Επιστολή της κ. Βαρβάρας Πάπαρη, Εφέτη, μέλους του ΔΣ της ΕΔΕ

Αγαπητοί συνάδελφοι.

Εύχομαι κατ’αρχή  σε όλους σας καλή νέα δικαστική χρονιά,με υγεία και δύναμη.

Η νέα δικαστική χρονιά μας βρίσκει,εκτός των άλλων και με νέο κώδικα πολιτικής δικονομίας,αφού με το νόμο 4335/2015 «Επείγοντα μέτρα εφαρμογής του ν. 4334/2015 (Α΄ 80)», που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ Α΄87/23-7-2015,αλλαγές και καινοτομίες διατρέχουν σχεδόν ολόκληρο το πεδίο εφαρμογής του και αφορούν κατά κύριο λόγο: • Το πέμπτο κεφάλαιο του δεύτερου βιβλίου, αναφορικά με την τακτική διαδικασία στην πρωτοβάθμια δίκη. • Το τέταρτο βιβλίο, αναφορικά με τις ειδικές διαδικασίες και τη νέα συστηματική διάρθρωση τους. • Τα πέμπτο βιβλίο, αναφορικά με τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων. • Το όγδοο βιβλίο, αναφορικά με το δίκαιο της αναγκαστικής εκτέλεσης. •κ.α.. Σημειώνεται ότι υιοθετήθηκε και ψηφίστηκε τελικά το αρχικό σχέδιο «Χαμηλοθώρη» και όχι το σχέδιο «Κράνη»,ενώ  αγνοήθηκαν πλήρως οι εμπεριστατωμένες παρατηρήσεις και προτάσεις επί των άρθρων του αρχικού σχεδίου,(όπως αυτές έχουν διατυπωθεί και γνωστοποιηθεί ήδη από το προηγούμενο καλοκαίρι),τόσο της Ένωσής μας, όσο και των διοικητικών Ολομελειών του Αρείου Πάγου και των μεγάλων Δικαστηρίων της χώρας,αλλά και της Ολομέλειας των Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας.Όπως όλοι διαπιστώσαμε από τη σχετική συζήτηση στη Βουλή, ο λόγος ήταν η Τρόϊκα (ΔΝΤ/ΕΕ/ΕΚΤ) και το νέο πακέτο «στήριξης» της Ελληνικής οικονομίας,βασικό προαπαιτούμενο του οποίου αποτέλεσαν οι αλλαγές στον ΚΠολΔ,οι οποίες,μάλιστα, έπρεπε να ψηφιστούν άμεσα από την Ελληνική Βουλή. Μπορείς να αλλάξεις  Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας μέσα σε 48 ώρες;Και όμως αυτό έγινε διότι,ήταν απαραίτητο, λέει, για να εκσυγχρονιστεί η λειτουργία της Δικαιοσύνης,η οποία, υπό το πρόσχημα της κρίσης του χρηματοπιστωτικού τομέα,εντάχθηκε και αυτή στα αιτήματα περί  ριζοσπαστικών μεταρρυθμίσεων από την πλευρά της Τρόικα (ΔΝΤ/ΕΕ/ΕΚΤ), ως προϋπόθεση για χρηματοδοτική στήριξη και περαιτέρω χρηματοδότηση της χώρας μας που βρίσκεται σε πρόγραμμα «διάσωσης». Ωστόσο, δυσκολεύομαι να κατανοήσω το συσχετισμό που κάνει η Τρόικα μεταξύ της Δικαιοσύνης και της οικονομικής κρίσης. Πχ  πώς θα εξυπηρετηθεί το δημόσιο συμφέρον και η οικονομία της χώρας, με  τη ρύθμιση για τους πίνακες κατάταξης των πλειστηριασμών;Βέβαια,είναι  γνωστή η επιθυμία του επιχειρηματικού (και όχι μόνο) κόσμου της χώρας για μία  «Fast Track» Δικαιοσύνη,με το σκεπτικό ότι οι αργοί ρυθμοί απονομής της, "σκοτώνουν" την επιχειρηματικότητα.Όπως,όμως, τόνισε και ο πρώην Υπουργός Δ/νης κ.Παρασκευόπουλος «μία νομοθετική μεταρρύθμιση, που προβλέπει κάποιες ταχύτητες στην απονομή της Δικαιοσύνης, δε θα μπορέσει να προχωρήσει, παρά μόνο αν υπάρχει το κατάλληλο προσωπικό. Αυτό σημαίνει στελέχωση, διορισμοί. Μπορούμε να κάνουμε τώρα; Δε μπορούμε».Να προσθέσω και την βελτίωση της υλικοτεχνικής υποδομής,που επίσης απαιτεί κονδύλια.Έχουμε τονίσει επανειλημμένως,ότι η Δικαιοσύνη δεν είναι μόνο προνόμιο του κράτους, αλλά πρωτίστως δικαίωμα του πολίτη.Επομένως προέχει η ορθή απονομή της.Και η ορθή απονομή της Δικαιοσύνης,κατά την ταπεινή μου άποψη, δεν μπορεί να έχει  σχέση ούτε με το δημόσιο χρέος, ούτε με την οικονομική κρίση της χώρας μας. Κατά συνέπεια, είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό το ότι η Δικαιοσύνη,συμπεριλαμβάνεται σε μεταρρυθμίσεις αμιγώς οικονομικού χαρακτήρα, χωρίς να έχουν αναλυθεί οι συνέπειες των προτεινόμενων μεταρρυθμίσεων. Νομοθετήματα ψηφίζονται εν μία νυκτί,εισάγοντας γρήγορες αλλαγές, χωρίς να έχουν πλήρως συνεκτιμηθεί οι συνέπειες του εθνικού συστήματος γενικά και χωρίς την ορθή και υπό συνθήκες διαφάνειας συμμετοχή των ενδιαφερομένων μερών. Πρέπει, να αντιληφθούν οι νομοθέτες ότι υπάρχουν όρια στο τι είναι προς ρύθμιση. Αν θέλουν να ρυθμίσουν την Αγορά, τότε αυτό είναι αρκετά διαφορετικό από τη λειτουργία του Κράτους Δικαίου.Η αντιμετώπιση του προβλήματος της κρίσης, δεν μπορεί να έχει ως τίμημα την υπονόμευση του Κράτους Δικαίου.Οι κυβερνώντες,οφείλουν να σταθμίσουν από τη μια πλευρά τις κυρίαρχες θεμελιακές απαιτήσεις του Κράτους Δικαίου και των δημοκρατικών αρχών μιας ορθής νομοθετικής διαδικασίας και τις αμιγείς αναγκαιότητες της Αγοράς από την άλλη.Οι Δικαστές,δεν είμαστε, κατ’ αρχή, αντίθετοι σε μεταρρυθμίσεις που τυχόν είναι αναγκαίες για τον εκσυγχρονισμό του λειτουργήματος και της απονομής της Δικαιοσύνης, με την προϋπόθεση ότι αυτές γίνονται, κατόπιν ενδελεχούς έρευνας και μελέτης, με τη συναίνεση και τη συνεργασία των αρμοδίων φορέων και ότι αποσκοπούν στην εξυπηρέτηση των δικαιωμάτων του πολίτη και γενικότερα του δημοσίου συμφέροντος. Δεν μπορούν όμως, και δεν επιτρέπεται σε μία δημοκρατική Ευρώπη, να γίνονται εκβιαστικά, ως αντάλλαγμα για την εκταμίευση των δανειακών δόσεων και δεν μπορούν οι προτεινόμενες μεταρρυθμίσεις να γίνονται με γνώμονα οικονομικά αποτελέσματα (που είναι και αμφίβολα) και όχι το δημόσιο συμφέρον.Οι Δικαστικές Ενώσεις,έχουν την υποχρέωση, σε συνεργασία με τους αρμόδιους φορείς, να αντισταθούν, με αιτιολογημένες θέσεις και επιχειρήματα, σ’ αυτές τις πολιτικές και ενέργειες,προτείνοντας ταυτόχρονα πρακτικά και ουσιαστικά μέτρα για την αναμόρφωση και τον εκσυγχρονισμό του συστήματος απονομής της Δικαιοσύνης.

                                  Βαρβάρα Πάπαρη,εφέτης Λάρισας

                                        

                                        Μέλος του ΔΣ της ΕΔΕ