ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟΦΩΡΟ (πάλι οι δικαστές φταίνε)

Χθες άκουγα τις ειδήσεις του mega (http://www.megatv.com/megagegonota/default.asp). Τα πρώτα έξι λεπτά το θέμα αφορούσε τη φοροδιαφυγή, την αυτόφωρη διαδικασία και το εάν το αδίκημα είναι στιγμιαίο ή διαρκές. Άκουσα, λοιπόν, με έκπληξη τους κ.κ.
δημοσιογράφους να λένε: α) «ότι υπάρχει πίεση εντός ή εκτός εισαγωγικών..» από το ΥΠΟΙΚ προς τους δικαστές ώστε το αδίκημα της μη απόδοσης ΦΠΑ να χαρακτηρίζεται ως διαρκές και β) να μην έχουν οι εισαγγελείς τη δυνατότητα να ερμηνεύουν ότι είναι στιγμιαίο το αδίκημα (παρεμπιπτόντως τα δικαστήρια ερμηνεύουν).

Λοιπόν, απλά μαθήματα γενικών αρχών ποινικού δικαίου:

Διαρκές είναι το αδίκημα η περάτωση του οποίου μπορεί να παραταθεί όσο θέλει ο δράστης.

Στιγμιαίο είναι το αδίκημα η περάτωση του οποίου δεν μπορεί να παραταθεί όσο θέλει ο δράστης.

Για την ανωτέρω διάκριση ενδιαφέρει η διάρκεια της εγκληματικής ενέργειας και όχι του αποτελέσματος. Δηλαδή η κλοπή  συντελείται κατά την αφαίρεση του πράγματος και όχι και κατά την κατακράτησή του (Ι. Μανωλεδάκης «Ποινικό Δίκαιο, άρθρα 1- 49» έκδοση γ΄ ,  §§ 417 επ. ).

Συνεπώς, όταν κάποιος δεν αποδίδει οποιονδήποτε φόρο, τότε το αδίκημα συντελείται μόλις παρέλθει η προθεσμία που ο νόμος ορίζει. Μετά (δηλαδή η κατακράτηση των φόρων) δεν συνιστά αδίκημα. Διαφορετικά, με τη λογική αυτή θα έπρεπε η απλή σωματική βλάβη να είναι διαρκές αδίκημα μέχρι π.χ. να «δέσει» το σπασμένο χέρι που κάποιος έσπασε σε μία συμπλοκή.

Εκτός και αν υπάρχει η βούληση από τα υπουργεία να ορίζει ο ίδιος ο νόμος ότι το αδίκημα της φοροδιαφυγής είναι διαρκές (τώρα το κατά πόσο συνταγματικό θα είναι αυτό είναι άλλο θέμα).

Δε φταίνε, λοιπόν, οι δικαστές για την ερμηνεία που έχει δοθεί ότι το αδίκημα είναι στιγμιαίο, αλλά «φταίει» το ίδιο το ποινικό δίκαιο και οι γενικές αρχές του.  

Εκείνο όμως που με ενόχλησε είναι που παρουσίασαν τους δικαστές και εισαγγελείς να συνεννοούνται με το υπουργείο για την ερμηνεία του νόμου. Αρνούμαι να πιστέψω ότι υπάρχει δικαστικός λειτουργός (δικαστής ή εισαγγελέας) που θα παραχωρούσε την εξουσία που του έδωσε το Σύνταγμα και ο Ελληνικός λαός, δεχόμενος υποδείξεις από την εκτελεστική εξουσία ή νομοθετική εξουσία.

Και κάτι τελευταίο. Οι εγκληματίες δεν μπαίνουν φυλακή όχι λόγω των δικαστών αλλά λόγω της νομοθεσίας (βλ. ενδεικτικά το νέο Ν. 3904/2010). Ας έχουν το σθένος οι νομοθετούντες να ορίσουν ότι στα αδικήματα της φοροδιαφυγής δεν αναστέλλεται και δε μετατρέπεται η εκτέλεση της ποινής και η έφεση δε θα έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα. (ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα).