ΕΔΔΑ: βίαιη απομάκρυνση των παιδιών από την μητέρα μέσω δικαστικού επιμελητή

 

 

 

 

Η βίαιη απομάκρυνση των παιδιών από την μητέρα μέσω δικαστικού επιμελητή για να δοθούν στον πατέρα παραβίασε το σεβασμό της οικογενειακής τους ζωής

ΑΠΟΦΑΣΗ

Χ. κ.α. κατά Σλοβενίας της 19.12.2024 (προσφ. αρ. 27746/22 και 28291/22)

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Η υπόθεση αφορούσε τις αποφάσεις επιμέλειας και επικοινωνίας μετά τον χωρισμό της Χ από τον πατέρα των παιδιών της το 2018. Η αντιδικία μεταξύ πατέρα και μητέρας ήταν έντονη και  στα περισσότερα δικαστήρια εκδικάστηκαν από συγκεκριμένη δικαστή.

Τα εθνικά δικαστήρια αρχικά έδωσαν την επιμέλεια των τριών παιδιών στην προσφεύγουσα μητέρα τους Χ, όμως στη συνέχεια  χορηγήθηκε στον  πατέρα τους Υ η προσωρινή τους επιμέλεια το 2019, όταν διαπιστώθηκε ότι η Χ προσπαθούσε να τα αποξενώσει από αυτόν. Ο υιός, 8 ετών, και οι δίδυμες αδελφές του, ηλικίας 6 ετών, αναγκάστηκαν με τη βία να απομακρυνθούν από την μητέρα τους  με δικαστικό επιμελητή, μετά από  επιχείρηση που διήρκεσε τέσσερις ώρες ενώπιον γειτόνων, αστυνομίας  και κοινωνικών  λειτουργών. Τα παιδιά σύρθηκαν σε ένα αυτοκίνητο όπου τα περίμενε ο πατέρας τους. Η υπόθεση προσέλκυσε σημαντική προσοχή από τα ΜΜΕ. Στη συνέχεια για μεγάλο χρονικό διάστημα έμεναν μέσω προσωρινών διαταγών με τον πατέρα τους, από το σπίτι του οποίου συχνά το «έσκαγαν» και τελικά στο τέλος του  2023 δόθηκαν στην μητέρα τους. 

Το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι ο Πρόεδρος του περιφερειακού δικαστηρίου, ανέθετε τις επίδικες υποθέσεις σε συγκεκριμένη δικαστή, κατά παράβαση αντικειμενικών προκαθορισμένων κριτηρίων, έχοντας παρακάμψει το σαφές σκοπό του νόμου – δηλαδή, να διασφαλίσει την τυχαιότητα στην ανάθεση των υποθέσεων. Επίσης, έκρινε ότι δύο προσωρινές διαταγές και μια απόφαση που απαγόρευε την επικοινωνία των παιδιών με τη μητέρα τους δεν είχαν αιτιολογηθεί και ότι η μεταξύ τους απομάκρυνση δεν είχε υποστηριχθεί από σχετική και επαρκή αιτιολογία. Το Στρασβούργο έκρινε επίσης ότι  η παράλειψη των εθνικών δικαστηρίων να διασφαλίσουν την ορθή εκπροσώπηση των συμφερόντων των παιδιών κατά τη διάρκεια των διαδικασιών επικοινωνίας και επιμέλειας ισοδυναμούσε, από μόνη της, με παραβίαση του δικαιώματος των παιδιών για σεβασμό της οικογενειακής τους ζωής.

Κατά το Δικαστήριο η απομάκρυνση των παιδιών με δικαστικό επιμελητή  ήταν τραυματική γι’  αυτά και θα έπρεπε το εθνικό δικαστήριο  να έχει καταφύγει σε λιγότερο αυστηρά – και πιο κατάλληλα – μέτρα. Το ΕΔΔΑ  έκρινε ότι η αιτιολογία για την προσωρινή διαταγή  απομάκρυνσης ήταν ανεπαρκής και παραβίασε τα δικαιώματα των παιδιών σύμφωνα με το άρθρο 8.

Πλέον αυτού το ΕΔΔΑ διαπίστωσε επι πλέον παραβιάσεις  του δικαιώματος σε δίκαιη δίκη (άρθρο 6 § 1), όσον αφορά το δικαίωμα της Χ να δικαστεί από  δικαστήριο που νομίμως λειτουργεί (επειδή εκδικάστηκαν οι υποθέσεις από μία συγκεκριμένη δικαστή) και του δικαιώματος σεβασμού της οικογενειακής ζωής (άρθρο 8) τόσο των  προσφευγόντων παιδιών, για τις προσωρινές διαταγές  απομάκρυνσης και μη επικοινωνίας με τη μητέρα τους καθώς και  για την μη εκπροσώπησή τους στις διαδικασίες, όσο και της προσφεύγουσας Χ επειδή δεν της επετράπη η επικοινωνία με τα παιδιά της.

Το ΕΔΔΑ επιδίκασε 7.000 ευρώ στη μητέρα και 20.000 ευρώ από κοινού στα τρία παιδιά για ηθική βλάβη και 9.500 για έξοδα.

 

 

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΓΕΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΤΗΣ https://www.echrcaselaw.com ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΑΠΟΦΑΣΗ