Η ΔΕΗ δεν μπορεί να διακόψει την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος σε όσους δεν πληρώσουν το έκτακτο ειδικό τέλος ακινήτων αποφάσισε σε διάσκεψη, κεκλεισμένων των θυρών, η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, ενώ η επιβολή του κρίθηκε συνταγματική.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου (πρόεδρος ο Παν. Πικραμμένος και εισηγήτρια η σύμβουλος Επικρατείας Ευαγγελία Νίκα) έκριναν ότι η επιβολή του «χαρατσιού» ή όπως επίσημα λέγεται του έκτακτου ειδικού τέλους ηλεκτροδοτούμενων δομημένων επιφανειών, είναι συνταγματική και νόμιμη.
Και αυτό γιατί το ειδικό τέλος ακινήτων δεν είναι πάγιος φόρος (δηλαδή δεν θα πληρώνεται μόνιμα και σταθερά), αλλά είναι έκτακτος, καθώς έχει επιβληθεί για δύο χρόνια. Κατά συνέπεια, σύμφωνα με τους δικαστές, η επιβολή του δεν προσκρούει σε καμιά συνταγματική επιταγή.
Αντίθετα, οι σύμβουλοι Επικρατείας αποφάνθηκαν, σχεδόν ομόφωνα, ότι είναι αντισυνταγματική και παράνομη η νομοθετική ρύθμιση που προβλέπει ότι η ΔΕΗ θα διακόπτει την παροχή του ρεύματος σε περίπτωση κατά την οποία ο καταναλωτής δεν πληρώσει το ειδικό τέλος ακινήτων που περιλαμβάνεται στον λογαριασμό του ρεύματος.
Πάντως, το δικαστήριο επιφυλάχθηκε σε περίπτωση που το «χαράτσι» από έκτακτό που είναι σήμερα μεταβληθεί με νομοθετική ρύθμιση, σε πάγιο να κρίνει και πάλι την συνταγματικότητα ή μη της επιβολής του. Και αυτό εφόσον βέβαια προσβληθεί και πάλι η νέα νομοθετική ρύθμιση στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο.
Αναλυτικότερα, το τρίτο δεκαήμερο του Νοεμβρίου 2011 προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας οι Δικηγορικοί Σύλλογοι Αθηνών, Θεσσαλονίκης, Καλαμάτας, Βόλου, Ηρακλείου, Σύρου και Καβάλας, η ΑΔΕΔΥ ο Δήμος Πυλαίας - Χορτιάτη, η Περιφερειακή Ένωση Δήμων Πελοποννήσου, το Επιμελητήριο Καβάλας, το Σωματείο «Έλληνες Φορολογούμενοι», ιδιοκτήτες ακινήτων, κ.λπ.
Όλοι στρέφονται κατά της από 10.10.2011 απόφασης του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών με την οποία καθορίζεται ο τρόπος και η διαδικασία είσπραξης του έκτακτου ειδικού τέλους και ζητούν να ακυρωθεί.
Οι προσφεύγοντες υποστηρίζουν, μεταξύ των άλλων, ότι το έκτακτο ειδικό τέλος ακινήτων δεν είναι ειδικό τέλος, αλλά επιβολή νέου φόρου κάτι που είναι αντίθετο σε πλειάδα συνταγματικών διατάξεων (αντίθετη στα άρθρα 1, 2, 4, 5, 20, 26, 48, 78 και 101 του Συντάγματος) και στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) που προστατεύει την ιδιοκτησία.
http://www.tovima.gr/society/article/?aid=446622
Σύμφωνα με πληροφορίες, η Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου (πρόεδρος ο Παν. Πικραμμένος και εισηγήτρια η σύμβουλος Επικρατείας Ευαγγελία Νίκα) έκριναν ότι η επιβολή του «χαρατσιού» ή όπως επίσημα λέγεται του έκτακτου ειδικού τέλους ηλεκτροδοτούμενων δομημένων επιφανειών, είναι συνταγματική και νόμιμη.
Και αυτό γιατί το ειδικό τέλος ακινήτων δεν είναι πάγιος φόρος (δηλαδή δεν θα πληρώνεται μόνιμα και σταθερά), αλλά είναι έκτακτος, καθώς έχει επιβληθεί για δύο χρόνια. Κατά συνέπεια, σύμφωνα με τους δικαστές, η επιβολή του δεν προσκρούει σε καμιά συνταγματική επιταγή.
Αντίθετα, οι σύμβουλοι Επικρατείας αποφάνθηκαν, σχεδόν ομόφωνα, ότι είναι αντισυνταγματική και παράνομη η νομοθετική ρύθμιση που προβλέπει ότι η ΔΕΗ θα διακόπτει την παροχή του ρεύματος σε περίπτωση κατά την οποία ο καταναλωτής δεν πληρώσει το ειδικό τέλος ακινήτων που περιλαμβάνεται στον λογαριασμό του ρεύματος.
Πάντως, το δικαστήριο επιφυλάχθηκε σε περίπτωση που το «χαράτσι» από έκτακτό που είναι σήμερα μεταβληθεί με νομοθετική ρύθμιση, σε πάγιο να κρίνει και πάλι την συνταγματικότητα ή μη της επιβολής του. Και αυτό εφόσον βέβαια προσβληθεί και πάλι η νέα νομοθετική ρύθμιση στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο.
Αναλυτικότερα, το τρίτο δεκαήμερο του Νοεμβρίου 2011 προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας οι Δικηγορικοί Σύλλογοι Αθηνών, Θεσσαλονίκης, Καλαμάτας, Βόλου, Ηρακλείου, Σύρου και Καβάλας, η ΑΔΕΔΥ ο Δήμος Πυλαίας - Χορτιάτη, η Περιφερειακή Ένωση Δήμων Πελοποννήσου, το Επιμελητήριο Καβάλας, το Σωματείο «Έλληνες Φορολογούμενοι», ιδιοκτήτες ακινήτων, κ.λπ.
Όλοι στρέφονται κατά της από 10.10.2011 απόφασης του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών με την οποία καθορίζεται ο τρόπος και η διαδικασία είσπραξης του έκτακτου ειδικού τέλους και ζητούν να ακυρωθεί.
Οι προσφεύγοντες υποστηρίζουν, μεταξύ των άλλων, ότι το έκτακτο ειδικό τέλος ακινήτων δεν είναι ειδικό τέλος, αλλά επιβολή νέου φόρου κάτι που είναι αντίθετο σε πλειάδα συνταγματικών διατάξεων (αντίθετη στα άρθρα 1, 2, 4, 5, 20, 26, 48, 78 και 101 του Συντάγματος) και στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) που προστατεύει την ιδιοκτησία.
http://www.tovima.gr/society/article/?aid=446622
Οι Δικαστές του ΣτΕ έκριναν, ότι η επιβολή του «χαρατσιού» είναι συνταγματική και νόμιμη. Μήπως το Ανώτατο Ακυρωτικό εξελίσσεται σε μπαλαντέρ --και μάλιστα άριστον-- των κυβερνώντων;;
ΑπάντησηΔιαγραφήνα δω κατι πολιτικους δικαστες που ειχαν πει σε προσωρινες διαταγες οτι ειναι αντισυνταγματικος ο φορος αυτος!!!!!1
ΑπάντησηΔιαγραφήμια ακόμη απόφαση που δημιουργεί προβληματισμό για την υποκατάσταση του δικαιοκρατικού ρόλου του Δικαστή από το Δίκαιο της Ανάγκης.έτσι οι Δικαστές του Στε δεν στέκονται για μια ακλομη φορά μετά το μηνμόνιο,τα παράβολα,την έκτατη εισφορά ,στο ύψος των περιστάσεων με αποδοχή ως εκτάκτου φόρου του φόρου διπλής φορολόγησης.
ΑπάντησηΔιαγραφήνομίζω ότι δίκαια σκεφτόμαστε πως, εφ’ όσον τελικά το Συμβούλιο της Επικρατείας επεμβαίνει στη χάραξη της δημοσιονομικής πολιτικής της χώρας, θα έπρεπε, ήδη προ ετών, να έχει επέμβει και να είχε σταματήσει όλα αυτά τα φαινόμενα που μας οδήγησαν στο δημοσιονομικό εκφυλισμό και στη χρεοκοπία. Μέσα από την οπτική της απόφασης που το ίδιο εξέδωσε χθες προκύπτει ότι, οι ευθύνες του για την εξέλιξη της σημερινής οικονομικής κατάστασης του Κράτους μας και για τις αδικίες που επί χρόνια συντελούνται από το Κράτος σε βάρος των πολιτών είναι μεγάλες. Και οι ευθύνες αυτές δε θα πρέπει ούτε να αποσιωπούνται, αλλά ούτε και να ξεχνιούνται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχει το Κράτος το δικαίωμα να φορολογεί μέχρι τα όρια της ανέχειας των πολιτών (ή ακόμη και πέρα απ’ αυτά), τη στιγμή που τα όργανά του, είτε από ανικανότητα, είτε από δόλο, δεν εφαρμόζουν ένα σύστημα δίκαιης (κατά τις επιταγές της παρ. 5 του άρθρου 4 του Συντάγματος) φορολόγησης;Κύριοι Δικαστές του Ανωτάτου Ακυρωτικού αφήσατε την σκοπιμότητα να λειτουργεί εις βάρος της νομιμότητας.Σκεφτείτε μόνο ότι από ένα Συνταγματολόγο τον Βενιζέλο δεν έχει προηγούμενο η κατάλυση του Συντάγματος
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ ΑΝΩΝΥΜΟΥ ΣΤΙΣ 4:52μ.μ. Η διαφορά του ΣτΕ και του ΕλΣ απο τον ΑΠ είναι ότι τα δύο πρωτα ανώτατα δικαστήρια ασκούν δημοσιονομική πολιτική, ενώ ο ΑΠ όχι. Το ΣτΕ θα πρέπει να αναλογιστεί τη δική του ευθύνη όταν το Γ' Τμήμα αυτού (υπεύθυνο για τις Δηοσιοϋπαλληλικές Διαφορές)προέβαινε στην επέκταση ποικίλλων επιδομάτων δημοσίων υπαλλήλων επικαλούμενο την αρχή της ισότηττας! Και κάτι άλλο: είναι δυνατόν ο σκληρός πυρήνας της δημοσιας εξουσίας να ασκείται από μία ιδωτική ΑΕ , όπως Η ΔΕΗ. Γιατί σε παρόμοια περίπτωση (υπόθεση παρκόμετρων Δήμου Αθηναίων) το ΣτΕ έκρινε διαφορετικά απ' ό,τι εδώ;
ΑπάντησηΔιαγραφήτη δημοσιονομομικη πολιτικη την ασκει καλως ή κακως η κυβερνηση..
ΑπάντησηΔιαγραφήοσο λαθος ηταν οι αποφασεις του ΣτΕ με τις οποιες σωρεια δημοσιων υπαλληλων επαιρναν σωρεια επιδοματων και ανατρεποταν ιδιως εκει κοντα στο 2004 ολος ο προυπολογισμος, αλλο τοσο λαθος ειναι και η παρουσα αποφαση...
φίλε μου 8.07 έχω την αίσθηση,με κάθε επιφύλαξη τελικά,ότι το ΣΤΕ δεν δέχτηκε την παραχώρηση δημόσιας εξουσίας σκληρού συνταγματικού πυρήνα σε νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου.Δυστυχώς όμως όσες παρατηρήσεις κάνουν οι φίλοι παραπάνω είναι απολύτως σωστές.Δεν μπορεί το ανώτατο ακυρωτικό κατά ανεπίτρεπτη παραβίαση του άρθρου 26 του Συντάγματος να υποκαθιστά την εκτελεστική εξουσία.Ο δικαστικός αυτός ακτιβισμός μπορεί να λειτουργεί μόνο υπέρ της νομιμότητας και όχι στο δήθεν βωμό της εξυπηρέτησης της πιο αόριστης έννοιας δημοσίου δικαίου,το δημόσιο συμφέρον.Οι νομολογιακές αντιφάσεις εκθετουν τους δικαστές του Στε όταν ειδικότερα παλαιότερα είχαν πάρει σαφή θέση ότι το ταμειακό συμφέρον του δημοσίου δεν συνιστά δημόσιο συμφέρον.Πίστεύω ότι στο μέλλον θα δούμε και άλλα τραγελαφικά που θα καταστήσουν το Συμβούλιο Επικρατείας σε παραμάγαζο κυβερνητικής πολιτικής
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτοί που υβρίζουν το ΣτΕ ως παραμάγαζο κυβερνητικής πολιτικής και άλλα τέτοια αντιμνημονιακά φληναφήματα ας μας πουν (αν βέβαια είναι νομικοί κάτι πολύ αμφίβολο από το ύφος και τη φρασεολογία τους), αφού πρώτα διαβάσουν το αιτιολογικό της απόφασης, σε ποια νομικά επιχειρήματα στηρίζονται οι δικές τους απόψεις και ποιές συγκεκριμένες διατάξεις του Συντάγματος παραβιάζονται και από ποιες κανονιστικές πράξεις (έλεος πια με το τσιτάτο "όλα είναι αντισυνταγματικά" χωρίς να γίνεται επίκληση ούτε μιας διάταξης του Συντάγματος, που παραβιάζεται. Στο κάτω κάτω όλα τα κρατικά όργανα έχουν υποχρέωση να διασφαλίσουν τη συνέχεια του κράτους και όχι να το βυθίσουν στο χάος επειδή έτσι θέλουν ορισμένοι κοντόφθαλμοι ψευτοεπαναστάτες και αυτόκλητοι τιμητές όλων. Σε ένα δικαστικό site αναμένει η κριτική δικαστικών αποφάσεων να γίνεται με νομική συλλογιστική.
ΑπάντησηΔιαγραφήα) Η επιβολή του νέου τέλους ακίνητης περιουσίας συναρτάται με τις τιμές ζώνης, και την παλαιότητα των κτισμάτων, αλλά δεν βρίσκεται σε συνάρτηση με το πραγματικό εισόδημα του φορολογούμενου ιδιοκτήτη. Ο φόρος για να είναι αναλογικός και συμβατός με το Σύνταγμά μας πρέπει να είναι ανάλογος με τη φοροδοτική ικανότητα του καθενός, κατά το άρθρο 4 παρ. 5 του Συντάγματος. Το γεγονός ότι δύο φορολογούμενοι ιδιοκτήτες ακινήτων έχουν ένα ακίνητο της ίδιας αντικειμενικής αξίας δεν σημαίνει, άνευ ετέρου, ότι έχουν και την ίδια οικονομική δυνατότητα να καταβάλλουν και τον ίδιο ετήσιο φόρο (!), λαμβανομένου υπόψιν ότι το ακίνητο δεν τους αποφέρει εισόδημα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαραβιάζονται έτσι τα άρθρα 17 (παρ. 1) και 4 (παρ. 5) του Συντάγματος, καθώς, η φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας, κατά τις ως άνω διατάξεις του Συντάγματος, είναι νοητή εφόσον η περιουσία αυτή φέρει κάποια πρόσοδο ή εισόδημα. Έτσι π.χ. είναι συνταγματικώς επιτρεπτή η φορολόγηση του τιμήματος πώλησης ή του εισοδήματος από ενοικίαση, μακροχρόνια μίσθωση ή άλλη επενδυτική δραστηριότητα σχετική με το ακίνητο. Πρόκειται για μια μορφή δρομολογημένης δήμευσης της ατομικής ιδιοκτησίας, η οποία προσβάλλει ευθέως το Σύνταγμα.
β) Παραβιάζεται η αρχή της απαγορεύσεως της διπλής φορολογίας, δηλαδή της φορολογήσεως της ίδιας φορολογητέας ύλης για την ίδια αιτία. Η επιβολή του νέου ειδικού τέλους ακινήτων αποτελεί δεύτερη φορολόγηση των ιδιοκτητών ακινήτων για την ίδια αιτία (επί της ουσίας δεύτερος φόρος ακίνητης περιουσίας), δεδομένου ότι ήδη οι κάτοχοι ακίνητης περιουσίας, με αξία άνω των 200.000 Ευρώ, έχουν καταβάλει και τον Φόρο Ακίνητης Περιουσίας και μάλιστα για το ίδιο οικονομικό έτος (2011). Η διπλή φορολόγηση αντίκειται και στο άρθρο 17 του Συντάγματός μας, αλλά και στο Πρώτο Πρόσθετο Πρωτόκολλο της ΕΣΔΑ που προστατεύουν την ιδιοκτησία και τα εν γένει περιουσιακά δικαιώματα του ατόμου.
ΑπάντησηΔιαγραφήγ) Προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας κατά το άρθρο 2 παρ. 1 του Συντάγματος:
Με το άρθρο 2 παρ. 1 του Συντάγματος ορίζεται ότι: “ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της πολιτείας”. Η διάταξη αυτή, η οποία βρίσκεται στο Τμήμα Α΄ του πρώτου μέρους του Συντάγματος, που φέρει τον τίτλο “Μορφή του Πολιτεύματος”, δεν θεσπίζει “ατομικό δικαίωμα”, αλλά χαρακτηρίζει το δημοκρατικό μας πολίτευμα ως ανθρωποκεντρικό, με θεμέλιο την αξία του ανθρώπου. Ο σεβασμός της αναγορεύεται σε ύπατο κριτήριο της έκφρασης και δράσης των οργάνων της πολιτείας. Στην αξία του ανθρώπου περιλαμβάνεται πρωτίστως η ανθρώπινη προσωπικότητα ως εσωτερικό συναίσθημα τιμής και ως κοινωνική αναγνώριση υπόληψης. Με βάση τη διάταξη αυτή του άρθρου 2, που δεν αποτελεί απλή διακήρυξη, αλλά κανόνα δικαίου συνταγματικού επιπέδου, η πολιτεία, δηλαδή όλα τα πολιτειακά όργανα, οφείλουν όχι μόνο να “σέβονται” αλλά και να “προστατεύουν” την αξία αυτή (Ολ ΑΠ 40/1998).
Πρόκειται για μία θεμελιώδη συνταγματική διάταξη που εξαιρείται από τις υποκείμενες σε αναθεώρηση ή αναστολή διατάξεις (άρθρο 110 παρ. 1 και άρθρο 48 παρ. 1 του Συντάγματος).
Το τέλος ακινήτων αντίκειται στην ως άνω αρχή 1) Διότι υποβαθμίζει τον φορολογούμενο ιδιοκτήτη, ακόμη και τον άνεργο και τον οικονομικά ασθενέστερο, σε αντικείμενο επίτευξης «εκτάκτων» δημοσιονομικών στόχων για τη μείωση ελλειμμάτων.
2) Η διακοπή της ηλεκτροδότησης σε άτομα που αδυνατούν να καταβάλλουν τον φόρο τους οδηγεί σε έσχατη εξαθλίωση και θέτει σε κίνδυνο την υγεία και την επιβίωσή τους.
3) Ασκεί ένα είδος ψυχολογικής βίας και απειλής σε οικονομικά ασθενέστερα άτομα, τέτοια που δεν συνάδει με τα θεμελιώδη ατομικά δικαιώματα του Συντάγματός μας και τις δημοκρατικές παραδόσεις της χώρας μας.
δ) Προσβολή της ελευθερίας των συναλλαγών και της οικονομικής ελευθερίας κατά το άρθρο 5 παρ. 1 και 106 του Συντάγματος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ επιβολή του φόρου ακινήτων μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ παραβιάζει τόσο το σύνταγμα όσο και τους όρους της σύμβασης ιδιωτικού δικαίου που υπέγραψε η ανώνυμη εταιρεία (είτε η Δ.Ε.Η. είτε άλλες εταιρείες) με τον κάθε καταναλωτή. Οι συμβάσεις που υπογράφηκαν καθορίζουν ρητώς τις υποχρεώσεις των συμβαλλόμενων. Δεν προκύπτει λοιπόν καμία άλλη υποχρέωση για τους καταναλωτές πέραν της πληρωμής του κόστους του ρεύματος που κατανάλωσαν. Η ρύθμιση που θα επιβάλλει να πληρώσουν οι καταναλωτές έναν φόρο σε τρίτο φορέα παραβιάζει αφενός τους όρους της σύμβασης και αφετέρου τη συνταγματικά κατοχυρωμένη αρχή της ελευθερίας των συναλλαγών και την οικονομική ελευθερία. Η Πολιτεία δεν έχει δικαίωμα μονομερώς να ακυρώσει τις συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου που έχουν υπογραφεί για την παροχή ηλεκτροδότησης.
Ακυρώνει συμβόλαια παροχής ηλεκτροδότησης του έχουν υπογράψει ιδιώτες καταναλωτές ακόμη και με 100% ιδιωτικές εταιρείες παροχής ηλεκτροδότησης. Συνιστά ανεπίτρεπτο περιορισμό στην οικονομική ελευθερία κατά παράβαση και της αρχής της αναλογικότητας.
ε) Παράβαση του άρθρου 20 παρ. 1 του Συντάγματος και του άρθρου 6 παρ. 1 της ΕΣΔΑ (δικαίωμα δικαστικής προστασίας):
Η επιβολή του εν λόγω φόρου (τέλους) σε όλες τις ιδιωτικές ηλεκτροδοτούμενες επιφάνειες χωρίς τη δυνατότητα πρόβλεψης διαδικασίας ανταπόδειξης σχετικά με την πραγματική φοροδοτική ικανότητα του υπόχρεου ιδιοκτήτη του ακινήτου θεσπίζει ουσιαστικά αμάχητο τεκμήριο οικονομικής και φοροδοτικής ικανότητας των επιβαρυνόμενων με το τέλος ιδιοκτητών ακινήτων. Η ουσιαστική καθιέρωση όμως τέτοιων αμάχητων τεκμηρίων(που έχουν κριθεί αντισυνταγματικά στο παρελθόν από το ΣτΕ) δύναται να οδηγήσει στη φορολόγηση πλασματικής φορολογητέας αξίας, εφόσον θα αντιστοιχεί σε πλασματική φοροδοτική ικανότητα του επιβαρυνόμενου ιδιοκτήτη, χωρίς ο τελευταίος να έχει δικαίωμα ανταπόδειξης. Με τον τρόπο αυτό, πέραν του ότι παραβιάζεται η αρχή της φορολογικής ισότητας, περιορίζεται ανεπίτρεπτα και το δικαίωμα στην παροχή έννομης προστασίας, όπως αυτό κατοχυρώνεται από το άρθρο 20 παρ. 1 του Συντάγματος και το άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (Ε.Σ.Δ.Α.).
α) Αντίθεση στην αρχή της νομιμότητας του φόρου
ΑπάντησηΔιαγραφήκατά το άρθρο 78 παρ. 1 του Συντάγματος. Δυνάμει της ρύθμισης αυτής είναι αμφίβολης συνταγματικότητας μια διάταξη που ορίζει ότι η βάση υπολογισμού του φόρου δεν καθορίζεται από τον νόμο όπως αυτός θα εφαρμοστεί από διοικητικές αρχές, αλλά ΘΑ καθοριστεί (ή έχει ήδη καθοριστεί) από την ΔΕΗ ή τους εναλλακτικούς προμηθευτές ηλεκτρικού ρεύματος. Ο λόγος είναι απλός: η χρήση της μεθόδου υπολογισμού που ακολουθεί η ΔΕΗ συνιστά σιωπηρή αλλά ξεκάθαρη εξουσιοδότηση προς νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου να καθορίσει το αντικείμενο του φόρου, το οποίο παρέλειψε να προσδιορίσει με επάρκεια ο φορολογικός νομοθέτης. Η ρύθμιση αυτή δεν έρχεται σε αντίθεση μόνο με την ανωτέρω διάταξη που επιβάλλει να είναι καθορισμένο το αντικείμενο του φορου από τον νόμο, αλλά έρχεται σε μείζονα λόγω και με την απαγόρευση εξουσιοδότησης προς την διοίκηση, πολλώ δε μάλλον σε ιδιώτη, να καθορίσει ένα από τα στοιχεία του φόρου, και εν προκειμένω την βάση υπολογισμού που είναι η επιφάνεια του ακινήτου που θα φορολογηθεί.
β) Αντίθεση στην αρχή της βεβαιότητας του φόρου
ΑπάντησηΔιαγραφήΈκφανση της αρχής της βεβαιότητας του φόρου είναι η ύπαρξη δυνατότητας προσδιορίσμού ανά πάσα στιγμή του υποκειμένου της φορολογικής ενοχής. Είναι απαραίτητο να είναι σαφές σε επιπεδο νόμου το ποιο θα είναι το πρόσωπο σε βάρος του οποίου θα γίνεται η βεβαίωση του φόρου. Στην διάταξη γίνεται λόγος για βαρυνόμενο πρόσωπο, το οποίο θεωρεί ο νόμοθέτης ότι θα πρέπει να επιβαρυνθεί το κόστος του φόρου, δεν προσδιορίζεται με σαφήνεια όμως η έννοια του προσώπου που θα πρέπει να καταβάλλει τον φόρο. Ειδικότερα ο νόμος κάνει λόγο για την καινοφανή νομικώς έννοια “χρήστης του ακινήτου“, το περιεχόμενο της οποίας είναι ασαφές. Στην πράξη ο νομοθέτης θέλει να αποκτήσει ένα εργαλείο βεβαίωσης φόρων σε βάρος κάθε προσώπου που πληρώνει λογαριασμο ηλεκτρικού ρεύματος. Η καινοφανής έννοια αυτή όμως έχει προβλήματα: ανά πάσα στιγμή μπορεί να αμφισβητηθεί η ιδιότητα αυτή (του χρήστη ακινήτου), δεδομένου ότι το πρόσωπο που πληρώνει τον λογαριασμό, και σε βάρος του οποίου θα γίνει η βεβαίωση, είναι ένα πρόσωπο το οποίο έχει συνάψει ενοχική σύμβαση παροχής υπηρεσιών με τον πάροχο του ηλεκτρικού ρεύματος, και είναι σφόδρα πιθανό να μπορεί να αποδείξει δικαστικώς ότι δεν είναι ο “χρήστης του ακινήτου”. Η αβεβαιότητα ως προς το προσωπο του οφειλέτη θα λειτουργήσει αρνητικά για τα σκοπούμενα δημοσιονομικά αποτελέσματα με την έννοια της γέννεσης μεγάλου αριθμού δικαστικών αμφισβητήσεων της ιδιότητας του “χρήστη το ακινήτου”.
Αυτά για την αντισυνταγματικότητα χωρίς αναφορά σε άρθρα του Συντάγματος,,,,
6.37 θα σου συνιστούσα να διαβάσεις τις αιτήσεις ακυρώσεως των φορέων και από εκεί και πέρα σου απαριθμώ πλείστα όσα επιχειρήματα περί αντισυνταγματικότητας. Τώρα γιατί θες να σου απαριθμήσω τις κατ εξουσιοδότηση εκδοθείσες κανονιστικές πράξεις ένας θεός το ξέρει...Και αυτές φυσικά θα τις βρεις στις αιτήσεις ακυρώσεως ως προσβαλλόμενες πράξεις. Έχω την αίσθηση ότι προσπαθείς να παρουσιάσεις μια άποψη ως ύβρη και ταυτόχρονα να δαιμονοποιήσεις προσδίδοντας το στοιχείο του ψευδοεπαναστάτη , τον αγώνα όλου αυτού τον κόσμου που υποφέρει και του φορτώνουν και διπλούς φόρους. Δεν ξέρω αν ανήκεις στους βολεμένους χαρτογιακάδες ή είσαι τόσο πραγματιστής που ταυτίζεσαι με μορφές κατάχρησης εξουσίας. Αυτό που ξέρω είναι ότι όλοι κρίνονται και φυσικά κρίνονται και οι Δικαστές σε νομική βάση φυσικά
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΦΟΣΟΝ Ο ΑΝΩΝΥΜΟΣ 6.3.,6.37 μ.μ. ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΣΤΗΣ, ΓΙΑΤΙ ΖΗΤΑ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥς-ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΣΗΜΕΙΩΤΕΟΝ ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙ ΕΑΝ ΦΕΡΟΥΝ ΤΗΝ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΙΔΙΟΤΗΤΑ,ΔΙΟΤΙ ΔΗΘΕΝ Η ΦΡΑΣΕΟΛΟΓΙΑ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΑΠΑΔΕΙ ΑΥΤΗΣ- ΝΑ ΤΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΥΜΕ ΤΙΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΘΙΓΟΝΤΑΙ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΕΚΦΡΑΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥ σΤε.ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΝΑ ΤΙΣ ΑΓΝΟΕΙ; ΤΟΝ ΚΑΛΩ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΜΑΣ ΔΗΛΩΣΕΙ ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ ΚΑΙ ΙΔΙΟΤΗΤΑ.ΒΙΚΤΩΡΙΑ ΜΑΡΣΙΩΝΗ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΩΝ
ΑπάντησηΔιαγραφήAνώνυμε 4 Μαρτίου 2012 6:37 μ.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω ότι τα θεμελιωμένα σχόλια του Χ.Δ.Τ. δεν αφήνουν περιθώρια για άλλη φαφλατολογία...
Και αν το ΣτΕ έκρινε συνταγματικά τα χαράτσια και τα μνημόνια τότε να μη μετέχει στις κινητοποιήσεις των άλλων δικαστικών ενώσεων για τις περικοπές των αποδοχών των μελών του γιατί κατά τη δική του γνώμη είναι πέρα για πέρα ...συνταγματικές!!!
Αιδώς Αργείοι!
"Και αν το ΣτΕ έκρινε συνταγματικά τα χαράτσια και τα μνημόνια τότε να μη μετέχει στις κινητοποιήσεις των άλλων δικαστικών ενώσεων για τις περικοπές των αποδοχών των μελών του γιατί κατά τη δική του γνώμη είναι πέρα για πέρα ...συνταγματικές!!!"
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγγνωμη, αλλα δεν ειναι σωστο αυτο να γραφεται απο δικαστη..
δηλαδη θα επρεπε το ΣτΕ να κρινει αντισυνταγματικο ενα νομο για να παρουμε πισω τους μισθους που περναμε?
Εχουμε επισης καταλαβει οτι τα ταμειακα διαθεσιμα του κρατους φθανουν για 1-2 μηνες? Δηλαδη, απο που θα μας εδινε τους μισθους του προ μνημονιου?
Βοηθήστε με λίγο γιατί έχω μπερδευτεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Γιώργος, δικαστής του ΣτΕ, ψηφίζει συνταγματικό το μνημόνιο (σωστό ή λάθος δεν το κρίνω επί του παρόντος). Αφού κατεβαίνει από την έδρα, επισκέπτεται τη γενική συνέλευση της ένωσής του και ψηφίζει το ψήφισμα διαμαρτυρίας για τις περικοπές του μισθού του.
1) Ο Γιώργος δεν ξέρει τι του γίνεται;
2) Ο Γιώργος είναι διχασμένη προσωπικότητα;
3) Ο Γιώργος κρίνει συνταγματικές τις περικοπές των άλλων, αλλά όταν κληθεί να κρίνει τις δικές του περικοπές θα τις κρίνει αντισυνταγματικές;
4) Όλα τα παραπάνω;
5) Κάτι άλλο;
Βοηθήστε με λίγο διότι και εγώ που βρίσκομαι εκτός του κλάδου σας, τα έχω παίξει.