Το κείμενο της γνωμοδότησης υπ' αρ. 256/2014 του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, σύμφωνα με την οποία η έρευνα σε κατοικία είναι επιτρεπτή χωρίς παρουσία εκπροσώπου δικαστικής εξουσίας.
ΠΗΓΗ
http://nomika-analata.blogspot.gr/2014/08/2562014.html#ixzz3AN6OMGC2
βλ. και
https://drive.google.com/file/d/0Bzn-TtGQ082QX1FpdkZXTFZPU00/edit?usp=sharing
ΠΗΓΗ
http://nomika-analata.blogspot.gr/2014/08/2562014.html#ixzz3AN6OMGC2
βλ. και
https://drive.google.com/file/d/0Bzn-TtGQ082QX1FpdkZXTFZPU00/edit?usp=sharing
Δυστυχώς, η πρόσφατη στάση του κ. Υπουργού Δικαιοσύνης σε κρίσιμα θεσμικά ζητήματα είναι απολύτως ακατανόητη και εξοργιστικά απαράδεκτη. Συγκεκριμένα, ενώ η διάταξη του άρθρου 25§3 εδαφ. 4 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ν. 4174/2013), σχετικά με τη δυνατότητα διεξαγωγής φορολογικού ελέγχου στην κατοικία - έδρα του επιχειρηματία, ευρίσκεται στο στάδιο της γνωμοδοτικής επεξεργασίας από την Εισαγγελική Αρχή, εντούτοις ο κ. Αθανασίου, ως μη έδει, παρενέβη απροκάλυπτα, προκειμένου να καθοδηγήσει το γνωμοδοτικό πόρισμα προς την άποψη της αντισυνταγματικότητας της σχετικής νομοθετικής διάταξης. Πέρα από το θεσμικώς απαράδεκτο αλλά και άκομψο της συγκεκριμένης παρέμβασης του κ. Υπουργού και πρώην ανωτάτου δικαστικού λειτουργού (ο οποίος, μάλιστα, εκόπτετο για την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης), τίθεται και ένα άλλο καίριο ζήτημα που εκθέτει σοβαρά τον κ. Αθανασίου και την παράταξη στην οποία ανήκει. Ειδικότερα, ο κ. Υπουργός επιτίμησε λαύρος το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, επειδή γνωμοδότησε υπέρ της συνταγματικότητας της σχετικής διάταξης, ζητώντας ούτε λίγο ούτε πολύ να κηρυχθεί αυτή αντισυνταγματική, παρά το γεγονός ότι ψηφίστηκε από τον ίδιο και την παράταξή του (και από το επίσης αντιδρών κόμμα του κ. Βενιζέλου) μόλις εδώ και ένα χρόνο περίπου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι, εδώ τίθεται το ερώτημα αν ο κ. Αθανασίου έχει σήμερα την πολιτική αλλά και την ηθική νομιμοποίηση να μέμφεται μία διάταξη ως ανίσχυρη λόγω αντισυνταγματικότητας, όταν έναν χρόνο πριν έδινε τη μάχη στη Βουλή υπέρ της συνταγματικότητάς της, χωρίς να εκφράσει την παραμικρή επιφύλαξη (σημειώνεται ότι ο συγκεκριμένος Κώδικας Φορολογικής Διαδικασίας δεν ψηφίστηκε με τη διαδικασία των Κωδίκων, οπότε ήταν εφικτή η διατύπωση οποιασδήποτε επιφύλαξης για τις επί μέρους διατάξεις του).
Αλλά και επί της ουσίας τόσον ο κ. Αθανασίου όσο και οι λοιποί επικριτές της διάταξης του Κ.Φ.Δ. έχουν εντελώς εσφαλμένη εικόνα του θέματος. Οι ρυθμίσεις του άρθρου 25 Κ.Φ.Δ. απαντώνται σε πάρα πολλά ευρωπαϊκά κράτη με υψηλό νομικό πολιτισμό (Γερμανία, Ολλανδία Δανία, Σουηδία κλπ.), από όπου και εισήχθη στην ημεδαπή έννομη τάξη. Από την άλλη πλευρά, αντίστοιχη διάταξη προς αυτή του άρθρου 9 Σ. υπάρχει σε όλα τα Συντάγματα των ευρωπαϊκών κρατών, ενώ ανάλογες ρυθμίσεις περιέχει και το άρθρο 8 της ΕΣΔΑ. Προσκαλώ, λοιπόν, οιονδήποτε γνωρίζει απόφαση του Ε.Δ.Δ.Α. ή κάποιου εθνικού Δικαστηρίου ευρωπαϊκής χώρας, στην οποία (απόφαση) να καταγράφεται αντίθεση των αντίστοιχων ρυθμίσεων του άρθρου 25 Κ.Φ.Δ. προς την ΕΣΔΑ ή προς συνταγματικές διατάξεις ευρωπαϊκής χώρας, να εμφανιστεί και να παρουσιάσει την εν λόγω απόφαση. Σε κάθε περίπτωση, είναι βέβαιο ότι τέτοια απόφαση δεν υφίσταται και ο θεσμός εφαρμόζεται απρόσκοπτα επί δεκαετίες. Γιατί, άραγε, η χώρα μας, με τα γνωστά προβλήματα αχαλίνωτης φοροδιαφυγής θα πρέπει να αποτελέσει τη μοναδική εξαίρεση στον ευρωπαϊκό χώρο;
Τέλος, θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι, πολλές φορές, ο φορολογικός έλεγχος δεν εξαντλείται σε λίγες μόνον ώρες, αλλά μπορεί να διαρκέσει εβδομάδες ή και μήνες. Από την άλλη πλευρά πάρα πολλές επιχειρήσεις έχουν δηλώσει ως έδρα τους την κατοικία κάποιου φυσικού προσώπου και η τάση αυτή αυξάνεται ραγδαία. Είναι, λοιπόν, δυνατόν οι δικαστικοί λειτουργοί της χώρας να αναλίσκουν ολόκληρες ημέρες ή εβδομάδες δίπλα σε έναν εφοριακό που ελέγχει τιμολόγια ή άλλα έγγραφα μιας επιχείρησης, επειδή αυτή έτυχε να δηλώσει ως έδρα την κατοικία κάποιου φυσικού προσώπου; Και εν πάση περιπτώσει, τι διασφαλίζεται με την παρουσία αυτή, ώστε να είναι τόσο απαραίτητη σε έναν κλασσικό διοικητικό έλεγχο;
Όλοι γνωρίζουμε την ιστορική αναγκαιότητα που οδήγησε στην καθιέρωση του ασύλου της κατοικίας και φυσικά η αναγκαιότητα αυτή δεν συνδέεται επουδενί με την παρακολούθηση της διεξαγωγής της φορολογικής ελεγκτικής διαδικασίας από τους ήδη βεβαρημένους Δικαστικούς Λειτουργούς, οι οποίοι μετά βεβαιότητος θα βρεθούν σε πλήρη και αντικειμενική αδυναμία να ανταποκριθούν στην ανάγκη παρουσίας τους σε εκατοντάδες φορολογικούς ελέγχους ανά την επικράτεια.
Ευχαριστώ θερμά.
Ως προς τον κ.Αθανασίου θα συμφωνήσω. Η στροφή 180 μοιρών στην πολιτική του θέση είναι μάλλον ακατανόητη.
ΔιαγραφήΕπί της ουσίας του ζητήματος, εκτός του ότι η διατύπωση του Συντάγματος δεν αφήνει περιθώρια άλλης ερμηνείας, πρέπει να λάβετε υπόψη σας ποια είναι η φορολογική διοίκηση στην Ελλάδα. Δε θα ξεχάσω ποτέ όταν ως νέος δικηγόρος πήγα στον προιστάμενο της εφορίας για να παραλάβω το πρώτο μου εκκαθαριστικό με επιστροφή φόρου. Το είχε, ως μη ώφειλε, στο συρτάρι του κι εγώ νόμιζα ότι έχει χαθεί. Μου το έβγαλε και μου ζήτησε ανοιχτά την "ηθική" του ανταμοιβή που μου το είχε φυλάξει τόσο καλά! Κι αυτό ενώ γνώριζε ότι έχει απέναντί του δικηγόρο. Έχουν περάσει πολλά χρόνια έκτοτε, αλλά πιστεύω ακράδαντα ότι η φορολογική, αλλά και γενικά η δημόσια διοίκηση διατηρεί την ίδια "ποιότητα". Το αποδεικνύουν οι υποθέσεις που χειριζόμαστε κάθε μέρα, με πολλές παρανομίες της διοίκησης, ασυγχώρητα λάθη που ποτέ δεν πληρώνονται, αθέμιτες συμπεριφορές και πρακτικές έναντι του διοικούμενου. Με τέτοιου επιπέδου διοικηση, όπου η αυθαιρεσία είναι δεδομένη, έστω και σε μικρό ποσοστό, θεωρώ ότι ακόμη κι αν άλλαζε το ίδιο το Σύνταγμα, δε θα έπρεπε ν'αφήνουμε απροστάτευτο τον πολίτη μέσα στο ίδιο του το σπίτι. Κατανοώ ότι δε μπορεί να χαραμίζονται ατέλειωτες εργατοώρες ανώτατων κρατικών λειτουργών, αλλά πρέπει οπωσδήποτε να βρεθεί λύση που θα προστατεύει θεσμικά το διοικούμενο, διότι η διοίκησή μας δεν πληροί ούτε τα ελάχιστα ποιοτικά κριτήρια που πληρούν οι άλλες χώρες στις οποίες αναφέρεστε. Κάποιος πρέπει να ελέγχει κι αυτός αυτή τη στιγμή, με το παρόν Σύνταγμα είναι πέραν πάσης αμφιβολίας καθορισμένος.
Εδώ σε θέλω κάβουρα να περπατάς στα κάρβουνα. Απάντα υπουργέ αν μπορείς να εξηγήσεις τ'ανεξήγητα.
ΔιαγραφήΗ άποψη της πλειοψηφίας είναι νομικά εσφαλμένη .
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι είναι αν έτσι νομίζετε!!!
ΔιαγραφήΣυ ειπας..
ΔιαγραφήΑνεξάρτητα με ποιά άποψη της γνωμοδότησης συμφωνεί κάποιος, η πλειοψηφία παραπέμπει σε γνωμοδοτήσεις εισαγγελέων του Αρείου Πάγου και συγγραφείς, μεταξύ των οποίων και ο καθηγητής Χρυσόγονος. Ο τελευταίος, με άρθρο του στην εφημερίδα ΕΘΝΟΣ προσπάθησε να δικαιολογήσει την άποψη που καταγράφεται στο βιβλίο του, την οποία ασπάσθηκε και η πλειοψηφία της γνωμοδότησης, ισχυριζόμενος ότι η άποψη αυτή ίσχυε ενόσω δεν είχαν ακόμα ποινικοποιηθεί οι φορολογικές παραβάσεις και ότι η καταιγίδα της ποινικοποίησής τους άρχισε το 2010. Τούτο όμως δεν είναι ακριβές. Οι φορολογικές παραβάσεις – όχι όλες - έχουν ποινικοποιηθεί τουλάχιστον από το έτος 1997, με το ν. 2523/1997, ο οποίος μνημονεύεται στη γνωμοδότηση. Έχουν βουλιάξει τα δικαστήρια με τέτοιες παραβάσεις. Αυτό είναι γνωστό στους δικαστικούς και νομικούς κύκλους. Αντίθετα, από το 2010 και εντεύθεν, σταδιακά και με την επιταγή της τροικας, οι ποινική μεταχείρηση των φορολογικών παραβάσεων είναι επιεικέστερη, με πρόθεση περαιτέρω περιοριοσμού τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι κοινώς γνωστό ότι ο καθηγητής κ. Χρυσόγονος είχε υποστηρίξει σαφώς ότι η εισαγγελική παρουσία στους κατ' οίκον διοικητικούς ελέγχους δεν είναι επιβεβλημένη από το άρθρο 9 του Συντάγματος και το άρθρο 8 της ΕΣΔΑ. Επίσης, είναι γνωστό ότι οι φορολογικοί έλεγχοι ανέκαθεν (δηλ. ακόμη και πριν από την κωδικοποίηση των φορολογ. κυρώσεων με το ν. 2523/1997) μπορούσαν να οδηγήσουν στην αποκάλυψη και ποινικά κολάσιμων πράξεων (δηλ. σοβαρών φορολογικών αδικημάτων), που προέβλεπαν ο τότε Κ.Φ.Ε., ο Κ.Β.Σ., ο ΚωδΦΠΑ κλπ. Εν πάση περιπτώσει, κάθε διοικητικός έλεγχος στην κατοικία ή αλλού (π.χ. υγειονομικός, πολεοδομικός, εργατικής νομοθεσίας κ.λπ.) μπορεί εν δυνάμει να οδηγήσει στην αποκάλυψη ποινικών αδικημάτων και μάλιστα πολύ βαριάς μορφής (λ.χ. βλ. τον πρόσφατο έλεγχο της υγειονομικής υπηρεσίας σε κατοικία της Καλλιθέας, όπου ανακαλύφθηκε η όζουσα και αλυσσοδεμένη γυναίκα). Είναι δυνατόν να υποστηρίξουμε ότι ο συγκεκριμένος διοικητικός έλεγχος αποτέλεσε παραβίαση του άρθρου 9 του Συντάγματος, επειδή διεξήχθη χωρίς την παρουσία δικαστικού λειτουργού, οπότε θα πρέπει να επιβληθούν πειθαρχικές και ποινικές κυρώσεις στους εισελθόντες στην κατοικία υπαλλήλους; Ας ιεραρχήσουμε, λοιπόν, τα προτάγματα της έννομης τάξης, με τη δέουσα επιστημονική σοβαρότητα, πέρα και μακριά από μικροπολιτικές προσεγγίσεις και υπερβολές που νοθεύουν τη γνησιότητα των ερμηνευτικών μας θέσεων και υπονομεύουν την αξιοπιστία μας.
ΑπάντησηΔιαγραφή