν γλωσσομαθεις και θα μπορούσαν εύκολα να μας δώσουν τα φώτα τους.

    Η καθυστερημενη πάντως "ευθύγραμμιση" του ελληνικού δικαίου με το αλλοδαπό δίκαιο προηγμένων νομικά κρατών στο οποίο γίνεται αναφορά, θα μπορούσε εφόσον αποδεικνύονταν, να αποτελέσει το πολυπόθητο άλλοθι στην "fast track tax strategy" που επιβάλλεται από τους δανειστές και υποστηρίζεται ένθερμα από ορισμένους ντόπιους νομομαθείς...

    Έστω και αν πρόκειται για την είσπραξη αυτών των φόρων http://alampasis.blogspot.gr/2013/07/blog-post_30.html . Σεβαστός σε κάθε περίπτωση και ο αντίλογος, ότι ανάλογοι φόροι επιβάλλονται και στα προηγμένα νομικά κράτη με αντίστοιχη των Ελλήνων φοροδοτική ικανότητα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ως προς το ζήτημα δε της χορήγησης αναστολής "χωρις εκτιμηση για την ουσιαστικη βασιμοτητα των λογων της ανακοπής ή της προσφυγης, κατι που δεν ισχυει πουθενα παγκοσμιως" μάλλον βρίσκει σύμφωνους όλους, ότι αναστολή δεν μπορεί να χορηγηθεί δίχως πιθανολόγηση από το δικαστήριο της αναστολής των λόγων που προβάλλονται με το ένδικο μέσο ή βοήθημα , ούτε εδώ ούτε πουθενά παγκοσμίως.

    Είναι άλλο όμως η "πιθανολόγηση από το δικαστήριο της αναστολής των λόγων που προβάλλονται με το ένδικο μέσο ή βοήθημα" και άλλο η ύπαρξη «πάγιας νομολογίας» την οποία το ΣτΕ έθεσε ως βασική προϋπόθεση για την πιθανολόγηση από το δικαστήριο της αναστολής τυχόν ευδοκίμησης της προσφυγής ή ανακοπής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Απευθύνθηκα στο συνάδελφο δικηγόρο Δημήτρη Δημητριάδη ( http://greek-rechtsanwalt.blogspot.gr ) ο οποίος τυγχάνει γερμανομαθης και άριστος γνώστης του γερμανικού δικαίου τον οποίο παρακάλεσα να μου παραθέσει συνοπτικά το τι ισχυει στη Γερμανια για να έχουν οι αναγνώστες μια εικονα. Η απάντηση έχει ως εξής:
    "Καταρχην λεκτεο ότι, τόσο η ενδικοφανης προσφυγή (Einspruch) κατά του εκαθαριστικου σημειωματος που ρυθμιζεται στο αρθ. 350 AO , όσο και η εγερση σχετικης αγωγης , δεν εχουν από μονες τους ανασταλτικη ισχυ εκτελεσης αλλα αυτή θα πρέπει να δοθει ειτε αυτεπαγγελτως ειτε κατοπιν αιτησεως, από την αρμοδια οικονομικη υπηρεσια οπου υποβαλλεται η προσφυγη. Αρα, ο βεβαιωμενος στο εκαθαριστικο φόρος πρέπει να καταβληθει εξ ολοκληρου( 100%) από τον υποχρεο, ακομα κι αν προτιθεται αυτος να εναντιωθει εντος 1 μηνος (προθεσμια για ασκηση προσφυγης) από την γνωστοποιηση του εκαθαριστικου, στο φορο. Σε περιπτωση μη πληρωμης το βεβαιωμενο ποσο τοκιζεται με 1% ανα μηνα. Σηειωτεον η προσφυγη πρέπει να υποβληθει γραπτως, αλλα χωρει ακομα και με φαξ ή Email.!

    Αναστολη εκτελεσης κατά το σταδιο της προσφυγης

    Αν καταθεσει ο υποχρεος ενδικ προσφυγη κατά του εκαθ σημειωματος, η αρμοδια ΔΟΥ που είναι αρμοδια για να κρινει την αιτηση/προσφυγη, δυναται να χορηγησει η ιδια αναστολη εκτελεσης , ή ο υποχρεος να υποβαλλει μαζι με την ανακοπη/προσφυγη αιτηση αναστολης εκτελεσης. Μονο σε περιπτωση που γινει δεκτη η αιτηση αναστολης, ο υποχρεος δεν υποχρουται να προκαταβαλει το βεβαιωμενο φορο. Anastoλη εκτελεση δινει η εφορια μονο αν υπαρχουν σοβαες υπονοιες περι νομιμοτητας του εκαθαριστικου ή αν θα πρικαλουνταν ανηκεστος βλαβη με την αμεση εκτελεση. Προσοχή: ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ ΤΟ DUBIO PRO REO ΕΔΩ!. Δηλ. σε περιπτωση προσφυγης η ΔΟΥ εξεταζει ξανα ολο το ιστορικο σου και τα παραστατικα σου! Υπαρχει το ενδεχομενο να διαπιστωσει ότι σου επεβαλλε λιγοτερο φορο αρχικα και τωρα να επαναορθωσει!

    Στην πραξη και παντα στο πλαισιο της ενδικοφ προσφυγης, η αναστολη εκτελεσης χοτηγειται (αν και όταν χορηγειται) για διαστημα μεχρι και 1 μηνα μετα την εκδοση αποφασης της εφοριας επί της υποβληθεισας προσφυγης (με τοκους, δες παρακατω).
    Σε περιπτωση απορριψης της προσφυγης από τη ΔΟΥ, πρέπει να καταβληθει τελικα ο βεβαιωμενος φορος ακομα και όταν ειχε χορηγηθεί τελικα αναστολη απ αυτην. Επιπλεον για το χρονικο διατημα που χορηγηθηκε εφοριοθεν αναστολη εκτελεσης , θα πρέπει να καταβληθουν φοροι αναστολης που ανερχονται στο 0,5 % μηνιαιως.

    Αν ο υποχρεος δεν συμφωνει με την απορριπτικη αποφαση επί της προσφυγης του, μπορει να εγείρει εντος μηνος βεβαιως σχετικη αγωγη ενωπιον διοικητ. Δικαστηριου. Και σε αυτην την περιπτωση δυναται να αιτηθει αναστολη εκτελεσης ενωπιον του δικαστηριου . Το δικαστηριο δυναται όμως να ασχοληθει με την αιτηση αναστολης μονο σε περιπτωση που η αιτηση αναστολης απερριφθη προηγουμενως από την αρμοδια οικ. Υπηρεσια.

    Σε περιπτωση που ο υποχρεος εχει υποβαλλει προσφυγη και συναμα αιτηση αναστολης ενωπιον της εφοριας, κι αυτή απορριπτει την αιτηση αναστολης (αν και η διαδικασια βρισκεται ακομα στο προδικαστικο σταδιο), μπορει να προσφυγει στο αρμοδιο δικαστηριο μονο για την αιτηση ανστολης !
    Το δικαστηριο εξεταζει εδώ, αν υπαρχουν σοβαρες υποψιες αναφορικα με τη νομιμοτητα του εκαθαριστικου ή αν η αμεση εκτελεση θα συνεπαγοταν ανεπανορθωτη βλαβη για τον υποχρεο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Συνεπώς στο γερμανικό δίκαιο η αρμοδιοτητα για την εκδικαση/εξεταση της αιτησης αναστολης εχει ανατεθει καταρχας στην αρμοδια ΔΟΥ τους, που εξεταζει οπως ελέχθη, α) αν υπαρχουν σοβαρες ενδειξεις οτι το εκαθαριστικο πασχει απο νομιμοτητα και β) αν η αμεση εκτελεση θα προκαλουσε ανηκεστη βλαβη στον υποχρεο. Σε περιπτωση απορριψης αυτης απο την εφορια τους και διαρκουντως ακομη της διαδικασιας προσφυγης, δηλ πριν αποφασιστει για την ενδικοφ. προσφυγη, μπορει ο υποχρεος να καταφυγει ενωπιον του δικαστηριου ΜΟΝΟ για την αιτηση αναστολης".

    Προκύπτει από τα ανωτέρω το αυτονόητο: ότι στη Γερμανία το δικαίωμα της δικαστικής προστασίας κατοχυρώνεται ΠΛΗΡΩΣ , τόσο σε διοικητικό όσο και σε δικαστικό επίπεδο. Επίσης κατοχυρώνεται πλήρως το δικαίωμα της δικαστικής προστασίας (και) κατά τη διαδικασία της αναστολής εκτέλεσης, όπου προβλέπονται διαδικασίες ενώπιον των γερμανικών δικαστηρίων χορήγησης αναστολής , αν υπαρχουν σοβαρες ενδειξεις οτι το εκαθαριστικο πασχει απο νομιμοτητα και/ή αν η αμεση εκτελεση προκαλεί ανεπανόρθωτη βλαβη στον υποχρεο.

    Στην Ελλάδα αντίθετα, σε μια απόπειρα μεταφοράς του γερμανικού δικαίου στην αποικιοκρατικη του ασφαλώς έκδοση,  προβλέπεται μεν τυποις   η "δυνατότητα" προσφυγής στην Υπηρεσία Εσωτερικής Επανεξέτασης για την αναστολή (!)  της βεβαίωσης του 50% σε περιπτώσεις πρόκλησης “ανεπανόρθωτης βλάβης”  του υπόχρεου, με την «εκδίκαση» όμως της σχετικής αίτησης  να μην ανήκει πλέον στην αρμοδιότητα των  Διοικητικών  Δικαστηρίων αλλά στην…  Υπηρεσία Εσωτερικής Επανεξέτασης στην οποία ως "δικαστές" ορίζονται υπάλληλοι του ΥΠΟΙΚ που δεν διαθέτουν νομικές γνώσεις. Για την απόφαση δε επί της αίτησης, τεκμαίρεται οτι είναι απορριπτικη αν δεν εκδοθεί καθόλου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ωραίο το άρθρο και τα σχόλια.Πρέπει όμως να μας απασχολήσει και το γεγονός της ουσιαστικής κατάλυσης του Συντάγματος και της βαρύτατης παραβίασης της έννοιας του κράτους δικαίου από αυτούς οι οποίοι ορκίστηκαν να το προστατεύουν.Ο πολίτης καλείται να πληρώσει φόρους σε αυτούς που απεργάζονται την καταστροφή του και την διάλυση της χώρας του.Ο νομικός κόσμος πρέπει να αντιληφθεί το πρόβλημα σε όλο του το εύρος.Συζητάμε για το χρώμα του σοβά ενώ έχει καταρρεύσει η στέγη και τα θεμέλια τρίζουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. στη Γερμανια δηλαδη απαιτειται οχι απλη βασιμοτητα της προσφυγης, αλλα προφανης, για να γινει δεκτη η αναστολη..
    στο ελληνικο δικαιο δεν εξεταζεται ουτε καν η απλη βασιμοτητα της προσφυγης...
    αλλα ειπαμε...ετσι και εμπαινε ορος για προφανη βασιμοτητα στο ελληνικο δικαιο, θα αντικειτο στις συνδυασμενες διαταξεις 2,5 και 20 του συνταγματος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Σιγα σιγα θα γινει η αποψιλωση των δικαιοδοσιων σας για να μην ξυπνησετε. Και οταν πλεον δεν θα ειστε εμποδιο θα μπειτε και σεις στο ενιαιο μισθολογιο σαν αναλωσιμοι που θα ειστε.
    Νομιζετε οτι γλυτωσατε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Λογω του οτι το αρθρο εχει σαν θεμα τους περιορισμους στην ιδιοκτησια και στο δικαιωμα της Δικαστικης προστασιας, και οτι πολλοι απο τους αναγνωστες ειναι επαγγελματιες και γενικα γνωστες των συγκεκριμενων ζητηματων, θα ηθελα ενα σχολιο κατοπιν διερευνησης σας για το γεγονος οτι ειναι απαραδεκτη ως ανεφαρμοστη λογω ακυροτητας,η αποφαση 1608/2011 του Αρειου Παγου σε συνδιασμο με την παραγραφο 10 του αρθρου 39 του Νομου 3130/2003 οπως αναφερεται στην συγκεκριμενη αποφαση ,πραγμα που δεν μπορεσαν να διακρινουν οι δικαστες της συνθεσης παροτι ησαν πληρως διατυπομενα στην δικογραφια.Σαν επιπλεον βοηθημα μπορειτε να διαβασετε την αποφαση 5/2007 της ολομελειας του ΑΠ, οπως και την αποψη του ΕΔΔΑ στην αποφαση Λεκας κατα Ελλαδας του 2009 στην 12 σελ.οτι οι ενδιαφερομενοι επρεπε αποκλειστικα να συμμορφωθουν προς την διαδικασια που καθιερωσε ο νομος ....Αναμενω τα σχολια σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Μερικες λεπτομερειες για την ανωθεν υποθεση ΑΠ 1608/2011.Αφορουσε μισθωτη εκτασης μεσα στην οποια δημιουργησε επιχειρηση, οταν απαλλοτριωθηκε ο χωρος,να εχει την δυνατοτητα ενεργητικης νομιμοποιησης να ζητησει οριστικη τιμη μοναδος για τα επικειμενα της επιχειρησης του και μαλιστα οταν δεν ειχε ορισθει απο τους ιδιοκτητες του χωρου.Η συγκεκριμενη απαλλοτριωση ειχε αποκτησει δικο της νομο καθοτι δεν ηταν δυνατο να εφαρμοστουν οι διαταξεις του Ν.2882/01.Ο νομος αυτος ηταν ο 3130/03 Αρθρο 39 που αφορουσε το ολυμπιακο χωριο που ειχε εξ αδιαιρετου πανω απο 3000 ιδιοκτητες.Ομως το Δ τμημα του ΑΠ ΕΞΕΤΑΣΕ την υποθεση σαν μια απαλλοτριωση που ανηκε στον Ν.2882/01 παροτι ειχαμε αναπτυξει εκτενως την υποθεση στα κατατεθημενα εγγραφα μας,και αφου μας αρνηθηκε την νομιμοποιηση μας ,μας εστειλε να την ζητησουμε στους πανω απο 3000 ιδιοκτητες οι οποιοι και δεν ειχαν αποζημειωθει για τα επικειμενα μας,και λογω της παραγραφου 10 του αρθρου 39 Ν3130/03 που αναγνωριζε δικαιουχους επικειμενων μονο οσους φυτεψαν και κατασκευασαν εντος του χωρου.Υπ οψιν οτι παροτι το αρθρο 39 δεν ανεφερε ρητα τους μισθωτες εν τουτοις μετειχαν στις διαδικασιες αναγνωρισης κατοχοι και νομεις(κατι που απαγορευεται) καθοτι το εν λογω αρθρο οριζε οτι ολοι οι δικαιουχοι επρεπε να τηρησουν την επιλεγμενη διαδικασια ,επι ποινη ακυροτητος.Εγειρονται λοιπον τα εξης ερωτηματα.Γιατι ο αντιδικος φορεας του εργου επεμενε οτι δεν επρεπε να αναγνωριστουμε ως εχοντες δικαιωματος να μετεχουμε σε τιμη μοναδας,την στιγμη που γνωριζε, οπως ειχαμε πει στο εφετειο,οτι σε περιπτωση αναγνωρισης μας μεσω της διαδικασιας του αρθρο 39 χωρις τιμη μοναδας δεν ειναι δυνατον να αποζημιωθουμε.Η αποφαση δε, ξεπερασε και τις προσδοκιες του αντιδικου καθοτι προκειμενου να δικαιολογισει την μη ενεργητικη μας νομιμοποιηση αναγνωρισε οτι ο νομος 2882/03 δεν επιτρεπει να μετεχει ο μισθωτης σε δικες απαλλοτριωσεως(παροτι η περιπτωση αφορουσε τον νομο 3130/03)και τυχον παραπομπη σε αλλες διαταξεις ,περα απο αδυνατες θα ηταν και ακυρες.Και δευτερον γιατι εφ οσον ενας δικαστης της συνθεσης μετειχε στην αποφαση της ΟΛΑΠ 5/07 ΚΑΙ ΕΙΧΕ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ ΑΠΟΨΗ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ,αφησε να εκτεθει ο Αρειος Παγος με αυτην την αποφαση.Θα συνεχισουμε ομως σε αλλη αναρτηση καθοτι παροτι αναγνωριστηκαμε δικαιουχοι αρνουνται να καταβαλουν τα επιδικασμενα(με τιμες που ειχαν ορισθει απο αλλους συνιδιοκτητες)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε, αναφορικά με τα σχόλια που δημοσιεύονται ότι:
1) Δε θα δημοσιεύονται δυσφημιστικά και εξυβριστικά σχόλια
2) Δε θα δημοσιεύονται ΑΣΧΕΤΑ σχόλια σε ΑΣΧΕΤΕΣ αναρτήσεις
3) Δε θα δημοσιεύονται επαναλαμβανόμενα σχόλια στην ίδια ανάρτηση
4) Δε θα δημοσιεύονται σχόλια σε Greeklish


5) Σχόλια σε ενυπόγραφα άρθρα θα δημοσιεύονται μόνον εφόσον και αυτά είναι ενυπόγραφα.
6) Σχόλια σε ενυπόγραφο σχόλιο θα δημοσιεύονται μόνον εφόσον και αυτά είναι ενυπόγραφα.

7) ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΧΕΤΙΚΗ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ "ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΣΧΟΛΙΑ"


Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΤΩΝ ΣΧΟΛΙΩΝ ΔΕ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΥΙΟΘΕΤΟΥΝΤΑΙ ΑΠΌ ΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ