ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΥΠΟΚΙΝΗΤΕΣ ΤΟΥ ΑΙΤΗΜΑΤΟΣ ΣΥΓΚΛΗΣΗΣ ΕΚΤΑΚΤΗΣ ΓΣ- ΤΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΣΤΟΧΕΥΣΕΙΣ ΤΟΥΣ

 

Χριστόφορου Σεβαστίδη, 

ΔΝ- Εφέτη.

    Η ασθένεια του πολιτικαντισμού, της άσκησης συνδικαλιστικής τακτικής χωρίς ηθικούς φραγμούς, με τρόπο που εξυπηρετεί ατομικά συμφέροντα, βασάνιζε από δεκαετίες τη

μεγάλη Δικαστική Ένωση. Οι μορφές που λαμβάνει παραλλάσουν ανάλογα με την εποχή και τις συνθήκες. Στον τυχοδιωκτισμό και στην εξαπάτηση καταφεύγουν συνήθως λίγο πριν έναν εκλογικό αγώνα υποψήφιοι που προσπαθούν να κρύψουν την απουσία τους από συλλογικούς αγώνες με μεγαλόστομες ρητορείες, την αδιαφορία τους και την έλλειψη ρεαλιστικών προτάσεων με ανέξοδες υποσχέσεις. Στην αγωνιώδη προσπάθεια συνδικαλιστικής επιβίωσης μετατρέπονται σε ολετήρες της αλληλεγγύης και της ενότητας, αναγκαίων συστατικών της προώθησης των κοινών αιτημάτων του Δικαστικού Σώματος. Εφευρίσκουν ψεύτικες διαχωριστικές γραμμές μεταξύ των συναδέλφων, αναλαμβάνουν αυτόκλητα το ρόλο του άτυπου εκπροσώπου μιας κατηγορίας, στρέφουν τους μεν κατά των δε, υπερτονίζουν τις άλλοτε φαινομενικές και άλλοτε επουσιώδεις διαφορές. Στις επίσημες και ανεπίσημες παρουσιάσεις των υποψηφίων συμβούλων για το ΔΣ επισημαίνονται ήδη τέτοιες παρεκβάσεις και πιστεύω ότι θα συνεχιστούν σε μια πλειοδοσία υποσχέσεων. Ο κίνδυνος που υποβόσκει από έναν τέτοιου είδους «συνθηματολογικό» συνδικαλισμό είναι ίσως αδιόρατος αλλά εξαιρετικά μεγάλος. Η Ένωση βρέθηκε κι’ άλλες φορές στο παρελθόν αντιμέτωπη με τον κίνδυνο διαίρεσης και διάσπασης. Η ένταση και η διάρκεια των συγκρούσεων καθώς και οι χειρισμοί της ηγεσίας της Ε.Δ.Ε. ήταν πάντοτε παράγοντες που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην αποτροπή τέτοιων διαλυτικών φαινομένων. Την δεκαετία του 1980 η Ένωση Εισαγγελέων συστάθηκε μετά από οριστική ρήξη στους κόλπους της Ε.Δ.Ε. Αντίθετα το 2016 καταφέραμε ως Προεδρείο να αποτρέψουμε την διασπαστική κίνηση μέσω της δημιουργίας μιας Ένωσης Ανωτέρων – Ανωτάτων Δικαστών που υφίσταται πλέον μόνο τυπικά.

    Αντίβαρο σε μεθοδεύσεις τέτοιου τύπου πρέπει να είναι η διαρκής συνειδητοποίηση της ανάγκης ύπαρξης μιας ενιαίας και ισχυρής Ένωσης, συνδετικού πόλου Αρεοπαγιτών, Εφετών, Πρωτοδικών, Ειρηνοδικών, Εισαγγελέων. Η εμπειρία της τελευταίας τετραετίας κατά την οποία ικανοποιήθηκαν όλα τα κοινά εκκρεμή οικονομικά αιτήματα του Σώματος και υλοποιήθηκε πλήθος θεσμικών διεκδικήσεων, είναι οδηγός για το μέλλον. Οι κυβερνητικές προτάσεις, οι νομοθετικές πρωτοβουλίες περνούν μέσα από τα φίλτρα του ορθολογισμού, της ψύχραιμης εκτίμησης από το ΔΣ της Ένωσης και μετουσιώνονται σε συγκεκριμένες, ουσιαστικές παρεμβάσεις. Κραυγές και συνθήματα που ρίχνονται στην προεκλογική μάχη χωρίς καμία προηγούμενη επεξεργασία, μονάχα για λόγους ψηφοθηρικούς όχι απλά διαψεύδουν οικτρά όσους τα υποστήριξαν, φανερώνοντας μια ασυγχώρητη ανωριμότητα αλλά υπονομεύουν την προσπάθεια που έγινε τα τελευταία χρόνια να αποκτήσει το Δικαστικό Σώμα σοβαρό, επιστημονικά τεκμηριωμένο λόγο. Πρόσφατο τυπικό παράδειγμα ανεύθυνης στάσης που είχε αρνητικό αντίκτυπο για όλους μας και έγινε με μοναδικό στόχο να καλλιεργήσει ψεύτικες προσδοκίες και να αλιεύσει ψήφους ήταν οι ενέργειες των μελών του ΔΣ, Στενιώτη και Βουλγαρίδη, να προσφύγουν δικαστικά για να διεκδικήσουν το αφορολόγητο του 25% μόνο για το Δικαστικό Σώμα ενώ είχε καταργηθεί για τους βουλευτές, αν και γνώριζαν ότι δεν θα είχαν καμία τύχη σε νομικό επίπεδο και ότι θα μας εξέθεταν ανεπανόρθωτα σε επίπεδο επικοινωνιακό. 

    Μετά την αρθρογραφία της περασμένης εβδομάδας από ομάδες και μεμονωμένους υποψηφίους που συντονισμένα και καθόλου συμπτωματικά στοχοποιούν συναδέλφους οι οποίοι συμμετείχαν ως μέλη της Επιτροπής που επεξεργάστηκε το σχέδιο για το νέο Νόμο για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, ακολούθησε η δήθεν «αυθόρμητη» συλλογή υπογραφών για σύγκληση έκτακτης Γενικής Συνέλευσης εντός του Αυγούστου! Οι υποκινητές και εμπνευστές αυτής της λαμπρής ιδέας προτίμησαν να μείνουν στο παρασκήνιο. Είναι η τακτική που τους βολεύει για να μην αντιμετωπίσουν ευθέως την κριτική των συναδέλφων τους και μάλιστα να εμφανιστούν και ως θύματα, όπως έκανε η ομάδα του κ. Λυμπερόπουλου στην προχθεσινή επιστολή της. Γνωρίζουν πόση απέχθεια και θυμηδία θα προκαλούσε το μέγεθος της υποκρισίας τους από τη μια μεριά να μην εφαρμόζουν το Καταστατικό και να αρνούνται την διεξαγωγή αρχαιρεσιών με πρόσχημα την πανδημία αν και υπήρχε σχεδιασμός από τον ΕΟΔΥ και από την άλλη να καλούν εκατοντάδες συναδέλφους χωρίς την τήρηση μέτρων ασφαλείας σε ομαδική συγκέντρωση για να συζητηθεί τάχα το σχέδιο μιας Επιτροπής. Η προσχηματική επίκληση του σχεδίου ως λόγου ύψιστης σημασίας είναι ολοφάνερη. Το σχέδιο μιας Επιτροπής είναι ένα επιστημονικό έργο που κανένας δεν γνωρίζει εάν θα υιοθετηθεί από την Κυβέρνηση και θα λάβει τη μορφή Σχεδίου Νόμου. Δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο αίτησης σύγκλησης του  Ανώτατου Συλλογικού Οργάνου της Ένωσης για να αποφανθεί επί των θετικών ή αρνητικών μέτρων που προτείνει μια Επιτροπή. Γιατί αλήθεια δεν έδειξαν την ίδια ευαισθησία στις απαράδεκτες προτάσεις του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και δεν ζήτησαν έκτακτη ΓΣ για τα θέματα κατάργησης της ισοβιότητας των δικαστικών λειτουργών, μείωσης του αριθμού τους, κατάργησης περιφερειακών δικαστηρίων; Ή μήπως ήταν λιγότερο σημαντικό το νομοθέτημα που περιόριζε την διάρκεια των δικαστικών διακοπών; Οι ενορχηστρωτές αυτής της πρωτοβουλίας επιδιώκουν προφανώς να μετατρέψουν μια έκτακτη ΓΣ σε πεδίο προεκλογικής αντιπαράθεσης σε μια απέλπιδα προσπάθεια αποφυγής της εκλογικής συντριβής τους. Αποτελεί ευτελισμό μιας κορυφαίας διαδικασίας που ενεργοποιήθηκε στο παρελθόν σε συνθήκες ιδιαίτερα κρίσιμες για όλους μας. Απευθύνουν προφανώς το αίτημά τους σε μια Προσωρινή Διοίκηση της οποίας οι αρμοδιότητες οριοθετούνται περιοριστικά από την δικαστική απόφαση (επείγουσες διαχειριστικές πράξεις και διενέργεια αρχαιρεσιών). Οι νέοι συνάδελφοι των οποίων τις υπογραφές ζητούν οι υποκρυπτόμενοι συνδικαλιστές, προκειμένου να συγκληθεί έκτακτη ΓΣ, θα πρέπει να γνωρίζουν καλά τα παιχνίδια που επιχειρούν κάποιοι στις πλάτες τους, να μην ικανοποιούνται από μια φτηνή φρασεολογία αλλά να ψάχνουν να βρουν την πραγματικότητα. Να αναζητήσουν εάν μεταξύ των συναδέλφων που υπέγραψαν το αίτημα υπάρχουν υποψήφιοι για τις επόμενες αρχαιρεσίες στο ΔΣ ή στην ΕΕ και να βγάλουν τα συμπεράσματά τους. 

    Οι συνάδελφοι Ειρηνοδίκες γνωρίζουν πολύ καλά το αληθινό ενδιαφέρον που έδειξε η Ένωση για τα θέματα που τους απασχολούν. Η υλοποίηση ενός στόχου ιστορικής σημασίας όπως είναι η δημιουργία της κατεύθυνσης Ειρηνοδικών στην Εθνική Σχολή Δικαστών αποτελεί έμπρακτη απόδειξη των αδιάκοπων προσπαθειών που έγιναν στην κατεύθυνση αυτή και εξομοιώνουν και τυπικά τους Δικαστές ανεξάρτητα από το Δικαστήριο στο οποίο υπηρετούν. Κατά την επεξεργασία του Σχεδίου του ΚΟΔΚΔΛ οι εκπρόσωποι της Ένωσης, Χαράλαμπος Σεβαστίδης και Ακριβή Ερμίδου, εισηγήθηκαν και πέτυχαν την τροποποίηση ή εισαγωγή νέων διατάξεων που ικανοποιούν πάγια αιτήματα των Ειρηνοδικών. Η Ένωση διοργάνωσε την τελευταία τετραετία πολλά συνέδρια και ημερίδες επιμόρφωσης Ειρηνοδικών πάνω σε άμεσα πρακτικά ζητήματα. Αλλά και το επίμαχο σχέδιο της Επιτροπής θα μελετηθεί από την Ομάδα μας σε κάθε του λεπτομέρεια και θα καταθέσουμε τις απόψεις μας στην κατεύθυνση της βελτίωσης τυχόν αδυναμιών που θα εντοπίσουμε. Πάντοτε όμως αιτιολογημένα και με σοβαρά νομικά επιχειρήματα. 

    Θεωρώ δείγμα προσωπικής εμπάθειας τις επιθέσεις που δέχτηκαν αξιόλογοι συνάδελφοι με πλούσια συνδικαλιστική δράση και υψηλή νομική κατάρτιση όπως η κ. Ερμίδου και ο κ. Δελής, από τον πρώην αποσπασμένο σύμβουλο του Υπουργού Δικαιοσύνης, τον κ. Λυμπερόπουλο και την ομάδα του. Θα τις έλεγα «παραληρήματα» εάν τα δέκα χρόνια συνδικαλιστικής παρουσίας δεν με είχαν διδάξει να θεωρώ σπάνια εξαίρεση την καλοπιστία τέτοιων ανθρώπων. 

    Οι εραστές των μεθοδεύσεων και των παρασκηνίων, οι δικαστές που λάμβαναν χορηγίες από ιδιωτικές τράπεζες για λογαριασμό της Ένωσης, οι αποσπασμένοι σύμβουλοι Υπουργών, οι προσωπικά ευνοημένοι από φωτογραφικές νομοθετικές διατάξεις, οι νεκροθάφτες της Δημοκρατίας στο εσωτερικό της Ένωσης, δεν θα παραδώσουν τις θέσεις τους αμαχητί. Μέχρι και την τελευταία ημέρα του εκλογικού αγώνα απαιτείται από όλους συνεχής επαγρύπνηση και διαρκής ενημέρωση, καθώς πλέον μπαίνουν ανενδοίαστα στην προκρούστεια κλίνη του συνδικαλιστικού συμφέροντος και αλλότριων σκοπιμοτήτων, κορυφαίες συλλογικές διαδικασίες, η αλληλεγγύη και το ενιαίο, αρραγές δικαστικό μέτωπο.