Μέτρα βελτίωσης του δικαστικού συστήματος της χώρας και επιτάχυνσης των εκκρεμών διοικητικών κυρίως δικών επιβάλλει στην κυβέρνηση η τρόικα. Πρόκειται για μια σειρά παρεμβάσεων τόσο στη διαδικασία της εκδίκασης υποθέσεων και έκδοσης δικαστικών αποφάσεων όσο και στη διοίκηση όλων των δικαστηρίων της χώρας.
Στόχος των αλλαγών είναι, όπως αναφέρει το επικαιροποιημένο Μνημόνιο, «η σωστή και δίκαιη λειτουργία της οικονομίας». Εχοντας καταγράψει υπέρμετρες καθυστερήσεις στην εκκαθάριση σχεδόν όλων των διαφορών που προκύπτουν μεταξύ επενδυτών και κρατικών υπηρεσιών, η τρόικα καλεί την κυβέρνηση «να διασφαλίσει την έγκαιρη εφαρμογή των συμβολαίων, των κανόνων ανταγωνισμού και των δικαστικών αποφάσεων, να επιταχύνει την εκδίκαση των εκκρεμών φορολογικών υποθέσεων και να εκπαιδεύσει τους δικαστές στην αποτελεσματική διαχείριση, "management", των δικαστηρίων που διοικούν».
Ανάμεσα στα μέτρα που προτείνονται, «με επιφύλαξη ως προς τις συνταγματικές αρχές και την ανεξαρτησία των δικαστών», είναι η αναθεώρηση του Οργανισμού των Δικαστηρίων, εναλλακτικές μορφές εξωδικαστικής επίλυσης των διαφορών, αύξηση παραβόλων, διαγραφή αδρανών υποθέσεων, σφιχτές προθεσμίες, επέκταση της ηλεκτρονικής δικαιοσύνης.
Για τα θέματα αυτά ο προηγούμενος υπουργός Δικαιοσύνης, Χ. Καστανίδης, είχε ξεκινήσει διάλογο με την ηγεσία της Δικαιοσύνης. Ομως τα μέτρα φαίνεται ότι έχουν ήδη αποφασιστεί...
Αναλυτικά:
1 Μείωση των εκκρεμών διοικητικών υποθέσεων κατά 15% ώς το τέλος του 2011, 50% έως τον Ιούλιο του 2012 και 80% μέχρι το τέλος του ίδιου έτους.
2 Μελέτη για περιορισμό των εκκρεμών υποθέσεων σε Αρειο Πάγο, ΣτΕ και υπόλοιπα δικαστήρια.
3Εξορθολογισμός και βελτίωση της διοίκησης των πολιτικών δικαστηρίων, με εκτεταμένη χρήση ηλεκτρονικής κατάθεσης εγγράφων, ηλεκτρονικής υπογραφής, ανίχνευσης της πορείας των υποθέσεων.
Εξωδικαστική τακτοποίηση
4 Ενίσχυση και βελτίωση των εναλλακτικών διαδικασιών εξωδικαστικής τακτοποίησης και προδικαστικής διαμεσολάβησης και διαιτησίας.
5 Καταγραφή των αδρανών υποθέσεων και διαγραφή τους από τα πινάκια των δικαστηρίων.
6 Απλοποίηση της κατάθεσης των δικογράφων και προμήθεια των δικαστών με υπολογιστές προκειμένου οι γραπτές αποφάσεις να εκδίδονται μέσα σε δύο εβδομάδες από τότε που λαμβάνονται.
Αλλαγή Οργανισμού Δικαστηρίων
7 Τροποποίηση του Οργανισμού των Δικαστηρίων (ν. 1756/1998). Διευκολύνονται η διαχείριση ανθρώπινων πόρων στα δικαστήρια και η κινητικότητα των δικαστικών αξιωματούχων, ενώ θεσπίζονται κίνητρα για αποτελεσματική διοίκηση με συνεχή προγράμματα εκπαίδευσης.
8 Σύνταξη τρίμηνων εκθέσεων για πτωχεύσεις και φορολογικές υποθέσεις και δημιουργία αξιόπιστου συστήματος δεδομένων και μέτρησης του φόρτου εργασίας.
9 Αύξηση δικαστικών παραβόλων σε αστικές και διοικητικές υποθέσεις.
10 Δημιουργία επιχειρησιακής και δημοσίως διαθέσιμης βάσης δεδομένων με πληροφορίες για κάθε υπόθεση, το προσωπικό και τις εκκρεμότητες.
11 Πρόσθετα αποτρεπτικά μέτρα κατά μη συνεργάσιμων οφειλετών (;)
12 Πρόσβαση στο επάγγελμα του μεσολαβητή και μη δικηγόρων.
13 Αναθεώρηση του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, για καλύτερη διαχείριση των υποθέσεων. Περιορίζεται ο ρόλος του δικαστή στην εκτέλεση αποφάσεων και διαταγών πληρωμής σε υποθέσεις με μικρές οικονομικές διαφορές.
14 Επιβάλλονται αποκλειστικές νομικές προθεσμίες, ιδίως σε περιπτώσεις διαταγών, καταβολής χρέους και πτωχεύσεων.
15 Ως το τέλος Αυγούστου 2012, σχέδιο για περαιτέρω μείωση των εκκρεμών υποθέσεων τουλάχιστον κατά 50% τον επόμενο χρόνο. *
http://www.enet.gr/?i=news.el.oikonomia&id=290723
==================
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
http://www.enet.gr/?i=news.el.oikonomia&id=290723
==================
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
1) «Μείωση των εκκρεμών διοικητικών υποθέσεων κατά 15% ώς το τέλος του 2011, 50% έως τον Ιούλιο του 2012 και 80% μέχρι το τέλος του ίδιου έτους.»
ΑπάντησηΔιαγραφήΠώς;;;;;;
Αφού οι δικαστικοί λειτουργοί αποχωρούν και οι θέσεις δεν καλύπτονται (λόγω αναλογίας μνημονίου).
Εκτός και αν τις εξαερώσουμε στους κλιβάνους της χαλυβουργικής.
2) «Μελέτη για περιορισμό των εκκρεμών υποθέσεων σε Αρειο Πάγο, ΣτΕ και υπόλοιπα δικαστήρια»
Αν εννοούν τις ποινικές υποθέσεις, πράγματι είναι δυνατή η «αποποινικοποίηση»
Για τις υπόλοιπες πως θα τις περιορίσουν; Εκτός και αν στα σχέδια είναι η κατάργηση εν επιδικία των ενδίκων μέσων – βοηθημάτων που έχουν ήδη ασκηθεί.
3) «Εξορθολογισμός και βελτίωση της διοίκησης των πολιτικών δικαστηρίων, με εκτεταμένη χρήση ηλεκτρονικής κατάθεσης εγγράφων, ηλεκτρονικής υπογραφής, ανίχνευσης της πορείας των υποθέσεων.».
Πάγιο αίτημα όλων των κλάδων (δικαστών, δικηγόρων και γραμματέων). Πράγματι θα επιφέρει επιτάχυνση της διαδικασίας. Όμως θα πρέπει ΟΛΑ τα έγγραφα να είναι ηλεκτρονικά. Δηλαδή με τις προτάσεις να κατατίθενται CD με «σκαναρισμένα» όλα τα έγγραφα. Εν συνεχεία η υπόθεση (σε ηλεκτρονική μορφή) θα αποστέλλεται στο δικαστή ο οποίος θα την επεξεργάζεται (χωρίς να είναι αναγκαίο να κουβαλά σα χαμάλης τόνους εγγράφων στο σπίτι του). Αν γίνει αυτό τότε ΝΑΙ θα υπάρξει επιτάχυνση.
4) «Ενίσχυση και βελτίωση των εναλλακτικών διαδικασιών εξωδικαστικής τακτοποίησης και προδικαστικής διαμεσολάβησης και διαιτησίας.»
Μα οι θεσμοί υπάρχουν. Οι διάδικοι θέλουν καλά και ντε τη δικαστική οδό
5) « Καταγραφή των αδρανών υποθέσεων και διαγραφή τους από τα πινάκια των δικαστηρίων.»
Ουδέποτε δικαστήρια «πνίγηκαν» από αδρανής υποθέσεις. Αντιθέτως οι ενεργές ήσαν πάντα το πρόβλημα.
6) «Απλοποίηση της κατάθεσης των δικογράφων και προμήθεια των δικαστών με υπολογιστές προκειμένου οι γραπτές αποφάσεις να εκδίδονται μέσα σε δύο εβδομάδες από τότε που λαμβάνονται.».
Εδώ απλά γελάμε. Μάλιστα αν προμηθεύσουν τους δικαστές και με iPad θα βγάζουν τις αποφάσεις σε 2 ώρες
9) « Αύξηση δικαστικών παραβόλων σε αστικές και διοικητικές υποθέσεις.».
Προτείνω την τιμή των 100.000 ΕΥΡΩ. Έτσι θα αποφορτιστούν τα πινάκια και οι μη έχοντες θα πάνε σπίτια τους.
12) « Πρόσβαση στο επάγγελμα του μεσολαβητή και μη δικηγόρων.»
Επίσης για τη μείωση του χρόνου αναμονής στα νοσοκομεία, πρόσβαση στο επάγγελμα του χειρουργού και μη ιατρών
13) «Αναθεώρηση του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, για καλύτερη διαχείριση των υποθέσεων. Περιορίζεται ο ρόλος του δικαστή στην εκτέλεση αποφάσεων και διαταγών πληρωμής σε υποθέσεις με μικρές οικονομικές διαφορές.».
Η ερώτηση είναι πως θα περιοριστεί ο ρόλος. Δηλαδή θα υπάρχουν μικροδιαφορές για τις οποίες δε θα είναι δυνατή η πρόσβαση στα δικαστήρια;
14) «Επιβάλλονται αποκλειστικές νομικές προθεσμίες, ιδίως σε περιπτώσεις διαταγών, καταβολής χρέους και πτωχεύσεων.»
Όπως οι προθεσμίες που έθεσε ο Ν. 3904/2010 και αμέσως μειώθηκαν οι υποθέσεις στην ανάκριση.
15) «Ως το τέλος Αυγούστου 2012, σχέδιο για περαιτέρω μείωση των εκκρεμών υποθέσεων τουλάχιστον κατά 50% τον επόμενο χρόνο.»
Καταργήστε τα δικαστήρια. Λύση άμεση και απλή.
«Μείωση των εκκρεμών διοικητικών υποθέσεων κατά 15% ώς το τέλος του 2011, 50% έως τον Ιούλιο του 2012 και 80% μέχρι το τέλος του ίδιου έτους.»
ΑπάντησηΔιαγραφή2) «Μελέτη για περιορισμό των εκκρεμών υποθέσεων σε Αρειο Πάγο, ΣτΕ και υπόλοιπα δικαστήρια»
οντως μεγαλη απορια τι θελει να πει ο ποιητης. φοβαμαι οτι το βαρος θα παει στους δικαστες.
αντι για 10 υποθεσεις στα πινακια παρτε 40 υποθεσεις. χρονος εκδοσης αποφασης 1 μηνας.. και οποιος θελει..
οποιος δεν θελει, ....εργασιακη εφεδρεια...
ποσο πιο γρηγορα θα γραφαμε αποφασεις, αν αιτιολογια γραφαμε μονο στις αποφασεις που ασκουνται εφεσεις..
ΑπάντησηΔιαγραφήαλλα εδω ακομα και στα συναινετικα πληρη αιτιολογια γραφουμς...
Οι "συναδελφοι" των διοικητικων δικαστηριων θα μας παρασυρουν και εμας στη δινη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε περιοδους οικονομικης κρισης, ειναι αδιανοητο να γινονται δεκτες ολες οι αναστολες για χρεη στο δημοσιο κατοπιν ασκησης προσφυγης, χωρις πιθανολογηση της βασιμοτητας του ενδικου μεσου.. και μετα να προσδιοριζεται η υποθεση μετα απο 8 χρονια σε πρωτο βαθμο, οπου ο οφειλετης ή θα εχει εκποιησει ολη την περιουσια του ή θα εχει αποθανει.
Την ιδια ωρα οι "συναδελφοι" των διοικητικων γραφουν σε ογκο των 1/2 των δικων μας υποθεσεων (αν συνυπολογισουμε και βουλευματα, κτλ), χωρις να εχουν ουτε ενα ακροατηριο και με 1-2 υπηρεσιες το μηνα.
Λογικο δεν ειναι το Υπουργειο βλεποντας τετοια φαινομενα να θεωρει οτι ειμαστε υπεραρκετοι και δεν δουλευουμε αρκετα?
Κατσε εσυ κακομοιρε πολιτικε πρωτοδικη, να δικαζεις 4 μηνες το ατυχημα Σαμινα ή Ηλιος, και το απογευμα να προσπαθεις να ξεχρεωσεις την πολιτικη σου εκκρεμμοτητα, να προσδιοριζεις τις αναστολες σε 10 ημερες απ' την καταθεση τους, και αμα τυχει και γινει δεκτη η αναστολη, αφου εχεις πιθανολογησει τη βασιμοτητα 20 λογων, να κοιτας το πολυ σε ενα χρονο να εχεις δικασει την κυρια υποθεση.
Εργασιακη εφεδρεία;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑραγε παίζει και για σας το ευφάνταστο αυτό σενάριο;
Αν ναι, τρέχω να κάνω από τώρα αίτηση για τον καλό μου (και συνάδελφό σας) έστω και εν αγνοία του!!!
Ε.
Κάθε Δικαστής (είτε διοικητικός είτε πολιτικός είτε ποινικός) οφείλει να προστατεύει τον πολίτη (και) από την αυθαιρεσία των οργάνων του Δημοσίου . Αν αυτοπεριορίζουμε την, κατά το Σύνταγμα και τις βασικές αρχές Δικαίου, ελεύθερη άποψη και δράση μας για δημοσιονομικές σκοπιμότητες , ή για υστερόβουλες σκέψεις περί συνθηκών εργασίας , είναι σαν να δεχόμαστε ότι την Δικαιοσύνη μπορεί να την απονέμει ο εφοριακός, ο πολεοδόμος , ή και ο πολιτικός με δρακόντειους νόμους.Θέλει πολύ προσοχή η καλλιέργεια τέτοιων απόψεων. Πάνω απ' όλα έχουμε δώσει ένα όρκο ! Πολυδεύκης
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ προστασια του πολίτη (και) από την αυθαιρεσία των οργάνων του Δημοσίου είναι μια απο τις "δουλειες" του δικαστη. Οπως δουλεια του δικαστη ειναι να προστατευει και την πολιτεια απ' τις αυθαιρεσιες των πολιτων (μη πληρωμη φορων, καταπατησεις δημοσιων κτηματων), να προστατευει και το θυμα στο ποινικο εναντι του "ανισχυρου κατηγορουμενου", να προστατευει τον "κακο" δανειστη εναντι του "κακομοιρου" οφειλετη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓι' αυτο εν τελει δουλεια του δικαστη ειναι να απονεμει δικαιο, όπως το οριζουν το Σύνταγμα και οι νομοι του κρατους, και οχι να προστατευει τον κατα τη γνωμη του "ανισχυρο"...
Το να διαγραφεις με μια σελιδα χρεη δις κακοπιστων οφειλετων εναντι μια τραπεζας, το να δινεις αναστολη επ αοριστον στον πολιτη που χρωσταει 10 δις στο ελληνικο κρατος, το να δεχεσαι ακριτα τις όποιες "θεωριες συνομωσιας" του "ανισχυρου κατηγορουμενου" και να τον απαλλασεις, ειναι το πλεον ευκολο, και μπορει να το κανει και ο πολεοδομος, ο εφοριακος, κτλ...
Το να καθεσαι να μελετας σε βαθος την υποθεση καθε οφειλετη στο δημοσιο, και να αναστελεις τις 10 προσφυγες που εχουν βασιμους λογους και εχουν θιγει δικαιωματα φορολογουμενων, και να απορριπτεις τις αλλες 90 ως αβασιμες, μετα απο ενδελεχη μελετη των λογων τους, ειναι απονομη δικαιοσυνης, που μονο ενας δικαστης μπορει να κανει.
Το να αφουγκραζεσαι και να σεβεσαι τον κατηγουρουμενο, αλλα την ιδια ωρα να προστατευεις και το θυμα απ' τις ανηλεεις επιθεσεις του συνηγορου υπερασπισης, ειναι επίσης απονομη δικαιοσυνης, που μονο ενας δικαστης μπορει να κανει.
Το να μελετας τους ισχυρισμους του οφειλετη, και να του δινεις δικιο οταν εχει, αλλα την ιδια ωρα να τον υποχρεωνεις να πληρωσει τα υπεσχημενα οταν δεν εχει καποιο βασιμο λογο ακομα και εναντι σε υποτιθεμενους ισχυρους (πχ τραπεζες) ειναι επισης απονομη δικαιοσυνης, που μονο ενας δικαστης μπορει να κανει.
Θα συμφωνήσω με το σχόλιο 7 Ιουλίου 2011 3:28 αλλα θα διαφωνησω με την εντύπωση που προκαλεί η αναφορά σε 10 προσφυγες και 90 προσφυγες : παραπέμπει σε στατιστικές που κατα το (πρόσφατο) παρελθόν ειδαμε οτιι επιστρατευτηκαν για να ´´δειξουν´´ αυστηρότητα των Δικαστων λόγω αύξησης του αριθμού των προφυλακισεων και αργότερα οδήγησαν στη νέα διατύπωση του 282 κπδ. Επιμένω ότι όταν συζητάμε για δικαστική κρίση θα πρέπει να ξεχνούμε το πως μας επηρεάζουν οι γενικές μας απόψεις και τοποθετήσεις για το ίδιο θέμα . Πολυδεύκης
ΑπάντησηΔιαγραφή@ανώνυμο 7 Ιουλίου 2011 10:29 π.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣκόπιμο και ωφέλιμο είναι, στις δύσκολες αυτές στιγμές τόσο της ελληνικής κοινωνίας γενικότερα, όσο και της ελληνικής δικαιοσύνης ειδικότερα, ο καθένας μας να εκπληρώνει με το βέλτιστο δυνατό τρόπο το ρόλο που το Σύνταγμα του έχει αναθέσει. Παρίσταται, λοιπόν, αναγκαίο ο δικαστής, τόσο κατά την άσκηση των δικαιοδοτικών του καθηκόντων, όσο και κατά τη διατύπωση γενικότερων απόψεων, που σχετίζονται με την άσκηση του λειτουργήματός του, να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός και, τουλάχιστον, ενημερωμένος για τα όσα προτίθεται να σχολιάσει.
Ειλικρινά, δε νομίζω πως αυτό που απαιτείται για την εξάλειψη των όποιων παθογενειών της ελληνικής δικαιοσύνης είναι η αντιπαράθεση μεταξύ των λειτουργών της, ή η απαξιωτική αντιμετώπιση του άλλου κλάδου. Εντούτοις, ειλικρινά, θα ήθελα να διευκρινισθεί:
1)Γιατί οι συνάδελφοι των διοικητικών δικαστηρίων είναι «συνάδελφοι»; (τα λοιπά περί δίνης μάλλον είναι μια άλλη συζήτηση)
2)Με δεδομένο ότι κατά την εκδίκαση των αναστολών ο ισχύων νόμος (Κώδικας Διοικητικής Δικονομίας), μετά και τις τελευταίες τροποποιήσεις του (η συνταγματικότητα των οποίων ήδη αμφισβητείται), ρυθμίζει με ειδικό τρόπο την παροχή προσωρινής δικαστικής προστασίας, πως είναι δυνατόν να ξεπεραστούν, έστω αυτές οι διατάξεις, και να εκτιμηθούν κυρίως οι συνθήκες οικονομικής κρίσης; Και κατά πόσο ο δικαστής είναι λειτουργικά ανεξάρτητος και συνεπής στα δικαιοδοτικά του καθήκοντα όταν δε δικάζει βασιζόμενος στο Σύνταγμα, στους νόμους και τις γενικές αρχές του δικαίου, αλλά αποκλειστικά σε έννοιες όπως αυτή της οικονομικής κρίσης, με τον τρόπο που υποδεικνύεται ή και ερμηνεύεται, όχι από τον ίδιο, αλλά από την εκτελεστική εξουσία; Γιατί και αν ακόμη προσπαθούσαμε να ταυτίσουμε το δημόσιο συμφέρον με τη δημοσιονομική κατάσταση του κράτους, θα καταλήγαμε στο εντελώς άτοπο αποτέλεσμα να λειτουργεί η έννοια του δημοσίου συμφέροντος εις βάρος της συντριπτικής πλειοψηφίας των ελλήνων πολιτών, δηλαδή εκείνων οι οποίοι δεν ευθύνονται (ή, έστω, έχουν πολύ μικρό μερίδιο) για την κατάσταση αυτή. Και από πότε γίνεται αποδεκτό ότι σε μια δημοκρατική χώρα το περιεχόμενο ατομικών δικαιωμάτων μπορεί να περιορίζεται κατά τέτοιο τρόπο ώστε να σημάνει ουσιαστικά την αδυναμία άσκησής του;
Εξάλλου, η έρευνα της πρόδηλης βασιμότητας των λόγων του ενδίκου βοηθήματος (προσφυγής) προβλέπεται από το νόμο και εξετάζεται από τα δικαστήρια παράλληλα με τους λοιπούς κατά νόμο προβλεπόμενους λόγους.
Επιπλέον, για ποιο λόγο ευθύνονται πρωτίστως οι διοικητικοί δικαστές για την καθυστέρηση που παρατηρείται στην εκδίκαση των υποθέσεων και όχι η εκτελεστική και νομοθετική εξουσία, οι οποίες αδυνατώντας να λάβουν γενναίες αποφάσεις, είναι αυτές που κατά κύριο λόγο οδηγούν την πλειονότητα των υποθέσεων στα δικαστήρια, όταν μάλιστα για πολλές από αυτές είναι ήδη αναμενόμενο, λόγω νομολογιακού πρηγούμενου, το αποτέλεσμά τους;
3)Από ποια στοιχεία προκύπτει ότι οι «συνάδελφοι» των διοικητικών δικαστηρίων γράφουν σε όγκο το ½ των αποφάσεων των πολιτικών δικαστηρίων, όταν μάλιστα κατά τις δικές μου πληροφορίες και συζητήσεις με συναδέλφους (χωρίς εισαγωγικά) των πολιτικών δικαστηρίων μάλλον το αντίθετο συμβαίνει; Και εν πάση περιπτώσει από πότε και για ποιους λόγους η ποσοτική «παραγωγή» εκτιμάται, τουλάχιστον από δικαστικούς λειτουργούς, ως σπουδαιότερης της ποιοτικής;
4)Ποιο ακριβώς είναι το λογικό και πως επιχειρήματα της εκτελεστικής εξουσίας, που εκφέρονται αποσκοπώντας, προφανέστατα, στην υποβάθμιση της δικαστικής εξουσίας, εκτιμώνται ως βάσιμα από δικαστικό λειτουργό;
@ανώνυμο 7 Ιουλίου 2011 10:29 π.μ. (συνέχεια)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέλος, οι περιγραφόμενες συνθήκες άσκησης του δικαιοδοτικού έργου των συναδέλφων της πολιτικής και ποινικής δικαιοσύνης προφανώς και είναι αρκετές για να αποδείξουν το ιδιαιτέρως δυσχερές του έργου τους. Προς απόδειξη, όμως, τούτου δεν είναι λογικό να γίνεται αναφορά στην ιδιαιτερότητα της εκδίκασης των διοικητικών διαφορών. Και τούτο, διότι, και αληθούς υποτιθέμενης αυτής (της ιδιαιτερότητας), εάν οι συνάδελφοι της πολιτικής-ποινικής δικαιοσύνης επιθυμούν ανάλογες συνθήκες, οφείλουν να τις διεκδικήσουν και όχι να στοχεύουν στην αφαίρεσή τους από τους λοιπούς συναδέλφους τους (είναι γνωστή, εξάλλου, η λαϊκή ρήση για την κατσίκα του γείτονα…)
Και εγω νομιζω οτι ολοι ειμαστε συναδελφοι και δεν χρειαζονται κοντρες μεταξυ μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήχαιρομαι επισης που το μπλογκ το παρακολουθουν και συναδελφοι της διοικητικης δικαιοσυνης.
δυστυχως, κ. συναδελφε, η χρονια που περασε ηταν παρα πολυ δυσκολη (παρα τις αποχες) για εμας. τα κενα τεραστια, τα ποινικα υπερφορτωμενα με πολλες διακοπες, η πιεση απ' τους δικηγορους για γρηγορη εκδοση των αποφασεων μεγαλη.οποτε καπου δικαιολογουνται και καποιες υπερβολες απο καποιους συναδελφους.
απλως επιτρεψε μου καποιες παρατηρησεις:
α) ο ογκος των αποφασεων που εκδιδουμε ανερχεται στις 250 στην αθηνα και στις 180 κατα μεσο στην επαρχια (όπου στην επαρχια προστιθενται αλλα 40 περιπου βουλευματα).Νομιζω και οι διοικητικοι καπου εκει κινουνται, με καποιες ομως σημαντικες διαφοροποιησεις :
1) πολλες απ' τις αποφασεις των διοικητικων δικαστηριων διαταζουν αναστολη της υποθεσης, προκειμενου να συμπληρωθουν οι αποδειξεις. αυτο στις πολιτικες αποφασεις ειναι πολυ περιορισμενο (κατα μεσο ορο 3-4 αποφασεις πραγματογνωμοσυνης, και 4-5 249, όπου ομως συνηθως αναβαλλεται μονο για 1 κονδυλιο της αγωγης).
2) αρκετες αποφασεις στα διοικητικα απορρίπτονται για τυπικο λογο, πχ ελλειψη εξουσιοδοτησης, δικαιοδοσια. στα πολιτικα δεν εξεταζουμε ποτε την εξουσιοδοτηση, τη δε δικαιοδοσια σπανια (στα δε πολυμελη σε κατι παλιους προεδρους, αμα πεις οτι δεν εχουμε δικαιοδοσια, μαλλον θα χαμογελασουν, και θα σου γυρισουν πισω τη δικογραφια να τη γραψεις στην ουσια).
3) οι ποινικες εδρες μας τρωνε παρα πολυ χρονο, γυρναμε δε αργα το απογευμα σπιτι, αδυνατωντας εκεινη την ημερα να γραψουμε.
β) στο θεμα της αναστολης εχει, νομιζω, εν μερει δικιο ο συναδελφος της πολιτικης. και εγω εχω δικασει στα 6 χρονια που ειμαι στο δικαστικο σωμα πολλες υποθεσεις χρεων στο δημοσιο, και ολες σχεδον εχουν ανασταλει διοικητικα με αποφασεις που πιθανολογουν απλως την βλαβη. Σιγουρο ειναι νομικο το θεμα που αποφαινονται τα διοικητικα δικαστηρια, οτι δηλαδη ειναι αντισυνταγματικο να πιθανολογηθει η βασιμοτητα καποιου λογου της ανακοπης.
νομικα παντως με τον τροπο αυτο το δημοσιο ειναι σε χειροτερη θεση απο ιδιωτη δανειστη. γιατι τα πολιτικα δικαστηρια ανεκαθεν βασει του ΚΠολΔ, για να χορηγησουν αναστολη πιθαναλογουν πρωτα το βασιμο ενος λογου, χωρις ποτε να τεθει θεμα αντισυνταγματικοτητας.Αλλα ακομα και αν χορηγηθει αναστολη, μετα οι προισταμενοι των δικαστηριων ¨εθιμικα" προσδιοριζουν τη συζητηση του κυριου ενδικου βοηθηματος σε ταχυτατο χρονο, καθ' υπερβαση του αριθμου των υποθεσεων του πινακιου, ωστε να μην παθει βλαβη ο δανειστης. Μια παρομοια προσεγγιση δεν θα επρεπε να αποτελεσει βαση προβληματισμου και για τα διοικητικα δικαστηρια;
γ) σε σχεση με την προσπαθεια να βελτιωσουμε τις συνθηκες εργασιας μας ειναι σωστο οτι πρεπει να παλεψουμε. αλλα δεν ειναι τοσο ευκολο. και σου αναφερω το ακολουθο: προσωπικη εμπειρια απο δικαστηριο της επαρχιας που υπηρετησα. συναδελφος γυναικα λογω προβληματικης εγκυμοσυνης καθυστερησε υποθεσεις πολιτικης 8 μηνες. κατοπιν πιεσεων των δικηγορων και αναφορων, οι δικογραφιες αφαιρεθηκαν στον 9ο μηνα και ασκηθηκε πειθαρχικο στη συναδελφο. στον ιδιο νομό ο μεσος χρονος εκδοσης των διοικητικων αποφασεων ηταν 2-3 χρονια. στην ευλογη απορια μας για ποιο λογο εκει οι δικηγοροι ανεχονται αυτην τη βραδυπορια και δεν πιεζουν εξισου, μας ειπαν επι λεξη ότι εκει ή θα εχεις παρει αναστολη , οποτε δεν σε νοιαζει ποτε θα εκδοθει η αποφαση, ή θα ζητας καποιο επιδομα, οποτε ο διαδικος παλι δεν εχει καμμια βιασυνη. αντιθετως οταν ζητουν λεφτα ή γη απο άλλον ιδιωτη, υπαρχει σε αυτους (δικηγορους) τρομερη πιεση απ' τους ιδιους τους διαδικους για ταχυτατη εκδοση της αποφασης.
Γι'΄αυτο αλλωστε ολοι οι νομοι επιτασσουν στα πολιτικα δικαστηρια την υπερφορτωση των πινακιων (ευρεια εξουσια χορηγησεων προτιμησεων, προσδιορισμος των ασφαλιστικλων σε 1 μηνα, οταν δινεται προσωρινη διαταγη, προσδιορισμος των τακτικων αγωγων σε 1 χρονο και των ειδικων σε 6 μηνες απ' την ημερομηνια καταθεσης, που ευτυχως καπως εχει μετριαστει, κτλ).
Ανεξαρτήτως των όσων ακούγονται και λέγονται υπό μορφή σεναρίων τόσο καιρό, η αλήθεια είναι οτι η τρόικα μας χρειαζόταν. Είναι ένα καλό στήριγμα για να κυβερνήσουν κάποτε την Ελλάδα αυτοί που ψηφίζει ο λαός στις εκλογές. Και πιστεύω οτι θα λυθούν αποτελεσματικά, θα το δείτε, τα προβλήματα της δικαιοσύνης. Θεωρώ οτι προσβάλουν τη δημοκρατική αισθητική του καθενός και δεν μπορούν να γίνονται ανεκτές συμπεριφορές έλλειψης σεβασμού απέναντι στους εκπροσώπους του κοινοβουλίου που εκλέγει ο λαός, από τον κάθε τυχάρπαστο, που πιστεύει λ.χ. οτι η συντεχνία, που εκπροσωπεί είναι τσιφλίκι του και μπορεί να κάνει οτι θέλει. Και ο κάθε πολίτης χωριστά πρέπει να καταλάβει οτι ο πολιτικός δεν βρίσκεται με την δική του μόνο ψήφο στο κοινοβούλιο, ώστε να νομίζει οτι του χρωστάει και χάρη που εκλέχθηκε, αλλά με την συλλογική ψήφο αυτού που οναμάζεται ΄΄εκλογικό σώμα΄΄. Και όποιος πιστεύει και θεωρεί οτι έχει περισσότερες ικανότητες ας αφήσει την κριτική εκ του ασφαλούς και ας κατέβει στο λαό. Το δίλημμα λοιπόν ουσιαστικά είναι ένα: Ή θα κυβερνάται πραγματικά η χώρα με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον, το οποίο δημόσιο συμφέρον στο χώρο της δικαιοσύνης λ.χ. σημαίνει ταχεία απονομής δικαιοσύνης με όποιο κόστος και αν αυτό συνεπάγεται σε βάρος συντεχνιών που ωφελούνται από την επιβράδυνση και όχι από την επιτάχυνση απονομής της δικαιοσύνης, ή αλλοιώς πτωχεύουμε και άντε γεια σας. Και αυτό το δίλημμα αναλογικά κυριαρχεί παντού. Μόνο έτσι, δυστυχώς, μπορούμε να καταλάβουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι "συνάδελφοι" .... Είναι κρίμα η επιλογή μιας κατεύθυνσης να καταλήγει στην παραπάνω αντιπαράθεση και σύγκριση...Μακάρι να ήταν μόνο οι διοικητικοί "συνάδελφοι" η αιτία των προβλημάτων αυτής της χώρας...Μήπως δεν θα έπρεπε καν να συμμετέχουμε σ'αυτό το blog και να μην έχουμε άποψη; Θα παρακαλούσα τουλάχιστον τέτοια απαξιωτικά σχόλια που δίνουν τροφή για περαιτέρω διαστρεβλώσεις να διαγράφονται. Ευχαριστώ
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Ανώνυμος είπε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι "συνάδελφοι" ....
=====================
Γενικά αποφεύγω να διαγράφω σχόλια. Μέχρι στιγμής ζήτημα είναι να έχω διαγράψει - αποκλείσει 5 σχόλια.
Το σχόλιο στο οποίο αναφέρεστε εξέφρασε μια άποψη (ορθή ή λάθος) Θεώρησα ότι δεν υπερέβαινε τα "εσκαμμένα" και γι' αυτό το δημοσίευσα έστω και με τη λέξη "συνάδελφοι".
Αναγνωρίζω ότι για κάποιον ο οποίος είναι δικαστής, προστατεύεται από το Συντ. και εκδίδει δικαστικές αποφάσεις, είναι υποτιμητικό να αποκαλείται "συνάδελφος" και όχι Συνάδελφος.
Προσωπικά θεωρώ ότι υπό τις παρούσες συνθήκες τις οποίες διανύουμε θα ήταν λάθος να εμπλακούμε σε έναν εμφύλιο πόλεμο μεταξύ συναδέλφων ΠολΠοιν Vs Δοικ.
Το πρόβλημα δεν είναι δίπλα μας αλλά μπροστά μας και λέγεται απαξίωση των δικαστών (εσκεμμένη ή μη) και επιχείρηση υπαλληλοποίησής τους
ΘΕΡΜΗ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ: ας μη συνεχίσουμε τις αντεγκλήσεις μεταξύ μας.
ΑπάντησηΔιαγραφή