Η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων και η Ένωση Εισαγγελέων Ελλάδος εκδίδουν το πιο κάτω Δελτίο Τύπου , κατόπιν απόφασης των Διοικητικών Συμβουλίων τους.
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Στο φύλλο της Κυριακής , 11 Μαρτίου 2012 , της εφημερίδας «Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», δημοσιεύεται άρθρο με τίτλο «Στο Πειθαρχικό δεκατέσσερις φορές ένας πρωτοδίκης» και υπότιτλο «Προκλητική ατιμωρησία δικαστών».
Αρχικώς , μας προκαλεί εντύπωση ότι η δημοσιογραφική έρευνα χαρακτηρίζει αποφάσεις των Πειθαρχικών Συμβουλίων ως ενδεικτικές του «κλίματος εκτεταμένης ατιμωρησίας», αναγορεύοντας εαυτήν, απολύτως εξωθεσμικά, ως υπέρτερο κριτή αυτών και των υποθέσεων που χειρίστηκαν . Και μάλιστα κριτή που έχει καταδικαστική αντίληψη για τα πράγματα χωρίς να την αιτιολογεί επαρκώς, αφού δεν μας εξηγεί το δημοσίευμα για ποιούς λόγους έπρεπε οι αποφάσεις των Πειθαρχικών Συμβουλίων να είναι διαφορετικές. ¶ραγε, με ποια θεσμική ιδιότητα γίνεται αυτό και κυρίως με ποια γνώση και έρευνα απόρρητων πειθαρχικών φακέλων ; Διότι αν δεν υπάρχει πλήρης γνώση των φακέλων , τότε πώς γίνεται δεοντολογική κριτική. Αν πάλι υπάρχει πλήρης γνώση, τότε γιατί δεν παρατίθενται οι αιτιολογίες των αποφάσεων αυτών και πάλι για χάρη της δεοντολογίας και της πληροφόρησης των πολιτών. Αλλά και στο επίπεδο της στατιστικής αξιολόγησης ,που θα μπορούσε να είναι στόχος μιας δημοσιογραφικής έρευνας , αν υπήρχε το σχετικό ενδιαφέρον θα υπήρχαν και οι τεκμηριωμένες απαντήσεις ότι την τελευταία τριετία (2009-2011) έχουν απομακρυνθεί από το Δικαστικό Σώμα με αποφάσεις της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου 14 Δικαστικοί και Εισαγγελικοί Λειτουργοί λόγω ανεπάρκειας, ενώ τα Πειθαρχικά Συμβούλια στην αντίστοιχη τριετία έχουν εκδώσει 170 καταδικαστικές και 73 αθωωτικές αποφάσεις σε πειθαρχικές διώξεις για καθυστέρηση. Βέβαια σε αυτή τη περίπτωση θα διαψευδόταν ο τίτλος του δημοσιεύματος και το πνεύμα του συντάκτη του , που δεν αναγνωρίζει με το ύφος του ότι ο Δικαστής είναι ¶νθρωπος, που μπορεί , όπως ο καθένας ,να αντιμετωπίσει και ανυπέρβλητα ή δυσεπίλυτα προσωπικά και οικογενειακά προβλήματα, που είναι δυνατόν να επηρεάσουν την απρόσκοπτη εκτέλεση των καθηκόντων του.
Ακόμα μας προκαλεί εντύπωση βάσει ποιας νόμιμης διαδικασίας αποκτήθηκε πρόσβαση σε απόρρητους φακέλους; Αν πάλι , αυτό είναι ζήτημα διαρροής ,πιστεύουμε , ότι θα πρέπει να αποτελέσει άμεσα αντικείμενο επίσημης έρευνας από τις αρμόδιες δικαστικές αρχές , σε όλες τις πιθανές διευθύνσεις και χειριστές όπου φυλάσσονται οι φάκελοι αυτοί.
Τέλος , μας προκαλεί εντύπωση η επιχειρούμενη με τον τρόπο αυτό απαξίωση των θεσμικών οργάνων της Δικαιοσύνης και μάλιστα στο υψηλότερο επίπεδο τους , δηλαδή αυτό των Aνωτάτων Δικαστηρίων της Χώρας , αφού σε αυτά ανήκει η αρμοδιότητα του πειθαρχικού ελέγχου των Δικαστικών Λειτουργών. Σε άλλους καιρούς, ανάλογες πρακτικές χρησιμοποιούντο για την διαμόρφωση κλίματος κατάλληλου για την επιχείρηση διορθωτικών κινήσεων διαφόρων «επαϊόντων», που η ιστορία αν δεν προτίμησε να τους ξεχάσει τους θυμάται με σκεπτικισμό .
Ο Ελληνικός Λαός πρέπει να αισθάνεται σίγουρος για την ποιότητα της απονομής της Δικαιοσύνης και του επιπέδου των Λειτουργών της. Είναι γεγονός ότι οι χρονικές καθυστερήσεις στην απονομή της είναι μεγάλες. Ας κάνουν , επιτέλους την αυτοκριτική τους για αυτό και αυτοί που τα τελευταία χρόνια , νομοθέτησαν 53 φορές για την επιτάχυνση της απονομής της Δικαιοσύνης. Προς την ίδια κατεύθυνση ας κάνουν και κάποιοι άλλοι δεοντολογική για εκείνους δημοσιογραφική έρευνα . Μπορεί να είναι συγκυριακά δυσάρεστο , αλλά έτσι θα επιτύχουν ίσως να πλησιάσουν τον επαγγελματισμό ενός Δικαστή, που έχει μάθει να αιτιολογεί πάντα και πλήρως τις αποφάσεις του και αυτές που καθυστερεί και αυτές που δεν καθυστερεί.
ΤΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΤΩΝ ΕΝΩΣΕΩΝ
Μία ψήφο έχει και ο εργατικός δικαστής μία και ο αργόμισθος. Για αυτό και οι συνδικαλιστές κοιτούν να τους έχουν όλους ικανοποιημένους. Το ότι κάποιοι επιβαρύνουν τους συναδέλφους τους και εκθέτουν τη Δικαιοσύνη και το δικαστικό λειτούργημα ποσώς τους ενδιαφέρει, αρκεί να ψηφίζουν. Η ανακοίνωση είναι κλασσικού σοβιετικού τύπου. Το θέμα δεν είναι η ουσία αλλά μη διαρρεύσουν ... τα απόρρητα του Κράτους και πάντα φταίνε οι άλλοι, ποτέ εμείς. Και μη βρεθούν πάλι κάποιοι και πουν ότι δεν υπάρχει πρόβλημα. Σε οποιαδήποτε δικαστική ομήγυρη βρεθεί κανείς, θα ακούσει να συζητούνται πότε σε κλίμα θυμηδίας και πότε σε κλίμα αγανάκτησης περιπτώσεις ανθρώπων (και δυστυχώς όχι μόνο του Α΄ βαθμού) που μόνο δικαστές δεν θα έπρεπε να είναι. Κατανοητά τα προσωπικά προβλήματα αλλά δυστυχώς οι περισσότερες περιπτώσεις είναι κρούσματα συνειδητής αδιαφορίας και όχι περιστασιακής απόσπασης από το καθήκον λόγω "ανυπέρβλητων προσωπικών προβλημάτων".
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω την αίσθηση οτι ο ανώνυμος των 6:47 δεν κατανόησε το νόημα του εγγράφου των ενώσεων. Το ζήτημα δεν είναι εάν υπάρχουν συνάδελφοι που είναι αδιάφοροι και χωρίς να έχουν κάποιο ειδικό πρόβλημα καθυστερούν ή αποφεύγουν υποθέσεις, με αποτέλεσμα να επιβαρύνονται οι υπόλοιποι. Γι' αυτό κανείς δεν έχει αντίρρηση, υπάρχουν τέτοια φαινόμενα. Το ζήτημα όμως είναι ότι το συγκεκριμένο άρθρο επιλέγει να εστιάσει σε δύο περιπτώσεις που πιθανόν να μην τιμωρήθηκαν συνάδελφοι ενώ θα έπρεπε, για να περάσει το σύνθημα ότι "οι δικαστές και αργούν, και δρουν συντεχνιακά, αφού δεν λειτουργεί το πειθαρχικό τους". Ας προσπαθήσει κανείς να σκεφτεί γιατί τα τελευταία χρόνια - και κυρίως το πρόσφατο διάστημα- ΟΛΟΙ μας επιτίθενται (πρωθυπουργός, βουλευτές, δημοσιογράφοι,ακόμη και αστυνομικοί [βλ. Ρόδο]): κατά τη γνώμη μου, το κάνουν ώστε να στρέψουν την, έτσι κι αλλιώς μοιρασμένη, κοινή γνώμη εναντίον μας και να απαξιώσουν τη δικαιοσύνη όσο το δυνατόν, γιατί πραγματικά όταν λειτουργούμε σωστά είμαστε οι μόνοι στους οποίους μπορεί να στραφεί ο κόσμος.
ΑπάντησηΔιαγραφήθα έλεγα πολλά αλλά με κάλυψε ο ανώνυμος των 6:47...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια για την ανακοίνωση. Δεν πρέπει πλέον να μένει τίποτα αναπάντητο. Ο κόσμος παραπληροφορείται συνεχώς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Αναμάρτητος πρώτος το λίθο βαλέτω! Συμφωνώ ότι θα πρέπει ίσως να μετρηθούμε πόσοι δουλεύουμε, αλλά παιδιά να μην βγάλουμε να μετρήσουμε τις δικογραφίες μας. Όποιος δεν έχει την παραμικρή εκκρεμότητα (ή δεν είχε ή είναι σίγουρος ότι δε θα έχει) να σηκώσει το χεράκι του! Και τελειώνω πάλι με απόφθεγμα. Μέτρον άριστον!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσωπικά θεωρώ ότι η συντάκτρια του συγκεκριμένου άρθρου δείχνει να γνωρίζει πολύ καλύτερα την σύγχρονη δικαστική πραγματικότητα σε σχέση με άλλους συναδέλφους της του δικαστικού ρεπορτπάζ. Ωστόσο, το συγκεκριμένο άρθρο παρουσιάζει την εξαίρεση ως κανόνα και τον κανόνα ως εξαίρεση. Κανείς δεν ζητά ούτε αποδέχεται την επιβράβευση της ραθυμίας και την μη επιβολή πειθαρχικών ποινών όπου απαιτείται. Ποιός είναι όμως ο κανόνας; Η ατιμωρησία, ή η λογοδοσια για ψύλλου πήδημα (ολοι, πιστευω εχουμε συρθει στο πειθαρχικο η για ανωμοτι εξηγησεις λογω καταγγελιων καποιου αρρωστου δικομανη); Και αν (που δεν έχω λογο να το αμφισβητήσω) το ΑΠΣ εχει την τελευταια διετια εκδοσει 73 αθωωτικες και 170 καταδικαστικες αποφασεις ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΔΕΔΟΜΕΝΗ ΑΤΙΜΩΡΗΣΙΑ; Πολυ φοβαμαι οτι αυτο που λεει ο ανωνυμος στο μηνυμα των 8:38 ειναι πολυ ευστοχο. Σκοπός ειναι η απαξιωση του θεσμου, αποαυτουςπου οπως σωστα λενε οι δικαστικες ενωσεις, επιχειρησαν να εοιταχυνουν τη δικαιοσύνη 53 φορες, χωρίς να γνωριζουν βέβαια πως πρεπει να γινει αυτο σωστα και υπευθυνα αλλα ενεργωντας χαριν εντυπωσιασμου....
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ερώτηση παραμένει: είναι αληθινά όσα αναφέρονται στο ρεπορτάζ ή όχι. Αν η κυρία Μάνδρου ψεύδεται , οφείλει να ανασκευάσει. Φοβάμαι όμως ότι είναι όλα πέρας ως πέρα αληθινά και δεν καταλαβαίνω τι σας έχει ενοχλήσει. Το άρθρο δεν καταφέρεται εναντίον όλων των δικαστών, ούτε και λέει ότι όλες οι πειθαρχικές αποφάσεις είναι προκλητικές. Λέει ότι ορισμένες φορές τα πειθαρχικά συμβούλια είναι εξαιρετικά ανεκτικά, χωρίς μάλιστα να υπάρχει λόγος. Δηλαδή το να θέλει κάποιος για να θεωρήσει μια απόφαση δύο χρόνια είναι άξιο απαλλαγής; Αντί να συντάσσεστε με τα όσα καταγγέλλονται, τα οποία γνωρίζετε και γνωρίζουμε (εμείς οι δικηγόροι), θέλετε να τα κρύψετε κάτω από το χαλί; Είναι άδικο και για εσάς που εργάζεστε σκληρά και που λόγω της επιπλέον χρέωσης, εξαιτίας της οκνηρίας των άλλων, κινδυνεύετε να κληθείτε σε απολογία εσείς για καθυστερήσεις. Δείτε λίγο το νέο νόμο 4055/2012 αναφορικά με τα πειθαρχικά σας παραπτώματα και θα καταλάβετε τι θα σημαίνει πλέον η καθυστέρηση έκδοσης απόφασης. Και για να μην παρεξηγούμε, δείχνω μεγάλη κατανόηση και συμπάσχω με όσους έχουν πραγματικό πρόβλημα. Έχω χάσει πελάτη λόγω αυτής μου της στάσης. Όμως δεν μπορώ να καταπιώ τις υπόλοιπες περιπτώσεις που έχω συναντήσει, που φτάνεις στο σημείο να παρακαλάς τον προϊστάμενο να μην αφαιρεθεί η δικογραφία από το δικαστή λόγω παρόδου οκταμήνου, διότι έτσι θα πάρεις απόφαση σε 28 μήνες (8 μήνες ο προσδιορισμός + 14 μήνες χωρίς απόφαση + 2 μήνες ο νέος προσδιορισμός + 4 μήνες η νέα απόφαση).
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι γνωστός γενικά ο τρόπος με τον οποίο, οι δημοσιογράφοι αντλούν και προωθούν στοιχεία σήμερα. Είναι όμως προκλητική η ανέλεγκτη και η ατιμώρητη χρήση τέτοιων στοιχείων, ειδικά όταν αυτά είναι απόρρητα. Είμαι δικαστής και απορώ ποιά ήταν η πηγή της κυρίας Μάνδρου, η οποία την προμήθευσε τα στοιχεία του άρθρου που δημοσίευσε στην Καθημερινή. Το σίγουρο είναι ότι δεν ήρθαν στα χέρια της με κάποιο δελτίο τύπου, όπως συμβαίνει στα Υπουργεία. Άρα είτε τα στοιχεία του άρθρου της δεν είναι αληθινά, είτε έφτασαν στα χέρια της με παράνομο τρόπο, με σκοπό τόσο της ίδιας όσο και της πηγής της, για άλλη μια φορά, να μειωθεί και να καταρακωθεί η αξιοπιστία της δικαιοσύνης της και να εξαγριωθεί ο κόσμος εναντίον των λειτουργών της. Μήπως θα έπρεπε να καλέσει επιτέλους κάποιος εισαγγελέας την εν λόγω δημοσιογράφο, να μας πει και εμάς από που έμαθε αυτά τα απόρρητα στοιχεία που αφορούν την προσωπική και υπηρεσιακή κατάσταση δικαστών ή είναι κυήματα της φαντασίας της, και αν ήρθαν στην κατοχή της με παράνομο τρόπο γιατί να μην ελεγχθεί και αυτή, όπως ελέγχονται και οι υποτιθέμενοι πλημμελείς συνάδελφοι για τα δικά τους παραπτώματα. Αλλά οι δημοσιογράφοι έχουν τον τρόπο τους. Πετάνε μια υποτιθέμενη είδηση, λίγο αλήθεια, πολύ ψέμα και μετά .... δημοσιογραφικό απόρρητο. Μήπως πρέπει να ασχοληθούμε λίγο και μ' αυτές τις εξακολουθητικές παράνομες συμπεριφορές ή θα φτάσουμε να φοβόμαστε και τη σκιά μας και στο τέλος θα ξυπνήσουμε από το λήθαργο όταν καποιοι λίγοι εμπαθείς, θα μας έχουν διαλύσει και εξευτελίσει πλήρως; Για σκεφθείτε και μη θαυμάζετε μόνο την κυρία δημοσιογράφο γιατί δεν ξέρω αν της αξίζει σεβασμός για τον τρόπο που χειρίζεται την είδηση. Μάλλον έχει χάσει το δρόμο της
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνω με τον ανώνυμο 10.21. Στο δημοσίευμα αυτό παρουσιάζεται η εξαίρεση ως κανόνας. Ομως οι αριθμοί δείχνουν ότι τα πειθαρχικά λειτουργούν και ίσως είμαστε ο μνοναδικός κλάδος που κάνει αυτοκάθαρση (βλ. και τις υποθέσεις διαφθοράς προ 5ετίας). Οι δικαστικοί ρεπόρτερ οφείλουν να κάνουν το έργο τους ψύχραιμα , όχι με αφορισμούς , διότι δεν πρέπει , αναίτια , να κλονίζουν την εμπιστοσυνη του κόσμου στη δικαστική εξουσία που στέκεται στο πλευρό του πάντα και ειδικά στις δύσκολες αυτές στιγμές. Εμείς ως δικαστές πρέπει να δείχνουμε την καλώς εννοούμενη αλληλεγγύη στους συναδέλφους μας που δικαιολογημένα καθυστερούν ή διώκονται αναίτια, διότι όπως φαίνεται είμαστε κλάδος χωρίς ιδίαίτερες συμπάθειες. Α.Α
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν γράψω σε αυτο το blog επώνυμα ότι ο Χ οδηγήθηκε δυο φορές στο ακροατήριο για κακούργημα λεγοντας την μισή αλήθεια και αποκρύπτοντας την άλλη μισή , οτι αθωώθηκε ,έχω άραγε δράσει δεοντολογικά ; Η μήπως έχω σημαδεψει έναν αθώο με απόφαση δικαστηρίου ως παρ´ ολιγο ένοχο με την δημοσιογραφική πένα μου ; Κύριοι είναι πολυ εύκολο να χαίρεσαι οταν θεωρεις τον ευατο σου καλο δικαστη και ακομα καλυτερο δικηγορο ότι ο κακός δικαστης επιτελους τιμωρήθηκε . Είναι επίσης ,ορισμένες φορές και βολικό για τους δυο πρώτους να ¨´στεναχωριουνταϊ´ γιατι ο τελευταίος δεν τιμωρήθηκε επαρκώς . Όλοι όμως πρέπει να καταλάβουν ότι όταν μπαίνουν σε αυτη τη συζήτηση ´´πυροβολουν το πόδι τους´´ ,όπως λένε και οι Άγγλοι. Όχι εύκολη κριτική σε θεσμικά ζητήματα . Πολυδευκης
ΑπάντησηΔιαγραφή