ΗΜΙΥΠΑΙΘΡΙΟΙ ετών 39 και κάτι ψιλά

Σήμερα δίκαζα στο Μονομελές Πλημμελειοδικείο και μεταξύ των άλλων αδικημάτων είχα και δύο περιπτώσεις του άρθρου 17 του Ν. 1337/1983 που αφορούσαν ημιυπαίθριους χώρους που είχαν τακτοποιηθεί με το άρθρο 5 του Ν. 3843/2010. Η απόφαση του Δικαστηρίου ήταν η αναμενόμενη «Αναστέλλει ποινική  διαδικασία κατ’ άρθρο 5 §6 του Ν. 3843/2010». Βέβαια το αστείο της υπόθεσης είναι ότι μετά από 40 έτη (άρθρο 5 §1 περ. α του αυτού νόμου) που θα λήξει η αναστολή, εγώ θα είμαι (αν ζω) 76 ετών και κατά πάσα πιθανότητα θα έχω πάρει σύνταξη (εκτός και αν επιμηκυνθεί το όριο από τα 65 και 67 έτη στα 105 και 107 έτη).
Όσο δε για τους κατηγορουμένους η μία θα πρέπει να διάγει το 80^ο - 85^ο έτος της ηλικίας της ο δε άλλος το 100^ο - 105^ο έτος. Τότε λοιπόν, κατά το έτος 2051, ένας νεαρός αντεισαγγελέας θα ανασύρει τις  δικογραφίες από το αρχείο (αν βεβαίως υπάρχουν και δεν έχουν εν τω μεταξύ καταστραφεί από την υγρασία ή τα τρωκτικά) και αφού προσδιορίσει τις υποθέσεις θα αποστείλει νέες κλήσεις στους κατηγορουμένους οι οποίοι: α) ή θα έρθουν στο ακροατήριο, εκπλήσσοντας τους πάντες με την αντοχή τους, προκειμένου το δικαστήριο να πει το «παύει οριστικά λόγω παραγραφής»  ή β) θα έχουν δώσει απολογία ενώπιον άλλου δικαστηρίου και το μονομελές θα αρκεστεί στο «παύει οριστικά λόγω θανάτου».

Ίσως τα ανωτέρω ακούγονται  φαιδρά,  ίσως – ίσως και λίγο μακάβρια, όμως αν τα δει κάποιος από τη σοβαρή τους πλευρά αποδεικνύουν την προχειρότητα με την οποία συντάσσονται ορισμένα νομοθετικά κείμενα. Διότι πως αλλιώς (αν όχι πρόχειρη) μπορεί να χαρακτηριστεί  μία νομοθετική ρύθμιση που αναγκάζει το ποινικό δικαστήριο να αναστείλει τη διαδικασία για 40 έτη, αναγκάζει την εισαγγελία να έχει κατά νου να ανασύρει την υπόθεση μετά 40 έτη,  ώστε  εν συνεχεία  να παύσει οριστικά  την ποινική δίωξη (είτε λόγω παραγραφής είτε λόγω θανάτου του κατηγορουμένου). Τι πιο λογικό, να προβλεπόταν ότι με την τακτοποίηση αίρεται ο ποινικός χαρακτήρας της πράξης και αναστέλλονται οι πάσης είδους λοιπές  κυρώσεις για 40 έτη; 

Τέλος πάντων. Δεν πειράζει,  τουλάχιστον κερδίσαμε ένα μνημόσυνο μετά από 40 έτη  όταν οι νεαροί πρωτοδίκες που θα κληθούν να δικάσουν τις υποθέσεις, θα διαβάζουν τα ονόματά μας, όπως εμείς διαβάζουμε σε παλαιές αποφάσεις που μας προσκομίζουν οι διάδικοι ως σχετικά τα ονόματα των πρωτοδικών που είχαν συμμετάσχει στις συνθέσεις του 1930 ή του 1960. Κάτι είναι και αυτό.