ΟΜΙΛΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΣΤΩΝ ΕΙΡΗΝΗΣ ΓΙΑΝΝΑΔΑΚΗ ΣΤΗΝ ΤΑΚΤΙΚΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ 13Ης ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2016

Κυρίες και κύριοι
Καλημέρα  και από μένα   και σας ευχαριστώ  θερμά  που είστε μαζί μας σήμερα

Είναι καθιερωμένο σ΄ αυτές τις ετήσιες γενικές συνελεύσεις των δικαστικών ενώσεων   οι δικαστικοί λειτουργοί  να  επισημαίνουν τα προβλήματα  της δικαστικής λειτουργίας , οι εκπρόσωποι των πολιτικών  κομμάτων  να συμφωνούν με τα προβλήματα και να υπερασπίζονται την επίλυσή τους. Αλλά οι λόγοι μετατρέπονται σε παθητική αντιμετώπιση και απλώς αποτυπώνουν την υφιστάμενη παρακμή, που ακόμη να πιάσει πάτο.

Ένα χρόνο μετά  παρατηρούμε  με θλίψη μας και σήμερα,   ότι η πολιτεία εξακολουθεί να επιδεικνύει  αξιοσημείωτη    αδράνεια  στα  υπαρκτά σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει  η δικαστική λειτουργία  και εν προκειμένω η  διοικητική δικαιοσύνη,  η οποία  την ίδια ώρα    δέχεται   ισχυρές πιέσεις  να ανταποκριθεί  και να καλύψει  ό,τι παραλείπει   ή διαστρέφει   ο κρατικός μηχανισμός,  στο πλαίσιο  επίλυσης  των  συνεχώς    αυξανόμενων  διοικητικών διαφορών.  

Διαπιστώνεται ότι οσοδήποτε  θετικές  και αν υπήρξαν, που υπήρξαν,  οι  δηλώσεις και προθέσεις  και αυτής της κυβέρνησης    για αλλαγές  στον χώρο της δικαιοσύνης, για λόγους που  η  ίδια γνωρίζει, για  άλλη μια φορά  χάθηκαν χρόνος  και αποθέματα εμπιστοσύνης για την επίλυση  προβλημάτων  που φαίνονται πλέον ανεπίλυτα .

Η  υποχρηματοδότηση και  υποστελέχωση των δικαστηρίων δύο μείζονα προβλήματα που οφείλει να αντιμετωπίσει η κάθε κυβέρνηση,διαμορφώνουν ένα προκαθορισμένο πλαίσιο λειτουργίας των δικαστηρίων  και  συνθέτουν  εικόνα  ανεπάρκειας  και επιτρέψτε μου την έκφραση  μιζέριας  για την ελληνική δικαιοσύνη.

Συνεχείς μειώσεις  στους  προϋπολογισμούς   για τα δικαστήρια, τραγική έλλειψη δικαστικών υπαλλήλων, θλιβερή κατάσταση  δικαστηριακών κτιρίων , ανύπαρκτες  υποστηρικτικές δομές είναι  η μονότονη κάθε χρόνο επανάληψη των ίδιων καταστάσεων. Επανάληψη της ίδιας παρακμής με την οποία αμφιβάλουμε  αν  θα τελειώσουμε ποτέ . 

Και στον προϋπολογισμό του 2016  αναφέρονται μειωμένες πιστώσεις έναντι των προηγουμένων  ετών  για το  υπουργείο Δικαιοσύνης Διαφάνειας και Ανθρώπινων Δικαιωμάτων Προβλέπονται  578 εκατ. ευρώ έναντι 581 εκατ. ευρώ  του περασμένου χρόνου,γεγονός που εγείρει πλέον ζήτημα  δημοσιονομικής ευθύνης  του νομοθέτη  έναντι της  δικαστικής λειτουργίας .   

Σύμφωνα   με τις γενικές αρχές και τα πρότυπα  του  Συμβουλίου της Ευρώπης που θα πρέπει πάντα  να  τηρούνται , παρά το γεγονός  ότι το επίπεδο  της χρηματοδότησης των δικαστηρίων  μιας χώρας σχετίζεται με την οικονομική  αντοχή της , η  χρόνια  υποχρηματοδότηση του δικαστικού συστήματος πρέπει να θεωρείται  ως απαράδεκτη  επέμβαση  στον συνταγματικό ρόλο  του δικαστικού συστήματος,  διότι  υπονομεύει  τα θεμέλια  μιας δημοκρατικής κοινωνίας  που διέπεται  από το κράτος δικαίου.

  

Είναι   μελαγχολική  η διαπίστωση   ότι  σε σχέση με την χώρα μας  σε πολλά κράτη, όπως  Εσθονία  Σλοβακία, Σλοβενία,Κύπρο  Ελβετία, Δανία, τα δικαστήρια υποβάλουν προτάσεις στο Υπουργείο οικονομικών για τους προϋπολογισμούς τους . Στην Ελβετία το Ανώτατο ομοσπονδιακό δικαστήριο  έχει  το δικαίωμα  να εμφανίζεται για ακρόαση ενώπιον του κοινοβουλίου. Στη Λιθουανία  καθιερώθηκε η αρχή  ότι κάθε δικαστήριο έχει το δικαίωμα να έχει  δικό του προϋπολογισμό χωριστά και   αναλυτικά στον κρατικό προϋπολογισμό. Στη Ρωσία συμβούλιο ρώσων δικαστών   έχει το δικαίωμα να συμμετέχει   και να εκπροσωπείται  στη διαπραγμάτευση και συζήτηση  του προϋπολογισμού, ενώ στη Σουηδία η εθνική διοίκηση δικαστηρίων  ένας ειδικός κυβερνητικός φορέας στον οποίο εκπροσωπούνται οι δικαστές είναι επιφορτισμένος με την προετοιμασία  τριετούς προϋπολογισμού.

Θετική  εξέλιξη   πάντως είναι  η προκήρυξη  για 690 θέσεις δικαστικών υπαλλήλων καθώς και η  διάταξη  για  τους δικαστικούς υπαλλήλους  που, με πρόταση της Ένωσης μας,   ο αναπληρωτής υπουργός εσωτερικών και διοικητικής ανασυγκρότησης περιέλαβε στο νομοσχέδιο που αφορά την  Δημόσια Διοίκηση.  Αν όμως ληφθεί υπόψη  ότι από τις προκηρυχθείσες   θέσεις  στα διοικητικά δικαστήρια κατανέμονται  μόνο  26 περίπου θέσεις  υπαλλήλων , ενώ πρέπει να καλυφθούν  390, είναι προφανές  ότι  δεν επαρκούν  για την κάλυψη επιτακτικών   αναγκών.

Καθό μέρος αφορά  τις κτιριακές εγκαταστάσεις  των  διοικητικών και όχι μόνο  δικαστηρίων  η δικαιοσύνη  ακουμπά  το ταβάνι της εγκατάλειψης.  

Τα περισσότερα διοικητικά δικαστήρια εξακολουθούν να στεγάζονται    σε  επικίνδυνα και απολύτως ακατάλληλα ακόμη και με τις προδιαγραφές τριτοκοσμικών κρατών διαμερίσματα πολυκατοικιών  με απαρχαιωμένα μέσα  καθόλου εύχρηστα  ούτε καν διασφαλισμένα. Σε επίπεδο υλικοτεχνικών  μέσων ο απαρχαιωμένος  εξοπλισμός μας είναι εντελώς δυσανάλογος με τον όγκο και την έκταση  των δικογραφιών. Πραγματικά   η  ένδεια των μέσων που παραχωρούνται στη δικαιοσύνη είναι   εντυπωσιακή  και εξοργιστική.

Σύμφωνα  με την ετήσια έκθεση αποτελεσμάτων  για την κατάσταση  της δικαιοσύνης στα κράτη μέλη της  Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Justice Scoreboard)  η Ελλάδα καταλαμβάνει την προτελευταία θέση στην εφαρμογή τεχνολογίας πληροφοριών στη δικαιοσύνη .

Η απαίτηση για την ανάπτυξη και λειτουργία του  Ολοκληρωμένου  Συστήματος  Διαχείρισης Δικαστικών Υποθέσεων είναι επιτακτική αφού  σχετίζεται άμεσα με την επιτάχυνση και βελτιστοποίηση των δικαστικών υπηρεσιών. Λόγω έλλειψης όμως δικαστικών  υπαλλήλων εξειδικευμένων στην πληροφορική,  καθό μέρος τουλάχιστον  αφορά  στα διοικητικά δικαστήρια  η λειτουργία του   είναι    άκρως προβληματική .

Η ελλιπής χρηματοδότηση  έχει συνέπειες και στη λειτουργία της σχολής δικαστών  η οποία εξακολουθεί να λειτουργεί    χάρη στις συνεχείς  προσπάθειες της Διεύθυνσης να εξασφαλίζει κάθε φορά     τα αναγκαία κονδύλια , με συνέπειες    και στην επιμόρφωση  των δικαστικών λειτουργών που  δεν ανταποκρίνεται πλέον  στις προκλήσεις  των νέων μορφών διαφορών.  

Παρατηρώντας  όμως  και την κατάσταση   του νομοθετικού πλαισίου  στη χώρα μας   πραγματικά   δυσκολεύεται  κάποιος να  βρεί   λέξεις    να την αποτυπώσει .

Ο πολύπλοκος μνημονιακός νομοθετικός πληθωρισμός  με  αλληλοεπικαλυπτόμενους κανόνες και αποσπασματική προσέγγιση για  τα ρυθμιζόμενα θέματα ,χωρίς στοιχειώδη κωδικοποίηση, και  οι συνεχείς αλλαγές του νομοθετικού  πλαισίου,  συνεχίζονται αδιατάρακτα, δημιουργώντας ένα απολύτως δαιδαλώδες  θεσμικό οικοδόμημα  χωρίς εσωτερική συνοχή. Οι κανόνες καλής νομοθέτησης που θεσπίστηκαν με τον Ν.4048/2012  δεν εφαρμόζονται ενώ  και οι ερμηνευτικές εγκύκλιοι με τις οποίες  κινητοποιείται ο διοικητικός μηχανισμός κατά κανόνα παραλλάσουν  ή  εξουδετερώνουν  τις  επιλογές  του νομοθέτη. 

Η τακτική αυτή είναι αυτονόητο ότι  δημιουργεί ανασφάλεια δικαίου  και  δυναμιτίζει την αρχή της νομιμότητας στα πλαίσια της οποίας  καλούνται να ενεργήσουν τα διοικητικά όργανα , τα οποία τις περισσότερες φορές δεν γνωρίζουν  ούτε το πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους   εξαιτίας   των συνεχών  αλλαγών  και σ΄αυτόν τον τομέα.

Δεν είναι τυχαίο ότι στην  έκθεση  του 2015  της (GRECO) ομάδας κρατών κατά της Διαφθοράς του Συμβουλίου της Ευρώπης επισημαίνεται  ως παράγοντας  της διαφθοράς στη χώρα μας  η πολυνομία, η πολυπλοκότητα της νομοθεσίας  και η ανεπαρκής  διαφάνεια της νομοθετικής διαδικασίας .   

Από την άλλη πλευρά ο πολίτης που  υφίσταται πλέον, με διαρκώς αυξανόμενη ένταση,  την οικονομική κρίση και την απορρύθμιση του κοινωνικού κράτους,  με  επιβαρύνσεις τις οποίες θεωρεί  εκ της υπερβολής τους παράνομες και  άδικες, δεν έχει  άλλο τρόπο να αντιδράσει  παρά  να προσφύγει  στα δικαστήρια, αν   βέβαια  έχει  την οικονομική δυνατότητα να το κάνει, αφού  η δικαιοσύνη, αναντίστοιχα με την οικονομική κατάσταση της πλειοψηφίας των ελλήνων   εξακολουθεί να είναι ακριβό προϊόν  και μόνο για τους έχοντες ακόμη.  

Στα δικαστήρια, εκτός από την καθυστέρηση στην  εκδίκαση της υπόθεσής του, αντιμετωπίζει  και  την αλόγιστη άσκηση ενδίκων μέσων  από το Δημόσιο,  αφού απουσιάζουν μέτρα αποθάρρυνσής του  για την διαρκή προσφυγή  στα δικαστήρια, ακόμη και  σε υποθέσεις  που τα νομικά  ζητήματα έχουν επιλυθεί  αμετακλήτως.

Η εμπειρία    δείχνει ότι  παρά τις δυσκολίες  που  αντιμετωπίζουν οι πολίτες, η προσφυγή  στα δικαστήρια  επιτείνεται   από την στιγμή  που φαίνεται  πως οι δυσμενείς  συνέπειες των μέτρων  ήλθαν για να μείνουν για όλους ή τουλάχιστον για τους πιο πολλούς . Κατ΄ ανάγκην λοιπόν  η οποιαδήποτε ασφαλιστική , φορολογική ή άλλη μεταρρύθμιση προδιαγράφει και  νέες  διαφορές  που θα προστεθούν  στις ήδη  υπάρχουσες . 

Αν πχ.  γίνει νόμος του κράτους  το προσχέδιο νόμου  για την ασφαλιστική μεταρρύθμιση, και μόνο  ο νέος τρόπος  υπολογισμού της σύνταξης  για τον οποίον και μόνο να σημειωθεί ότι  προβλέπεται η έκδοση 65 περίπου υπουργικών αποφάσεων  θα κατακλύσει τα δικαστήρια   με νέες διαφορές .

Στο πλαίσιο  αυτού του συνδυασμού   είναι αυτονόητη η συνεχής  δημιουργία πληθώρας διοικητικών διαφορών, ενώ και ο πληθωρισμός των προσδοκιών που προβάλλεται για τους δικαστές  γίνεται μέρος του προβλήματος, αφού   ο δικαστικός έλεγχος  κάτω  από τις   συγκεκριμένες  συνθήκες  εμφανίζεται  εξαιρετικά δύσκολος  μέσα σε εύλογο χρόνο. 

Την όλη κατάσταση επιδεινώνει και η κακή οργάνωση και λειτουργία  της διοικητικής δικαιοσύνης  εξαιτίας  και της οποίας  τα δικαστήρια   είναι απροετοίμαστα  να  αντιμετωπίσουν την  πληθώρα  νέων διαφορών  που προκάλεσε και  συνεχίζει να προκαλεί  η μνημονιακή νομοθεσία .  

Σύμφωνα με έκθεση της ΕΕ για το 2015  η Ελλάδα  βρίσκεται  στην 1η θέση του πίνακα εκκρεμών διοικητικών υποθέσεων, σε σύνολο 20 κρατών-μελών, επιτυγχάνοντας όμως να μειώσει αισθητά τον απαιτούμενο χρόνο περάτωσης των υποθέσεων.

Πράγματι τα τελευταία τέσσερα  χρόνια  ο αριθμός των υποθέσεων  που διεκπεραιώνεται παρουσιάζει  αυξητική κατ΄ έτος τάση,- κυρίως όμως σε  προτιμηθείσες  λόγω μνημονιακής υποχρέωσης υποθέσεις  φορολογικού αντικειμένου, - έτσι  ώστε μόνο   στο  μεγαλύτερο Δ. Πρωτοδικείο της Αθήνας να  διεκπεραιωθούν 25.000 υποθέσεις περισσότερες  εκείνων των  αντίστοιχων προηγουμένων ετών   

Εκκρεμούν όμως στα διοικητικά πρωτοδικεία 269.935  υποθέσεις από τις οποίες 51.138 έχουν προσδιοριστεί να  δικαστούν τους επόμενους μήνες, για  197.691 δεν  έχει προσδιοριστεί   δικάσιμος, ενώ για   21.106  αναμένεται  η έκδοση  απόφασης  Στα εφετεία  η συνολική εκκρεμότητα  ανέρχεται σε  39.952 από τις οποίες  18551  έχουν ήδη προσδιοριστεί να δικαστούν,15.517 δεν έχουν προσδιοριστεί ακόμη  ενώ   εκκρεμούν  στα χέρια  των δικαστών  5.884 υποθέσεις.

Η συγκρότηση και λειτουργία  νομοπαρασκευαστικής  επιτροπής από τον Υπουργό Δικαιοσύνης με αντικείμενο τον Κώδικα  Διοικητικής Δικονομίας, με συμμετοχή και της  Ένωσης των δικαστών,  θεωρούμε  ότι θα  συμβάλει  θετικά  σε προτάσεις  για    την  βελτίωση   των δικονομικών διατάξεων  και του χρόνου εκδίκασης  των διοικητικών διαφορών

Ωστόσο είναι προφανές ότι οι όποιες δικονομικές ρυθμίσεις δεν πλήττουν την ρίζα του προβλήματος αφού το ίδιο το περιεχόμενο των νόμων που αποτυπώνουν την κοινωνικοοικονομική κατάσταση   στη χώρα μας  είναι  μια  από τις βασικές αιτίες δημιουργίας διαφορών.

Είναι όμως σημαντικό να υπογραμμιστεί ότι, η αποτελεσματικότητα της δικαστικής προστασίας δεν  μπορεί να νοηματοδοτείται προεχόντως με όρους ποσοτικής απόδοσης,  Η ποιότητα  της  δικαιοσύνης, όπως επισημαίνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, δεν  θάπρεπε να γίνεται αντιληπτή ως συνώνυμο της παραγωγικότητας του δικαστικού συστήματος.

Αλλά τι νόημα μπορεί να έχει η προσφυγή στη δικαιοσύνη και η αποτελεσματικότητα της δικαστικής προστασίας,  όταν τις περισσότερες φορές  δεν εφαρμόζονται οι δικαστικές αποφάσεις ή καταργούνται  επί της ουσίας με  νέες νομοθετικές ρυθμίσεις, τακτική που ακυρώνει  τον θεσμικό  ρόλο  της Δικαιοσύνης

Κυρίες και κύριοι

Δεν παραβλέπουμε την κρισιμότητα   της οικονομικής  κατάστασης. Δεν παραβλέπουμε  ότι πράγματι  το βάθος και η διάρκεια της οικονομικής  ύφεσης έχουν οδηγήσει  σε έντονη επιδείνωση και τις συνθήκες λειτουργίας  τη ς Δικαιοσύνης.

Δεν παραβλέπουμε  κυρίως ότι η διαχρονική  αδιαφορία για  τα προβλήματα  της δικαιοσύνης όταν  ακόμη  η χώρα μας  είχε την οικονομική δυνατότητα,αποτελεί έναν από τους βασικούς παράγοντες  για την σημερινή  αδυναμία και απαξίωση και  θα ήταν λάθος να θεωρήσουμε ότι όλα όσα περιγράψαμε είναι υπόθεση και ευθύνη μιας κυβέρνησης.

Δεν παραβλέπουμε  ακόμη ούτε το μερίδιο  ευθύνης  που μας αναλογεί.

Είναι όμως προφανές, ότι μέσα στο καθεστώς  έκτακτων  περιστάσεων, που βιώνουμε, με κυρίαρχο το οικονομικό πρόταγμα  της δημοσιονομικής προσαρμογής και την αποτελεσματικότητά της,  η Πολιτεία μας  υπολείπεται των απαιτήσεων του συνταγματικού της ρόλου ,από την νομοθετική λειτουργία  ως την δημόσια διοίκηση,  συμπτώματα επικίνδυνης   και   ανησυχητικής  αποδόμησης των θεσμών του κράτους δικαίου που θέτουν σε κίνδυνο  και τις  θεσμικές εγγυήσεις της κοινωνικής συνοχής.

Στην πραγματικότητα  απέναντι σ΄ αυτήν την κατάσταση, ο  μόνος θεσμός  που έχει ακόμη το κύρος να  εγγυηθεί την εφαρμογή του κράτους δικαίου  και την κοινωνική συνοχή είναι  η  Δικαιοσύνη, γεγονός  που εξηγεί και τον όγκο των υποθέσεων  στα δικαστήρια.  

Όπως μάλιστα  αναφέρεται   στην ίδια  έκθεση   της  (GRECO) που προαναφέρθηκε , η δικαστική λειτουργία  είναι  γενικά αποδεκτή από τους έλληνες πολίτες  ως  ένας  περισσότερο αξιόπιστος από άλλους θεσμούς της χώρας μας. Άλλωστε  και όλοι όσοι  καταφεύγουν στα  δικαστήρια δηλώνουν ότι έχουν εμπιστοσύνη στην ελληνική  δικαιοσύνη.

Έτσι όμως όπως εξελίσσεται η οικονομική κατάσταση, με την ελλιπέστατη χρηματοδότηση στην  Δικαστική λειτουργία, και όπως εκδηλώνεται η απροθυμία της πολιτείας να ενδιαφερθεί σοβαρά με το μέλλον της Δικαιοσύνης, το  ερώτημα  είναι ως  πότε θα επιβιώνει  το δικαστικό σύστημα  στη χώρα μας  και κατά πόσον αυτή η προοπτική  μπορεί να είναι αποδεκτή,  όταν   το διακύβευμα  είναι η ίδια έννομη τάξη  , το κράτος δικαίου και τελικώς η ίδια η  δημοκρατία  μας

Γνωρίζοντας λοιπόν τις δυσκολίες που αντικειμενικά υπάρχουν-όσο τουλάχιστον  μπορούμε να τις γνωρίζουμε- , επισημαίνουμε ότι όσο  οι πολιτικοί μας βλέπουν μόνο αριθμούς και λογιστικές πράξεις  και δεν αφουγκράζονται τα προβλήματα  τόσο η κατάσταση στη δικαιοσύνη  θα επιδεινώνεται και  το  διακύβευμα είναι πολύ μεγάλο, τεράστιο.

Κυρίες και κύριοι

Αναμφισβήτητα το πόσο ο δικαστής είναι ανεξάρτητος εναπόκειται στο δικό του αίσθημα ευθύνης στη δική του συνείδηση.

Η διασφάλιση όμως  και προστασία  τόσο της «εξωτερικής» όσο και της «εσωτερικής» ανεξαρτησίας των δικαστικών λειτουργών. απαιτεί  και λεπτομερείς κανόνες  ώστε να αποφεύγονται  εύλογες αμφιβολίες   που επηρεάζουν  την αντίληψη των πολιτών   για την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης.  

Αναμφίβολα  η κριτική  είναι  μέρος του διαλόγου και με την κοινωνία. Ωστόσο, υπάρχει  μια σαφής διαχωριστική γραμμή  μεταξύ της  σοβαρής και  υπεύθυνης με επιχειρήματα   κριτικής και εκείνης  της  μειωτικής  κριτικής    και  της έλλειψης  σεβασμού    που   υπονομεύει την αξιοπιστία  της δικαστικής λειτουργίας  Ασύμμετρα κριτικά σχόλια με απλοϊκά  ή δημαγωγικά επιχειρήματα   κυρίως  από   εκπροσώπους της πολιτείας αλλά και όσους  έχουν  δημόσιο λόγο   υπονομεύουν την λειτουργική  νομιμοποίηση και  την εμπιστοσύνη των πολιτών στην δικαστική λειτουργία  απαραίτητη  σ΄ ένα κράτος δικαίου .

Αλλά και η πλήρης  οικονομική εξάρτηση των δικαστηρίων, για την αντιμετώπιση των λειτουργικών αναγκών τους από το Υπουργείο Δικαιοσύνης,επηρεάζει  τη λειτουργική τους αυτοτέλεια και αυτονομία. Συναφές είναι και το ζήτημα των αποδοχών των δικαστικών λειτουργών, που και αυτό  με ευθύνη των κυβερνήσεων  έχει βρεθεί  πολλές φορές στο επίκεντρο  απαξιωτικής  κριτικής για τον ρόλο του δικαστή και  την δικαστική  λειτουργία.

Υπάρχει όμως ανάγκη εκσυγχρονισμού  και σε επίπεδο της εσωτερικής δικαστικής ανεξαρτησίας, ώστε να ενδυναμωθεί   ανεξάρτητη και υπεύθυνη  στάση  των δικαστικών λειτουργών. Παράδειγμα,ο τρόπος με τον οποίο  εξακολουθεί να αντιμετωπίζεται το ζήτημα των  εσωτερικών κανονισμών των δικαστηρίων, ο οποίος  δύσκολα μπορεί να συμβιβαστεί με την  αρχή  του αυτοδιοίκητου  των δικαστηρίων  και  της  δικαστικής ανεξαρτησίας, η οποία  πρέπει να έχει  σε κάθε περίπτωση προτεραιότητα. Και έχει  πολύ μεγάλη σημασία να ανοίξουμε  τον διάλογο για  τον εσωτερικό αυταρχισμό, την εσωτερική ανεξαρτησία των δικαστικών λειτουργών στον τόσο ευαίσθητο και θεσμικά προσδιορισμένο χώρο της δικαστικής  λειτουργίας.

Κύριε Υπουργέ της Δικαιοσύνης

Ακούσαμε με προσοχή  τόσο τις  προγραμματικές σας εξαγγελίες, όσο και  τις  τοποθετήσεις σας  σ΄ αυτόν τον   χώρο   ένα χρόνο πρίν. Θέλω να σας  διαβεβαιώσω ότι δεν αμφισβητούμε τις καλές προθέσεις σας.  Επιτρέψτε μας όμως να αμφιβάλλουμε. Ακόμη και να είμαστε δύσπιστοι για το αν θα υπερβείτε τα εμπόδια  που θα προβληθούν από κατεστημένες λειτουργίες  και   αντιλήψεις. Ανάλογες   προθέσεις και εξαγγελίες  έχουμε ακούσει και  στο παρελθόν , οι οποίες ελάχιστα έως καθόλου υλοποιήθηκαν .

Και  θα συμφωνήσουμε μαζί σας  ότι «η  ελληνική Δικαιοσύνη, εν μέσω οικονομικής κρίσης και απορρύθμισης του προνοιακού κράτους, δεν θα κατορθώσει να διατηρήσει μύθους και αμάχητα τεκμήρια ευθυκρισίας. Η οικοδόμηση  πράγματι μιας νέας πραγματικότητας είναι αναγκαία και εξαρτάται από πολλές προϋποθέσεις»

Κυρίες και κύριοι 

Εμείς σας διαβεβαιώνουμε  ότι   θα κάνουμε ο,τι πρέπει να κάνουμε  χωρίς περιττές αυταπάτες. Παρόλα αυτά,  αν δεν επενδύσουμε στη δικαιοσύνη  και αν η δικαιοσύνη δεν  γίνει υπόθεση  όλων μας, αμφιβάλουμε  αν μόνοι μας     καταφέρουμε  να εξορκίσουμε  τους κινδύνους.

Σας  ευχαριστώ  πολύ

http://www.edd.gr/index.php/component/content/article/30-news/announcements-news/205-chairwoman-speech-13-02-2016