 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 23ης Ιανουαρίου 2014 [αίτηση του Tribunale di Tivoli (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Enrico Petillo, Carlo Petillo κατά Unipol
(Υπόθεση C-371/12) (1)
(Υποχρεωτική ασφάλιση της αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων - Οδηγίες 72/166/ΕΟΚ, 84/5/ΕΟΚ, 90/232/ΕΟΚ και 2009/103/ΕΟΚ - Τροχαίο ατύχημα - Μη υλική βλάβη - Αποζημίωση - Εθνικές διατάξεις που προβλέπουν ειδικό τρόπο υπολογισμού προκειμένου περί τροχαίων ατυχημάτων, λιγότερο ευνοϊκό για τα θύματα έναντι εκείνου τον οποίο προβλέπει το κοινό σύστημα αστικής ευθύνης - Συμφωνία προς τις οδηγίες αυτές)
2014/C 85/09
Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική
Αιτούν δικαστήριο
Tribunale di Tivoli
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Enrico Petillo, Carlo Petillo
κατά
Unipol
Αντικείμενο
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως — Tribunale di Tivoli — Ερμηνεία των οδηγιών 72/166/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 24ης Απριλίου 1972, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών των σχετικών με την ασφάλιση της αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων και με τον έλεγχο της υποχρεώσεως προς ασφάλιση της ευθύνης αυτής (ΕΕ ειδ. έκδ. 06/001, σ. 136), 84/5/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 30ής Δεκεμβρίου 1983, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών των σχετικών με την ασφάλιση της αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων (ΕΕ 1984, L 8, σ. 17), 90/232/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 14ης Μαΐου 1990, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με την ασφάλιση αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων (ΕΕ 1990, L 129, σ. 33), και 2009/103/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Σεπτεμβρίου 2009, σχετικά με την ασφάλιση της αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων και τον έλεγχο της υποχρεώσεως προς ασφάλιση της ευθύνης αυτής (ΕΕ 2009, L 263, σ. 11) — Ασφάλιση αστικής ευθύνης εξ αυτοκινήτων — Προσδιορισμός των ζημιών που καλύπτονται υποχρεωτικώς από την ασφάλιση — Εθνική νομοθεσία που, για την περίπτωση τροχαίου ατυχήματος, ορίζει ύψος ικανοποιήσεως της ηθικής βλάβης κατώτερο του ποσού που προκύπτει από την γενική ρύθμιση του αστικού δικαίου
Διατακτικό
Τα άρθρα 3, παράγραφος 1, της οδηγίας 72/166/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 24ης Απριλίου 1972, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών των σχετικών με την ασφάλιση της αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων και με τον έλεγχο της υποχρεώσεως προς ασφάλιση της ευθύνης αυτής, και 1, παράγραφοι 1 και 2, της δεύτερης οδηγίας 84/5/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 30ής Δεκεμβρίου 1983, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών των σχετικών με την ασφάλιση της αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2005/14/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2005, έχουν την έννοια ότι δεν αντιτίθενται προς εθνική νομοθεσία όπως αυτή της κύριας δίκης, που προβλέπει ειδικό σύστημα αποζημιώσεως για μη υλικές ζημίες οι οποίες προκύπτουν από ελαφρές σωματικές βλάβες προκαλούμενες από τροχαία ατυχήματα, περιορίζοντας την αποζημίωση για τις εν λόγω βλάβες σε σχέση με όσα ισχύουν στον τομέα της αποκαταστάσεως απολύτως όμοιων ζημιών που προκύπτουν από άλλα αίτια πέραν των ατυχημάτων αυτών.
http://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/?uri=uriserv:OJ.C_.2014.085.01.0005.02.ELL
ετσι...
ΑπάντησηΔιαγραφήαντε να δουμε τωρα τι θα επικαλεσθουν οσοι νομολογησαν για την αντιθεση στο ενωσιακο δικαιο τοιυ περιορισμου της αποζημιωσεως του επικουρικου κεφαλαιου
Ή δεν διάβασες καλά ή μας κάνεις πλάκα. Η απόφαση μιλάει για ελαφρές σωματικές βλάβες (άρα όχι για θάνατο!!!) μιλάει για γενικό και ομίόμορφο τρόπο αντιμετώπισης της αποζημίωσης από τροχαία ατυχήματα και όχι μόνο για την ευθύνη του Επικουρικού. Για την ευθύνη του επικουρικού έχουν δημοσιευτεί δύο προηγούμενες αποφάσεις του ΔΕΕ λίγους μήνες πριν που ρητά δέχονται το ακριβώς αντίθετο από αυτό που εννοείς μόνο εσύ. Μην έχεις παρωπίδες και δέξου το λάθος σου έστω και την ύστατη στιγμή (προφανώς εσύ ακολουθείς την μειοψηφική άποψη, υποτασσόμενος στις μνημονιακές επιταγές-ΚΡΙΜΑ)
Διαγραφή- η "μειοψηφικη αποψη" ειναι απολυτως κρατουσα στα περισσότερα εφετεια..
Διαγραφή- οι δυο προηγουμενες αποφασεις δεν αφορουσαν το Επικουρικο κεφαλαιο αλλα την ικανοποιηση λογω ψυχικης οδυνης ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ ..
-"μνημονιακες επιταγες".. κριμα ενας δικαστης να εκφραζεται με τετοιες εκφρασεις..