Με την ίδια έρευνα καταδείχθηκε και το άμεσο αποτέλεσμα της έντονης αστυνομικής δραστηριότητας στη μείωση της εγκληματικότητας. Η μελέτη εκπονήθηκε για λογαριασμό της ανεξάρτητης «δεξαμενής σκέψης» (think tank) “Civitas”. Η έρευνα στηρίχθηκε κατά βάση σε στοιχεία περί καταδικών που δόθηκαν από το βρετανικό Υπουργείο Δικαιοσύνης στους ενδιαφερόμενους. Τα στατιστικά δεδομένα που αξιοποιήθηκαν για τις ανάγκες της έρευνας καλύπτουν το χρονικό διάστημα 1993 έως 2008.
Η αποτελεσματικότητα των αυστηρών πλαισίων ποινής στην γενική πρόληψη του εγκλήματος παρατηρήθηκε ιδίως στις περιπτώσεις της απάτης και της διάρρηξης. Σύμφωνα με τους μελετητές η αύξηση της επιβαλλόμενης ποινής για διάρρηξη κατά μόλις ένα μήνα κατά μέσο όρο θα λειτουργούσε αποτρεπτικά και θα διαμόρφωνε τον αριθμό των ετήσιων διαρρήξεων σε 4.800 λιγότερες. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των ερευνητών η γενικοπροληπτική λειτουργία των ποινών θα ήταν μεγαλύτερη, αν ίσχυαν αυστηρότεροι όροι απόλυσης των καταδικασθέντων που εκτίουν ποινές φυλάκισης. Αν δηλαδή οι εγκληματίες απολύονταν μετά την έκτιση των 2/3 της ποινής τους αντί για το μισό αυτής, θα υπήρχαν κατά την γνώμη της ερευνητικής ομάδας 21.000 λιγότερες διαρρήξεις και 11.000 λιγότερες απάτες, σε Αγγλία και Ουαλία.
Μεταξύ άλλων η έρευνα έδωσε έμφαση στην σημασία της έντονης και συντονισμένης αστυνόμευσης. Τα πορίσματα της έρευνας φαίνεται να επιβεβαιώνουν την γραμμή που είχε ακολουθήσει η προηγούμενη κυβέρνηση των Εργατικών στον τομέα της ποινικής καταστολής-σωφρονιστικής. Οι Εργατικοί τότε είχαν αυξήσει σημαντικά την χρηματοδότηση προς τις αστυνομικές υπηρεσίες και είχαν επιμείνει στο ζήτημα των κατ΄εξακολούθηση δραστών. Λόγω της πολιτικής αυτής ο σωφρονιστικός πληθυσμός αυξήθηκε κατακόρυφα, παρατηρήθηκε όμως και γενική μείωση της εγκληματικότητας. Διαφορετική αντίληψη έχει ο τωρινός Υπουργός Δικαιοσύνης Kenneth Clarke, ο οποίος αμφισβητεί την ένταση του συνδέσμου μεταξύ μείωσης του εγκλήματος και αυστηρότερων ποινών και αποδίδει την μείωση επί Εργατικών στην οικονομική ανάπτυξη που γνώρισε εκείνο το διάστημα η χώρα.
Βεβαίως υπάρχει και η αντίθετη άποψη η οποία ισχυρίζεται ότι τα ειδεχθή εγκλήματα θα έπρεπε να είχαν εξαλειφθεί στις χώρες όπου εφαρμόζεται η θανατική ποινή
ΑπάντησηΔιαγραφήΑξίζει να διαβαστεί το έργο του Thomas Mathiesen Prison on Trial, όπου στις σελίδες 48 έως 50 περιλαμβάνει έναν πολύ ενδιαφέροντα συλλογισμό για την πραγματική (περιορισμένη) ισχύ του αιτιώδους συνδέσμου μεταξύ υψηλών ποινών και μείωσης της εγκληματικότητας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό είναι επίσης να μην βγαίνουν ευθέα συμπεράσματα για την Ελλάδα.
Το ζήτημα είναι πολύ σύνθετο. Μιλάμε για αυστηρές ποινές γενικά; για ασυστηρές ποινές σε κάποια εγκλήματα; για ποινές εκτίσιμες ή συμβολικές-απειλητικές ποινές αναστελλόμενες και μετατρέψιμες;
Σε κάθε περίπτωση ας κρατάμε στο νού μας ότι η ποινή επενεργεί ως αίτιο γενικής προλήψεως επί σταθερού εδάφους και όχι απαραίτητα όταν το έδαφος συνταράζεται απο οικονομικές κρίσεις ή βίαιες αλλαγές της ταξικής διαστωμάτωσης όπως γίνεται τώρα στην Ελλάδα.
Φ.
Ο τίτλος του δημοσιεύματος είναι λίγο πιο βαρύγδουπος από την έρευνα την ίδια. Άλλο "οι μεγαλύτερες ποινές μειώνουν την εγκληματικότητα", άλλο "εντός σταθερού πλαισίου ποινών, η αύξηση των ποινών σ' ένα είδος εγκλήματος μειώνει την εγκληματικότητα αυτού του είδους" και άλλο "εντός σταθερού πλαισίου ποινών και μέσα σε σχετικά σταθερές κοινωνικές καταστάσεις η αύξηση των ποινών για μια κατηγορία εγκλημάτων μειώνει την εγκληματικότητα".
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό είανι να αντιμετωπίζουμε την σωφρονιστική και την εγκληματολογία με την ίδια επιστημονική αυστηρότητα που αντιμετωπίζουμε και το ποινικό.
Πάντως σε περιόδους απότομης αύξησης της εγκληματικότητας λόγω ρηγμάτων του κοινωνικού ιστού, η αυστηρότητα των ποινών εκλαμβάνεται, και πράγματι υλοποιείται, ως εργαλειοποίηση της δικαιοσύνης από το κράτος, με αποτελέσματα αντίθετα από τα προσδοκώμενα.
Θέλω να πώ δηλαδή ότι αυτές οι έρευνες μάλλον μιλάνε για σταθερές συνθήκες και όχι για περιόδους κρίσης, όπου μάλιστα το κράτος έχει χάσει πολλά απο τα ηθικά του ερείσματα και οφείλει με σχετική υπομομονή να τα επανακατακτήσει.
Οταν γνωρίζεις οτι για τα πλημμελήματα η ποινή αναστέλλεται ή μετατρέπεται, τότε η δημόσια τάξη έχει πρόβλημα.
ΑπάντησηΔιαγραφή