ΕΔΔΑ: Αναγκαστική σίτιση κρατουμένου που έκανε απεργία πείνας, με μοναδικό σκοπό την καταστολή των διαμαρτυριών!

Αναγκαστική σίτιση κρατουμένου που έκανε απεργία πείνας, με μοναδικό σκοπό την καταστολή των διαμαρτυριών! Απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση

ΑΠΟΦΑΣΗ

Yakovlyev κατά Ουκρανίας της 08.12.2022 (αρ. προσφ. 42010/18)

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

 

 

 

Ο προσφεύγων, μετά την καταδίκη του για ληστεία, άρχισε να εκτίει ποινή του κάθειρξης 9 ετών στη φυλακή Zamkova, η οποία ήταν πρώην μοναστήρι του 17ου αιώνα, και στο οποίο οι συνθήκες κράτησης ήταν κακές. Έτσι, ξεκίνησε απεργία πείνας σε ένδειξη διαμαρτυρίας για αυτές τις συνθήκες κράτησης και για τη στάση των σωφρονιστικών υπαλλήλων. Εξαιτίας αυτού, τοποθετήθηκε στην απομόνωση για δύο εβδομάδες. Μετά από ιατρική εξέταση διαπιστώθηκαν διάφορα προβλήματα υγείας και κρίθηκε ότι η ζωή του βρισκόταν σε κίνδυνο και αποφασίστηκε να σιτιστεί με εξαναγκασμό. Ο ίδιος ο οποίος ήταν παρών στην ακροαματική διαδικασία, έφερε αντίρρηση, υποστηρίζοντας ότι δεν είναι βαριά άρρωστος και αμφισβήτησε τη νομιμότητα της απόφασης της αναγκαστικής σίτισης. Η διαδικασία, σύμφωνα με τον προσφεύγοντα, ήταν επίπονη.

Επικαλούμενος ιδίως το άρθρο 3 (απαγόρευση απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης), ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι αυτός και άλλοι κρατούμενοι είχαν σιτιστεί εξαναγκαστικά με μοναδικό σκοπό την καταστολή των διαμαρτυριών τους. Υποστήριξε ακόμη ότι αυτή η διαδικασία του προκάλεσε σωματικό πόνο και ψυχική ταλαιπωρία. Επιπλέον, επικαλούμενος το άρθρο 6 § 1, παραπονέθηκε ότι παραβιάστηκε το δικαίωμά του σε δίκαιη δίκη λόγω της συμμετοχής του στην ακρόαση στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο μέσω τηλεδιάσκεψης και όχι αυτοπροσώπως.

Δεδομένου του σχετικά σύντομου χρόνου που είχε παρέλθει από την έναρξη της απεργίας πείνας του, την απουσία εξηγήσεων στην ιατρική έκθεση ως προς τον επικείμενο κίνδυνο για τη ζωή του, την απουσία οποιασδήποτε ανάγκης νοσηλείας στο νοσοκομείο και το γεγονός ότι ήταν αρκετά καλά για να παραστεί στην ακροαματική διαδικασία, το Δικαστήριο δεν πείστηκε ότι ήταν απαραίτητο να εξαναγκαστεί ο προσφεύγων σε σίτιση. Ακόμη, το ΕΔΔΑ έκρινε ότι η απεργία πείνας του προσφεύγοντος θα μπορούσε να θεωρηθεί ως μια μορφή διαμαρτυρίας που προκλήθηκε από την έλλειψη άλλων τρόπων για να ακουστούν τα αιτήματά των. Καθώς η μόνη απάντηση στην απεργία πείνας των κρατουμένων ήταν να σιτιστούν με το ζόρι, το Δικαστήριο δεν μπορούσε να αποκλείσει ότι ο στόχος πίσω από την αναγκαστική σίτιση ήταν η καταστολή των διαδηλώσεων στη φυλακή Zamkova.

Το Δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το κράτος δεν είχε διαχειριστεί σωστά την κατάσταση σε σχέση με την απεργία πείνας του προσφεύγοντος και έτσι διαπίστωσε παραβίαση του άρθρου 3 της ΕΣΔΑ (απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση). Επιδίκασε στον προσφεύγοντα 12.000 ευρώ για ηθική βλάβη.

 

 

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΓΕΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΤΗΣ https://www.echrcaselaw.com ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΑΠΟΦΑΣΗ