AΑ. Καταδίκη της Ελλάδος για καθυστέρηση απονομής της ποινικής δικαιοσύνης.
(Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, απόφαση της 25.11.2010, Σεραφειμίδης κατά Ελλάδος.)
Ο προσφεύγων είναι ιδιοκτήτης μπαρ καμπαρέ στην Α. Στις 2.10.2001 συνελήφθη για μαστροπεία και απασχόληση αλλοδαπών γυναικών χωρίς άδεια, εκ των οποίων τις δύο χρησιμοποιούσε για πορνεία.
Επειτα από αναβολές, στις 19.11.2001 το Τριμελές Πλημμελειοδικείο τον καταδίκασε σε ποινή φυλάκισης τριών ετών και χρηματική ποινή. Το Εφετείο, έπειτα επίσης από αναβολές, στις 6.2.2006 τον καταδίκασε σε ποινή φυλάκισης δύο ετών και δέκα ημερών (την οποία μετέτρεψε σε χρηματική), καθώς και χρηματική ποινή. Ο Αρειος Πάγος στις 2.11.2007 απέρριψε την αίτηση αναιρέσεως του προσφεύγοντος, με την οποία αυτός παραπονιόταν ότι το Εφετείο εσφαλμένα εφάρμοσε τον νόμο και δεν αιτιολόγησε την απόφασή του.
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο δέχθηκε ότι οι ελληνικές δικαστικές αρχές παραβίασαν το άρθρο 6 παρ. 1 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, που επιβάλλει πλην άλλων και την ταχεία απονομή της δικαιοσύνης από τα δικαστήρια (οι δικαστικές διαδικασίες για μια απλή υπόθεση διήρκεσαν 6 έτη και 1 μήνα!). Κατόπιν τούτου, καταδίκασε την Ελλάδα να πληρώσει στον προσφεύγοντα το ποσό των 1.500 ευρώ, ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική του βλάβη και του επιδίκασε και ποσό 500 ευρώ για τη δικαστική του δαπάνη. Απέρριψε όμως ως απαράδεκτη την προσφυγή του, κατά τα λοιπά.
B. Καταδίκη της Ελλάδος για καθυστέρηση απονομής της πολιτικής δικαιοσύνης.
(Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, απόφαση. της 25.11.2010, Yilmaz κατά Ελλάδος.)
Ο προσφεύγων Τούρκος υπήκοος, κάτοικος Νυρεμβέργης Γερμανίας, ευρισκόμενος το 1998 στην Ελλάδα ενεπλάκη σε αυτοκινητικό ατύχημα, στο οποίο θανατώθηκε η σύζυγός του και τραυματίστηκε σοβαρά ο ίδιος και τα δύο τέκνα του. Στις 30.4.1999 άσκησε αγωγή αποζημίωσης κατά του υπαιτίου και του Επικουρικού Κεφαλαίου, η οποία στις 4.3.2005 έγινε τελεσιδίκως εν μέρει δεκτή από το Εφετείο Αθηνών. Επίσης, στις 31.10.2000 άσκησε ενώπιον των ελληνικών δικαστηρίων συμπληρωματική αγωγή, η οποία τελεσιδίκως έγινε εν μέρει δεκτή από το Εφετείο Αθηνών στις 30.1.2008.
Παραπονέθηκε δε με την προσφυγή του ότι και στις περιπτώσεις και των δύο αγωγών τα ελληνικά δικαστήρια παραβίασαν το άρθρο 6 παρ. 1 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, που επιβάλλει πλην άλλων και την απονομή της δικαιοσύνης σε «εύλογο χρόνο».
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο απέρριψε ως απαράδεκτη την προσφυγή ως προς την πρώτη αγωγή, διότι η προσφυγή ασκήθηκε μετά την πάροδο εξαμήνου αφ’ ης η απόφαση του ελληνικού δικαστηρίου έγινε αμετάκλητη. Δέχθηκε όμως την προσφυγή ως προς τη δεύτερη αγωγή και αποφάνθηκε ότι οι ελληνικές δικαστικές αρχές παραβίασαν το άρθρο 6 παρ. 1 της ΕΣΔΑ. Αποζημίωση δεν επιδικάστηκε, διότι δεν ζητήθηκε.
======================
ΠΟΣΕΣ ΑΝΑΒΟΛΕΣ ΙΚΑΝΟΠΟΙΟΥΝ ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΔΙΑΔΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΟΣΕΣ ΧΟΡΗΓΟΥΝΤΑΙ ΑΥΤΕΠΑΓΓΕΛΤΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΤΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΔΑΔ ΤΟΣΟ ΣΥΧΝΑ;
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
Οι αυτεπάγγελτες αναβολές των δικαστηρίων περιορίζονται:
ΑπάντησηΔιαγραφήα. στην αναβολή με τα άρθρα 59 επ. ΚΠοινΔ,
β. για κρείσσονες, κυρίως διότι οι μάρτυρες απαξιώνουν να κάνουν την τιμή στο δικαστήριο να εμφανιστούν
γ. λόγω ωραρίου.
Οι υπόλοιπες αναβολές (η πλειονότητά τους) δίνονται κατόπιν αιτήματος των διαδίκων.
Όμως, θα ήθελα να ήξερα αν κατά την εκδίκαση των υποθέσεων στο Ε.Δ.Δ.Α., το ελληνικό δημόσιο προσκόμισε στοιχεία από τα οποία να φαίνεται: α) πόσες αναβολές ζήτησαν οι προσφεύγοντες , β) πόσες φορές έλλειπαν οι μάρτυρές τους, γ) πόσες φορές οι δικηγόροι τους απείχαν, δ) πόσες φορές δήλωσαν οι δικηγόροι ότι έχουν λάβει απόφαση οι σύλλογοί τους να μην δικάζουν δεύτερη μέρα και ότι θα απέχουν αν τολμήσει το δικαστήριο να διακόψει.