Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2012

Δεν είναι δικαστής

22/10/2012

“Η νομιμότητα δεν είναι συνώνυμο ούτε της δικαιοσύνης ούτε πρωτίστως της πραγματικής δημοκρατίας” έγραψε ένας δικαστής, σε ιστοσελίδα συναδέλφου, επιχειρηματολογώντας υπέρ της νομιμότητας της "αποχής" των δικαστών από τα καθήκοντά τους.



Αδυνατώ να αποκωδικοποιήσω τη σκέψη ενός δικαστή που υιοθετεί το παραπάνω αξίωμα. Και από αυτή την αδυναμία προκύπτει ένα ερώτημα που μοιάζει, αλλά δεν είναι, υπαρξιακό:

«Ποιοι, τέλος πάντων, είμαστε και τι κάνουμε;».
Κατά τον ορισμό που μάς αποδίδεται  (βλ. για παράδειγμα στο λεξικό της ΚΝΛ), είμαστε αυτοί που απονέμουν δικαιοσύνη.

Και τι σημαίνει απονέμω δικαιοσύνη;
Σημαίνει ότι ικανοποιώ κάποιον ή αποκαθιστώ μια κατάσταση, στο μέτρο του ανθρωπίνως δυνατού, όταν έχει βλαφτεί από μια παράνομη συμπεριφορά.

Και πώς το κάνω αυτό;
Εφαρμόζοντας το νόμο. Εφαρμόζοντας, επαναλαμβάνω, το νόμο όπως τον ερμηνεύω πρωτίστως από το γράμμα του και δευτερευόντως από το πνεύμα του, σύμφωνα με την επιταγή του άρθρου 87 παρ. 2 του Συντάγματος. Δεν διαπλάθω  κατά την κρίση μου το νόμο, όταν αυτός είναι σαφής και χωρίς κενά, γιατί τότε, πολύ απλά, τον παραβιάζω.

Και αν τον παραβιάζω για «καλό και δίκαιο» σκοπό;
Τότε αποσυνδέω την απονομή της δικαιοσύνης από το νόμο, που σημαίνει ότι αποσυνδέω τους όρους, με τους οποίους ικανοποιώ κάποιον ή αποκαθιστώ μια κατάσταση, από τους ορισμούς του νόμου και πράττω κατά την, χωρίς όρια, υποκειμενική μου κρίση για το καλό και το δίκαιο.

Και είναι κακό αυτό;
Είναι κακό αν δεν είμαι «καλός και δίκαιος» άνθρωπος. Είναι πολύ κακό γιατί αντικαθιστά τα σαφή όρια του νόμου με τα ασαφή όρια της προσωπικότητας του εφαρμοστή του. Είναι πάρα πολύ κακό γιατί αντικαθιστά την νομιμότητα με τη σκοπιμότητα.

Και όταν, εκτός από δικαστής, είμαι ταυτόχρονα και εργαζόμενος που υπερασπίζεται τα δικαιώματά του;
Εργαζόμενος είναι αυτός που μισθώνει την εργασία του στον άλλο και οφείλει να υπακούει στις εντολές και τις οδηγίες του. Αν ο εργαζόμενος, διεκδικώντας τα δικαιώματά του, παρανομήσει, ο εργοδότης του θα στραφεί στο δικαστήριο, ζητώντας να απονεμηθεί δικαιοσύνη. Τότε θα κληθώ να δικάσω τον εαυτό μου.

Και τι θα αποφασίσω;
Ότι ο δικαστής που παραβιάζει το νόμο, δεν είναι δικαστής.
Σημείωση: Άρθρο 23 παρ. 2 του Συντάγματος: Η απεργία αποτελεί δικαίωμα και ασκείται από τις νόμιμα συστημένες συνδικαλιστικές οργανώσεις για τη διαφύλαξη και προαγωγή των οικονομικών και εργασιακών γενικά συμφερόντων των εργαζομένων. Απαγορεύεται η απεργία με οποιαδήποτε μορφή στους δικαστικούς λειτουργούς και σ αυτούς που υπηρετούν στα σώματα ασφαλείας.
Υστερόγραφο: Η συνολική περικοπή στις αποδοχές μας μέσα στην τελευταία διετία θα φθάσει το 60%, δημιουργώντας σε πολλούς, και ιδιαίτερα σε αυτούς που υπηρετούν κάποιες εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από τα σπίτια τους, οικονομική ασφυξία. Όμως η πραγματική αυτή κατάσταση, στην οποία σαφώς και έχουμε δικαίωμα να αντιδράσουμε, δεν δικαιολογεί την άρνηση της αποστολής μας μέσα στη συντεταγμένη πολιτεία ούτε, ακόμη χειρότερο, την παρανομία που ακυρώνει το ρόλο μας. Καλύτερα φτωχοί δικαστές, παρά καθόλου.

* Η Μαρία Χασιρτζόγλου είναι εφέτης. 

http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.article&id=19189


======================
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ

61 σχόλια:

  1. Κυρία Χασιρτζόγλου,

    Ας υποθέσουμε ότι οι κινητοποιήσεις -κατά τη γνώμη σας παντα- αντίκεινται στο άρθρο 23 παρ. 2 του Συντάγματος. Απαντήστε μου λοιπόν: από πότε επιτρέπεται σε Δικαστικό Λειτουργό να αρθρογραφεί επωνύμως σε ιστοσελίδες; Ο δικαστής πρέπει να είναι πολιτικά "άχρωμος" και "άοσμος" (επιχείρημα από το άρθρο 29 παρ. 2 Σ). Αυτό που κάνετε είναι ή δεν είναι ανάρμοστη εκτός υπηρεσίας συμπεριφορά;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Με την πλήρη απαξίωση του θεσμού της Ανεξάρτητης Δικαιοσύνης και των δικαστών (με τις λειτουργικές ελλείψεις για την απονομή της, αλλά ακόμη και μισθολογικά),
    η εκτελεστική και νομοθετική εξουσία
    ΣΑΦΩΣ ΔΗΛΩΝΟΥΝ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ "ΚΑΘΟΛΟΥ" ΔΙΚΑΣΤΕΣ, ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ,
    ΑΛΛΑ "ΦΤΩΧΟΥΣ" ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ "ΔΙΕΚΠΕΡΑΙΩΣΗΣ" (και μάλιστα ταχείας), ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ.

    Και φυσικά για να επιτευχθεί ο παραπάνω στόχος, οι δικαστές δεν πρέπει εχουν το δικαίωμα να αντιδρούν άμεσα και αποτελεσματικά.

    Τί δεν καταλαβαίνετε;

    Κάτι, ακόμη,
    και όσοι θεωρούν ότι οι "στάσεις" των δικαστών, δεν συνιστούν "απεργία" η "μορφή απεργίας", επίσης, ΔΙΚΑΣΤΕΣ, είναι, και μάλιστα όλων των επί μέρους κλάδων της Δικαιοσύνης.

    ΕΝΑΣ, επίσης, ΕΦΕΤΗΣ, που δεν θεωρεί τον εαυτό του "ΚΑΘΟΛΟΥ" δικαστή, επειδή, συμμετέχει στη "στάση", που αποφασίστηκε νόμιμα από την ΕΔΕ και τις άλλες δικαστικές ενώσεις.

    Τώρα, μου δημιουργήθηκε και μια άλλη απορία:
    Οι δικηγόροι που "απέχουν" από τα καθήκοντα τους, επειδή δεν θέλουν (και καλά κάνουν) να είναι "ΦΤΩΧΟΙ" ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ, κατά τη διάρκεια των αποχών τους είναι "ΚΑΘΟΛΟΥ" ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κανένα σχόλιο απολύτως. ΄Ετσι πρέπει, ασχολίαστο να μείνει, για να θυμόμαστε.....όταν όλα θα έχουν τελειώσει πλέον.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Νομίζω ότι έχει δίκιο.
    Όσο κι αν μας κακοφαίνεται έτσι είναι. Την εξουσία μας την απεμπολούμε μόνοι μας απέχοντας από τα καθήκοντά μας.
    Άλλου είδους διαμαρτυρίες θα έπρεπε να βρούμε και πάνω απ' όλα θα έπρεπε να ασκούμε τα καθήκοντά μας ορθώνοντας το ανάστημά μας στις παρανομίες των άλλων όσο μεγαλόσχημοι κι αν είναι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δικαιωμα σας κυρια μου να προτιματε την φτωχεια κ την εξαθλιωση αλλα δεν χρειαζεται να δημοσιοποιειτε τετοιου ειδους αποψεις υπονομευοντας τους αγωνες μας μονο κ μονο για να εντυπωσιασετε ειτε για να εξυπηρετησετε συμφεροντα που μονο εσεις γνωριζετε.οι περισσοτεροι απο εμας επιλεξαμε αυτο το λειτουργημα για να σπολαυσουμε μια αξιοπρεπη διαβιωση η οποια συνειδητοποιησαμε οτι ειναι ουτοπια οταν βιωσαμε τις συνθηκες απονομης της δικαιοσυνης.δεν επιλεξαμε να γινουμε πλουσιοι απλα να δισβιωνουμε αξιοπρεπως.αν εσεις επιλεγετε την φτωχεια......σας παραπεμπω σε ρηση του ευαγγελιου "μακαριοι οι πτωχοι τω πνευματι".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εχει και η γελοιότητα τα όριά της

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. “Απαγορεύεται η απεργία με οποιαδήποτε μορφή στους δικαστικούς λειτουργούς ……”.
    Στην περίπτωση που οι «δικαστικοί λειτουργοί» στην πραγματικότητα αντιμετωπίζονται ως πρώην «ακριβοπληρωμένοι δημόσιοι υπάλληλοι», και νυν ως «ΦΤΩΧΟΙ» δημόσιοι υπάλληλοι (σκέτοι), η απεργία, μήπως, επιτρέπεται, αφού δεν είναι «ΚΑΘΟΛΟΥ ΔΙΚΑΣΤΕΣ»;
    «Ποίοι, τέλος πάντων, είμαστε, και τι κάνουμε»;
    «θα κληθώ να δικάσω τον εαυτό μου»;
    «Και τι θα αποφασίσω; Ότι ο δικαστής που παραβιάζει το νόμο δεν είναι δικαστής».
    Και τι είναι, αναρωτιέμαι εγώ; Τίποτα; «Καθόλου» Δικαστής;
    ΚΑΙ ΑΝ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΒΙΑΖΕΙ ΤΟ ΝΟΜΟ ΕΙΝΑΙ Η ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ;
    Τι θα αποφασίσω; Ότι ΑΦΟΥ ΠΑΡΑΒΙΑΖΕΙ ΤΟ ΝΟΜΟ, τον οποίο το ίδιο ψήφισε, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΡΓΑΝΟ ΤΩΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΞΟΥΣΙΩΝ; Και τι είναι; «ΚΑΘΟΛΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ, ή ΥΠΟΥΡΓΟΣ ή ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ κλπ»;. Αναρωτιέμαι εγώ; Τίποτα; «Καθόλου»;
    ΚΑΙ ΑΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΠΑΡΑΒΙΑΖΟΥΝ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ, ΣΥΧΡΟΝΩΣ;
    ΟΙ ΔΙΚΑΣΤΕΣ διότι κάνουν «ΑΠΕΡΓΙΑ» ενώ απαγορεύεται.
    Η ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ και ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ εξουσία, διότι ΜΕΙΩΝΟΥΝ ΤΙΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΕΠΟΜΕΝΕΣ αποδοχές των δικαστών κατά 60% (όπως γίνεται δεκτό στο παραπάνω σχόλιο), και «ΜΟΝΟ των δικαστών», ενώ για τα όργανα τους παραμένουν «ανέγγιχτες» οι μέχρι σήμερα αποδοχές, ατέλειες, παροχές κλπ, σε σημείο που παραβιάζεται το Σύνταγμα, κατά γράμμα, κατά πνεύμα, κατά σκοπό κλπ;
    Τι θα αποφασίσω; ΟΤΙ ΚΑΙ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΕΞΟΥΣΙΕΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ, είναι «ΚΑΘΟΛΟΥ»;
    Μήπως, να αποφασίσω, ότι η νομοθετική και εκτελεστική εξουσία πρέπει να παραμείνουν ως έχουν, και ότι η δικαστική εξουσία, πρέπει να θυσιαστεί υπό το πρόσχημα της οικονομικής κρίσης, ώστε να παραμείνει ως «εξουσία» έστω και «φτωχή»;
    Μάλλον, έτσι, θα αποφασίσω,
    αφού δεν επιτρέπεται να κάνω και «απεργία». Προκειμένου να μην καταλήξω «καθόλου» δικαστής (αφού είμαι παράνομος και θα με απολύσουν), προτιμότερο είναι να δεχτώ να είμαι «φτωχός» δικαστής, και να έχω, τουλάχιστον, το «ψωμάκι» μου.
    Αλλά και πάλι, πόσο «φτωχός» δικαστής να δεχτώ να είμαι; Εγώ δεν έχω άλλα εισοδήματα από άλλες πηγές, το σπιτάκι μου το αγόρασα με τις οικονομίες μου και ένα τραπεζικό δάνειο. Το αυτοκινητάκι μου, επίσης, μόνος μου το πήρα. Δεν μου το έκανε δώρο κανένας. Κληρονομιές ούτε είχα, ούτε περιμένω. Το μοναδικό μου έσοδο (για μένα και την οικογένεια μου), ο «φτωχός» μισθός μου, δηλαδή, θα φτάνει έστω και για το «ψωμάκι» μου; Θα φθάνει και για τα «βιβλιαράκια» μου; Για τα «μεταβατικούλια» μου; Για τα «χαρτάκια» και τα «μολυβάκια» μου (γιατί υπολογιστής κλπ τέρμα); Για τα «ρουχάκια» μου; (καλύτερα άστο, αφού θα είμαι φτωχός, ας φαίνομαι κιόλας «καθόλου» δικαστής).
    Ή τζάμπα θα ταπεινωθώ;
    Τι να απαντήσω; Ξέρω και γω; ΜΗΠΩΣ, τελικά, ΤΟ «ΦΤΩΧΟΣ» δικαστής είναι ΣΥΝΩΝΥΜΟ του «ΚΑΘΟΛΟΥ» δικαστής;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Kαταρχάς είναι τιμή μου που μία μου φράση αποτέλεσε αφορμή για περαιτέρω ανάλυση και σκέψεις. Κατά δεύτερον, φυσικά και δεν είμαι δικαστής, ούτε βέβαια δήλωσα κάτι τέτοιο, είμαι ένας ανώνυμος πολίτης, όπως αναφέρεται και στην ιστοσελίδα και έγραψα κατά λέξη :

    «Τα συγκρουόμενα ζητήματα δεν είναι η συναδελφική αλληλεγγύη με την κοινωνική αλληλεγγύη στο λαό. Έχουμε μία αυτόνομη αμεσοδημοκρατική λήψη απόφασης (την οποία φυσικά δεν υπαγορεύει καμία έννοια πειθαρχίας, αλλά δημοκρατικού φρονήματος και παιδείας) μίας ΓΣ εργασιακής ομάδας, αλλά πρωτίστως πολιτών απέναντι σε ετερόνομες αποφάσεις του αντιπροσωπευτικού κοινοβουλίου και ειδκότερα νόμων του κράτους. Δεν τίθεται ουδέν θέμα αλληλεγγύης στο λαό, εύρυθμης λειτουργίας της Δικαιοσύνης κι ομαλής λειτουργίας του πολιτεύματος που να δικαιώνει μόνο τη δεύτερη επιλογή, κάλλιστα τα ίδια ζητήματα δικαιώνουν και την πρώτη επιλογή. Η νομιμότητα δεν είναι συνώνυμο ούτε της δικαιοσύνης ούτε πρωτίστως της πραγματικής δημοκρατίας.»
    σχολιάζοντας την άποψη του πρωτοδίκη Θεσσαλονίκης κ. Άγγελου Μαντζιάρα, και κυρίως την κατά λέξη φράση του :
    «... τα συγκρουόμενα και αναπόφευκτα σταθμιζόμενα ζητήματα είναι αφενός η συναδελφική αλληλεγγύη που υπαγορεύει πειθαρχία στην απόφαση της πλειοψηφίας της επικείμενης ΓΣ (20-10-2012), αφετέρου η νομιμότητα, που στην παρούσα περίπτωση, επιπλέον, συμβαδίζει και με την κοινωνική αλληλεγγύη, με την έννοια της αλληλεγγύης στο λαό, στο όνομα του οποίου εξ ορισμού ασκούμε το λειτούργημά μας, δηλ. με την έννοια της συμβολής μας στη συνέχιση της εύρυθμης λειτουργίας της Δικαιοσύνης και κατ' επέκταση στην ομαλή λειτουργία του πολιτεύματος,...»
    Mε το άνω σχόλιο μου θεωρώ ότι δεν υπάρχει ενδογενές κριτήριο της νομιμότητας των νόμων ούτε υφίσταται αποτελεσματική εγγύηση της νομιμότητας ενός πολιτεύματος. Πρακτικότερα, υποστηρίζω ότι υπάρχουν και άδικοι νόμοι μη ταυτίζοντας την έννοια του Δικαίου/Δικαιοσύνης με αυτή του νόμου, οπότε κάλλιστα η επικαλούμενη νομιμότητα της άποψης που σχολίασα είναι δυνατόν να μην συμβαδίζει με την κοινωνική αλληλεγγύη στο λαό, είτε με τη εύρυθμη λειτουργία της δικαιοσύνης, αλλά κυρίως είτε με την ομαλή λειτουργία του πολιτεύματος. Η σχολιαζόμενη νομιμότητα, λοιπόν, μπορεί να μην συμβαδίζει με την αντιπροσωπευτική «δημοκρατία» (νομιμότητα επικαλούνται άλλωστε όλα τα ετερόνομα πολιτεύματα), πόσω μάλλον με μία πραγματική άμεση Δημοκρατία αποφασιστικό στοιχείο της οποίας δεν είναι μόνο ούτε κυρίως η θεωρούμενη ως κυριαρχία του νόμου, αλλά η αμφισβήτησή του εντός μιας αυτόνομης, αυτοτελούς και αυτοδίκου κοινωνίας.
    Παραποιώντας την κατακλείδα σας : Η πραγματική κατάσταση, στην οποία σαφώς και έχουμε δικαίωμα να αντιδράσουμε, δεν δικαιολογεί την άρνηση της αποστολής μας μέσα στη συντεταγμένη πολιτεία ούτε, ακόμη χειρότερο, την νομιμότητα που ακυρώνει το ρόλο μας. Καλύτερα αυτόνομοι πολίτες, παρά φτωχοί δικαστές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. «Και όταν, εκτός από δικαστής, είμαι ταυτόχρονα και εργαζόμενος που υπερασπίζεται τα δικαιώματά του;
    Εργαζόμενος είναι αυτός που μισθώνει την εργασία του στον άλλο και οφείλει να υπακούει στις εντολές και τις οδηγίες του. Αν ο εργαζόμενος, διεκδικώντας τα δικαιώματά του, παρανομήσει, ο εργοδότης του θα στραφεί στο δικαστήριο, ζητώντας να απονεμηθεί δικαιοσύνη. Τότε θα κληθώ να δικάσω τον εαυτό μου».
    Ο δικαστής, λοιπόν, είναι ταυτόχρονα και εργαζόμενος (προφανώς επειδή αμείβεται, διότι είναι υποχρεωμένος να μην ασκεί σε καμία περίπτωση κανένα άλλο επάγγελμα).
    Άρα αντικαθιστώντας τη λέξη «δικαστής» με τη λέξη «εργαζόμενος» έχουμε:
    «Δικαστής είναι αυτός που μισθώνει την εργασία του, δηλαδή την απονομή του δικαίου στον άλλο, (μάλλον «την πολιτεία» εννοεί η συντάκτρια του άνω κειμένου).
    Δηλαδή, Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ δεν είναι ΑΜΕΣΟ ΟΡΓΑΝΟ του κράτους, ΦΟΡΕΑΣ Ο ΙΔΙΟΣ (ένας έκαστος δικαστής) της τρίτης εξουσίας, δηλαδή της Δικαιοσύνης, της μίας εκ των τριών διακεκριμένων και ισότιμων λειτουργιών της ενιαίας ελληνικής πολιτείας,
    ΑΛΛΑ ΜΙΣΘΩΝΕΙ (δικαστική;) ΕΡΓΑΣΙΑ ΣΤΟΝ ΕΚΜΙΣΘΩΤΗ δηλ. ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ; Πάντως, μέχρι τώρα, εγώ άλλα σπούδασα, μάθαινα και εφάρμοζα (άρθρο 26 Συντάγματος).
    Και αφού είναι έτσι, όπως τα ισχυρίζεται η αρθρογράφος, συνεχίζουμε « και οφείλει («ο δικαστής- εργαζόμενος») να υπακούει στις εντολές και τις οδηγίες του, δηλαδή του εκμισθωτή της εργασίας του.
    Μα, ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ δεν, λέει, το ΣΥΝΤΑΓΜΑ ότι απολαμβάνει λειτουργική και προσωπική ανεξαρτησία, και ότι υπόκειται μόνο στο Σύνταγμα και τους νόμους, και σε καμία περίπτωση δεν υποχρεούται να συμμορφώνεται με διατάξεις που έχουν τεθεί κατά κατάλυση του Συντάγματος (άρθρο 87);
    Ποίον «εργοδότη» έχει ο «εργαζόμενος- δικαστής», τον οποίο οφείλει να υπακούει και να δέχεται, μάλιστα, και τις εντολές του; Αφού ο ίδιος είναι άμεσο όργανο της πολιτείας.
    Από ποιόν παίρνουν εντολές οι δικαστές; Ποιος «εργοδότης» τους θα προσφύγει στη δικαιοσύνη, δηλαδή στους ίδιους;
    Ομολογώ ότι δεν καταλαβαίνω τίποτα. Μπερδεύτηκα; Τα έχασα;
    Πάντως, στο άρθρο 88 του Συντάγματος, στο οποίο και μόνο υπόκειται ο δικαστής (και βέβαια στους σύμφωνους μ΄ αυτό νόμους) ορίζεται ότι οι αποδοχές των δικαστικών λειτουργών είναι ανάλογες με το λειτούργημα τους.
    Η βουλευτική αποζημίωση εξομοιώνεται με τις αποδοχές του Προέδρου των Ανωτάτων Δικαστηρίων της Χώρας, και όχι το αντίστροφο, δηλαδή των δικαστών με τις αποδοχές των βουλευτών (Ε.Σ. 2078/2010 σε ολομέλεια «ΝΟΜΟΣ»).
    Ποιος, λοιπόν, παρανομεί; Ο «εργαζόμενος» (κατά την άποψη σας) δικαστής; Η ο «εργοδότης», δηλαδή τα όργανα της νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας, που αυθαίρετα μειώνουν τις αποδοχές των δικαστών, προς τις οποίες οι δικές τους εξομοιώνονται, ενώ διατηρούν αλώβητες τις τελευταίες (δικές τους αποδοχές); Αυτή τους η ενέργεια δεν γίνεται κατά κατάλυση (στο σημείο αυτό) των σχετικών συνταγματικών διατάξεων;
    Ποιός, κατά συνέπεια, δικαιούται να προσφύγει στα δικαστήρια;
    Και, τέλος, γράφει η συντάκτρια : «Εφαρμόζοντας, το νόμο όπως τον ερμηνεύω πρωτίστως από το γράμμα του και δευτερευόντως από το πνεύμα του, σύμφωνα με την επιταγή του άρθρου 87 παρ. 2 του Συντάγματος».
    Συνάγεται κάτι τέτοιο από το αμέσως προαναφερθέν άρθρο;
    Η τελεολογική ερμηνεία του νόμου είναι δευτερεύουσας φύσης και αξίας;
    Τότε, γιατί ασχολούμαστε με τελεολογικές ερμηνείες, αρχές αναλογικότητας, αρχές καλής πίστης, χρηστών ηθών, οικονομικού και κοινωνικού σκοπού του δικαιώματος, επιείκειας, στάθμισης προσβαλλομένων αγαθών και ένα σωρό άλλα, έτσι ώστε η εφαρμογή του νόμου να είναι σύμφωνη με το πνεύμα και το σκοπό, για τον οποίο θεσπίστηκε;
    ΚΑΙ ΟΛΗ ΑΥΤΗ Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΧΤΟΥΜΕ ΟΤΙ Η "ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ" ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 23 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΕΠΙΤΡΕΠΤΗ, ΕΝΩ ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΕΤΑΙ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΑΥΤΟΥ; ΓΙΑ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΟΤΙ Η "ΣΤΑΣΗ" ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΩΝ ειναι "ΑΠΕΡΓΙΑ" και απαγορεύεται, χωρίς καμία αμφισβήτηση;
    Τελικά, μάλλον, εγώ είμαι ο «φτωχός τω πνεύματι» και «καθόλου» δικαστής. Δεν υπάρχει άλλη εξήγηση.












































    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Εξαιρετική προσέγγιση από μία εξαιρετική Δικαστική Λειτουργό, που από την αρχή της πορείας της επέδειξε ικανότητα, ήθος και ευπρέπεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Κυρία Πρόεδρε, με όλο το σεβασμό, παρόλο που συμφωνώ μαζί σας αναφορικά με το "αξίωμα" του συναδέλφου (που προφανώς δεν είναι δικαστής) ότι "η νομιμότητα δεν είναι συνώνυμο ούτε της δικαιοσύνης ούτε πρωτίστως της πραγματικής δημοκρατίας", ότι είναι αδύνατο να το κατανοήσει και να το ενστερνιστεί ένας δικαστής που έχει καταλάβει που βρίσκεται και τι υπηρετεί, και εγώ με τη σειρά μου, αδυνατώ να αποκωδικοποιήσω τη δική σας σκέψη όταν λέτε "καλύτερα φτωχός δικαστής, παρά καθόλου"...Δικαστής πάσει θυσία δηλαδή;Μα αν έχω αυτό το αξίωμα, αν τυχόν ποτέ υποστώ οποιεσδήποτε "ισχυρές πιέσεις" για κάποια σημαντική υπόθεση, θα πρέπει πάλι να σκεφθώ με το ίδιο αξίωμα; "καλύτερα ταπεινωμένος και ποδηγετούμενος δικαστής, παρά καθόλου;".Εμείς μεγαλώσαμε με το αξίωμα "καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνια, σκλαβιά και φυλακή".Καλύτερα να αγωνιστώ σήμερα για το αύριο της Δικαιοσύνης και για τους αυριανούς δικαστές, παρά να κοιτάξω μην τυχόν χάσω τα "αξιώματά" μου...Ο Συνταγματικός Νομοθέτης, προβλέποντας ότι απαγορεύεται κάθε μορφής απεργία στους δικαστικούς λειτουργούς, είχε κατά νου ότι θα τηρηθεί και το άρθρο 88 παρ. 2 του Συντάγματος και ότι θα εξασφαλίζονται οι ανάλογες με το λειτούργημά τους, αποδοχές (και όχι μόνο ο "μισθός") των δικαστικών λειτουργών. Ωστόσο, η συνταγματική αυτή διάταξη παραβιάζεται κατάφωρα από την εκτελεστική εξουσία...Και μάλιστα παραβιάζεται στον πυρήνα του το δικαίωμα, όχι μόνο των δικαστών, αλλά και του πολίτη, για πραγματικά ανεξάρτητη Δικαιοσύνη.Ας μη γελιόμαστε.Οι δικαστές σήκωσαν κεφάλι, πρώην στελέχη κυβερνήσεων και υψηλά ιστάμενα πρόσωπα, οδηγούνται στη Δικαιοσύνη και αυτό δεν το βλέπουν με καλό μάτι και πολύ θέλουν έναν δικαστή εξαθλιωμένο, σαν τον υπαλληλάκο του Λαζόπουλου (ξέρετε, εκείνον που έλεγε, "αει χάσου", με τρεμάμενη, φοβισμένη και χαμηλή φωνή). Σύγκρουση συνταγματικών διατάξεων έχουμε.Η στάθμιση των δικαιωμάτων που προσβάλλονται οδηγεί σε αδιέξοδο ίσως, γιατί κατά την ταπεινή μου άποψη, και στις δύο περιπτώσεις θίγεται η εύρυθμη λειτουργία της δικαιοσύνης...ένας από τους πυλώνες του δημοκρατικού μας πολιτεύματος.Πρέπει να υπάρξει υποχώρηση, λοιπόν και από τις δύο πλευρές και όχι μόνο από τη μία.Αλλιώς, παραδεχόμαστε ότι "καλύτερα σκοτωμένη δημοκρατία παρά καθόλου"...Όχι.Καλύτερα αγώνας για τη δημοκρατία, παρά καθόλου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Συγχαρητήρια για την τοποθέτησή!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Μεσοπρόθεσμο με δυσάρεστες εκπλήξεις

    ΑΘΗΝΑ 01/11/2012
    www.nooz.gr

    Πρόσθετα μέτρα

    Το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, παρά τη διετή επιμήκυνση, είναι «εμπροσθοβαρές», καθώς μόνον για το 2013, τα πρόσθετα μέτρα θα ανέλθουν σε 9,374 δις. ευρώ, από τα συνολικά 14,244 δισ. ευρώ για την τετραετία 2013- 2016. Παράλληλα, όπως αναφέρεται στο Μεσοπρόθεσμο, απαιτούνται, πέραν των παρεμβάσεων της περιόδου 2013- 2014, μέτρα (απροσδιόριστα ακόμη) ύψους 4,642 δισ. ευρώ (1,877 δισ. ευρώ για το 2015 και 2,765 δισ. ευρώ για το 2016), προκειμένου να καλυφθεί το δημοσιονομικό κενό στα έτη 2015 και 2016.

    Τα μέτρα (περικοπές δαπανών και αυξήσεις εσόδων) ύψους 14,244 δισ. ευρώ που έχουν ήδη προσδιορισθεί για την επόμενη τετραετία, κατανέμονται σε 9,374 δις. ευρώ το 2013, σε 4,186 δις. ευρώ το 2014, σε 529 εκατ. ευρώ το 2015 και σε 155 εκατ. ευρώ το 2016.

    Θα προέλθουν από:

    *Αναδιάρθρωση δημόσιου τομέα (π.χ. μείωση κατά 25% των μη μισθολογικών δαπανών, μείωση επιχορήγησης για άγονες γραμμές, περικοπή ΠΔΕ, μείωση επιχορηγήσεων σε φορείς εκτός Γενικής Κυβέρνησης), 719 εκατ. ευρώ

    *Τοπική Αυτοδιοίκηση (π.χ. μείωση Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων), 210 εκατ. ευρώ

    *Μισθολόγιο (π.χ. μειώσεις ειδικών μισθολογίων, νέο ενιαίο μισθολόγιο, κατάργηση δώρων, κατάργηση επιδομάτων, μείωση του αριθμού των συμβασιούχων κατά 10% επιπλέον του βασικού σεναρίου, νέου τύπου εργασιακή εφεδρεία), 1,497 δις. ευρώ

    Άραγε τι είδους αντιδράσεις προτείνετε κ. Πρόεδρε σε κάποιον που θέλει να είναι Δικαστής;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Δηλαδή, καλός δικαστής ο πνιγμένος απο οικονομική ασφυξία δικαστής;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Την άποψη "φτωχός δικαστής" ας την κρατήσει για τον εαυτό της η συνάδελφος.Γιατί ο φτωχός δικαστής δεν θα έχει μυαλό καθαρό, όταν θα πρέπει να πληρώνει τράπεζες για δάνεια,χαράτσια κλπ κλπ,να γράφει απερίσπαστος.Εκτος αν επανέλθουμε στην αρχαία Ελλάδα,φορέσουμε όλοι τηβέννους(μην ξοδευόμαστε και για ρούχα)και βγαζουμε αποφάσεις προφορικά(μην εχουμε και το έξοδο της γραφικής ύλης).Αντε και με το καλό να επαναλειτουργήσει η Ηλιαία και ο Άρειος Πάγος υπό την σκιάν της Ακροπόλεως.Και φυσικά να εφαρμοστεί και το αμετάθετο γιατί με γαιδουράκια θα πηγαίνουμε στις υπηρεσίες μας σε λίγο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Αδυνατώ να κατανοήσω την ανάγκη ορισμένων συναδέλφων να μοιράζονται τελευταία τις σκέψεις τους με το ευρύ κοινό σε ιστοσελίδες "ποικίλης ύλης". Προφανώς τους κούρασε να μιλάνε με τις αποφάσεις τους... Σε κάθε περίπτωση, όμως, η απορία μου εντείνεται από το γεγονός οτι πέραν του γνωστού επίκαιρου θέματος, το οποίο κυρίως αφορά τους δικαστικούς λειτουργούς, σπάνια συναντάς την ίδια ζέση για αρθρογραφία και ενημέρωση του κοινού αναφορικά με νομικά θέματα που αφορούν την κοινωνία στο σύνολό της (νόμοι προφανώς αντισυνταγματικοί, "φωτογραφικές" διατάξεις, παραγραφή εγκλημάτων ή ποινών "στα καλά καθούμενα",82 ΠΚ, 99 επ.ΠΚ, 105 επ. ΠΚ, 497 ΚΠΔ και ποιές οι συνέπειες ως προς την έκτιση της πονής {έκτιση...λέμε τώρα...},τί σημαίνει επιτάχυνση της δικαιοσύνης και πώς μέχρι σήμερα έχει επιδιωχθεί κ.λ.π.). Προφανώς, οι συνάδελφοι κρίνουν προεχόντως σημαντικό για την κοινωνία να γνωρίζει αν κατά την άποψή τους είναι επίορκοι οι δικαστές που διακόπτουν τις συνεδριάσεις ή αν είναι καλύτερα να είσαι φτωχός δικαστής ή καθόλου. Όσο για το προκείμενο ερώτημα, αμφιβάλλω εάν ο πραγματικά φτωχος δικαστής είναι ασφαλέστερη λύση σε σχέση με το να μην υπάρχουν καθόλου δικαστές και να λύνονται αλλιώς οι διαφορές, όπως και από το να γίνονται δικαστές μόνο όσοι είναι ήδη εύποροι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. και μονον η επωνυμη τοποθετηση, φανερωνει αναστημα και ηθος. αντιθετα, με τους μιζερους ανωνυμους, τους κομπλεξικουληδες, που σκεφτονται τα χαρτακια τους, τα μεταβατικουλια τους και τα...λεφτουδακια τους. η ΚΥΡΙΑ Χασιρτζογλου, απεδειξε οτι αξιζει να ονομαζεται δικαστης, οτι τη χαρακτηριζει η γενναιοτητα και η μεγαλοκαρδια και οτι εχει το προσηκον δικαστικο ηθος. η συνδικαλιστικη μας ηγεσια, αντιθετως, περιφερομενη στα διαφορα πολιτικα γραφεια (μονο στους χρυσαυγιτες δεν εχει παει ακόμη), και αλληλοκατηγορουμενη, μου προκαλει αποστροφη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Συγχαρητήρια στη συνάδελφο για την τόλμη της. Επιτέλους, υπάρχουν Δικαστές που ξέρουν τη θέση τους στην κοινωνία και αρνούνται να υποκύψουν στη θέληση του "πλήθους" (καθοδηγούμενη πάντα από ολιγάριθμους συνδικαλιστές, που δεν είναι σε θέση μετά από μια συνέλευση 200 ατόμων, να συυντάξουν ένα κοινά αποδεκτό ψήφισμα). Τα επιχειρήματα της συναδέλφου αλλά και όσων άλλων δικαστών διαχώρισαν τη θέση τους από την απεργία είναι ξεκάθαρα και απαντώνται μόνο με ειρωνείες και απειλές (του τύπου "όταν όλα τελειώσουν, εμείς θα θυμόμαστε κλπ"). Ενδεικτικά του επιπέδου και τα μεν και τα δε. Αλλά, όταν καλλιεργείται τόσο ευρέως η νοοτροπία "πρώτα ο μισθός και μετά η νομιμότητα" είναι θέμα χρόνου να ..... ξανατρίβουμε τα μάτια μας με ένα νέο παραδικαστικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Τι μας λέει η κ. Χασιρτζόγλου; Ότι προτιμά τον φτωχό δικαστή, από τον "καθόλου δικαστή". Ρωτώ λοιπόν: ο φτωχός δικαστής είναι ή δεν είναι επικίνδυνος; (αφού θα είναι επιρρεπής σε ανάρμοστες επιρροές); Αυτό το ξέρει η κ. Χασιρτζόγλου; μήπως ο φτωχός δικαστής, δεν είναι και αυτός δικαστής; Θέλει μήπως να δικαιολογήσει τις επερχόμενες μειώσεις των μισθών μας. Πραγματικά είναι άθλιο, δικαστής σαν την κ. Χασιρτζόγλου να είναι σε "διατεταγμένη" υπηρεσία. Τότε ούτε αυτή δεν είναι δικαστής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Συνάδελφε, δυστυχώς εδώ και καιρό λογοκρίνεις συστηματικά τα σχόλιά μας. Δεν σου άρεσαν όσα ανέφερα για το φυσικό και θετό δίκαιο. Προφανώς και πολλά άλλα σχόλια θα έχεις λογοκρίνει. Λυπάμαι. Δεν πρόκειται να ξαναασχοληθώ με την σελίδα σου. ΑΝΤΙΟ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Η συντάκτρια του κειμένου που ισχυρίζεται: "Καλύτερα φτωχοί δικαστές, παρά καθόλου", ενδεχομένως να δεχθεί και να πληρώνει από την τσέπη της για να έχει αυτόν τον τίτλο και να την αποκαλούν "δικαστή" οι συγγενείς, οι φίλοι και ενδεχομένως ο μανάβης της γειτονιάς της. Εγώ λυπάμαι, δεν σκοπεύω να την ακολουθήσω στο χόμπυ της.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Φτωχός δικαστής ή καθόλου δικαστής;

    ΠΡΟΣ ΤΙ ΑΥΤΗ Η ΑΠΟΡΙΑ;

    ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΑΠΑΝΤΑ ΚΥΡΙΑΡΧΙΚΑ ΚΑΙ ΜΕ ΣΑΦΗΝΕΙΑ:
    ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΑΝΕΤΟΣ ΔΙΚΑΣΤΗΣ και ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΑ "ΠΛΗΡΗΣ" και "ΚΑΘ΄ ΟΛΟΚΛΗΡΙΑΝ" ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ ΔΙΚΑΣΤΗΣ;

    Κατά συνέπεια, το ερώτημα που θέτει η κ. Εφέτης, βρίσκεται, προφανώς, εκτός του γράμματος και του πνεύματος του Συντάγματος.

    Τέτοιο ερώτημα, είναι δυνατό να τεθεί, ΜΟΝΟ αν πάψει να ισχύει το Σύνταγμα.
    Εκτός, αν η αρθρογράφος, θεωρεί εαυτήν νομοθέτη και μάλιστα ανώτερη του Συντάγματος, έτσι ώστε να πιστεύει ότι έχει τη δυνατότητα να το αναθεωρήσει μόνη της.
    Στην περίπτωση, όμως, αυτή έρχεται σε αντίθεση με τη θέση της ότι "ο δικαστής εφαρμόζει το νόμο, πρωτίστως κατά γράμμα,.... και ότι δεν διαπλάθει κατά την κρίση του το νόμο, όταν αυτός είναι σαφής και χωρίς κενά";
    Εφόσον, λοιπόν, το Σύνταγμα απαντά ευθέως, σαφώς και χωρίς κενά για τη λειτουργική και οικονομική θέση του δικαστή, τέτοια ερωτήματα είναι "αντισυνταγματικά" (για να κάνω λογοπαίγνιο) και ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΑ, πάντα και πρωτίστως κατά τη γραμματική ερμηνεία των σχετικών άρθρων του Συντάγματος, και ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΑ κατά το πνεύμα και τις αρχές που διατρέχουν αυτό.



    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Ελπίζω οι αποφάσεις των αρθρογράφων δικαστών, να είναι πιο θεμελιωμένες από τα ασυνάρτητα σχόλια περί "αποχής απεργίας". Οταν έδιναν εξετάσεις και στην ερώτηση αν ο Δικαστής δικαιούται να απεργεί, απαντούσαν οτι ο εργαζόμενος δικαστής δικαιούται να απεργεί, ερμηνεύοντας διαπλαστικά?? το Σύνταγμα, σίγουρα δεν θα ήταν σήμερα δικαστές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Δυστυχώς οι δικαστικές ενώσεις έχουν χάσει πια το παιχνίδι με τις διαρκείς "αποχές", κατ' ουσίαν απεργίες. Διότι, δεν πρέπει να λησμονούν οι δικαστές ότι το νόμο εφαρμόζουν, και νόμος είναι ΚΑΙ το ανεπίδεκτο πάσης άλλης ερμηνείας ά. 23 παρ. 2 Σ/τος που απαγορεύει την απεργία κάθε μορφής στους δικαστές (προφανώς και κάθε τι που κατ' αποτέλεσμα συνιστά απεργία-αποχή από την άσκηση του δικαιοδοτικού ρόλου που αυτός ο Λαός τους έχει αναθέσει).

    Προς αποφυγή παρανοήσεων, το παράνομον ή μη των μέτρων το κρίνει πολιτικά ο λαός και επιστημονικά ο νομικός κόσμος (ΔΕΠ/δικηγόροι/δικαστές υπό την επιστημονική ιδιότητά τους).

    Επιστημονικά-θεωρητικά, ναι, πράγματι, οι νέες επαχθέστατες μειώσεις πλήττουν καίρια και σφοδρότατα την ανεξαρτησία των δικαστικών λειτουργών για τους γνωστούς λόγους. Πράγματι, πλην της χρονοβόρας δικαστικής οδού, δεν καταλίπεται άλλη οδός στους δικαστές, όπως σε άλλους επαγγελματικούς κλάδους.

    Όμως, το παράνομον ή μη των νέων μέτρων το κρίνει εν τέλει το νομίμως λειτουργούν αρμόδιο δικαστήριο, και όχι ο πρώτος τυχόν ιδιώτης, έστω και αν ασκεί το λειτούργημα "δικαστής", που ωστόσο δεν κρίνει σχετική υπόθεση, δεν ασκεί επ' αυτής δικαιοδοτικό ρόλο. Δηλαδή, κάθε δικαστής ατομικά (ιδιωτικά ή συνδικαλιστικά), ως νομικός, σαφώς εκφράζει ιδία επιστημονική γνώμη επί των μέτρων αυτών. Επίσης, ως πολίτης και πολιτική γνώμη. Αναμένει, όμως, την απόφαση του δικαστηρίου για να "βρει το δίκιο του", δεν αυτοδικεί. Διότι, πέραν των σαφών νομικών επιχειρημάτων, αναμένει από κάθε πολίτη να ταλαιπωρηθεί μεν, λόγω πολύχρονης διαδικασίας, όχι και να δράσσει αυτοβούλως δε.

    ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΗ ΑΥΤΟΔΙΚΙΑ και θίγουν τελικά το κύρος της δικαιοσύνης. Το εύρος των δυνατοτήτων απεργιών και κινητοποιήσεων το προσδιορίζει το Σ/μα, και μόνο, και μάλιστα κατά τρόπο σαφή και γνωστό ήδη κατά το χρόνο διορισμού των δικαστών.

    Όσοι επικαλούνται τα ά. Σ/τος περί ανεξαρτησίας δικαιοσύνης κλπ πρέπει (όπως και όλοι οι πολίτες) να τα πουν στο νόμιμο δικαστή τους, και όχι διά της αποχής, διότι άλλως μόνο επιστημονική γνώμη και όχι δικαιοδοτική κρίση εκφράζουν περί σταθμίσεως σ/κών διατάξεων κλπ.

    Όσοι επικαλούνται (ρητά ή σιωπηρά) το ά. 120 Σ/τος, για να δικαιολογήσουν την αυτοδικία, να συνειδητοποιήσουν ότι κατ' ουσίαν θεωρούν ότι η παρούσα κυβέρνηση ή η βουλή, οι οποίες φέρουν όλα τα εξωτερικά χαρακτηριστικά νομότυπης λειτουργίας (την δε ανάδειξή τους διασφάλισαν και οι έφοροι και οι αντιπρόσωποι της δικαστικής αρχής προ ολίγων μηνών άνευ αμφισβητήσεων σχετικώς, όχι άσχετοι τρίτοι) έχουν καταλύσει το Σ/μα και επομένως καλούν τους πολίτες σε αντίσταση και σε βίαιες ενέργειες, τις οποίες μετά θα κρίνουν οι ίδιοι οι δικαστές. Θα τους καταδικάσουν, τάχα, ή θα τους αθωώσουν, αφού οι περικοπές "δεν πάνε άλλο" και "νόμος είναι το δίκιο του εργάτη/συνταξιούχου/δικαστή/υπαλλήλου/κοκ"?

    Διότι, π.χ., το κράτος πρέπει να φροντίζει και για το αξιόμαχο των ενόπλων δυνάμεων και την προστασία της χώρας έναντι εξωτερικής επιβουλής. Οι μειώσεις μισθών θίγουν το ηθικό του στρατεύματος. Νομιμοποιούνται όμως άραγε οι στρατιωτικοί να απέχουν από τα καθήκοντά τους, χάριν διασφαλίσεως της άμυνας της χώρας? Μπορούν να αυτοδικήσουν υπό μορφήν αποχής από τα καθήκοντά τους? Ή να "επαναστατήσουν"?

    Μειώνονται, π.χ., οι αποδοχές των βουλευτών, διά νόμου της πλειοψηφίας. Νοείται η μειοψηφία να απεργήσει χάριν προστασίας του κοινοβουλευτισμού? το κράτος δηλαδή να απεργήσει κατά του εαυτού του?

    Μειώνεται, π.χ., η χορηγία του ΠτΔ, χωρίς προηγούμενη συνεννόηση. Μπορεί ο ΠτΔ να αρνηθεί τη δημοσίευση των νόμων, χάριν προστασίας του προεδρευόμενου χαρακτήρα του πολιτεύματος?

    Διότι, όντως καλός δικαστής δεν είναι ο πτωχός δικαστής. Ωστόσο, καλός δικαστής δεν είναι και ο παραβάτης δικαστής. Ιδιαίτατα, καλός δικαστής δεν είναι ο αυτοδικών δικαστής, αφού ανοίγει το δρόμο στους πάντες να αυτοδικήσουν για να βρουν τα "δίκια" τους.

    Έκαστος εφ' ώ ετάχθη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Να σημειωθεί εδώ προσηκόντως ότι η νόμιμη κατοικία του δικαστή είναι η πόλη της έδρας του δικαστηρίου στο οποίο υπηρετεί (είτε η πόλη αυτή λέγεται Ορεστιάδα είτε Γρεβενά είτε Καρπενήσι κλπ), και όχι ο τόπος καταγωγής ή η μεγαλούπολη στην οποία συνήθως διαμένει. Επειδή μιλάμε για νομιμότητα, ο νόμος (ΚΟΔΚΔΛ) σαφώς λέει πάντα ταύτα.
    Δεν μπορεί να αποτελεί αμυντικό επιχείρημα των ενώσεων οι πολυέξοδες μετακινήσεις από την έδρα του δικαστηρίου στον τόπο της διαμονής, ή η συντήρηση δύο κατοικιών, διότι εξυπακούεται ότι τέτοιο πράγμα δεν μπορεί να συμβαίνει (ή ακόμα και αν συμβαίνει δεν το λέμε κιόλας, διότι αυτό ατύπως γίνεται).

    Υπό αντίθετη εκδοχή, όλοι οι δημόσιοι (πολιτικοί και στρατιωτικοί) υπάλληλοι πρέπει να λένε τα ίδια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. είναι δυνατόν μία ικανή, έμπειρη και έντιμη δικαστής να μην αντιλαμβάνεται ότι η οικονομική εξαθλίωση θα οδηγήσει ανευ ετέρου σε "ανθρωπάκια δικαστές", σε "δικαστές με φθαρμένα σακάκια", σε δικαστές που ψάχνουν να μισθώσουν μικρά σπιτάκια σαν "κλουβάκια" ωστε να τύχουν μικρότερου μισθώματος και οτι ΤΕΛΙΚΑ κανείς δε θα είναι δικαστής.......θα είναι μίζερος εργάτης μίας φάμπρικας συμφερόντων, που θα λειτουργεί ανευ ελέγχου, με τρόπο αδιαφανή , κι αυτός ο εργάτης δε θα σηκώνει κεφάλι, παρά μόνο θα σκέφτεται τις οικονομικές υποχρεώσεις του στις οποίες δε θα μπορεί να ανταπεξέλθει....ταξίδευα στο ίδιο αεροπλάνο με μία βουλευτη του ΚΚΕ και ντράπηκα, συγχύστηκα, απογοητεύτηκα, ήμουν έτοιμος να παρεκτραπώ γιατί σκεφτόμουν ότι αυτή ταξίδευε δωρεάν για να πάει "διακοπούλες" στον τόπο της εκλογικής της περιφέρειας κι εγώ πλήρωσα 400 ευρω(ναι, ναι) στην ολυμπιακή για ένα εισητήριο, κι άφησα πίσω το παιδί μου, τη σύζυγο μου, για να μεταβώ στον τόπο όπου υπηρετώ, ο οποίος απέχει 819 χμ από τον τόπο της μόνιμης εγκατάστασης μου και η ολυμπιακή έχει πτήσεις μόνο μέσω Αθηνών από τον τόπο όπου υπηρετώ. και μένω σε ένα σπιτάκι 50 τ.μ. και στην πραγματικότητα χρησιμεύει μόνο για να αποθηκεύω τις δικογραφίες, οι οποίες δεν χωράνε πουθενά...γιατί υπηρετώ μόνος μου εδώ και φεύγω κάθε μέρα από την υπηρεσία το βράδυ....και δεν μιλώ στο τηλέφωνο για να μην αυξηθεί ο λογαριασμός......και στο τέλος ξέρετε τι θα είμαι?? "ένας τρελός δικαστής" με ψυχολογικά προβλήματα, όποως πολλοί συνάδελφοι αλλά και τότε θα πω "καλύτερα τρελός δικαστής παρά καθόλου δικαστής".Πάντως έχει καταστεί γνωστό σε πολλούς συναδέλφους ότι όλοι εμείς που δεν ανήκουμε "οικογενειακώ δικαίω" στο δικαστικό σώμα, και πετύχαμε την εισαγωγή μας με τις δικές μας αποκλειστικά δυνάμεις, καταγόμενοι από επαρχιακές πόλεις που ακόμη και συνάδελφοι μας δεν γνωρίζουν που βρίσκονται στον χάρτη είμαστε στο κέντρο του κυκλώνα, εμείς έιμαστε οι πρώτοι που θα εξαθλιωθούμε οικονομικά και θα υποχρεωθούμε σε παραίτηση και τότε θα μείνουν οι "πλουσιοι δικαστες" να δικάζουν τους "φτωχούς έλληνες"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Απο δω και πέρα θα πρέπει εφόσον κάποιος Δικαστής επιθυμεί να κάνει δημόσια τοποθέτηση για την συνταγματικότητα ή μη των κινητοποιήσεών μας να έχει την παρρησία να μιλάει επωνύμως (όπως έκανε η κ. Χασιρτζόγλου) αλλά και να δίνει λεπτομέρειες για τα εισοδήματά του από άλλες πηγές πλην του μισθού του καθώς και για την ακίνητη περιουσία του. Δεν είναι αδιακρισία, αλλά δεν μπορεί κανείς να κρύβεται πίσω από την περιουσιακή του "ασφάλεια" και να γίνεται εκ του ασφαλούς τιμητής των συναδέλφων του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  28. Απεριόριστος σεβασμός και εκτίμηση στην Κυρία εφέτη για τη σκέψη της και το θάρρος της γνώμης της.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Πριν φτάσουμε σε ασφαλές συμπέρασμα για το ποιά είναι η νόμιμη στάση ενός δικαστή σε μια δημοκρατία πρέπει να εξειδικεύσουμε τις έννοιες νομιμότητα, δικαιοσύνη και δημοκρατία. Δημοκρατικά αυτοχαρακτηρίζονται πολλά αυταρχικά καθεστώτα. "Νομιμότητας" περιβάλλονται όλες οι πράξεις των υποκινητών τους και τη "νομιμότητα" αυτή επιβάλλει με δίκαιο τρόπο το σύστημά τους. "Δημοκρατικά" δημιουργήθηκε το 3ο ράιχ, "νόμιμα" επέβαλε την αλήθεια του, "δίκαιες" χαρακτήρισε όλες τις αποφάσεις του. Εμείς σε ποια δημοκρατιά ζούμε σήμερα; ποια νομιμότητα υπηρετούμε; τελικά δικαιοσύνη είναι να υπηρετείς κάθε "δίκαιο" και να εφαρμόζεις κάθε νόμο; Δικαστής είναι απλά αυτός που εφαρμόζει κάθε νόμο;
    Θεωρώ οτι πριν από το αν είναι δικαστής ή όχι αυτός που δημοσίευσε το επίμαχο σχόλιο πρέπει να μας απασχολήσουν οι πιο πάνω έννοιες. Μπορεί πολλοί από τους σχολιαστές σε αυτή τη σελίδα να μην είναι δικαστές, σημασία όμως έχει να θυμόμαστε πως όλοι ανεξαιρέτως ζούμε στην ίδια κοινωνία, επηρεαζόμενοι το ίδιο από την ύπαρξη ή την ανυπαρξία δημοκρατίας, νομιμότητας και δικαιοσύνης και πως στο Σύνταγμά μας που όλοι καλούμαστε να υπηρετήσουμε εκτός από τα άρθρα 23 παρ. 2, 87 παρ. 2, 88 παρ. 2 υπάρχουν τα άρθρα 1 παρ 3 "'ολες οι εξουσίες πηγάζουν από τον Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται....." και 120 παρ 4 "η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία". Οφείλουμε όλοι να πειθαρχούμε στις αρχές του δημοκρατικού πολιτεύματος, η υποχρέωση αυτή όμως δεν πρέπει να μας καθιστά πειθήνιους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. κ. ανώνυμε πολίτη 3:52 (1-11-2012)
    και πάλι σωστός είστε. Συμφωνώ απόλυτα μαζί σας και ως προς τη θέση σας, αλλά και τα επιχειρήματα σας.
    Και αν δεν είστε δικαστής, όπως λέτε, διπλό εύγε. πάντως από την επιχειρηματολογία σας και τη διατύπωση του σχολίου σας, συνάγεται ότι δεν είστε άσχετος με τη νομική επιστήμη. Το αντίθετο.
    Όχι ότι έχει ιδιαίτερη σημασία, αν είστε νομικός ή όχι, αρκεί που έχετε αντιληφθεί ορθά (κατά τη γνώμη μου) το ρόλο του «αυτόνομου» πολίτη και τις έννοιες της νομιμότητας και του θεσμού της δικαιοσύνης. Μπράβο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Στις θεμελιώδεις έννοιες, μεταξύ των οποίων και της Δημοκρατίας, Ελευθερίας, Δικαιοσύνης, Ισότητας, Ανεξαρτησίας (για να μην κουράζω με λεπτομερή απαρίθμηση) δεν νοούνται «εκπτώσεις».
    Η κατ΄ ελάχιστο μείωση αυτών συνεπάγεται την εξ ολοκλήρου κατάργηση τους. Είναι αδιανόητο το δίλλημα «λιγότερη» Δημοκρατία, Ελευθερία, Δικαιοσύνη, Ισότητα, Ανεξαρτησία, Αξιοπρέπεια κλπ. παρά «καθόλου». Είναι οξύμωρο σχήμα.
    Κατά τη λαϊκή ρήση «δεν υπάρχει ολίγον έγκυος».
    Και εν προκειμένω (αν και ομολογώ ότι δεν κατάλαβα την έννοια που δίνει στο δίλλημα της «φτωχός ή καθόλου» δικαστής η αρθρογράφος), ο «Δικαστής» είναι πάντα Δικαστής, έστω και «φτωχός» και ουδέποτε «καθόλου» (προσπαθώντας να ακολουθήσω τις εκφράσεις της αρθρογράφου).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. @ Ο/Η Ανώνυμος είπε...
    Συνάδελφε, δυστυχώς εδώ και καιρό …
    1 Νοεμβρίου 2012 8:04 μ.μ.
    =======================
    Αξιότιμε Κύριε
    Η μη δημοσίευση του σχολίου σας δεν έχει να κάνει με ζητήματα αρεσκείας, αλλά με τη δική σας απρέπεια. Γράψατε ότι είστε σίγουρος για το τι θα έκανε η συντάκτρια του άρθρου αν δίκαζε κατά την περίοδο της Χούντας. Σας ερωτώ λοιπόν: η συντάκτρια του άρθρου είχε το θάρρος να γράψει το όνομά της. Εσείς γιατί κρύβεστε πίσω από την ανωνυμία σας και αφήνετε τη σύνταξη του blog να αναλάβει το βάρος της δικής σας ευθύνης (εκτός αν δεν έγινε αντιληπτό το νόημα του σχολίου σας). Αφού λοιπόν νιώθετε «περίφανος» (sic) που αγωνίζεστε για μία ανεξάρτητη Δικαιοσύνη, ακολουθώντας το φυσικό δίκαιο και δεν υποτάσσεστε σε ένα δικτατορικό καθεστώς και αφού «στην ιστορία μένουν οι θαρραλέοι και όχι οι συμβιβασμένοι, οι υποταγμένοι και οι φοβισμένοι», εμπρός λοιπόν, θάρρος. Γράψτε επωνύμως το σχόλιό σας, αναλάβετε τις τυχόν ευθύνες σας απέναντι στη συντάκτρια (εφόσον τις αναζητήσει) και να είστε βέβαιος ότι θα δημοσιεύσουμε το σχόλιό σας. Κατά τα λοιπά, από τη στιγμή που η συγκεκριμένη ιστοσελίδα δεν σας εκφράζει, είστε ελεύθερος προς αναζήτηση κάποιας άλλης. Ίσως μάλιστα ανοίξετε κάποια δική σας και θέσετε σε αυτήν τους δικούς σας κανόνες στα σχόλια.
    Καλό σας βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Ερώτηση: η συντάκτρια του σχολιαζόμενου κειμένου, είναι πράγματι "φτωχή" Δικαστής;γιατί αν δεν είναι, θεωρητικά βεβαίως και εύκολα μπορεί κανείς να είναι "ήρωας", με "ήθος" (ενώ οι υπόλοιποι είναι "ανήθικοι";) και αξιοπρέπεια. Αν, όταν, εφόσον καταστεί ποτέ πράγματι φτωχή Δικαστής και έρθει αντιμέτωπη με τη σκληρή πραγματικότητα, ενώ οι συνθήκες εργασίας του δικαστικού λειτουργού παραμένουν το ίδιο ή και χειρότερο σκληρές και επίπονες, και επιμένει στην ηρωική ρήση (καλύτερα φτωχός δικαστής...), τότε θα της αξίζει πράγματι ένα μεγάλο "ΕΥΓΕ", "ΑΞΙΑ", όπως και σε κάθε δικαστή της σημερινής εποχής (γιατί αυτοί που αναφέρονται στους δικαστές του παρελθόντος, παραβλέπουν ότι οι συνθήκες έχουν αλλάξει), που ασπάζεται τη ρήση αυτή, όχι στη θεωρία, αλλά εμπράκτως.Όλες οι υπόλοιπες επιβραβεύσεις είναι πρόωρες, όπως πρόωρα είναι τα χειροκροτήματα στις προεκλογικές εξαγγελίες χωρίς αντίκρυσμα...Αυτό μας έφαγε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Εσείς κύριοι και κυρίες,
    που χειροκρατάτε τις απόψεις της κ. Χασιρτζόγλου και τονίζετε ότι είναι αξιόλογη δικαστής, ικανότατη, κλπ,
    ενώ οι επικριτές του άρθρου της είναι μίζεροι, άτολμοι κλπ,

    ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΣΕΙΣ ΓΡΑΦΕΤΕ ΑΝΩΝΥΜΑ;
    είστε φοβισμένοι και μίζεροι; η αυτά ισχύουν για τους άλλους.

    Εφόσον η κ. Χασιρτζόγλου, επέλεξε για τους δικούς της λόγους, να εκθέσει επωνύμως τις απόψεις της, και μάλιστα σε δημόσια ιστοσελίδα ευρείας επισκεψιμότητας, είναι αναμενόμενο να διατυπωθούν σχόλια και απόψεις σύμφωνες και αντίθετες με τις δικές της.
    ΕΣΕΙΣ γιατί "ΤΣΙΡΙΖΕΤΕ" ΑΝΩΝΥΜΑ;

    Να σας εξηγήσω, ΓΙΑΤΙ ΕΓΩ ΓΡΑΦΩ ΑΝΩΝΥΜΑ: για να υποστηρίξω τις όποιες απόψεις μου και μόνο αυτές να γίνουν αντικείμενο σχολιασμού, και όχι το πρόσωπο μου και το εάν και πόσο είμαι καλός δικαστής ή όχι. Δεν ενδιαφέρει κανέναν ποιός είμαι, αλλά τι γράφω.
    Δεν επιδιώκω να στρέψω τα "φώτα της δημοσιότητας" στο πρόσωπο μου. Δεν με ενδιαφέρει. ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΓΡΑΦΩ ΑΝΩΝΥΜΑ.

    Η κ.Χασιρτζόγλου προτίμησε, όπως φυσικά, έχει δικαίωμα, να παραθέσει επωνύμως τις απόψεις της. Πολύ καλά έκανε.
    Εσείς, όμως, γιατί διαμαρτύρεστε ανώνυμα;
    Όποιος, δηλαδή, θαυμάζει και εξίσταται για τις απόψεις της κ. Χασιρτζόγλου, δικαιούται να το κάνει ανώνυμα,
    αλλά όποιος διαφωνεί μαζί της, πρέπει να το κάνει επώνυμα, γιατί αλλιώς είναι άτολμος;






    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Ισως,η κ. Χασιρτζόγλου να είναι πολύ καλή δικαστής, γενναία και μεγαλόκαρδη και με δικαστικό ήθος. Δεν έχω λόγο να αμφιβάλλω, αν και αυτό που ενδιαφέρει είναι οι απόψεις της που δημοσίευσε επώνυμα.

    Πάντως, για το σχολιαζόμενο άρθρο της έχω να παρατηρήσω "ΛΟΓΟΙ, ΛΙΘΟΙ, ΠΛΙΝΘΟΙ ΚΑΙ ΚΕΡΑΜΟΙ ΑΤΑΚΤΩΣ ΕΡΡΙΜΜΕΝΑ". Ο νοών νοείτο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. κ. 5:00 (1-11)
    η κ. Χασιρτζόγλου, πολύ καλά έκανε και εξέθεσε δημοσίως στο internet, τις απόψεις της. Επιλογή και δικαίωμα της.
    Και αν θεωρεί η ίδια ότι αδικείται από κάποια σχόλια, ή εάν πιστεύει ότι οι απόψεις της, ενδεχομένως, δεν έγιναν κατανοητές από κάποιους, ή ότι τα αντίθετα προς τα δικά της επιχειρήματα που διατυπώθηκαν δεν είναι ορθά, εάν θέλει, έχει αποδείξει (όπως παραδέχεσαι) ότι έχει την τόλμη να παρέμβει και να τα αντικρούσει, αν το κρίνει σκόπιμο.
    Εσύ γιατί ζορίζεσαι;
    Εσύ γιατί εξυβρίζεις ασύστολα, το «πλήθος» (όπως η ίδια παραδέχεσαι), των συναδέλφων που τηρούν την απόφαση της ΕΔΕ, λέγοντας ότι υποκύπτουν και καθοδηγούνται από τους ολιγάριθμους συνδικαλιστές;
    Λίγη ντροπή δεν έχεις; Σε συναδέλφους σου δικαστές απευθύνεσαι. Τους θεωρείς άτομα που «υποκύπτουν» και είναι δεκτικά καθοδήγησης από τον οποιονδήποτε; Οι ολιγάριθμοι συνδικαλιστές δεν εκλέχτηκαν νόμιμα από τους συναδέλφους; Με ποίο τρόπο και ποια μέσα πίεσης καθοδηγούν τους συναδέλφους; Εσένα που «διαχώρισες τη θέση σου», σε απείλησε το «πλήθος», προσπάθησαν οι συνδικαλιστές να σε κάνουν να «υποκύψεις», με ποίο μέσο πίεσης; Τι θα πάθεις που δεν τηρείς την απόφαση της ΕΔΕ; Το ότι η απόφαση λήφθηκε σε Γ.Σ. 200 ατόμων (όπως λες), αλλά τηρείτε από τη συντηρητικότατη πλειοψηφία των δικαστών, δεν σου λέει κάτι; Δεν σημαίνει ότι συμφωνούν;
    Ποίος καλλιεργεί και μάλιστα «τόσο ευρέως» τη νοοτροπία «πρώτα ο μισθός και μετά η νομιμότητα»; Εγώ γιατί δεν το πήρα είδηση; Η μήπως εσύ δεν πήρες χαμπάρι γιατί αγωνίζονται οι δικαστές;
    Και αυτό πάλι το «είναι θέμα χρόνου να … ξανατρίβουμε τα μάτια μας με ένα νέο παραδικαστικό»; Τι είναι; Προφητεία;
    Ένα καταλαβαίνω εγώ: Το ότι δεν «ΕΣΠΑΣΕ» η στάση των δικαστών επί δύο μήνες σχεδόν, παρά τις σφοδρότατες πανταχόθεν επιθέσεις που δέχτηκαν οι δικαστικές ενώσεις, ΣΟΥ ΕΧΕΙ «ΣΠΑΣΕΙ» ΤΑ ΝΕΥΡΑ. Και … έχεις ξεφύγει…

    «ΤΟ ΚΑΒΑΛΗΜΕΝΟ ΚΑΛΑΜΙ» (και για να μην το παρεξηγήσεις και αυτό, διευκρινίζω ότι έτσι αποκαλώ τον εαυτό μου).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. κ. 4:57 (1-11)
    Αφού «μόνο η επώνυμη τοποθέτηση, φανερώνει ανάστημα και ήθος. αντίθετα με τους μίζερους ανώνυμους», εσύ τι είσαι; «μίζερος» και σχολιάζεις ανώνυμα;
    Και ποίος νοιάζεται για τα συναισθήματα σου για τη συνδικαλιστική μας ηγεσία και μας δηλώνεις ότι σου προκαλεί αποστροφή;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Παρότι είμαι από εκείνους τους δικαστές, που κράτησα μεγάλες επιφυλάξεις ως προς τη νομιμότητα ή μη των διακοπών των συνεδριάσεών μας (τις οποίες φυσικά, διακοπές και να ήθελα ακόμη να ακολουθήσω τουλάχιστον στις ποινικές διαδικασίες δεν μου το επιτρέπει η φύση των υποθέσεων που με αναγκάζουν και εμένα ως προεδρεύουσα και ολόκληρη τη σύνθεση όχι μόνον να μην απέχουμε αλλά να δικάζουμε σε δύο και τρεις ή και περισσότερες συνεδριάσεις προκειμένου να περαιώσουμε, από τις πάνω από 45 ή και 50 (!!!)δικογραφίες του εκάστοτε πινακίου, τις άμεσα παραγραφόμενες, τις πολύ παλιές που είναι σε πρώτο βαθμό και συνεπώς οδεύουν προς την παραγραφή μαζί με αυτές που έχουν κρατούμενους κλπ), εν τούτοις δεν συμφωνώ με την άποψη της κας Χασιρτζόγλου.

    θεωρώ ότι ακόμη κι αν αυτό πιστεύει που γράφει, θα έπρεπε στη δεδομένη στιγμή να σιωπήσει, γιατί έτσι εκφράζοντας δημόσια την άποψή της αυτή, το μόνο που θα αποκομίσει θα είναι το "εύγε" της ηγεσίας μας και των συμβουλίων επιθεώρησής μας πιθανόν, πράγμα που έστω κι αν δεν ήταν αυτός ο στόχος της, καθιστά την άποψή της αρκετά ευάλωτη και μη "πειστική". Ισως η δημοσίευση του κειμένου της υπό ψευδώνυμο, χωρίς την υπογραφή της, αλλά μόνο με την ιδιότητά της, θα είχε μεγαλύτερο βάρος και θα ήταν πιο αξιόπιστο.

    Η αλήθεια τελικά στη σημερινή πραγματικότητα σε Ελληνικό και σε παγκόσμιο επίπεδο δεν είναι ούτε άσπρη ούτε ξεκάθαρα μαύρη. Είναι πολύπλοκη και η κάθε άποψη της νομιμότητας ή μη νομιμότητας των αποχών μας, έχει και το δικό της "δίκαιο".
    Όσο για το ότι "ο φτωχός δικαστής" είναι καλύτερος από το "καθόλου δικαστής" νομίζω ότι είναι εντελώς άστοχο. Γιατί οι δικαστές που αμείβονται μόνο με το μισθό τους, ποτέ δεν ήταν πλούσιοι, ήταν απλά αξιοπρεπείς... Και σήμερα είναι αυτονόητο ότι αυτό που επιδιώκεται με τις δικές μας περικοπές δεν είναι να μας καταστήσουν φτωχούς δικαστές, αλλά αναξιοπρεπείς δικαστές, δηλαδή "καθόλου δικαστές"!

    Και δεν θα δηλώσω αν εγώ απέχω ή δεν απέχω, δημοσίως, για τον απλούστατο λόγο γιατί δεν θέλω να παραστήσω την καλή ή την κακή δικαστή ανάλογα σε όσους με διαβάσουν.

    Πάντα με καλοπιστία και δεχόμενη ότι μπορεί να κάνω και λάθος..

    ΜΑΡΙΑΝΘΗ ΠΑΓΟΥΤΕΛΗ
    ΕΦΕΤΗΣ ΑΘΗΝΩΝ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Ας μου επιτραπεί να σχολιάσω το άρθρο της εκλεκτης συναδέλφου παραθέτοντας ένα απόσπασμα από Μπ.Μπρεχτ:Κι εμείς?Τι περιμένουμε?Ότι οι κουφοι παραχωρήσεις θα μας κάνουν,κι οι αχορταγοι κάτι θε να μας δώσουν!Οι λύκοι θα μας ταισουνε αντί να μας καταβροχθισουν!Από φιλια θα μας προκαλέσει η τίγρη να της βγάλουμε τα δόντια!Τέτοια περιμένουμε?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Εύγε στην κυρία Παγουτέλη.Και διερωτώμαι...Αν τελικά βγεί κάτι θετικό από τις κινητοποιήσεις μας,λέω αν,όλοι όσοι καταφέρονται κατά των συναδέλφων τους ΤΙ θα πούν? Σέβομαι την απόφαση του οποιουδήποτε συναδέλφου δεν επιθυμεί να μετέχει στον αγώνα που δίνουμε,αλλά δεν δέχομαι να κατηγορεί τον συναδέλφό του που απέχει.Εύχομαι αυτή η νοοτροπία να αλλάξει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Σπύρος Κουτσοχρήστος - Εφέτης4 Νοεμβρίου 2012 στις 8:46 μ.μ.

    Σχετικά με το δίλημμα, που έθεσε η καλή συνάδελφος Μαρία Χασιρτζόγλου, δηλ. ΄΄φτωχός δικαστής ή καθόλου΄΄: Αλήθεια από ποια διάταξη του Συντάγματος προκύπτει ότι ο νομοθέτης προτιμά το φτωχό και όχι τον ανεξάρτητο δικαστή όταν μάλιστα με ρητή διάταξη ρυθμίζει τα της μισθολογικής του κατάστασης;
    Σπύρος Κουτσοχρήστος - Εφέτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Να συμπληρώσω την ερώτηση σας,
    κ. Κουτσοχρήστο, εάν επιτρέπεται;
    Και από ποία διάταξη του Συντάγματος προβλέπεται ότι οι δικαστές πρέπει να γίνουν "φτωχοί" ενώ η εκτελεστική και νομοθετική εξουσία (τα όργανά τους) πρέπει να είναι "πλούσια";
    Από που προβλέπεται ότι η άλλες δύο ισότιμες με την Δικαιοσύνη εξουσίες, έχουν το δικαίωμα μονομερώς να μειώνουν τις αποδοχές των δικαστών, χωρίς να μειώνουν αντίστοιχα και τις δικές τους;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. βικτωρια μαρσιωνη5 Νοεμβρίου 2012 στις 10:35 π.μ.

    Κ.εφετη μπορειτε να μου εξηγησετε τους λογους της δημοσιας εκφρασης των αποψεων σας αυτη την συγκεκριμενη χρονικη συγκυρια;δεν σας αρκει εσεις να κανετε απλως αυτο που εσεις θεωρειτε σωστο;εκμισθωνουμε την εργασια μας λοιπον;ενδιαφερουσα αποψη!!!!!!!!προτεινω την διοργανωση συνεδριου ωστε ν ανταλλαγουν αποψεις κ γονιμοι νομικοι προβληματισμοι.συγχαρητηρια στους συναδελφους του δευτερου βαθμου που δημοσιευσαν επωνυμα τις αποψεις τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Όση προσπάθεια και να καταβάλουν μερικοί συνάδελφοι να κρύψουν το μένος τους εναντίον της ΚΥΡΙΑΣ Χασιρτζόγλου πίσω από ευγενικές διατυπώσεις καί "επιχειρήματα" αυτό ξεχειλίζει από παντού.
    Όταν κάποιος, ο οποίος μάλιστα θεωρεί τον εαυτό του δικαστή ή απλά νομικο, φτάνει στο σημείο να επιστρατεύει εναντίον της το επιχείρημα οτι τόλμησε να δημοσιοποιήσει τις απόψεις της επώνυμα εκτός των ορίων της "δικαστικής φυλης" τότε μας παραπέμπει κατ΄ευθείαν σε λειτουργικά πρότυπα των κομμάτων του αλήστου μνήμης υπαρκτού σοσιαλισμού και συγκεκριμένα στο "δημοκρατικό συγκεντρωτισμό", όπως πολύ εύστοχα παρατήρησε κάποιος σχολιαστής σε άλλο ιστολόγιο.
    Άν θέλουμε να αγωνιστούμε για τα δίκαια αιτήματα μας υπάρχουν και άλλοι τρόποι και όχι η καραμπινάτη καταπάτηση του Συντάγματος η οποία σημαίνει και αυτοκατάργηση μας ως δικαστές. Άλλωστε το να βαφτίζουμε το ψάρι κρέας, εν προκειμένω την απεργία σε "στάση εργασίας", είναι προνόμιο των καλογήρων και δέν αρμόζει σε δικαστές.
    Σάν νέος δικαστής είμαι ευγνώμων στην ΚΥΡΙΑ συνάδελφο γιατί υπερασπίζεται με θάρρος όση αξιοπρεπεια μας έχει απομείνει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Αικατερίνη Ντελή Πρόεδρος Πρωτοδικών Αθηνών5 Νοεμβρίου 2012 στις 11:45 μ.μ.

    Η συγκυρία είναι τέτοια που όλες οι απόψεις, από όπου και εάν προέρχονται,είναι βάσιμες και ταυτόχρονα αβάσιμες.Προσωπικά θεωρώ ότι έχουμε εγκλωβιστεί άσχημα σε ένα ψευτοδίλημμα και είμαστε αντιμέτωποι με ένα άλυτο πρόβλημα : συναγματικότητα ή μη, απεργία ή όχι, καθόλου ή φτωχός δικαστής κ.ο.κ. Και τούτο έγινε με δική μας υπαιτιότητα.Χρόνια τώρα,παλαιοί και νέοι δικαστές, ακόμη και οι τελευταίας γενιάς,οι της Ε.Σ.ΔΙ (ανήκω και εγώ σε αυτούς), δεν μιλήσαμε ποτέ και για τίποτα.Δεν υπήρχαμε και κρυβόμασταν πίσω από τη φράση "ο δικαστής μιλάει με τις αποφάσεις του".Μιλούσαμε και λέγαμε τι με ποιες αποφάσεις μας και σε ποιους ; Σε μία κοινωνία της οποίας το ύψιστο αγαθό ήταν η ύλη;Σε μία κοινωνία που ήθελε και ανεχόνταν τον οποιονδήποτε αγράμματο, άεργο, που έλιωσε σόλες και ρούχα στην αφισσοκόλληση υπέρ μπλε, γαλάζιων, πράσινω, κόκκινων, ροζ κ.ά, να αμοίβεται αδρά άσχετα από τη σπουδαιότητα της εργασίας του (από βουλευτή, τηλεαστέρα, διευθύνοντα σύμβουλο σε κρατικοδίαιτη κατασκευαστική, γενικό γραμματέα και γενικότερα υπεύθυνο...!!!κ.ά), ενώ την ίδια στιγμή λοιδωρούσε τον ΓΙΑΤΡΟ του ΕΣΥ, τον ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΔΑΣΚΑΛΟ, τον ΔΑΣΚΑΛΟ του δημοσίου,τον ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑ που σέβεται την επιστήμη του και όποιον επέλεξε να υπηρετήσει, τίμια και σωστά, το δημόσιο συμφέρον;Δικό μας έργο είναι η απαξίωσή μας.Όχι διότι απεργούμε, στασιάζουμε, παρανομούμε, ή όπως αλλιώς θέλετε να πείτε την αποχή μας...Αλλά διότι αφήναμε συστηματικά τα "σαράκια", εντός και εκτός του σώματος,να τρώνε τη βάση μας.Διότι, όταν τον Μάιο του 2010 εμφανίστηκε το ΤΕΡΑΣ, δεν τολμήσαμε να κρίνουμε την καταφανή αντισυνταγματικότητα του ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ Ι και ακόμη περισσότερο δεν σκεφτήκαμε καν να μιλήσουμε, με ένα συνέδριο, με μία επιστημονική ημερίδα, με ό,τι τέλος πάντων θεωρείται ηθικά ανεκτό, για τον όλεθρο που πλησιάζει.Όλοι έχετε δίκιο και άδικο μαζί!Η πραγματικότητα, όμως, είναι μία : έφθασε η ώρα που θα κληθούμε όλοι μας ανεξαιρέτως να λάβουμε θέση με τις αποφάσεις μας. Προ των πυλών είναι οι αγωγές και προσφυγές για τα μέτρα που στοχοποιούν τον απλό, μισθωτό, εργαζόμενο πολίτη.Ειλικρινά θα ήθελα να μπορούσα τότε να δω ποιοι από όλους εμάς θα είναι αυτοί που θα "μιλήσουν" και θα δικαιοδοτήσουν, έστω και αν αμοίβονται με "3&60" και δεν διαθέτουν άλλα εισοδήματα.
    Τιμώντας όλους τους αναγνώστες και τις απόψεις τους
    Αικατερίνη Ντελή - Πρόεδρος Πρωτοδικών Αθηνών

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Αξιοπρέπεια το λέμε τώρα, κ. 4:52

    το "ξεκατίνιασμα" και την απαξίωση των συναδέλφων μας στο διαδίκτυο, και τον έπαινο του περίλαμπρου "εαυτού" μας.



    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. κ. 4:52 (5-11-2012) νέε δικαστή,
    ποία αξιοπρέπεια μας υπερασπίστηκε με «θάρρος» μάλιστα η ΚΥΡΙΑ (με κεφαλαία όπως το θέλετε) Χασιτζόγλου;
    Αυτή που διακηρύσσει στο διαδίκτυο ότι ο δικαστής είναι « ταυτόχρονα» και εργαζόμενος, που οφείλει να υπακούει στις εντολές και τις οδηγίες του εργοδότη, και ότι αν ο εργοδότης της στραφεί στο δικαστήριο, τότε θα κληθεί να δικάσει τον εαυτό της; Συμφωνείς, δηλαδή, ότι ο δικαστής (δηλαδή και εσύ), έχει εργοδότη; Αν ναι, πολύ λυπάμαι, διότι ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΚΑΤΑΝΟΗΣΕΙ ΤΗ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΣΟΥ ΘΕΣΗ ΩΣ ΔΙΚΑΣΤΗΣ. Και απάντησε μου, ποιος είναι ο εργοδότης σου; ποίες οδηγίες και εντολές σου δίνει;
    Και αν κληθείς εσύ να δικάσεις τον εργοδότη σου, πως θα το κάνεις, αφού τελείς υπό τις οδηγίες και εντολές του;
    Αυτή η άποψη που διατύπωσε η κ. Χασιρτζόγλου ΑΝΑΙΡΕΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥ. Τον κάνει πράγματι «καθόλου», όχι επειδή «απέχει» ή όχι, ούτε επειδή προτιμά ή όχι να είναι «φτωχός» αλλά διότι, ακριβώς, ΤΟΥ ΑΦΑΙΡΕΙ ΤΗΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΑΠΟ ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ, ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΤΟΝ ΕΞΟΠΛΙΖΕΙ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ. Πως μπορεί να είναι ανεξάρτητος δικαστικός λειτουργός όποιος τελεί υπό εντολές και οδηγίες και οφείλει υπακοή στον εργοδότη; Άκουσες εσύ ποτέ τέτοια θεωρία; Σπούδασες κάτι τέτοιο; Αισθάνεσαι εσύ εργαζόμενος κάποιου;
    ΚΑΙ ΟΤΑΝ Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ ΕΚΔΙΚΑΖΕΙ ΤΙΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ, ΕΚΔΙΚΑΖΕΙ ΤΟΝ ΕΡΓΟΔΟΤΗ ΤΟΥ; υπό τις οδηγίες και εντολές του οποίου βρίσκεται και είναι υποχρεωμένος να ακολουθεί;
    Αυτά είναι ανήκουστα πράγματα. Λαϊκά μας «ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΚΑΨΕΙ ΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ» η κ. Χασιρτζόγλου. Και ήταν λογικό και επόμενο, αφού ξεκίνησε τον προβληματισμό της από το ότι ο δικαστής είναι ταυτόχρονα και εργαζόμενος (με εργοδότη, εντολές, υπακοή κλπ), να καταλήξει στο συμπέρασμα να αποφασίσει καλύτερα «φτωχός» δικαστής, παρά «καθόλου». Απόλυτα φυσιολογικό. Όπως, ακριβώς, θα αποφάσιζε ένας οποιοσδήποτε εργαζόμενος για να μη χάσει τη δουλειά του.
    Κανένας δεν είχε μένος κατά της ΚΥΡΙΑΣ Χασιρτζόγλου, όπως δεν έχει και κατά κανενός που δεν «απέχει». Αντίθετα, η ΚΥΡΙΑ Χασιρτζόγλου, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΕ ΝΑ ΚΡΥΨΕΙ ΤΟ ΜΕΝΟΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑ ΟΣΩΝ ΔΕΝ ΑΣΠΑΖΟΝΤΑΙ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΤΗΣ, εξυβρίζοντας τους ως «καθόλου» δημοσίως. Προφανώς, υπό το κράτος αυτού του μένους, έγραψε τους γνωστούς «στοχασμούς» της, οι οποίοι, βέβαια, γύρισαν σε βάρος της, αφού, προφανώς, δεν σκεφτόταν τι έγραφε. Της αρκούσε να ρεζιλέψει τους «αντίθετους». Η ΚΥΡΙΑ Χασιρτζόγλου, με την πρωτοφανή θεωρία της, μας ΑΥΤΟΚΑΤΑΡΓΗΣΕ ΩΣ ΔΙΚΑΣΤΕΣ. Οι «απέχοντες» μην, ανησυχείς, επειδή, ακριβώς, έχουν επίγνωση της Συνταγματικής θέσης και αποστολής τους, αγωνίζονται ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ.
    ΟΧΙ, η ΚΥΡΙΑ Χασιρτζόγλου, δεν υπερασπίστηκε την αξιοπρέπεια των δικαστών, αντίθετα μας έκανε «ρεντίκολο» στο διαδίκτυο, ως εργαζομένους που υπακούουν σε εργοδότη κλπ. ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΒΡΙΣΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΔΙΚΑΣΤΗ ΥΠΑΡΧΕΙ;
    ΚΑΤΕΔΑΦΙΖΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟ ΘΕΣΜΟ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ.
    Κατάλαβες;
    (και μεταξύ μας να σου πω ότι δεν πίστεψα ότι είναι νέος δικαστής. Και να σου πω, επίσης, με το «ΚΥΡΙΑ» δεν καλύπτονται τα όσα απαράδεκτα έγραψε. Καλύτερα σταματήστε να είστε προκλητικοί, όσοι θέλετε να την υπερασπιστείτε, γιατί μας αναγκάζετε να γράφουμε και εμείς, και πραγματικά δεν θέλουμε, αλλά δεν θα μείνουμε και άφωνοι να σας παρακολουθούμε να εξακολουθείτε να μας απαξιώνετε. Κατάλαβες;



    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Κ. Πρόεδρε,
    γράφετε επί λέξει:
    >>"Και όταν, εκτός από δικαστής, είμαι ταυτόχρονα και εργαζόμενος που υπερασπίζεται τα δικαιώματά του;
    >>Εργαζόμενος είναι αυτός που μισθώνει την εργασία του στον άλλο και οφείλει να υπακούει στις εντολές και τις οδηγίες του. Αν ο εργαζόμενος, διεκδικώντας τα δικαιώματά του, παρανομήσει, ο εργοδότης του θα στραφεί στο δικαστήριο, ζητώντας να απονεμηθεί δικαιοσύνη"

    --Και ποιός είναι ο εργοδότης του δικαστή κ. Πρόεδρε; Η εκτελεστικη εξουσία; Τότε πώς εφαρμόζετε το νόμο; Το άρθρο 26Σ; το 87, το 88Σ (περί προσωπικής και λειτουργικής ανεξαρτησιας);

    Η απάντησή σας είναι,
    >>"Εφαρμόζοντας, επαναλαμβάνω, το νόμο όπως τον ερμηνεύω πρωτίστως από το γράμμα του και δευτερευόντως από το πνεύμα του, σύμφωνα με την επιταγή του άρθρου 87 παρ. 2 του Συντάγματος. Δεν διαπλάθω κατά την κρίση μου το νόμο, όταν αυτός είναι σαφής και χωρίς κενά, γιατί τότε, πολύ απλά, τον παραβιάζω".....

    --Και το 93 παρ. 4;"Τα δικαστήρια υποχρεούνται να μην εφαρμόζουν νόμο που το περιεχόμενό του είναι αντίθετο προς το Σύνταγμα". Πώς θα κρίνετε την τυχόν αντισυνταγματικότητα του νόμου αφού μισθώνετε την εργασία σας στην εκτελεστική εξουσία, εφαρμόζοντας το νόμο πρωτίστως κατά το γράμμα του; (συμφώνως προς την ιεραρχική αξιολόγηση των κανόνων ερμηνείας των νόμων που θέτετε);

    Μήπως και εσείς κ. Πρόεδρε σύμφωνα με τα λεγόμενά από Εσας, διαπλάθοντας το νόμο κατά την κρίση σας ενώ δεν εμπεριέχει κενά και ασάφειες είστε κλασσική περίπτωση 'καθόλου δικαστή';

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. Αυτό το επιχείρημά σας παρακαλώ να το πείτε σε έναν εργαζόμενο των 500 ευρώ που θα έρθει να δικαστεί ενώπιον σας:
    «καλύτερα φτωχός εργαζόμενος με 500 ευρώ, παρά ΚΑΘΟΛΟΥ και άνεργος».
    Η φιλοσοφία της τρόικας.
    Συγχαρητήρια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. Κα Ντελη, συγχαρητηρια για τις νηφαλιες και εμπεριστατωμενες αποψεις σας...Τις χρειαζομαστε.

    Ενας συναδελφος απο την Γ' σειρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. Κύριοι,
    η προσφώνηση που σας απευθύνεται συνήθως είναι "αξιότιμοι κ. Δικαστές". Κατά το μέγιστο ποσοστό πολλοί από εσάς εισήλθατε στο κλάδο κυρίως για βιοποριστικούς λόγους και κατά την περίοδο των παχυλών ετών οι μισθοί σας, δέλεαρ για την εισαγωγή κάποιου, ήταν - και ορθώς - πολύ άνω του μέσου όρου μισθού του ΄Ελληνα εργαζόμενου. Την περίοδο όμως αυτή της κρίσης, της ανεργίας, της ανέχειας και του πόνου γενικώτερα, δεν δικαιούσθε να αντιδράτε σαν συνδικαλιστική φατρία. Καμμιάς φατρίας τέλη δεν τα αποκαλούν αξιότιμους. Από της εισαγωγής σας στο σώμα - εκόντες - άκοντες ενταχθήκατε και στην υπηρεσία της ιδέας της δικαιοσύνης και είναι χρέος σας να υπηρετήσετε με συνέπεια τον χώρο αυτό. Βλέπετε όχι τυχαία οι έδρες στις δικαστικές αίθουσες είναι υερυψωμένες. Περαιτέρω και παρά τις περικοπές που υπέστησαν οι αποδοχές σας εξακολουθείτε να είστε πολύ άνω του μέσου όρου. Τα παιδαριώδη επιχειρήματα του τύπου "ανεξάρτητος δικαστής είναι ο καλοπληρωμένος" μάλλον δυσθυμία προκαλούν για την νοημοσύνη των "κρίνοντων" και μελαγχολικές σκέψεις για την πνευματική συγκρότηση αυτών.
    Οι ίδιες σκέψεις καλύπτουν και τις πολλές προσβλητικές τοποθετήσεις για την θέση της κας Χασιρτζόγλου. Δικαστής που δεν δύναται να συγκρατηθεί και συμπεριφέρεται κατ' αυτόν τον τρόπο, μάλλον θα πρέπει να αποχωρήσει από το σώμα.
    Η ιδέα της δικαιοσύνης που οφείλετε αγόγγυστα να υπηρετείτε απαιτεί και αυτοθυσία σε στιγμή όταν αυτή είναι "ληξιπρόθεσμη και απαιτητή".
    ΄Αλλως αν δεν είστε ικανοποιημένοι δεν έχετε παρά να ξαναγυρίσετε στην δικηγορία για περισσά έσοδα και την αντιμετώπιση της εξαιρετικής στάσης πολλών δικαστών.
    Παρακαλώ και προς αποφυγή καρδιαγγειακών επεισοδίων, το τελευταίο να εκληφθεί ως ρητορικό σχήμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. Μαριάνθη Παγουτέλη Εφέτης Αθηνών6 Νοεμβρίου 2012 στις 4:27 μ.μ.

    Θα ήθελα κι εγώ απλά να πω ότι συμφωνώ με την κα Αικατερίνη Ντελή Πρόεδρο Πρωτοδικών Αθηνών που τόλμησε να θίξει και τα δικά μας "κακώς κείμενα" που αν δεν τα εντοπίσουμε δεν θα μπορέσουμε να τα εξαλείψουμε και να προχωρήσουμε όπως οι περιστάσεις το απαιτούν και ο λαός στο όνομα του οποίου ασκούμε την όποια εξουσία μας, το χρειάζεται όσο ποτέ άλλοτε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. Κύριε ή κυρία 2:30/ 6.11

    Όλοι οι συλλειτουργοί της Δ/νης την υπηρετούμε με συνέπεια. Αυτό όμως δεν αναιρεί το γεγονός, ότι η αυτοθυσία έχει σαν μέτρο το ανθρωπίνως δυνατό. Γιαυτό και οι δικηγόροι πολλάκις απέχουν των καθηκόντων τους όταν λαμβάνονται μέτρα που θίγουν την οικονομική- επαγγελματική τους θεση (ή αυτοί δεν έχουν ταχθεί να υπηρετούν το θεσμό της δικαιοσύνης;), αλλά και οι δικαστικοί υπάλληλοι. Θα μου πείτε άλλο ο δικαστής... Θα σας απαντήσω οτι ο θεσμικός ρόλος του δικαστή πράγματι συνεπάγεται πολλές απαιτήσεις. Γιαυτό και παρά τις έως τώρα μειώσεις των αποδοχών μας, πολλοί εξ ημών, αγόγγυστα όπως λέτε, πληρώσαμε μεταβατικά από την τσέπη μας, καταργήσαμε το δωματιάκι που είχαμε στο σπίτι ως γραφείο, μετατρέποντας σε γραφείο το σαλόνι και γράφοντας τη νύχτα 11:00 -6:00 όταν κοιμόνταν τα παιδιά μας, στερηθήκαμε τις διακοπές μας για να είμαστε 'εμπρόθεσμοι' αλλά και για να απαντήσουμε στο διάδικο που περίμενε την απόφασή μας, εγκαταλείψαμε τα παιδιά μας στη γιαγιά με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ψυχολογία τους, γιατί ως γνωστόν το 70% της δουλειάς μας γίνεται στο σπίτι, ξενυχτήσαμε για έρευνες και αυτόφωρα μακριά από την οικογένειά μας (γιατί ο σύζυγος εργάζεται κι αυτός και αλλιώς ...δεν βγαίνουμε), απασχολώντας με υπερωρίες και τη νταντά (γιατί η γιαγιά αδυνατούσε να είναι επί ποδός 24 ώρες το 24ωρο), στην οποία φυσικά καταβάλλαμε ως οφείλαμε επιπλέον μισθό,καλύπτουμε μόνοι τα έξοδα της υπηρεσίας μας (γραφική ύλη, εκτυπωτές, μελάνι, ηλεκτρονικοί υπολογιστές, τράπεζες νομικών πληροφοριών κ.λ.π) διότι η Πολιτεία δε θεωρεί σκόπιμο να μας παρέχει γραφείο (η αρωγή δικού μας γραμματέα, όπως συμβαίνει σε άλλες χώρες συμπεριλαμβανομένης και της γείτονος είναι όνειρο θερινής νυκτός γιαυτό και γράφουμε μόνοι τα εισαγωγικά των αποφάσεών μας), κουβαλάμε ως αχθοφόροι βαλίτσες με δικογραφίες καθημερινά ακόμα και σε κατάσταση εγκυμοσύνης, νοικιάζουμε σπίτι σε άλλη πόλη λόγω κωλυμάτων εντοπιότητας... Όλα αυτά αγόγγυστα. Έως τη στιγμή που τίθεται θέμα επιβίωσης. Ναι ο μισθός μας είναι μεγαλύτερος από το μισθό του μέσου δημοσίου ή ιδιωτικού υπαλλήλου. Τί σημαίνει όμως αυτό; Ότι η Πολιτεία δεν υποχρεούται να μας παρέχει τα μέσα προς άσκηση του λειτουργήματός μας; Ότι μπορεί να αντιμετωπίσουμε πρόβλημα επιβίωσης, και παρόλα αυτά να μη μας νοιάζει αν πεινάνε τα παιδιά μας, αν έχουμε να πληρώσουμε το νοίκι, αν μπορούμε ακόμα να πληρώσουμε τη νταντά ή τον παιδικό σταθμό; Ειδικά οι νέοι συνάδελφοι του πρώτου βαθμού στον οποίο ανήκω και εγώ (αλήθεια υπολογίσατε το μισθό του παρέδρου;Ενός ανθρώπου που θα μπει στο σώμα στα 28 του έτη παρακαλώ με πολύ προσπάθεια και διάβασμα και θα υπηρετήσει το πρώτον μακριά από τον τόπο κατοικίας του); Και μάλιστα ας λεχθεί και αυτό: Δεν θα πρέπει να λειτουργεί και ο μισθός ως κίνητρο για την εισαγωγή ικανών συναδέλφων στο σώμα; Θα υπηρετηθεί ορθά η δικαιοσύνη αν δεν υπάρχει κίνητρο για την εισαγωγή άξιων συναδέλφων στον δικαστικό κλάδο, αλλά όσοι εισέρχονται το πράττουν αποκλειστικώς για βιοποριστικούς λόγους; Ο μισθός μας κύριε/κυρία σε καμμία περίπτωση δε μας κατατασσει στους ακριβοπληρωμένους λαμβανομένων υπόψη όλων των παραπάνω. Οι υπάλληλοι κάποιων ΔΕΚΟ λαμβάνουν περισσότερα χωρίς να έχουν τις δικές μας υποχρεώσεις. Και εν κατακλείδι, δεν είναι ανάγκη να είναι μόνο οικονομικής φύσεως τα όποια μέτρα. Σε τί θα εζημιούτο ο χειμαζόμενος πολίτης αν καταργούνταν τα κωλύματα εντοπιότητας λ.χ; Και αυτός ακόμη ο χειμαζόμενος πολίτης, τί λέτε θα αισθάνεται καλύτερα αν δικάζεται από έναν πένητα δικαστή- φωτοτυπικό μηχάνημα όση αυτοθυσία και αν επιδεικνύει ο τελευταίος;
    Αλήθεια ΜΟΝΟ οι δικαστές πρέπει να επιδείξουν αυτοθυσία; Οι βουλευτές; Οι κυβερνώντες; Οι λοιποί συλλειτουργοί της Δικαιοσύνης; Όσο για την αξιότιμη κ. Χασιρτζόγλου η ίδια επέλεξε να είναι προσβλητική για τους συναδέλφους της όταν δήλωσε δημοσίως- να μαι εγώ η δικαστής, οι άλλοι που αποφασίζουν να απέχουν (μια απόφαση που ελήφθη από νόμιμο όργανο δια της νόμιμης διαδικασίας), είναι καθόλου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Πόσο ελιτισμό αλήθεια αποκαλύπτει η θέση της κ. Χασιρτζόγλου...Πόση προσπάθεια άραγε θα χρειστούμε ακόμη να ξεπεράσουμε τις αυταπάτες μας; Δυστυχώς "των οικιών ημών εμπιπραμένων ημείς άδωμεν"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. κ. 2:30,
    αφού σας υπενθυμίσω ότι η κ. Χασιρτζόγλου έσπευσε να προσβάλει και χαρακτηρίσει τους δικαστές εργαζομένους με εργοδότη κλπ, και ότι αυτοί που "απέχουν" είναι "καθόλου".
    Οι "καθόλου" δεν έχουν δικαίωμα να της απαντήσουν για να μην στεναχωριέται αυτοί και οι φίλοι της;

    Ποίος "ήρξατο χειρών αδίκων"; Ποιός, πριν από το σχολιαζόμενο άρθρο της ασχολήθηκε με την ανωτέρω κυρία εργαζομένη δικαστή;
    Ποίον ενδιέφεραν οι απόψεις της;

    Αφού, όμως, επέλεξε να μας "ρεζιλέψει" ας εισπράξει τα "δέοντα".

    Κατά τα λοιπά, όμως, δεν βλέπω να σχολιάζετε καθόλου τα περί "εργαζομένου δικαστή με εργοδότη το κράτος, υπό οδηγίες και εντολές..".
    Κανένας από τους σχολιαστές που τάσσονται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο δεν έλαβε θέση σχετικά με την "θεωρία" της. Γιατί;

    Συμφωνείτε;
    Αν ναι, τότε, τότε σας αξίζει ένας τέτοιος "εργαζόμενος Δικαστής" και αν βρήτε το δίκιο σας, γράψτε μου. Εδώ θα είμαι και θα περιμένω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. Ανώνυμε 2.30 , σε απάντηση του σχολίου σας "να γυρίσουμε στη δικηγορία",μπορείτε κάλλιστα να γίνετε εσείς Δικαστής. Απλά πράγματα. Θα διαβάσετε, τουλάχιστον ένα χρόνο, ίσως παράλληλα και με την άσκηση της δικηγορίας, θα δώσετε πολύ δύσκολες εξετάσεις, θα περάσετε στην Εθνική Σχολή Δικαστών υποαμειβόμενος,μετά θα γίνετε πάρεδρος και εν συνεχεία Πρωτοδίκης στα ωραιότατα νησιά μας ή κάπου άλλου ακριτικά,πολύ μακριά από την οικογένεια σας (όπου θα καταβάλετε για τα διάφορα μεταβατικά και ξενοδοχεία από την τσέπη σας), θα πληρώνετε επισης από την τσέπη σας μελάνια,χαρτική ύλη, συνδρομή σε Τράπεζες Νομικών Πληροφοριών, και θα κατεβαίνετε απο την έδρα φορτωμένος δικογραφίες όπου δεν θα αρκείστε πλέον να γράφετε "να απορριφθεί η αγωγή του αντιδίκου μου ως απαράδεκτη, νόμω και ουσία αβάσιμη και καταχρηστική", αλλά θα πρέπει να απαντάτε αιτιολογημένα στους πρώην συναδέλφους σας, ενώ φυσικά θα είστε πάντα ο κακός της υποθεσης και δεν θα σας καλημερίζουν καν στους διαδρόμους των δικαστηρίων γιατί του απορρίψατε την αγωγή (προφανώς έχετε προηγούμενα). Θα μιλάτε με την γυναίκα σας ή με τον άρρωστο γονέα σας στο τηλέφωνο("μπαμπά σε αφήνω γιατί πρέπει να γράψω μια απόφαση Πολυμελούς, με κυνηγάει η Πρόεδρος, ο Επιθεωρητής, οι διάδικοι και ένα έλκος") και αν μπορεί η οικογένεια να σας ακολουθήσει, θα κλειδώνετε τα παιδιά στο σαλόνι με ρητές εντολές "ο μπαμπάς γράφει, κάνε ησυχία" μην τυχόν και αφήσουμε αδίκαστη καμιά ένσταση που όταν την έφτιαξε ο ενιστάμενος είχε έμπνευση (μεγάλη έμπνευση). Και την επόμενη μέρα, ενώ είσαι ξενύχτης και δικάζεις, πρέπει να ακούσεις τον διάδικο που ήρθε από τον χωριό του και σε κοιτάει στα μάτια και περιμένει από σένα να του δώσεις το δίκιο του, να είσαι καλός, επιεικής, μεγαλόψυχος, με ευελιξία απέναντι στους δύστροπους διαδίκους, και στους συνηγόρους που ήθελαν να δώσουν για το Εθνικό, αλλά λοξοδρόμησαν προς την Νομική. Το δοκιμάζετε κύριε συνήγορε ; Και επειδή έχουν γίνει ήδη αλλελεπάλληλες μειώσεις στον κλάδο μας, πείτε μας ένα ποσό που θα θέλατε να δείτε τον "αξιότιμο" κύριο Εισαγγελέα και το "σεβαστό Δικαστήριο", να το κλείσουμε. Περιοδεύων Δικαστής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. Συνάδελφε των 4.51 της 6ης-11-2012, πόσο δίκαιο έχεις, πόσες αλήθειες λες, μέσα σε λίγες σειρές...Αλλά πού να σε καταλάβει αυτός που δεν το έχει ζήσει στο πετσί του...Κι αυτό το παραμύθι που πουλάνε προς τους πελάτες οι δικηγόροι, ότι δικαστές γίνονται όσοι ήταν "αποτυχημένοι" δικηγόροι, ας το εμπλουτίσουν και με καμιά αλήθεια. Ότι δεν ήταν αποτυχημένοι ως νομικοί, ως επιστήμονες, ως άνθρωποι που συνειδητά βρέθηκαν στο χώρο της Δικαιοσύνης, από ανάγκη για απονομή Δικαιοσύνης, αλλά ότι δεν είχαν επιχειρηματικό "δαιμόνιο", ίσως και γιατί δεν ήθελαν να το έχουν, δεν μπορούσαν να "χωνέψουν" πώς θα υποστηρίξουν το άδικο, αρκεί να λάβουν παχυλή αμοιβή, ωστόσο αναγκαστικά το έκαναν, πώς θα εκμεταλλεύεται τις γνώσεις και τις ικανότητές τους ένας άλλος "μεγαλο"δικηγόρος, έναντι ενός εξευτιλιστικού, για την ολοήμερη εξουθενωτική επιστημονική και μη (υπάρχουν και οι αγγαρείες μην ξεχνάμε) εργασία τους ως "συνεργατών" του και μάλιστα θα τους συμπεριφέρεται, παρά τα πτυχία και μεταπτυχιακά, χειρότερα και από ό,τι ο επιστάτης τον εργάτη.Δεν έχουμε όλοι τις ίδιες εσωτερικές ανάγκες.Χρόνια δικηγόρος, αποφάσισα να γίνω δικαστής, αφενός από βαθύτερη ανάγκη να γεμίζει η ψυχή μου, απονέμοντας πλέον το δίκαιο (με τον κίνδυνο πάντα, ίσως, σφάλματος, ωστόσο με επίπονο αγώνα και εργατοώρες που δεν αποτιμώνται, να μη συμβεί αυτό)στον αδικημένο, να μη νιώθω ότι πουλάω την ψυχή μου (δεν ισχυρίζομαι ότι αυτό κάνουν οι δικηγόροι, διότι, αν έχουν την ψυχική αντοχή ή αν δεν τους απασχολεί εσωτερικά το αν θα χρειαστεί να υπερασπιστούν το άδικο, γιατί και αυτό, όπως και ο χειρότερος εγκληματίας δικαιούται εκπροσώπησης και υπεράσπισης, απλώς λέω ότι πολλοί πρώην δικηγόροι που στράφηκαν στο δικαστικό σώμα, δεν είχαν ούτε το στομάχι, ούτε τη θέληση να το κάνουν και άρα δε θα μπορούσαν να το κάνουν καλά), αλλά και γιατί, ναι, γιατί όχι, έβλεπα ότι τουλάχιστον η Πολιτεία, αμείβει καλύτερα τον ικανό επιστήμονα νομικό που εισέρχεται στο χώρο τη Δικαιοσύνης, στην άλλη πλευρά, ως δικαστικός λειτουργός και, κατά κάποιο τρόπο (γιατί, για όποιον γνωρίζει, η δουλειά μας και η αυτοθυσία ποτέ δεν ανταμείβετο όσο άξιζε, γι'αυτό και οι προσφυγές στο Μισθοδικείο, στις οποίες μας εξανάγκαζαν, γελοιοποιώντας μας στη συνέχεια με το "Γιάννης κερνάει..."), αναγνωρίζει και τις σπουδές του, τους κόπους του, τη ζωή που στερήθηκε και στερείται και τα μεταπτυχιακά του και το τι έχει να προσφέρει...Τώρα πια μας έχει μείνει μόνο το πρώτο κίνητρο...Είναι αρκετό, φτάνει όμως μόνο αυτό; τις οικογένειές μας πώς θα τις φροντίσουμε;είμαστε και άνθρωποι.Εμείς μπορούμε να ΑΥΤΟθυσιαζόμαστε.Τα παιδιά μας, οι σύζυγοι, οι γονείς και τα αδέλφια μας (πολή καλά τα λέει ο συνάδελφος) τι χρωστάνε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΡΟΥΣΗ
    του 2.30΄ της 6/11.
    Προσπαθώντας εν συντομία να θέσω το πρόβλημα στην, κατ’ εμέ, ορθή διάσταση διαπίστωσα με λύπη ότι ή δεν έγινα κατανοητός ή απευθύνθηκα σε ώτα μη ακουόντων. Θέλω να διατηρήσω την βεβαιότητα ότι ο λόγος μου έπασχε από αοριστία και προς τούτο εκρίθη απορριπτέος.
    Επί των ενστάσεων και του εν γένει αντιλόγου στο αναρτηθέν κείμενό μου:
    Ουδείς διατείνεται ότι η εργασία των δικαστών δεν είναι δύσκολη, επίπονη και εν τέλει ψυχοφθόρα. ΄Ολοι αναγνωρίζουμε τις τεράστιες δυσκολίες άσκησης αυτής και αναφέρομαι ιδιαίτερα στην έλλειψη καταλλήλου υλικοτεχνικής υποδομής, αναγκαίας συνθήκης για την απονομή του δικαίου.
    Ουδείς διατείνεται ότι οι μισθοί των δικαστών θα πρέπει να είναι μισθοί πείνας καθόσον πράγματι δεν θα μπορούν να σταθούν στην «υπερυψωμένη» έδρα τους και πολύ περισσότερο να δικαιοδοτήσουν.
    Όμως, σε τούτη την περίοδο που η συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού λαού βρίσκεται σε κατάσταση σοκ, δεν δύνανται να ανταπεξέλθει στα στοιχειώδη είτε ως άνεργοι είτε ως απασχολούμενοι με γλίσχρους μισθούς, νέοι – επιστήμονες και μη – μεταναστεύουν προς επιβίωση, η πεισματική άρνηση του κλάδου στην θεώρηση των παραπάνω – ως κλάδου ξένου ή άλλης πολιτείας - προκαλεί σκεπτικισμό και πολύ φοβούμαι αν συνεχισθεί θα επισύρει τουλάχιστον αμφισβήτηση.
    Την Δικαιοσύνη οφείλουμε άπαντες να την κρατήσουμε ψηλά. Δυστυχώς το μεγαλύτερο βάρος πέφτει στους ώμους των λειτουργών της οι οποίοι επ’ ουδενί πρέπει να συμπεριφέρονται ως λ.χ. οι συμπαθείς τάξεις των εκδοροσφαγέων ή των λιμενεργατών. Ο λαός, καλώς ή κακώς, απαιτεί με οποιοδήποτε κόστος από τους λειτουργούς της να συμπεριφέρονται, όχι ως οι άνω συμπαθείς εργαζόμενοι αλλά ως αξιοπρεπείς λειτουργοί στους οποίους προστρέχει και εμπιστεύεται προκειμένου να αποδοθεί δικαιοσύνη.
    Τα επιχειρήματα – διλήμματα αν πρόκειται για εργαζόμενους με εργοδότη ή όχι δεν θα πρέπει να τίθενται. Ασφαλώς είναι εργαζόμενοι με εργοδότη την Ελληνική Πολιτεία. Από αυτήν μισθοδοτούνται. Δεν θα φτάσουμε να ομιλούμε και να ερευνούμε ύπαρξη σχέση εξηρτημένης εργασίας.
    Ακόμη δεν πρέπει να αγνοούμε ότι η επιλογή του καθενός δικαστικού λειτουργού να εισέλθει στον κλάδο έγινε με περισσή σκέψη και ωριμότητα καθόσον τα προβλήματα τουλάχιστον στις υλικοτεχνικές υποδομές δεν ανέκυψαν τώρα ώστε όψιμα να αποτελούν προμετωπίδα στο οικονομικό θέμα.
    Τέλος τα ψελλίσματα περί έλλειψης ελεύθερου χρόνου, έλλειψης επικοινωνίας με την οικογένεια, απόσταση από τον μόνιμο τόπο κατοικίας, ακριτικά μέρη, κουβάλημα δικογραφιών ήταν γνωστά τοις πάσι και πάντως προ της απόφασης συμμετοχής του οιουδήποτε στον εισαγωγικό διαγωνισμό.
    Κλείνοντας τονίζω ότι στο σημείο που φτάσαμε όλοι μαζί πρέπει μα προσπαθήσουμε ώστε να ανορθωθούμε ως κοινωνία. ΄Οποιος μετέλθει τρόπους ώστε να εξέλθει μόνος αυτός, αλώβητος από την βαρύτατη αυτή κρίση, φοβούμαι ότι θα αντιμετωπίσει την χλεύη και την οργή των υπολοίπων οι οποίοι υποφέρουν μη διαθέτοντας, κατά κυριολεξία, τα χρειώδη.
    Είμαι βέβαιος ότι αυτό κανείς δεν το επιθυμεί για την Δικαιοσύνη.
    Δικηγόρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. Μαριάνθη Παγουτέλη Εφέτης Αθηνών7 Νοεμβρίου 2012 στις 1:23 μ.μ.

    Σε προηγούμενο σχολιαστή που αναρωτιέται γιατί δεν σχολιάζουμε την άποψη της κας Χασιρτζόγλου "περί εργαζόμενου δικαστή με εργοδότη" θεωρώ ότι αυτό είναι άνευ σχολιασμού,η άποψή μου άλλωστε προσωπικά έχει ήδη εκφραστεί κατά την υποψηφιότητά μου στις αρχαιρεσίες της ΕΔΕ ότι εργοδότης μας είναι μόνον ο λαός εν ονόματι του οποίου και εμείς αλλά και οι άλλες δύο κρατικές λειτουργίες ασκούμε την εξουσία μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  60. Έπειτα από βαθυστόχαστη προτροπή κι ενός συνταγματολόγου, τυγχάνοντος μάλιστα κυβερνητικού εταίρου, μπορούμε πλέον να ισχυριστούμε : "όποιος θέλει να θέσει ζήτημα αντισυνταγματικότητας" για τις αποχές των δικαστών "ας το θέσει στα δικαστήρια που θα το κρίνουν."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  61. Προς κ. Δικηγόρο 6:11, 2:30
    Επί των προβαλλομένων ισχυρισμών σας κ. πληρεξούσιε, εν τάχει σας διαβεβαιώνω ότι δεν πάσχουν αοριστίας και φρονώ ότι και σεις έχετε πλήρως κατανοήσει αυτό που κι εμείς πιο πάνω σας επισημάναμε. Σαφώς και οι παθογένειες του συστήματος ήταν και είναι γνωστές προ της εισαγωγής μας στο δικαστικό σώμα. Δεν παύουν όμως να είναι ακριβώς αυτό, δηλαδή 'κακώς κείμενα' και δε θα πρέπει να θεωρούνται ως εσαεί δεδομένα. Συνεπώς, είναι χρέος όλων μας και υμών συμπεριλαμβανομενων, αν όχι να εξαλειφθούν, τουλάχιστον να μειωθούν. Ο αξιοπρεπής (και όχι παχυλός) μισθός, βοηθάει και σε αυτό, διότι όπως πολύ καλά γνωρίζετε, μεγάλο μέρος αυτού καλύπτει ανάγκες ΚΑΘΑΡΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΕΣ, τις οποίες όφειλε να έχει καλύψει η Πολιτεία. Όταν πλέον τιθεται θέμα επιβίωσης, είναι επόμενο και εμείς όσο και αν το απευχόμαστε, να ικανοποιηθούν κατά προτεραιότητα οι βασικές ανάγκες των οικείων μας σε βάρος των υπηρεσιακών δαπανών. Κατά τα λοιπά, σαφώς και άπασες οι εξουσίες πηγάζουν εκ του λαού και υπάρχουν υπέρ αυτού, γιαυτό και ο λαός δικαιούται μια καλύτερη δικαιοσυνη που αφορά το σύνολο των πολιτών και όχι μόνο τα συγκεκριμένα πλαίσια της δικονομικής σχέσης ενάγοντα- εναγομένου. Όσο για τα υπερυψωμενα έδρανα όπως πολύ καλά θα γνωρίζετε, δε συνεπάγονται ανάλογη θεσμική αντιμετώπιση και από πλευράς των διάδικων μερών και από πλευράς των πληρεξουσίων και ΚΥΡΙΩΣ από πλευράς της Πολιτείας που έχει φέρει το δικαστή σε θέση δημοσίου-υπαλλήλου διεκπεραιωτικού οργάνου και γιαυτό οφείλουμε να αντιδράσουμε (όλοι οι συλλειτουργοί της Δ/νης). Ελπίζω να συμφωνείτε και σεις σε αυτό και να μην επανέλθετε, γιατί η αγωγή θα απορριφθεί λόγω εκκρεμοδικίας.
    Η πρώην συναδελφος της 6/11, 4:51 και νυν περιοδεύουσα Δικαστής, συνάδελφος των λοιπών σχολιαστών.
    ΥΓ Κ. Παγουτέλη δε θα μπορούσα να τα πω καλύτερα, σας συγχαίρω και από εδώ για τις θέσεις σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε, αναφορικά με τα σχόλια που δημοσιεύονται ότι:
1) Δε θα δημοσιεύονται δυσφημιστικά και εξυβριστικά σχόλια
2) Δε θα δημοσιεύονται ΑΣΧΕΤΑ σχόλια σε ΑΣΧΕΤΕΣ αναρτήσεις
3) Δε θα δημοσιεύονται επαναλαμβανόμενα σχόλια στην ίδια ανάρτηση
4) Δε θα δημοσιεύονται σχόλια σε Greeklish


5) Σχόλια σε ενυπόγραφα άρθρα θα δημοσιεύονται μόνον εφόσον και αυτά είναι ενυπόγραφα.
6) Σχόλια σε ενυπόγραφο σχόλιο θα δημοσιεύονται μόνον εφόσον και αυτά είναι ενυπόγραφα.

7) ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΧΕΤΙΚΗ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ "ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΣΧΟΛΙΑ"


Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΤΩΝ ΣΧΟΛΙΩΝ ΔΕ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΥΙΟΘΕΤΟΥΝΤΑΙ ΑΠΌ ΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ