ΠΡΟΣΟΧΗ:
Το ύψος της μετατροπής της ποινής φυλάκισης σε χρηματική είναι 20-100 ευρώ ημερησίως στα εξής εγκλήματα:
-μη καταβολή χρεών προς το Δημόσιο
-μη απόδοση ΦΠΑ
-εικονικά/πλαστά τιμολόγια
-μη υποβολή/υποβολή ανακριβούς δήλωσης φορολογίας εισοδήματος
-λαθρεμπορία
(βλ. άρθρο 3 παρ. 2 ν. 3943/2011, που αναφέρεται στα εγκλήματα του ν. 2523/1997, του ν. 1882/1990 και του ν. 29061/2001)
============
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
Μπράβο συνάδελφε. Σε ευχαριστώ πολύ για την ενημέρωση. Με τόσες αλλαγές στη νόμοθεσία πρόσφατα (και δη στην ποινική) έχουμε χάσει τον μπούσουλα. Αυτό πάει να πει ασφάλεια δικαίου!
ΑπάντησηΔιαγραφήμπράβο πολύ χρήσιμο
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρατηρείται το φαινόμενο στα ποινικά δικαστήρια, όταν δεν παρίσταται ο κατηγορούμενος να μην εξετάζεται καθόλου το ζήτημα της αναστολής της ποινής, παρ' ότι αποτελεί υποχρέωση του δικαστηρίου. Εφόσον έχουμε ακόμα ανακριτικό σύστημα και όχι συζητητικό, την ευθύνη της αρχής του ποινικού μητρώου δεν μπορεί να την μεταβιβάζει η έδρα στον κατηγορούμενο. Οι ποινικοί δικαστές δεν είναι εισπράκτορες του κράτους. Πρέπει κάτι να γίνει μ' αυτό, μοιράζονται που μοιράζονται οι ποινές σαν στραγάλια. Κάθε ευσυνείδητος δικαστής ας πράξει τα δέοντα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο σχολιαστή "1.44" θα'θελα να απαντήσω, ότι οι ποινές ενώ θα έπρεπε να μοιράζονται σαν στραγάλια εκεί που πρέπει, εν τούτοις ΟΥΔΟΛΩΣ ΜΟΙΡΑΖΟΝΤΑΙ. Σαφώς και πρέπει το ποινικό μητρώο να βρίσκεται στη δικογραφία με την εισαγωγή της υπόθεσης ενώπιον της Έδρας από τον Εισαγγελέα, όμως και κάπως αυστηρότερες ποινές δεν θα έβλαπτε να επιβάλονταν από την Έδρα. Σωφρονισμός γαρ των υπαιτίων της άδικης πράξεως, παραδειγματισμός των επίδοξων μιμητών τους και στάση αξιοπρέπειας των Κρινόντων!!
ΑπάντησηΔιαγραφήωστόσο, μην ξεχνάμε θέματα διαχρονικού δικαίου, ήτοι η μετατροπή της ποινής στα ποσά που θέσπισε ο νόμος 3943/11 αφορά πράξεις που τελέστηκαν ΜΕΤΑ την ισχύ του και όχι για πράξεις που τελέστηκαν ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΙΣΧΥ ΤΟΥ , έστω κι αν εισάγονται προς εκδίκαση μετά την ισχύ ΤΟΥ ν 3943/2011, δηλαδή εφαρμόζουμε το αρθ. 2 ΠΚ.
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστώ
"ουδόλως μοιράζονται", "αξιοπρέπεια Kρινόντων". Η ποινή όμως είναι συγκεκριμένη, επιβάλλεται στο συγκεκριμένο δράστη-κατηγορούμενο, για το συγκεκριμένο αδίκημα που τέλεσε, επιμετράται σύμφωνα με το άρθρο 79 παρ. 1, 2 και 3 ΠΚ και το ύψος της πρέπει να αιτιολογείται (άρθρο 79 παρ. 4 ΠΚ)...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπαντώ ως "1.44". Η σκληρότητα των ποινών δεν είναι δημοκρατία. Αντιθέτως. Καλύπτει κενά της δημοκρατίας σε άλλα προγενέστερα σημεία. Η πραγματική επιμέτρηση των ποινών έχει ουσιαστικά καταργηθεί λόγω φόρτου και ενδόμυχης πεποίθησης ότι "αφού κανείς δε μπαίνει φυλακή λόγω αναστολών, μετατροπών κλπ". Χαρακτηριστικό της γενικής ψυχικής προδιάθεσης του δικαστικού σώματος είναι το αίτημα της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου για διεύρυνση των δυνατοτήτων προφυλάκισης (γνώμη που κατέθεσαν προ της ψηφίσεως του 4055). Όλοι ζητούν αυστηροποίηση και όπου μπορούν εντρυφούν σ' αυτήν οι ίδιοι (δικάζοντας). Η ατιμωρησία των ισχυρών δεν θεραπεύεται με τον κατατρεγμό των αδυνάμων. Μπορεί κανείς να συγκρίνει ιστορικά τα πλαίσια ποινών και επίσης να τα συγκρίνει ανά χώρα. Στη Σουηδία για πλημμέλημα περιμένεις να αδειάσει θέση στη φυλακή για να εκτίσεις. Έχει περισσότερη εγκληματικότητα η Σουηδία; Εκεί έχουν οιονεί numerus clausus φυλακισμένων γιατί καταλαβαίνουν ότι η ποινική επιστήμη συγκροτείται και από τη σωφρονιστική. Αυτό πρέπει να το καταλάβουν οι Έλληνες δικαστές, η δίκη δεν σταματάει στο αθώος ή ένοχος. Τι πάει να πει φυλάκιση 15 μήνες; ίδιο είναι 15 μήνες σε φυλακή αξιοπρεπή και ίδια στις ελληνικές φυλακές που 15 άτομα στοιβάζονται σε 20 τετραγωνικά;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι άλλο ένα ενδιαφέρον κατά τη γνώμη μου σημείο. Ψάχνουμε με το κυάλι να δούμε μειοψηφία σε ποινικές αποφάσεις. Στο κορυφαίο ζήτημα της ανθρώπινης ελευθερίας και του εγκλήματος φαίνεται οι απόψεις να είναι ενιαίες πάντοτε. Γιατί έτσι; για να μην εκτεθεί ο Πρόεδρος ή ο προεδρεύων; είναι τούτο ένδειξη ανεξαρτησίας; συγγνώμη αλλά ο πολίτης και δη ο κατηγορούμενος δεν φταίει για το φόρτο εργασίας των δικαστών, οι οποίοι άλλωστε οικειοθελώς έγιναν δικαστές, δεν επιτάχθησαν από κανέναν.
Η κατάσταση της ποινικής δικαιοσύνης νοσεί. Ας το αναλογιστούμε όλοι. Λεφτά δεν υπάρχουν πια, οι συνθήκες είναι δύσκολες. Αλλά από τους δικαστές περιμένει κανείς πιο πολλά από κάθε άλλον, κι αυτό δεν είναι υπερβολή, είανι τιμή προς το λειτούργημα τους.
Η κατάσταση της ποινικής δικαιοσύνης νοσεί. Ας το αναλογιστούμε όλοι.
ΑπάντησηΔιαγραφή