ΕΔΔΑ: Δυσανάλογη η ποινή γιατί δεν λήφθηκε υπόψιν η επιθυμία του μηνυτή για μη τιμωρία του κατηγορουμένου

 

Ποινή για απειλή περιφερειάρχη 6 μηνών με αναστολή. Δυσανάλογη η ποινή γιατί δεν λήφθηκε υπόψιν η επιθυμία του μηνυτή για μη τιμωρία του κατηγορουμένου!

•  

ΑΠΟΦΑΣΗ

Drača κατά Κροατίας της 20.01.2022 (αρ. προσφ. 55724/19)

 

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Καταδίκη κατηγορουμένου χωρίς κλήτευσή του στο εφετείο. Ο μηνυτής δεν επιθυμούσε την ποινική δίωξη του κατηγορουμένου. Δυσανάλογη  ποινή. Δίκαιη δίκη.

Ο προσφεύγων, Κροάτης υπήκοος κατηγορήθηκε για το αδίκημα της απειλής δημόσιου λειτουργού, συγκεκριμένα του Περιφερειάρχη.

Στις 13 Απριλίου 2017 το Δημοτικό Δικαστήριο του Ζαντάρ έκρινε τον προσφεύγοντα ένοχο όπως κατηγορήθηκε και τον καταδίκασε σε φυλάκιση έξι μηνών, με διετή αναστολή κρίνοντας ότι έστειλε γραπτό μήνυμα στον Περιφερειάρχη S.Ζ., απειλώντας ότι θα τον τραυματίσει βαριά, με σκοπό να πάρει πίσω τη δουλειά που είχε στο παρελθόν σε μουσείο το οποίο διαχειριζόταν η Περιφέρεια.

Την 1η Ιουνίου 2017 ο προσφεύγων άσκησε έφεση στο δικαστήριο του Σπλιτ, η οποία όμως απορρίφθηκε και επικυρώθηκε η πρωτοβάθμια απόφαση. Το δευτεροβάθμιο δικαστήριο πραγματοποίησε συνεδρίαση χωρίς να καλέσει τα μέρη σε παράσταση. Η απόφαση του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου δεν παρείχε κανέναν λόγο που να δικαιολογεί το γεγονός ότι ο προσφεύγων δεν είχε κληθεί προς παράσταση στη δίκη της έφεσής του και έτσι στις 13 Μαρτίου 2018 ο προσφεύγων υπέβαλε καταγγελία στο Συνταγματικό Δικαστήριο, υποστηρίζοντας, μεταξύ άλλων, ότι το εφετείο δεν εξέτασε και δεν έλαβε υπόψιν τα επιχειρήματά του. Υποστήριξε επίσης ότι το δευτεροβάθμιο δικαστήριο έπρεπε να τον καλέσει να παραστεί στη συνεδρίαση προκειμένου να μπορέσει να απαντήσει στις κατηγορίες που του απαγγέλλονταν. Το Συνταγματικό Δικαστήριο κήρυξε απαράδεκτη τη συνταγματική καταγγελία με την αιτιολογία ότι ο προσφεύγων δεν είχε ζητήσει να κληθεί στη συνεδρίαση του Εφετείου και ότι βάσει του σχετικού νόμου το δευτεροβάθμιο δικαστήριο θα μπορούσε να τον είχε καλέσει αυτεπαγγέλτως μόνο εάν έκρινε ότι η παρουσία του θα ήταν χρήσιμη για τη διαλεύκανση της υπόθεσης.

Επικαλούμενος το άρθρο 6 §§ 1 (δικαίωμα σε δίκαιη δίκη) και 3 (γ) (δικαίωμα νομικής συνδρομής κατ’ επιλογήν) της ΕΣΔΑ, ο προσφεύγων κατήγγειλε, ιδίως, ότι παραβιάστηκε το δικαίωμα ακρόασής του.

Το Δικαστήριο του Στρασβούργου παρατήρησε ότι το δευτεροβάθμιο δικαστήριο δεν αιτιολόγησε την μη κλήτευση του προσφεύγοντος προς παράσταση στη έφεση, καθώς αυτό θα είχε άρει κάθε αμφιβολία ως προς το εφαρμοστέο δικονομικό δίκαιο.

Επιπλέον έκρινε ότι η ποινή που του επιβλήθηκε ήταν δυσανάλογα επαχθής δεδομένου ότι ο παθών/μηνυτής δεν επιθυμούσε την τιμωρία του αλλά αυτό δεν ελήφθη υπόψη από τα εθνικά δικαστήρια.

Το ΕΔΔΑ διαπίστωσε παραβίαση του άρθρου 6 §§ 1 και 3 (γ) της ΕΣΔΑ και επιδίκασε στον προσφεύγοντα 1.500 ευρώ για ηθική βλάβη.

 

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΓΕΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΤΗΣ https://www.echrcaselaw.com ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΑΠΟΦΑΣΗ