ΕΔΔΑ: Στέρηση αναδρομικής σύνταξης γήρατος σε συνταξιούχο που του καταβάλλονταν σύνταξη για πάνω από 20 χρόνια. (ΕΛΛΑΔΑ)

 

Στέρηση αναδρομικής σύνταξης γήρατος σε συνταξιούχο που του καταβάλλονταν σύνταξη για πάνω από 20 χρόνια. Παραβίαση του δικαιώματος σεβασμού της περιουσίας

•  
  

ΑΠΟΦΑΣΗ

Αργαλιώτη κατά Ελλάδας της 18.07.2023 (αρ. προσφ. 46882/16) 

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Αφαίρεση του δικαιώματος σύνταξης γήρατος με απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που εφάρμοσε αναδρομικά νομοθετική διάταξη.

Η προσφεύγουσα υπέβαλε αίτηση για χορήγηση σύνταξης γήρατος σε αναγνώριση του χρόνου εργασίας της στην Τουρκία, αλλά η αίτησή της απορρίφθηκε ως εκπρόθεσμη αφού υποβλήθηκε μετά την παρέλευση της προβλεπόμενης από τη νομοθεσία προθεσμίας ενός έτους από την ημερομηνία οριστικής εγκατάστασής της στην Ελλάδα.

Στη συνέχεια άσκησε προσφυγή, που απορρίφθηκε από το Διοικητικό Πρωτοδικείο Πειραιά.  Μετά από άσκηση έφεσης το Διοικητικό Εφετείου Πειραιά με την με αριθμ. 1978/2003 απόφασήτου έκανε δεκτή την έφεση κρίνοντας ότι το άρθρο 9 του Ν. 2187/1994 δεν μπορούσε να αναιρέσει αναδρομικά ένα δικαίωμα που αποκτήθηκε βάσει του Ν. 2079/1992, ο οποίος ήταν ο μόνος νόμος που ίσχυε κατά την ημερομηνία υποβολής της επίμαχης αίτησης. Με βάση την απόφαση αυτή το ΙΚΑ αναγνώρισε το δικαίωμα της προσφεύγουσας για σύνταξη γήρατος με αναδρομική ισχύ από 22 Δεκεμβρίου 1992.

Στη συνέχεια το ΙΚΑ άσκησε αναίρεση.  Με την με αριθμ. 1361/2008 απόφαση το Συμβούλιο της Επικρατείας την έκανε δεκτή, κρίνοντας ότι η προσφεύγουσα δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις που απαιτεί ο νόμος για να δικαιούται σύνταξη γήρατος. Αναίρεσε την με αριθ. 1978/2003 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου και έστειλεεκ νέου την υπόθεση στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο.

Στις προτάσεις που υπέβαλε στο Εφετείο στις 29 Ιουνίου 2009, η προσφεύγουσα αναφέρθηκε στην απόφαση του Δικαστηρίου στην υπόθεση Ichtigiaroglouκατά Ελλάδας της 19.06.2008. Το Εφετείο απέρριψε την έφεση. Στις 28 Νοεμβρίου 2010 η προσφεύγουσα άσκησε αναίρεση ενώπιον του ΣτΕ, που απερρίφθη.

Στις 16 Ιουνίου 2022 ο διευθυντής του ΕΦΚΑ, που διαδέχθηκε το ΙΚΑ, διέταξε την προσφεύγουσα να επιστρέψει τα ποσά που είχε λάβει αχρεωστήτως για την σύνταξή της από τις 22 Δεκεμβρίου 1992 έως τον Αύγουστο του 2013, μαζί με τους τόκους, ύψους 58.477,50 ευρώ.

Το ΕΔΔΑ έκρινε ότι η προσφεύγουσα όχι μόνο στερήθηκε την περιουσία της, αλλά υπέστη και δυσανάλογη επιβάρυνση, καθώς κλήθηκε να επιστρέψει όλα τα ποσά που είχε λάβει καλόπιστα ως σύνταξη και  διαπίστωσε παραβίαση του δικαιώματος σεβασμού της περιουσίας (άρθρο 1 του ΠΠΠ), επιδικάζοντας αποζημίωση 50.000 ευρώ.

Επιπλέον το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι η υπόθεση διήρκεσε περισσότερο από 10 έτη, εκ των οποίων περίπου τα τέσσερα έτη και τέσσερις μήνες ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας. Συνεπώς, διαπίστωσε παραβίαση του εύλογου χρόνου(άρθρο 6 § 1 της ΕΣΔΑ).

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΓΕΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΤΗΣ https://www.echrcaselaw.com ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΑΠΟΦΑΣΗ