Ομιλία κ. Μαργαρίτας Στενιώτη, Εφέτη, στη Γ.Σ. της ΕΝΔΕ της 18-12-2021

 

Αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι,

η γενική συνέλευση που αποτελεί το ανώτατο όργανο της Ένωσης συνεκλήθη μετά από δύο έτη και αυτό δικαιολογείται από τις έκτακτες συνθήκες της υγειονομικής κρίσης, που πλήττει ολόκληρο τον πλανήτη. Μια υγειονομική κρίση που είχε σαν συνέπεια να περιορισθούν και να συρρικνωθούν πολλά ατομικά δικαιώματα χάριν της προστασίας της δημόσιας υγείας.

Η διετία που διανύσαμε δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ήρεμη και τούτο διότι έπρεπε να αντιμετωπίσουμε πρωτοφανή φαινόμενα και κυρίως την εν μέρει αναστολή λειτουργίας των Δικαστηρίων, τη λήψη μέτρων για την προστασία Δικαστών, Δικηγόρων, Δικαστικών υπαλλήλων και διαδίκων, τις πάμπολλες ΚΥΑ και μάλιστα της τελευταίας στιγμής που καθόριζαν τους όρους λειτουργίας των Δικαστηρίων, τις συνεχείς τροποποιήσεις των Κωδίκων κλπ. Όλα αυτά τα αντιμετωπίσαμε και σ’ αυτό συνέβαλαν σημαντικά και οι Διοικήσεις των Δικαστηρίων, τις οποίες πρέπει να συγχαρούμε δημόσια.  

ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ 

Όμως τη διετία που διανύσαμε Δικαστικούς και Εισαγγελικούς Λειτουργούς προβλημάτισε και εξακολουθεί να προβληματίζει η δημόσια εικόνα της Δικαιοσύνης, όπως αυτή  εκφράζεται από τους εκπροσώπους της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων και οι δημόσιες τοποθετήσεις της Ένωσης.

 «Η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων, διαχρονικά έχει να επιδείξει αγώνες όχι μόνο για  Ανεξάρτητη Δικαιοσύνη και Δικαιοσύνη θεματοφύλακα των δικαιωμάτων όλων των πολιτών αλλά και προς προστασία όλων των δημοκρατικών θεσμών. Βασική και θεμελιώδης αρχή της Ένωσης είναι η δημοκρατική της λειτουργία καθώς και η αδέσμευτη από κάθε πολιτική επιρροή λειτουργία της. Το Καταστατικό δε αυτής ορίζει περιοριστικά τους  σκοπούς της.».

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η τοποθέτηση αυτή αποτελεί τοποθέτηση δική σας. Αποτελεί απάντηση στην πιο μαύρη σελίδα της ιστορίας της Ένωσης. Όταν ο Πρόεδρος της Ένωσης, ο αδελφός του και η Ειρηνοδίκης κ. Ευθαλία Κώστα, που αποτελούν το Γραφείο Τύπου,  εξέδωσαν δελτίο τύπου στις 24-2-2021 υπέρ ενός τρομοκράτη, που έχει καταδικασθεί για έντεκα ανθρωποκτονίες και το οποίο δελτίο τύπου αποτελεί  συνέχεια άλλων ενεργειών του  προέδρου και δη της παρέμβασής του, όταν το Συμβούλιο Πλημ/κών Βόλου απέρριψε την αίτηση άδειας του εν λόγω τρομοκράτη αλλά και παραλείψεων, καθότι ουδεμία τοποθέτηση υπήρξε όταν προ λίγων ημερών διαβάσαμε για «πρωτοφανή και κατάφωρη παραβίαση του νόμου στην οποία προέβη το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Λαμίας», για «με το έτσι θέλω κλείνουν τον δρόμο στην αποφυλάκιση Κουφοντίνα», για «πρωτοφανές νομικό κατασκεύασμα» και για «ακροβατικό σκεπτικό της εισαγγελέως Λαμίας», επειδή απερρίφθη η αίτηση αποφυλάκισης  του ίδιου καταδικασθέντος.

Η απάντηση δε στην κριτική που δέχθηκε απ’ όλο το Δικαστικό Σώμα και μάλιστα επωνύμως από τους Δικαστές και Εισαγγελείς στην παγκόσμια πρωτοτυπία «Δικαστής να τοποθετείται υπέρ τρομοκράτη» ήταν: «Ο Μεσαίωνας δεν ξεριζώθηκε ακόμα. Ζει σε εκείνους που ξερνώντας ασίγαστο μίσος, επενδύουν στον διχασμό και στην διάσπαση».

Θεωρείτε ότι αυτή αποτελεί θεσμική απάντηση προέδρου Δικαστικής Ένωσης ; 

Και το ερώτημα που τίθεται είναι τα λοιπά μέλη του Προεδρείου συμφωνούν μ’ αυτά που γίνονται στην Ένωση. Κ. Κώστα συμφωνείται με το δελτίο τύπου για τον Δ. Κουφοντίνα, όπως τιτλοφορείται.      

Πριν ακόμη δε στεγνώσει το μελάνι από τη δημόσια τοποθέτηση υπέρ του καταδικασθέντος τρομοκράτη ο πρόεδρος της Ένωσης προβαίνει σε νέες τοποθετήσεις, σύμφωνα με τις οποίες οι συμπατριώτες μας Έλληνες, μετανάστες του προηγούμενου αιώνα στην Αμερική, πρόγονοι των σημερινών ομογενών, καταγράφηκαν ως «οι πιο σκληροί κακοποιοί», «είχαν υπερδεκαπλάσιες ανθρωποκτονίες, βιασμούς (και ανηλίκων), κλοπές, ναρκωτικά και ληστείες σε σχέση με τους Ιταλούς και τους λοιπούς», «ήταν πρώτοι στη λίστα της Κου Κλουξ Κλαν» κλπ.    

Η απαξίωση όμως της Δικαιοσύνης δεν είχε τελειωμό.

Στο σημείο αυτό ν’ αναφέρω ότι το δικαίωμα έκφρασης είναι αναφαίρετο δικαίωμα όλων των πολιτών, όμως όταν εκπροσωπείς 3.000 Δικαστές οφείλεις  με το λόγο σου να διαφυλάσσεις το Κύρος του θεσμού που υπηρετείς. 

    Στις 3-10-2020 διαβάζουμε στην εφημερίδα Καθημερινή, άρθρο του Προέδρου, όπου αναφέρει επί λέξει : «Οι απαιτήσεις της κυρίαρχης τάξης μετουσιώνονται σε πολιτικά προτάγματα που καθορίζουν στη συνέχεια τον προσανατολισμό και τις στοχεύσεις των κρατικών θεσμών», μεταξύ αυτών και της Δικαιοσύνης.

Κύριοι συνάδελφοι, το ερώτημα είναι: όταν απονέμετε δίκαιο υπακούετε σε προτάγματα της κυρίαρχης τάξης;   

Στο συνέδριο δε για τους Ποινικούς Κώδικες σ’ έναν άνευ ορίων πλέον, εκλαϊκισμό του δημοσίου λόγου της Ένωσης και προσβολής του νομικού μας πολιτισμού, ομιλεί περί «νομοθετικής κουρελούς», θεωρώντας ότι ασκεί κριτική, ενώ όλοι γνωρίζουμε ότι οι Κώδικες ψηφίσθηκαν εσπευσμένα λόγω των βουλευτικών εκλογών, εν μία νυκτί και άμεσα αποδείχθηκε ότι πολλές διατάξεις ήταν ανεφάρμοστες.

Δεν θα αναφέρω περισσότερα, γιατί θεωρώ ότι είναι σαφές ότι γίνεται προσπάθεια από τον Πρόεδρο της Ένωσης η προσωπική του κομματική ιδεολογία να γίνει κυρίαρχη στο Δικαστικό Σώμα.

Από τη μία πλευρά υπάρχουν 3.000 Δικαστές και Εισαγγελείς, που  επιτελούν το υψηλό καθήκον τους με ευσυνειδησία και αυτοθυσία, κάτω από αντίξοες συνθήκες. Πρωτοδίκες με μη «διαχειρίσιμο» αριθμό δικογραφιών, Εφέτες και Εισαγγελείς να δικάζουν επί έτη πολυπρόσωπες δίκες, Ειρηνοδίκες σε απομακρυσμένα νησιά δίχως οποιαδήποτε βοήθεια με μοναδικό όπλο την πίστη τους στην απονομή του Δικαίου, οικονομικοί Εισαγγελείς, Εισαγγελείς διαφθοράς  και Ανακριτές να αγωνίζονται απέναντι στη γραφειοκρατία και τη νοοτροπία ότι η επιχειρηματικότητα δεν ποινικοποιείται ακόμη δε και στον Ανώτατο Βαθμό οι συνάδελφοι να αγωνίζονται με το ψυχικό βάρος της δικογραφίας και παράλληλα να επιμελούνται την εύρυθμη λειτουργία όλης  της Δικαιοσύνης και από την άλλη πλευρά υπάρχουν μεμονωμένοι συνάδελφοι που απαξιώνουν το θεσμό της Δικαιοσύνης, οδηγούνται σε θεσμικές εκτροπές, χαρακτηρίζονται από έλλειψη ιστορικής μνήμης, όταν ξεχνούν να αναφέρουν σε ανακοίνωσή τους ως ιστορική δίκη αυτή της πρώτης δίκης κατά της τρομοκρατίας στην Ελλάδα, τη δίκη της τρομοκρατικής οργάνωσης 17 Ν, όταν επιδεικνύουν επιλεκτικές ευαισθησίες, όταν επιδεικνύουν  ανθρωπισμό και επιείκεια επιλεκτικά.

Και στο σημείο αυτό να απευθυνθώ στους νέους συναδέλφους, γιατί μπορεί να θεωρούν ότι μ’ αυτό τον τρόπο λειτουργούσε πάντα η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων και μ’ αυτό τον τρόπο εκφραζόταν.

Όχι, η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων ήταν πάντα ανεξάρτητη και είχε Κύρος.

Ο εκπρόσωπος της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων βαδίζει σε επικίνδυνες ατραπούς,  παρασύροντας  και την Ένωση.

 Το λόγο πλέον έχει το Δικαστικό Σώμα.

ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ

Αγαπητοί συνάδελφοι, οφείλουμε να μετέχουμε στο σχεδιασμό της Δικαιοσύνης  του μέλλοντος  και να δεσμευθούμε σ’ ένα σχεδιασμό για μια Δικαιοσύνη ανεξάρτητη και ποιοτική, να πούμε όχι σ’ ένα σχεδιασμό που θέλει τη Δικαιοσύνη χειραγωγημένη και μάλιστα χειραγωγημένη και από συντεχνιακές και συνδικαλιστικές σκοπιμότητες.

Στα πλαίσια του σχεδιασμού αυτού πρέπει να παραμερίσουμε αυτούς που λένε ΟΧΙ σ’ όλα, τους αρνητές της προόδου και να μιλήσουμε για «απαγορευμένες»  λέξεις - όρους: για διαμεσολάβηση, για πιλοτική δίκη, για Δικαιοσύνη μοχλό της ευημερίας των πολιτών και μοχλό ανάπτυξης, για  ψηφιακή Δικαιοσύνη ακόμη και για τεχνητή νοημοσύνη στη Δικαιοσύνη.  

Μας ενοχλεί, οι διαφορές να επιλύονται με φιλικό διακανονισμό; Η ιδιωτική διαμεσολάβηση είναι πλέον πραγματικότητα. Παρατηρήσαμε να επήλθε ιδιωτικοποίηση της Δικαιοσύνης, όπως ισχυρίζονται οι αρνητές της διαμεσολάβησης.

Μας ενοχλεί, να επέρχεται ενοποίηση της Νομολογίας άμεσα μέσω της πιλοτικής δίκης;

Μας ενοχλεί, να μεταφέρουμε τη δικογραφία σ’ ένα usb;

Μας ενοχλεί, η άποψη ότι η ταχεία και ορθή απονομή της Δικαιοσύνης συμβάλλει στην ευημερία των πολιτών;

Μας ενοχλεί, η τεχνητή νοημοσύνη να είναι στην υπηρεσία των Δικαστών, εργαλείο στα χέρια του νομικού κόσμου; 

Όχι, κύριοι συνάδελφοι. Όταν μιλάμε για όλα αυτά, μιλάμε για το μέλλον. Το εύκολο είναι να μείνουμε στα παλιά. Πρέπει να βάλουμε τέλος στις απόψεις που οδηγούν στην οπισθοδρόμηση. Πρέπει να βάλουμε τέλος στις απόψεις:

Ότι η Δικαιοσύνη εξυπηρετεί επιχειρηματικά συμφέροντα.

Πρέπει να βάλουμε τέλος σε διαύλους επικοινωνίας που προσβάλλουν την Ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης.  

 Πρέπει να βάλουμε τέλος στο θεσμικό λαϊκισμό που είναι άκρως επικίνδυνος , γιατί συντηρείται με τη συκοφαντία και το ψεύδος.

ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΕΡΓΟΥ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΜΑΣ

Στη γενική συνέλευση έχουμε υποχρέωση να κάνουμε και τον απολογισμό μας ως ομάδα. Τι πράξαμε τα δύο αυτά χρόνια.

Η ομάδα μας ήταν πάντα παρούσα. Η ομάδα μας σήκωσε όλο το βάρος στην αρχή της πανδημίας που βαδίζαμε στο άγνωστο.

Στις 10-3-2020 αναδείξαμε ότι τα Δικαστήρια είναι χώροι υπερμετάδοσης του COVID 19 και ζητήσαμε την αναστολή Λειτουργίας τους, όπως και έγινε δύο ημέρες αργότερα.

Τον Δεκέμβριο του 2020 υποβλήθηκε κατά τη συνεδρίαση του Δ.Σ.  αίτημα από τον κ. Κων/νο Βουλγαρίδη για τον κατά προτεραιότητα εμβολιασμό των Δικαστικών Λειτουργών λόγω του αυξημένου συγχρωτισμού στα Δικαστήρια.

Την 31-3-2021 αποστείλαμε ανοιχτή επιστολή  προς τους Υπουργούς Δικαιοσύνης και Υγείας τονίζοντας και πάλι τις απαράδεκτες συνθήκες  που επικρατούσαν στα Δικαστήρια  και την έλλειψη μέτρων προστασίας.

Υποστηρίξαμε με έμφαση την αναγκαιότητα παροχής ψηφιακής υπογραφής σε όλους τους Δικαστικούς Λειτουργούς της Χώρας και κατά τη συνάντηση με τον Υπουργό Δικαιοσύνης την 1-10-2020. Αίτημα το οποίο υλοποιήθηκε.  Η εισαγωγή της ψηφιακής υπογραφής είναι πλέον γεγονός, με όλα τα πλεονεκτήματα που αυτό συνεπάγεται μεταξύ των οποίων και τη δημοσίευση αποφάσεων εξ αποστάσεως.   Απομένει δε η αξιοποίησή της.

Το μέλος της ομάδας κ. Κωνσταντίνος Βουλγαρίδης εισηγήθηκε την αξιοποίηση του προγράμματος «ψηφιοποίηση και νέες τεχνολογίες» του ΕΣΠΑ 2021-2027, στο οποίο έχει ενταχθεί και το ΥΠΔΙΚ, ώστε να εξοπλισθούν οι Δικαστικοί Λειτουργοί με σύγχρονα τεχνολογικά μέσα, όπως και τα δικαστήρια της χώρας, όπου απαιτείται.

Καταθέσαμε και υποστηρίξαμε εγγράφως την άμεση και πλήρη  κατάργηση της αρμοδιότητας των Ειρηνοδικών περί λήψης ένορκων βεβαιώσεων, καθότι αποτελεί  μη δικαιοδοτικό καθήκον των Ειρηνοδικών. Και στο σημείο αυτό πρέπει να τονίσουμε ότι με την τροποποίηση του ΚΠολΔ ως προς τις μικροδιαφορές αυτό το αίτημα της πλήρους κατάργησης πρέπει να προβληθεί τεκμηριωμένα, αφού ο αριθμός των ένορκων βεβαιώσεων αυξάνεται κατά πολύ.

Εκφράσαμε τεκμηριωμένα την αντίθεσή μας στην τροποποίηση του νόμου για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, καθότι θα οδηγούσε σε υπερχρέωση των Ειρηνοδικών, όπως και έγινε, και στη λύση των αποσπάσεων, με τις οποίες διαφωνούμε κάθετα, γιατί συνεπάγεται ανατροπή του οικογενειακού, οικονομικού και προσωπικού προγραμματισμού  των συναδέλφων.            

Συντάξαμε ολοκληρωμένη πρόταση για τη βαθμολογική και μισθολογική εξομοίωση των ειρηνοδικών.

Διατυπώσαμε την αντίθεσή μας στην πρόχειρη και αποσπασματική πρόταση της αντικαταστατικής λεγόμενης «επιτροπής Ειρηνοδικών» περί μεταβολής της δομής της Δικαιοσύνης και της αλλαγής της καθ’ ύλην αρμοδιότητας με την  καθετοποίηση της ύλης. 

Στα άνω θέματα θα αναφερθούν ειδικότερα τα μέλη του ΔΣ κ.  Βελίας και ο κ. Φωτάκης.

Διατυπώσαμε την αντίθεσή μας στην υποχρεωτικότητα και στη βαθμολόγηση των σεμιναρίων επιμόρφωσης. Ζήτημα στο οποίο θα αναφερθεί ειδικότερα ο κ. Βουλγαρίδης.      

Με συνεχή αρθογραφία αναδεικνύαμε τα προβλήματα της Δικαιοσύνης, δίχως να πολιτικολογούμε. Η ομιλούσα τοποθετήθηκα κατά της παραβίασης των προσωπικών δεδομένων από Δικαστές, όταν μας ζητήθηκε παράνομα να χορηγήσουμε γενική συναίνεση για την επεξεργασία των προσωπικών δεδομένων και όχι ειδική, όπως επιτάσσει ο νόμος, με συνέπεια 1.700 συνάδελφοι να έχουν αποκλεισθεί από την ενημέρωση από την Ένωση, ενώ καταβάλλουμε κανονικά τις συνδρομές μας. Ο κ. Βουλγαρίδης και ο κ. Φωτάκης αρθρογράφησαν για το θέμα των συναθροίσεων  εν μέσω πανδημίας.

Μετείχαμε ως ομάδα στο πολύ επιτυχημένο συνέδριο που διοργάνωσε ο εκδοτικός οίκος Νομόραμα με θέματα: ο επαναπροσδιορισμός των υποθέσεων των υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων και μία πρώτη προσέγγιση των πτωχεύσεων μικρού αντικειμένου του Νέου Πτωχευτικού Κώδικα και παράλληλα  ο κ. Κομπολίτης και ο Ειρηνοδίκης Πειραιά κ. Απέργης συνέταξαν τα πρώτα σχέδια για τις σχετικές αποφάσεις. Έργο το οποίο θα ολοκληρωθεί σύντομα.      

Είχαμε καθαρές θέσεις:

Συμφωνήσαμε με τη δημόσια ανάδειξη και προβολή του αιτήματος για κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης και επαναφορά των δώρων και επιδομάτων αδείας. Διαφωνήσαμε όμως η δημόσια αυτή προβολή και ανάδειξη των εν λόγω ζητημάτων εκ μέρους της ΕνΔΕ να αφορά ολόκληρο το Δημόσιο Τομέα, διότι το θέμα αυτό εκφεύγει των καταστατικών σκοπών της Ένωσης και αναιρεί το θεσμικό ρόλο των Δικαστών και των Εισαγγελέων ως Λειτουργών του Κράτους ενώ εμείς οι ίδιοι οδηγούμε τους Δικαστικούς Λειτουργούς σε δημοσιοϋπαλληλοποίηση. Στο ζήτημα του οικονομικού καθεστώτος των Δικαστικών Λειτουργών θα μας επιτρέψετε, ως η ομάδα που πέτυχε την επαναφορά του ειδικού μισθολογίου μετά τις τεράστιες περικοπές του 2010 – 2012, να γνωρίζουμε καλύτερα τους τρόπους διεκδίκησης και ότι αυτή η διεκδίκηση ακολουθεί συγκεκριμένους συνταγματικούς κανόνες και ότι δεν θα πρέπει να συμπλέκεται με το οικονομικό καθεστώς των Δημοσίων Υπαλλήλων.

Ο ΙΣΤΟΣ ΤΗΣ ΑΡΑΧΝΗΣ ΜΕ ΘΥΜΑ ΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Διάβασα πρόσφατα, και νομίζω ισχύει ότι «Η πολιτική έχει ενδογενή τη ροπή ν' απλώνει την εξουσία της, όμοια όπως τα υγρά έχουν από τη φύση τους τη ροπή ν' απλώνουν και να καταλαμβάνουν κάθε κενό χώρο».

Αυτό αποτελεί τον πρόλογο στο τελευταίο μέρος της τοποθέτησής μου. Διαβάσαμε όλοι πρόσφατα συνέντευξη του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης στην εφημερίδα «Καθημερινή», της 31-10-2021, υπό τον τίτλο «Δεν μπορεί η χώρα να τρέχει με 1.000 και η Δικαιοσύνη με 100» ενώ ο Αντιπρόεδρος καλεί τους Δικαστές ν’ ανοίξουν τα μάτια τους. Η φράση αυτή, ιδιαίτερα προσβλητική για τους Δικαστές, διατυπώθηκε στα πλαίσια της αναφοράς του Αντιπροέδρου περί της αναγκαιότητας εκσυγχρονισμού της Δικαιοσύνης και της διαπίστωσης εκ μέρους του ότι πρόβλημα και εμπόδιο για τον εκσυγχρονισμό της Δικαιοσύνης  αποτελούν οι ίδιοι οι Δικαστές. Είναι συνήθης η τακτική, οι εκάστοτε κυβερνώντες να αποποιούνται τις ευθύνες τους για τις παθογένειες της Δικαιοσύνης και να τις μετακυλίουν στους Δικαστές, «που καθυστερούν για χρόνια την έκδοση αποφάσεων», «που έχουν την νοοτροπία δημοσίου υπαλλήλου», «που δεν αξιολογούνται» κλπ. Σ’ έναν Δικαστικό Λειτουργό, υπό την δικαστική του αυτή ιδιότητα, δεν επιτρέπεται λόγω της διάκρισης των λειτουργιών να σχολιάσει αν η χώρα τρέχει με 1.000 στον τομέα της οικονομίας, της τεχνολογίας, της υγείας, της παιδείας, της δημόσιας τάξης κλπ.  δύναται όμως να σχολιάσει, εάν και γιατί η Δικαιοσύνη τρέχει με 100 και εάν ευσταθεί αυτό ποιός είναι υπεύθυνος.

Είναι υπεύθυνος ο Δικαστής για την μη ψηφιοποίηση της Δικαιοσύνης, την οποία ακούμε επί χρόνια ότι υλοποιείται  και ακόμη βρίσκεται σε νηπιακά βήματα, για τη μη εισαγωγή νέων τεχνολογιών στη Δικαιοσύνη;     

Είναι υπεύθυνος ο Δικαστής για τη μη εξασφάλιση αξιοπρεπών κτιριακών υποδομών και συντήρηση αυτών;

Είναι υπεύθυνος ο Δικαστής  και την υποστελέχωση των δικαστικών γραμματειών;

Είναι υπεύθυνος ο Δικαστής για την ανασφάλεια Δικαίου που προκαλείται από τη συνεχή τροποποίηση των Κωδίκων, από την αποσπασματική και πρόχειρη νομοθέτηση,  από την πολυνομία και κακονομία, παράγοντες οι οποίοι συμβάλλουν στην καθυστέρηση απονομής της Δικαιοσύνης;

Στα ερωτήματα αυτά δεν δίνονται απαντήσεις, ούτε βέβαια αναζητούνται λύσεις των προβλημάτων από τους υπεύθυνους αλλά αντίθετα επιρρίπτουν την ευθύνη στους Δικαστές και προσπαθούν να τους περιχαρακώσουν το ελεύθερο φρόνημα, ακόμη και από τις πρώτες ημέρες της εισαγωγής τους στη Σχολή Δικαστών κατηγοριοποιώντας τους και διακρίνοντάς τους σε άριστους, μέτριους και κακούς Δικαστές και αποκρύπτοντας ότι υπάρχει ένα επαρκέστατο νομικό πλαίσιο επιθεώρησης των Δικαστών.

Επανερχόμενη στην αρχική σκέψη ότι η πολιτική και οι πολιτικοί  με οι έχουν τη  ροπή ν' απλώνουν την εξουσία της και να καταλαμβάνουν κάθε κενό χώρο, πρέπει όλοι οι Δικαστικοί Λειτουργοί ενωμένοι να μην αφήσουμε κενό χώρο για τις βλέψεις και τις στοχεύσεις της πολιτικής και τούτο διότι ο προσεκτικός παρατηρητής καταλαβαίνει ότι αργά και σταθερά εξυφαίνεται ο ιστός της αράχνης με θύμα αυτής το θεσμό της Δικαιοσύνης.

Αρχικά μειώνουν τις δικαστικές διακοπές, «βάζοντας στο ζύγι» το λειτούργημα των Δικαστών, με το σκεπτικό δεν αποδώσατε άρα παρατείνουμε το δικαστικό έτος, στη συνέχεια με φωτογραφική διάταξη προβλέπεται η απόσπαση Δικαστή στην Αντιπροεδρία της Κυβέρνησης, με αρμοδιότητα θέματα ΕΣΔΙ και Δικαιοσύνης, προσπαθούν δε να πείσουν ότι δεν υπάρχει επαρκές νομοθετικό πλαίσιο αξιολόγησης των Δικαστών, ισχυριζόμενοι ότι ο Δικαστής επιθεωρείται σε τρεις αποφάσεις και αποκρύπτοντας ότι το άρθρο άρθρο 84 παρ. 7 του Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων και Κατάστασης Δικαστικών  Λειτουργών προβλέπει ότι «Οι επιθεωρητές εξετάζουν το σύνολο της εργασίας των Δικαστικών Λειτουργών… και για να διαμορφώσουν ασφαλή γνώμη διεξάγουν λεπτομερώς κάθε χρήσιμη έρευνα» ενώ κατά το άρθρο 85 του ίδιου Κώδικα «Οι Επιθεωρητές συντάσσουν ιδιαίτερη, λεπτομερή και ειδικά αιτιολογημένη έκθεση για κάθε δικαστικό λειτουργό της περιφέρειας τους και στην έκθεση αυτή αξιολογούνται: το ήθος, το σθένος, ο χαρακτήρας, η επιστημονική κατάρτιση, η κρίση, η αντίληψη, η επιμέλεια, η εργατικότητα και η ποιοτική και ποσοτική απόδοση, η ικανότητα στην απονομή της δικαιοσύνης, στη διατύπωση των δικαστικών αποφάσεων,  στη διεύθυνση της διαδικασίας, η συμπεριφορά του δικαστικού λειτουργού  καθώς και η κοινωνική του παράσταση». Τέλος, ισχυρίζονται ότι οι έμπειροι Ανώτατοι Δικαστές που ασκούν χρέη Επιθεωρητή δεν ασκούν με επάρκεια το έργο της αξιολόγησης και πρέπει το νομικό καθεστώς ν’ αλλάξει.

Η αμφισβήτηση του υψηλού έργου του Δικαστή, η αποδόμηση αυτού και γενικότερα του θεσμού της Δικαιοσύνης κορυφώνεται με δήλωση πολιτικού, πρώην Υπουργού, σε κομματική εκδήλωση, σύμφωνα με την οποία, την αναφέρω επί λέξει «όταν έρθουμε στην εξουσία να διορίσουμε δύο τρεις χιλιάδες δικαστές», με σκοπό την «αλλαγή συσχετισμού στη Δικαιοσύνη».

Συνεπώς, καλούμαστε να μην αφήσουμε χώρο να εμπεδωθούν τέτοιες απόψεις. Έχουμε χρέος να διαφυλάξουμε την ανεξαρτησία μας και να αγωνισθούμε για καλύτερες συνθήκες απονομής του Δικαίου. Πρέπει, αρχικά να διαφυλάξουμε τα κεκτημένα μας και στη συνέχεια να ρίξουμε μια πέτρα στη λίμνη, να ταρακουνήσουμε τα λιμνάζοντα νερά της Δικαιοσύνης, καθότι ουδεμία πρόοδος σημειώνεται.  Να καταστήσουμε σαφές ότι:

α)    την τελευταία εικοσαετία έχουν ψηφισθεί περίπου δώδεκα νόμοι με σκοπό την επίλυση του προβλήματος της επιτάχυνση της Δικαιοσύνης, δίχως αποτέλεσμα,

β) ότι δεν γίνεται καμία προσπάθεια αντιμετώπισης της πολυνομίας, της κακονομίας, της πολυπλοκότητας και των επικαλύψεων των νόμων,

β) ότι στη χώρα μας υφίσταται δυσαναλογία μεταξύ του αριθμού των υπηρετούντων Δικαστών και του αριθμού των υποθέσεων που εισάγονται στα Δικαστήρια, ο οποίος είναι πολύ μεγαλύτερος των άλλων χωρών και επίσης του μεγάλου αριθμού ένδικων μέσων που ασκούνται από τους ιδιώτες διαδίκους αλλά και από το ίδιο το Δημόσιο ως διάδικο,  

γ) ότι το επίπεδο των Δικαστών  είναι πολύ υψηλό σε σχέση με άλλες χώρες της Ε.Ε., όπως και η νομική τους κατάρτιση.

Η Δικαιοσύνη έχει ανάγκη από μεταρρυθμίσεις, έχει ανάγκη από εκσυγχρονισμό των κτιριακών υποδομών των δικαστηρίων, από τη διάθεση υψηλότερων πόρων για την κάλυψη των δαπανών της, από λειτουργία Δικαστικής Αστυνομίας, από απαλλαγή, νομοθετικά, των εξωδικαστικών καθηκόντων των Λειτουργών της, από πρόβλεψη ειδικού σώματος πραγματογνωμόνων, από νομοθετική παρέμβαση αναφορικά με την αιτιολογία των δικαστικών αποφάσεων και άλλες δράσεις και λύσεις.

Η Δικαιοσύνη έχει ανάγκη από μεταρρυθμίσεις, που με σεβασμό στις αρχές του Κράτους Δικαίου, θα εξασφαλίζουν ταχύτερη και αποτελεσματικότερη απονομή της Δικαιοσύνης, θα ενισχύουν την ασφάλεια Δικαίου για τους πολίτες και θα συμβάλλουν  στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας.

Κλείνοντας, πρέπει να διαβεβαιώσουμε τους πολίτες ότι οι Έλληνες Δικαστικοί και Εισαγγελικοί Λειτουργοί, ανεξάρτητοι, με αίσθημα ευθύνης,  σθένος, παρρησία, ψυχραιμία και βαθιά γνώση του Δικαίου αποτελούν τους εγγυητές του Κράτους Δικαίου, της ισότητας, της διαφάνειας και της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων των πολιτών.

Η Ένωση πρέπει να διαθέτει ψυχή και όραμα που θα εμπνέει και θα εμπνέει κυρίως τους νέους Δικαστές. Να έχουμε ελεύθερη σκέψη, να μην είμαστε δογματικοί, να γνωρίζουμε ότι ένας κόμπος δεν λύνεται με το τέντωμα των δύο άκρων,  να έχουμε σεβασμό στην τεκμηριωμένη αντίθετη άποψη.  

Σας καλώ να κάνουμε την υπέρβαση. Να αποκαταστήσουμε το τρωθέν Κύρος της Ένωσης και κατ’ επέκταση της Δικαιοσύνης, να εισάγουμε ποιότητα  στο δημόσιο λόγο της Ένωσης, με πίστη και αποφασιστικότητα ν’ αλλάξουμε σελίδα στην Ένωση.     

Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας.

Σας εύχομαι  ολόψυχα, υγεία και καλή δύναμη στην εκτέλεση του υψηλού καθήκοντος της απονομής της Δικαιοσύνης σ’ αυτή την ιδιαίτερα δύσκολη εποχή.

Σας εύχομαι καλές γιορτές. Υγεία, χαρά και αγάπη σ’ εσάς και στις οικογένειές σας.