Ο ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΜΑΧΗΤΗΣ ΚΑΙ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΗΣ ΤΩΝ ΑΤΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ, ΩΣ ΠΟΤΕ ΟΜΩΣ;

Ο ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΜΑΧΗΤΗΣ ΚΑΙ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΗΣ ΤΩΝ ΑΤΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ, ΩΣ ΠΟΤΕ ΟΜΩΣ;

Με αφορμή την 1694/2018 Απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας και την γιορτή της Δικαιοσύνης(3 Οκτωβρίου)

ΤΟ ΣτΕ ΑΠΕΡΡΙΨΕ ΤΗΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΔΣΑ ΣΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΤΩΝ ΦΥΓΑΔΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΕΛΛΕΙΨΕΙ  «ΕΝΝΟΜΟΥ  ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΟΣ»!!!

1.-Ο Ελευθέριος Βενιζέλος σε μια συνέντευξη που παραχώρησε το 1919, έλεγε: «Κατ' επανάληψιν διηρωτήθην εάν θα έπρεπε να είμαι δικηγόρος κατ' επάγγελμα και επαναστάτης κατά διαλείμματα ή και αντιστρόφως. Αφ' ης όμως οι συμπολίται μου συνάντησαν αντίστασιν εις τας προσπάθειας των δια την ένωσιν της Κρήτης με την μητέρα Ελλάδα, φυσικά έγινα πλέον επαναστάτης κατ' επάγγελμα»

            Έχω την εντύπωση πως ο Εθνάρχης έδωσε το παράδειγμα του ιδανικού δικηγόρου και κατά τον Εισαγγελέα του ΑΠ Ε.Κρουσταλλακη^[1]: «ο ιδανικός δικηγόρος - και κατά προέκταση ο άξιος της αποστολής του Δικηγορικός Σύλλογος - από επαναστάτες κατά διαλείμματα, που από την αποστολή τους είναι, οφείλουν να μετατρέπονται σε επαναστάτες κατ' επάγγελμα, κάθε φορά που διαπιστώνουν τη φαλκίδευση των αρχών του κράτους δικαίου ή την παραβίαση των ατομικών ελευθεριών και των κοινωνικών δικαιωμάτων των πολιτών, κάθε φορά που βλέπουν την απονομή της Δικαιοσύνης να χωλαίνει και την εφαρμογή των κανόνων του ουσιαστικού δικαίου να μη ανταποκρίνεται στις κοινωνικές ανάγκες.»

2.- Ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών παρενέβη στην εκκρεμή δίκη για τους Τούρκους φυγάδες, ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας  προβάλλοντας με το δικόγραφο της παρεμβάσεως ότι “η υπόθεση των οκτώ Τούρκων αξιωματικών, που διέφυγαν με ελικόπτερο στην Ελλάδα ... λίγες ώρες μετά την καταστολή της απόπειρας ανατροπής της κυβέρνησης Ερντογάν, έχει εύλογα προκαλέσει το ενδιαφέρον της ελληνικής κοινής γνώμης. Η παροχή ασύλου σε πρόσωπα που διώκονται για την πολιτική δράση τους στην χώρα προέλευσής τους αποτελεί βασική αρχή του κράτους δικαίου, όπως αυτό γίνεται δεκτό στην ελληνική, στην ευρωπαϊκή έννομη τάξη και αποτελεί γενικά παραδεδεγμένο κανόνα δικαίου”.

3.-Η παρέμβαση έγινε όπως προβλέπεται από το άρθρο 90 του Κώδικα Δικηγόρων (ν. 4194/2013 – Α΄208) ορίζεται ότι : “Στους Δικηγορικούς Συλλόγους ανήκει : α) Η υπεράσπιση των αρχών και κανόνων του κράτους δικαίου σε μια δημοκρατική πολιτεία. β) ... ζ) Η άσκηση παρεμβάσεων ενώπιον των δικαστηρίων και κάθε αρχής (στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και οι ανεξάρτητες αρχές) για κάθε ζήτημα εθνικού, κοινωνικού , πολιτισμικού, οικονομικού ενδιαφέροντος και περιεχομένου που ενδιαφέρει τα μέλη του συλλόγου ή το δικηγορικό σώμα γενικότερα, καθώς και για κάθε ζήτημα εθνικού, κοινωνικού, πολιτισμικού ή οικονομικού ενδιαφέροντος.» Το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο έκρινε με την ανωτέρω απόφαση του 1694/2018   παρά την ανωτέρω σαφή νομοθετική ρύθμιση  ότι «η προσβαλλόμενη απόφαση, η οποία είναι ατομική διοικητική πράξη, δεν θίγει τα συμφέροντα των μελών του ως επαγγελματικής τάξεως, ενώ η χορήγηση του καθεστώτος διεθνούς προστασίας σε συγκεκριμένο αλλοδαπό, ανεξάρτητα από την υπηκοότητά του, δεν δύναται να θεωρηθεί ότι συνδέεται με βασική αρχή του κράτους δικαίου ή με ζήτημα γενικότερου εθνικού ενδιαφέροντος.».

4.-Δημιουργεί πικρία  πώς το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο δέχθηκε την παραπάνω άποψη  που ουσιαστικά αδρανοποιεί την διάταξη του άρθρου 90 του ν 4194/2013 και θεωρεί ότι η περίπτωση των «ικετών  φυγάδων» από την αιμάσουσα γείτονα  δεν συνδέεται με βασική αρχή του κράτους δικαίου ή με ζήτημα γενικότερου εθνικού ενδιαφέροντος. Εύλογα έχουμε την απορία τι θα ήταν άραγε  εκείνο το συνταρακτικό  γεγονός που θα συνδέονταν με τα παραπάνω. Όμως  σε άλλη περίπτωση με  αίτηση Ακυρώσεως του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, το ΣτΕ  με την 3944/2015 Απόφαση του ακύρωσε  την κοινή υπουργική απόφαση, περί απευθείας παραχώρησης έναντι ανταλλάγματος του δικαιώματος απλής χρήσης αιγιαλού, παραλίας, όχθης και παρόχθιας ζώνης μεγάλων λιμνών και πλεύσιμων ποταμών στους ΟΤΑ α' βαθμού.

5.-Για μια ακόμα φορά ο Δ.Σ.Α βρέθηκε πρωτοπόρος στην υπεράσπιση των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων , όπως το έπραξε  στην περίπτωση του Μνημονίου ,του ΕΕΤΗΔΕ[2] και τόσων άλλων περιπτώσεων[3] στο παρελθόν και συνεχίζει μέχρι σήμερα υποστηρίζοντας και πειθαρχώντας στις ευγενικές και μαχητικές  παραδόσεις του δικηγορικού Σώματος. Άλλωστε η Ιστορία του τόπου αυτού έχει αναφέρει πολλά παραδείγματα που το δικηγορικό Σώμα βρέθηκε στην πρωτοπορία των κοινωνικών και εθνικών αγώνων και πλήρωσε ακριβά και με αίμα το τίμημα.

6.-Ο ρόλος αυτός του δικηγόρου και των δικηγορικών συλλόγων, σαν  μαχητή και υπερασπιστή των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων πρέπει είναι κυρίαρχος και να  συμπληρώνει την  βασική ιδιότητα του   δικηγόρου ως  «συλλειτουργού της δικαιοσύνης»^[4].Οι δικηγορικοί Σύλλογοι αλλά και μεμονωμένοι δικηγόροι έδωσαν και δίνουν σε όλη την διάρκεια του Εθνικού μας βίου στους Εθνικούς Αγώνες και πολλαπλές μάχες  για την υπεράσπιση των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων σε όλες τις εποχές.  Δεν είναι λίγοι νεκροί δικηγόροι σ’ όλους  στους πολέμους ,στην Αντίσταση και στους Κοινωνικούς Αγώνες. .- Εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς^[5] : Ιωάννης Χαραλ. Κατεβατής, (+ 7-1-1943), Αλέξανδρος Mix. Κάίρης, (+ 2-11-1943), Ανδρέας Διον. Καλύβας (+ 2-9-1944), Αλέξανδρος Νικολ. Ιωαννίδης, (+ 8-9-1944) και Κωνσταντίνος Χρ. Σύρρος (+ 30-3-1944).Αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης: Μεταξύ πολλών δικηγόρων αντιστασιακών, οι αείμνηστοι Πρόεδροι του ΔΣΑ Ευάγγελος Μαχαίρας και Ευάγγελος Γιαννόπουλος .

 7.-Μέσα στα πλαίσια αυτά ο ΔΣΑ ,με μαχητικές παρεμβάσεις αλλά και με την άσκηση νόμιμων ενδίκων μέσων παρεμβαίνει για την προστασία των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων των Πολιτών. Αυτό έπραξε και στην προκειμένη περίπτωση. Πολλές παρεμβάσεις του ΔΣΑ είχαν ευτυχή κατάληξη ,όπως στην περίπτωση  3944/2015 Απόφαση του ΣτΕ ,άλλες όχι .Πάντως οι παρεμβάσεις αυτές έδωσαν φωνή στη Κοινωνία, που αδυνατούσε η ιδία να  ασκήσει ένδικα μέσα για λόγους προφανείς και απέδωσαν την πραγματική διάσταση του μαχητή δικηγόρου.

8.-Το ΕΔΔΑ στη υπόθεση EZELIN c. FRANCE (Requête no11800/85)  έκρινε ότι ο δικηγόρος είναι "Συλλειτουργός της δικαιοσύνης" . Δυστυχώς  η Ελληνική νομολογία προσπάθησε και εν μέρει το «επέτυχε» και με την ανωτέρω απόφαση την 1694/2018  χωρίς ιδιαίτερες αντιστάσεις, των διανοουμένων του Νομικού Κόσμου, να περιορίσει την  δυνατότητα προσφυγής των δικηγορικών Συλλόγων στα δικαστήρια αποκλειστικά και  μόνο στην προάσπιση των συμφερόντων των μελών τους.

9.-Αυτό είναι μια ήττα, «ένα νέο «Ματζικερτ^[6]» για την προστασία της Κοινωνίας και αυτό είναι μια στρατηγική ήττα της Κοινωνίας . Όμως η νομολογία  «επέτυχε» προσωρινά πιστεύω, μια ακόμη εξαιρετικά δυσάρεστη απόφαση  και σε βάρος των δικηγόρων που τους έβαλε «στο απόσπασμα». Οι δικηγόροι αγωνίζονται να κερδίσουν τη χαμένη τους ελπίδα το 2018 και να παραμείνουν ζωντανοί στη δικηγορία ,παρά τα μαύρα σύννεφα της κρίσης και του Ασφαλιστικού «άγους». Η κρίση έχει κάνει καθημερινό αγώνα πλέον, την παραμονή στη δικηγορία. Τα ποσοστά των δικηγόρων με μηδενικές παραστάσεις χρόνο με το χρόνο αυξάνουν. Η συνταξιοδότηση έχει καταστεί αδιανόητη υπόθεση. Τι μπορεί άραγε να πει κανείς σ’ έναν νέο δικηγόρο;

10.- Ο  συνήγορος  του  Λουδοβίκου 16ου, πρόεδρος του σώματος των Δικηγόρων του Παρισιού, που ορίστηκε από αυτούς να τον υπερασπισθεί στη Συνέλευση του λαού, άρχισε την αγόρευση του ενώπιον της – εχθρικά προκατειλημμένης – για τον κατηγορούμενο Συνέλευσης με τη φράση: «υποβάλλω στη Συνέλευση την αλήθεια και το κεφάλι μου. Μπορείτε να διαθέσετε το κεφάλι μου, αφού όμως ακούσετε την αλήθεια». Πρόκειται για μια υπέροχη εικόνα της αποστολής του Δικηγόρου. Επικαλείται και προσάγει την αλήθεια και γι’ αυτή θυσιάζει και το κεφάλι του. Ό,τι πολυτιμότερο δηλαδή διαθέτει σ΄ αυτή τη ζωή.

11.- Χωρίς Ελπίδα Διαφυγής

Δυστυχώς δεν διαθέτω μεγάλες ελπίδες για αλλαγή της στάσης της Πολιτείας απέναντι στο χειμαζόμενο από την ανεργία και την μιζέρια  δικηγορικό Σώμα. Η κρίση υπήρξε καταλύτης, η δικηγορία είναι στο απόσπασμα.

 «Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτή δεν είναι η δικηγορία που ονειρεύτηκα, σπούδασα, δούλεψα κι αγάπησα^[7]».

Όμως οι δικηγόροι,

«Πρέπει να χτυπούμε, να χτυπούμε τη μοίρα μας, ως ν' ανοίξουμε πόρτα, να γλιτώσουμε!»

(Ν. Καζαντζάκη «Αναφορά στον Γκρέκο»)

ΑΝΤΩΝΗΣ Π.ΑΡΓΥΡΟΣ

Ένας μαχόμενος επί  42 χρόνια δικηγόρος.

---

[1] Βλ Ε.Κρουσταλάκη:  «Οι Δικηγόροι,οι Δικηγορικοί Σύλλογοι και η απονομή της Δικαιοσύνης» σε Ελληνική Δικαιοσύνη τεύχος 6 /2005 σελ 1625-1630

[2] Απόφαση 3343/13 ΣτΕ

[3] Βλ Αποφάσεις ΣτΕ 668/2012. Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ Μνημονίου 1 έφτασε μέχρι το ΕΔΔΑ^[3]( Προσφυγές αριθ. 57665/12 και 57657/12 Ιωάννα ΚΟΥΦΑΚΗ^[3] κατά Ελλάδας και ΑΔΕΔΥ κατά Ελλάδας) 2527/2013 ΣτΕ, 1283/2012 ΣτΕ

[4] Βλ Κασίμη  Γεώργιου, Πρωτοδίκης Κορίνθου "Δικηγόροι ως συλλειτουργοί της δικαιοσύνης: Δικαιώματα ή και Υποχρεώσεις;" σε http://dikastis.blogspot.gr/2012/10/blog-post_3023.html

[5] Βιβλιογραφία: α) Κωνσταντίνος Σβολόπουλος, Χαϊδάρι 8 Σεπτεμβρίου 1944. Η αόρατη στρατιά στο απόσπασμα, 2003. β) Ιωάννα Τσάτσου, Εκτελεσθέντες επί Κατοχής, 1976. γ) Η Αθήνα της Κατοχής-

[6] Μία από τις πιο σημαντικές μάχες της χιλιόχρονης ιστορίας του Βυζαντίου είναι η περίφημη Μάχη στο Ματζικέρτ που έγινε στις 26 Αυγούστου 1071. Αντίπαλες δυνάμεις σ΄αυτή τη μάχη ήταν η Βυζαντινή Αυτοκρατορία της οποίας ηγείτο ο στρατιωτικός ηγεμόνας Ρωμανός και οι Σελτζούκοι Τούρκοι, με αρχηγό τον Αλπ Αρσλάν..Η ήττα αυτή ήταν η Αρχή του τέλους του Βυζαντίου.

[7] Αφιέρωση από βιβλίο που μου χάρισε ο αδικοχαμένος συνάδελφος Ανδρέας Αγγελακόπουλος ,από το Σπάθαρι Αρκαδίας.