ΔΕΕ: επιβολή περιορισμού ελεύθερη κυκλοφορία σε πολίτη της Ένωσης - υπόνοια συμμετοχής στο παρελθόν σε εγκλήματα πολέμου

Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ ΤΥΠΟΥ αριθ. 58/18

Λουξεμβούργο, 2 Μαΐου 2018

στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-331/16 Κ. κατά Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie και C-366/16 Η. F. κατά Belgische Staat (Δικαίωμα διαμονής και ισχυρισμ

οί περί

Υπηρεσία Τύπου και Πληροφόρησης

Η ανάγκη επιβολής περιορισμού στην ελεύθερη κυκλοφορία και διαμονή πολίτη της Ένωσης ή μέλους της οικογένειας του, ως προς τον οποίο υ υπόνοια ότι συμμετέσχε στο παρελθόν σε εγκλήματα πολέμου πρέπει να εκτιμάται

κατά περίπτωση

Η εκτίμηση αυτή συνεπάγεται στάθμιση μεταξύ, αφενός, της απειλής που το συγκεκριμένο άτομο συνιστά για τα θεμελιώδη συμφέροντα της κοινωνίας υποδοχής και, αφετέρου, της προστασίας των

των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους

Ο Κ. έχει την κροατική και τη βοσνιακή ιθαγένεια και έφθασε στις Κάτω Χώρες το 2001, συνοδευόμενος από τη σύζυγο του και από έναν ανήλικο υιό. Τρεις διαδοχικές αιτήσεις για χορήγηση ασύλου απορρίφθηκαν, η δε τελευταία απορριπτική απόφαση το 2013 περιελάμβανε απαγόρευση εισόδου στην επικράτεια. Το ίδιο έτος, κατόπιν της προσχώρησης της Κροατία*; Ευρωπαϊκή Ένωση, ο Κ. ζήτησε την άρση της απαγόρευσης αυτής. Το 2015, οι ολλανδικές έκαναν δεκτό το αίτημα αυτό, κηρύσσοντας όμως τον Κ. ανεπιθύμητο στην ολλανδική με την αιτιολογία ότι ήταν ένοχος εγκλημάτων πολέμου και εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας που είχαν διαπράξει οι ειδικές μονάδες του βοσνιακού στρατού. Κατά τις αρχές, η προστασία της δημόσιας τάξης και της δημόσιας ασφάλειας καθιστούσε επιτακτική τη λήψη κάθε αναγκαίου μέτρου ώστε να αποφευχθεί η επαφή των Ολλανδών πολιτών με πρόσωπα τα οποία, στη χώρα καταγωγής τους, ήταν ένοχα εγκλημάτων πολέμου. Ειδικότερα, πρόθεση των αρχών ήταν να αποφευχθεί η ταυτόχρονη παρουσία στις Κάτω Χώρες του Κ. και θυμάτων των προσαπτόμενων σ' αυτόν πράξεων ή μελών των οικογενειών τους. Επιληφθέν της υπόθεσης αυτής, το rechtbank Den Haag, zittingsplaats Middelburg (πρωτοδικείο της Χάγης με έδρα το Middelbourg, Κάτω Χώρες) αποφάσισε να ζητήσει από το Δικαστήριο να ερμηνεύσει την οδηγία της Ένωσης σχετικά με το δικαίωμα κυκλοφορίας και διαμονής των Ευρωπαίων πολιτών¹.

Ο Η. F., Αφγανός υπήκοος, έφθασε στις Κάτω Χώρες το 2000 και υπέβαλε εκεί, ανεπιτυχώς, αίτηση για χορήγηση ασύλου. Το 2011, ο Η. F. και η κόρη του εγκαταστάθηκαν στο Βέλγιο. Αφού , ανεπιτυχώς, πολλές αιτήσεις για χορήγηση τίτλου διαμονής στη χώρα αυτή, ο Η. F. το 2013 νέα αίτηση ως μέλος της οικογένειας πολίτη της Ένωσης, με την αιτιολογία ότι η του είχε την ολλανδική υπηκοότητα. Η τελευταία απορριπτική απόφαση των βελγικών αρχών στις πληροφορίες που περιέχονται στον φάκελο της διαδικασίας ασύλου για τον Η. F. στις Κάτω Χώρες. Από τον φάκελο αυτόν προκύπτει ότι ο Η. F. είχε συμμετάσχει σε εγκλήματα πολέμου ή σε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, ή είχε δώσει εντολή, στο πλαίσιο των καθηκόντων που ασκούσε, να διαπραχθούν τέτοια εγκλήματα. Επιληφθέν της υπόθεσης, το Raad voor Vreemdelingenbetwistingen (συμβούλιο ενδίκων διαφορών αλλοδαπών, Βέλγιο) αποφάσισε

¹ Οδηγία 2004/38/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα επικράτεια των κρατών μελών, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΟΚ) 1612/68 και την κατάργηση των 64/221/ΕΟΚ, 68/360/ΕΟΚ, 72/194/ΕΟΚ, 73/148/ΕΟΚ, 75/34/ΕΟΚ, 75/35/ΕΟΚ, 90/364/ΕΟΚ, 90/365/ΕΟΚ και 93/96/ΕΟΚ (ΕΕ 2004, L 158, σ. 77).

www.curia.europa.eu