ΔΕΕ: δυνατότητα πληρωμής με άμεση χρέωση ΕΧΠΕ (ΕΝΤΟΛΗ ΑΜΕΣΗΣ ΧΡΕΩΣΗΣ) - κατοικία σε άλλο κράτος

Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης  

ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ ΤΥΠΟΥ αριθ. 104/19

Λουξεμβούργο, 5Σεπτεμβρίου 2019

Απόφαση στην υπόθεση C-28/18 Verein fur Konsumenteninformation κατά Deutsche Bahn AG

Η δυνατότητα πληρωμής με άμεση χρέωση ΕΧΠΕ δεν μπορεί να εξαρτηθεί από προϋπόθεση περί κατοικίας στην εθνική επικράτεια

Η Verein fur Konsumenteninformation, αυστριακή ένωση για την ενημέρωση των καταναλωτών, προσέβαλε ενώπιον των αυστριακών δικαστηρίων ρήτρα που περιλαμβάνεται στους γενικούς όρους μεταφοράς της γερμανικής σιδηροδρομικής εταιρίας Deutsche Bahn, η οποία ορίζει ότι η πληρωμή για τις κρατήσεις εισιτηρίων που πραγματοποιούνται μέσω του ιστοτόπου της Deutsche Bahn μπορεί να γίνει με άμεση χρέωση ΕΧΠΕ ^[1] μόνον εφόσον υφίσταται κατοικία στη Γερμανία.

Το Oberster Gerichtshof (Ανώτατο Δικαστήριο, Αυστρία), ενώπιον του οποίου ήχθη η διαφορά, ερωτά το Δικαστήριο αν μια τέτοια συμβατική ρήτρα είναι αντίθετη προς το δίκαιο της Ένωσης.

Με τη σημερινή του απόφαση το Δικαστήριο απαντά καταφατικά στο ερώτημα αυτό: ο

κανονισμός της ΕΕ για τις μεταφορές πίστωσης και τις άμεσες χρεώσεις σε ευρώ ^[2] αντιτίθεται σε συμβατική ρήτρα, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, η οποία αποκλείει την πληρωμή με άμεση χρέωση ΕΧΠΕ όταν ο πληρωτής δεν έχει την κατοικία του στο ίδιο κράτος μέλος με εκείνο στο οποίο έχει την έδρα των δραστηριοτήτων του ο δικαιούχος.

Συγκεκριμένα, δεδομένου ότι οι καταναλωτές συνήθως διατηρούν λογαριασμό πληρωμών στο κράτος μέλος της κατοικίας τους, η απαίτηση να υφίσταται κατοικία εντός της εθνικής επικράτειας έχει εν τέλει ως αποτέλεσμα να προσδιορίζεται εμμέσως το κράτος μέλος στο οποίο πρέπει να βρίσκεται ο λογαριασμός πληρωμών, κάτι που απαγορεύει ρητώς ο κανονισμός στον δικαιούχο πληρωμής. Με την απαγόρευση αυτή ο κανονισμός επιδιώκει να επιτρέψει στους καταναλωτές να χρησιμοποιούν για πληρωμή με άμεση χρέωση τον ίδιο και μοναδικό λογαριασμό πληρωμών για κάθε πληρωμή εντός της Ένωσης, μειώνοντας κατ' αυτόν τον τρόπο τα έξοδα που συνεπάγεται η διατήρηση περισσότερων λογαριασμών πληρωμών.

Δεν ασκεί καμία επιρροή επ' αυτού το ότι ο καταναλωτής μπορεί να χρησιμοποιήσει άλλες μεθόδους πληρωμής, όπως πιστωτική κάρτα, PayPal ή άμεση τραπεζική μεταφορά. Πράγματι, οι δικαιούχοι παραμένουν ελεύθεροι να αποφασίσουν αν θα προσφέρουν ή όχι στους πληρωτές τη δυνατότητα να προβαίνουν σε πληρωμές με άμεση χρέωση ΕΧΠΕ. Ωστόσο, σε αντίθεση προς όσα υποστηρίζει η Deutsche Bahn, εφόσον προσφέρουν μια τέτοια δυνατότητα, δεν μπορούν να εξαρτήσουν τη χρήση αυτής της μεθόδου πληρωμής από προϋποθέσεις που θα έθιγαν την πρακτική αποτελεσματικότητα της απαγόρευσης να απαιτείται ο λογαριασμός του πληρωτή να τηρείται σε συγκεκριμένο κράτος μέλος.

Εξάλλου, ο δικαιούχος μπορεί κάλλιστα να περιορίσει τους κινδύνους καταχρηστικής συμπεριφοράς ή μη πληρωμής, προβλέποντας, παραδείγματος χάριν, ότι η παράδοση ή η εκτύπωση των εισιτηρίων θα μπορεί να γίνει μόνον αφού ο ίδιος λάβει προηγουμένως επιβεβαίωση της πραγματικής είσπραξης της πληρωμής.

ΥΠΟΜΝΗΣΗ: Η διαδικασία εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως παρέχει στα δικαστήρια των κρατών μελών τη δυνατότητα να υποβάλουν στο Δικαστήριο, στο πλαίσιο της ένδικης διαφοράς της οποίας έχουν επιληφθεί, ερώτημα σχετικό με την ερμηνεία του δικαίου της Ένωσης ή με το κύρος πράξεως οργάνου της Ένωσης. Το Δικαστήριο δεν αποφαίνεται επί της διαφοράς που εκκρεμεί ενώπιον του εθνικού δικαστηρίου. Στο εθνικό δικαστήριο εναπόκειται να επιλύσει τη διαφορά αυτή, λαμβάνοντας υπόψη την απόφαση του Δικαστηρίου. Η απόφαση αυτή δεσμεύει, ομοίως, άλλα εθνικά δικαστήρια ενώπιον των οποίων ανακύπτει παρόμοιο ζήτημα.

Ανεπίσημο έγγραφο προοριζόμενο για τα μέσα μαζικής ενημερώσεως, το οποίο δεν δεσμεύει το Δικαστήριο.

Το πλήρες κείμενο της αποφάσεως είναι διαθέσιμο στην ιστοσελίδα CURIA από την ημερομηνία

δημοσιεύσεώς της

Επικοινωνία: Estella Cigna-Αγγελίδη Μ (+352) 4303 2582

Στιγμιότυπα από τη δημοσίευση της αποφάσεως διατίθενται από το "Europe by Satellite" Μ (+32) 2 2964106

---

^[1]  Το καθεστώς αυτό έχει καθιερωθεί σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης στο πλαίσιο του Ενιαίου Χώρου Πληρωμών σε ευρώ (ΕΧΠΕ).

^[2]  Κανονισμός (ΕΕ) 260/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Μαρτίου 2012, σχετικά με την καθιέρωση τεχνικών απαιτήσεων και επιχειρηματικών κανόνων για τις μεταφορές πίστωσης και τις άμεσες χρεώσεις σε ευρώ και με την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 924/2009 (ΕΕ 2012, L 94, σ. 22)