ΕΔΔΑ: Πειθαρχική κύρωση σε γιατρό για αντιεπιστημονικές αναρτήσεις σε ιστοσελίδα για την αναποτελεσματικότητα των εμβολίων

Πειθαρχική κύρωση σε γιατρό για αντιεπιστημονικές αναρτήσεις σε ιστοσελίδα για την αναποτελεσματικότητα των εμβολίων. Μη παραβίαση της ελευθερίας της έκφρασης. Αντίθετη μειοψηφία

ΑΠΟΦΑΣΗ

Bielau κατά Αυστρίας της 27.08.2024 (αρ. προσφ. 20007/22)

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Ο προσφεύγων ομοιοπαθητικός γενικός γιατρός τιμωρήθηκε πειθαρχικά με μικρό πρόστιμο με αναστολή για αναρτήσεις στην ιστοσελίδα του  για  την αναποτελεσματικότητα των εμβολιασμών. Ο προσφεύγων  προωθούσε την «ολιστική ιατρική» μέσω της προσωπικής ιστοσελίδας του.

Δημοσίευσε άρθρο του με απόψεις που αμφισβητούσαν την ύπαρξη παθογόνων οργανισμών και την αποτελεσματικότητα των εμβολίων. Στο άρθρο ανέφερε περί μη ύπαρξης παθογόνων ιών, ότι οι εμβολιασμοί δεν προστάτευαν ποτέ από ασθένειες, ότι η φύση δεν γνωρίζει ασθένειες και ότι ούτε μία ασθένεια δεν εξαφανίστηκε μέσω των εμβολιασμών. Οι ανωτέρω ισχυρισμοί αξιολογήθηκαν από την εγχώρια πειθαρχική επιτροπή ιατρών ως πειθαρχικό αδίκημα.  Ο προσφεύγων προσέφυγε  στο Διοικητικό Δικαστήριο που επιβεβαίωσε την πειθαρχική απόφαση και υπέβαλλε προσφυγές ενώπιον του Ανώτατου Διοικητικού Δικαστηρίου και του Συνταγματικού Δικαστηρίου, οι οποίες απορρίφθηκαν.

Το ΕΔΔΑ έκρινε ότι υπήρξε νόμιμη παρέμβαση της ελευθερίας της έκφρασης για την προστασία της δημόσιας υγείας. Επισήμανε, ότι οι αναρτήσεις του προσφεύγοντος στην ιστοσελίδα  του ήταν επιστημονικά αβάσιμες και ότι οι κυρώσεις διασφαλίζουν τη διατήρηση εμπιστοσύνης μεταξύ κοινού και της ιατρικής πρακτικής. Τα εθνικά δικαστήρια είχαν αιτιολογήσει επαρκώς τη δίκαιη στάθμιση μεταξύ των ανταγωνιστικών συμφερόντων του δημοσίου συμφέροντος και της ελευθερίας έκφρασης του προσφεύγοντος. Η πειθαρχική κύρωση δε που του επιβλήθηκε με τη μορφή προστίμου με αναστολή ήταν μικρή για τη διατύπωση επιστημονικά αβάσιμων δηλώσεων σχετικά με την αναποτελεσματικότητα των εμβολίων και, ως εκ τούτου, σε σχέση με την ιατρική του πρακτική δεν είχε υπερβεί το περιθώριο εκτίμησης, ώστε το προσβαλλόμενο μέτρο να μπορεί να θεωρηθεί ως «αναγκαίο σε μια δημοκρατική κοινωνία».

Το Δικαστήριο δεν διαπίστωσε – κατά πλειοψηφία – παραβίαση της ελευθερίας της έκφρασης (άρθρο 10). Ένας δικαστής εξέφρασε ενδιαφέρουσα μειοψηφία, εκφράζοντας αντίθετη κρίση.

 

 

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΓΕΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΤΗΣ https://www.echrcaselaw.com ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΑΠΟΦΑΣΗ