Εν όψει της αναθεώρησης του Συντάγματος, με αντικειμενικό σκοπό να επιτευχθεί απόλυτη αξιοκρατία και διαφάνεια στον ευαίσθητο και νευραλγικό τομέα της Δικαιοσύνης, αλλά και να υπάρξει επιτάχυνση στους ρυθμούς της απονομής της, η κυβέρνηση εξετάζει την πρόταση του Γενικού Επιθεωρητή, η οποία έχει τεθεί υπόψη μεταξύ άλλων, όλων των πρώην αλλά και του νυν υπουργού Δικαιοσύνης Χαράλαμπου Αθανασίου.
Σύμφωνα με το σχέδιο που μελετά η κυβέρνηση, το σύνολο των δικαστών και ιδιαίτερα ο εισηγητής δικαστής που επιλαμβάνεται σε περίπτωση αναιρέσεως, θα πρέπει να αξιολογείται με κλίμακα από το 1 έως το 10 από δικαστές ανώτερης βαθμίδας, ενώ θα πρέπει να εξετάζονται όλες οι υποθέσεις και όχι μόνο αυτές που προσβάλλονται. Βασικοί παράγοντες για την αξιολόγηση θα είναι η ουσιαστική κρίση του δικαστή, η νομική του κατάρτιση, ο χειρισμός της γλώσσας, η διατύπωση των αποφάσεων, η ταχύτητα έκδοσής τους αλλά και η ευκολία με την οποία αναβάλλουν οι δικαστές την εκδίκαση της υπόθεσης. Ο νέος τρόπος βαθμολόγησης θα εφαρμόζεται παράλληλα με την ισχύουσα διαδικασία αξιολόγησης των δικαστών και εν συνεχεία οι δύο βαθμολογίες θα συναθροίζονται και με τη χρήση συντελεστή θα βρίσκεται ο μέσος όρος.
Για να διασφαλιστεί το αδιάβλητο της διαδικασίας, η βαθμολογία αυτή, επειδή θα βασίζεται σε αντικειμενικά κριτήρια, δεν θα μπορεί να προσβληθεί ενώπιον του συμβουλίου επιθεώρησης, ώστε να αποκλεισθούν οι διάφορες παρεμβάσεις, και θα είναι απόρρητη, προσιτή μόνο στην υπηρεσία επιθεώρησης και το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο. Θα καταχωρείται αμέσως ηλεκτρονικά, ώστε ανά πάσα στιγμή να προκύπτει η πραγματική εικόνα του δικαστή βάσει των κριτηρίων που έχουν τεθεί, αλλά και ως προς το έργο που παράγει. Εκτιμάται ότι η εφαρμογή του εν λόγω συστήματος αξιολόγησης θα βοηθήσει και τους ίδιους τους επιθεωρητές, καθώς έχοντας πρόσβαση στο ηλεκτρονικό σύστημα θα μπορούν να εξοικονομούν χρόνο για την εξέταση των καταγγελιών, της συμπεριφοράς και του ήθους των δικαστών.
Διαρκής βαθμολόγηση
Εξαιτίας του ισχύοντος τρόπου βαθμολόγησης, πολλές φορές προβάλλεται από τους ίδιους τους δικαστές ο ισχυρισμός ότι συνάδελφοί τους δεν βαθμολογούνται με αντικειμενικά κριτήρια, καθώς δεν υπάρχουν αποφάσεις τους που προσβάλλονται σε ανώτερα δικαστήρια. Με το νέο σχέδιο που εξετάζει η κυβέρνηση «θα βαθμολογούνται όλες οι αποφάσεις, πολιτικές και ποινικές, που εισάγονται σε ανώτερο δικαστήριο, ή δε βαθμολόγηση θα είναι διαρκής και σε βάθος χρόνου». «Ενδεχομένως να προβληθεί η αντίρρηση ότι ο Αρειος Πάγος και το Συμβούλιο της Επικρατείας δεν εξετάζουν την ουσία της υπόθεσης αλλά μόνο το νομικό μέρος», επισημαίνει στην εισήγησή του ο Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης. Ο ίδιος, ωστόσο, αντιτείνει ότι αυτό δεν ισχύει καθώς «και η ουσία της υπόθεσης εξετάζεται με τον αναιρετικό λόγο της έλλειψης αιτιολογίας».
Tι ισχύει σήμερα
Κυρίως εξετάζονται οι πολιτικές αποφάσεις και όποιες ποινικές προσβληθούν. Αντικείμενο κρίσης αποτελεί το σκεπτικό με το οποίο έχουν εκδοθεί. Ως προς τη βαθμολόγηση των δικαστών, είναι συνήθως γενική και υπάρχουν πολλές καταγγελίες που αναφέρουν ότι απηχεί επί της ουσίας την προσωπική άποψη και την ψυχολογία των επιθεωρητών. Τα όποια συμπεράσματα εξάγονται κυρίως από τις παρατηρήσεις που συνοδεύουν τις εκθέσεις, οι οποίες ωστόσο είναι συνήθως στερεότυπες.
Οι εκθέσεις επιθεώρησης λαμβάνονται υπόψη κατά τις προαγωγές των δικαστών από το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο.
Το θέμα της επιθεώρησης των δικαστών και των δικαστηρίων έχει ανακινηθεί αρκετές φορές, κυρίως λόγω των υφιστάμενων καταγγελιών που αφορούν κωλυσιεργία στην έκδοση αποφάσεων και τους αργούς ρυθμούς με τους οποίους απονέμεται η Δικαιοσύνη. Παγίως, ωστόσο, οι όποιες προσπάθειες ή έστω σκέψεις εκφράζονται για αλλαγή του υφιστάμενου νομοθετικού πλαισίου «σκοντάφτουν» πάνω στις έντονες αντιρρήσεις των δικαστικών ενώσεων, οι οποίες κάνουν λόγο για απόπειρες «αστυνόμευσης» των δικαστών και «προσβολής της ανεξάρτητης δικαστικής κρίσης».
Είναι δεδομένο ότι το σύστημα αξιολόγησης των δικαστών πάσχει και πρέπει να αλλάξει προς την κατεύθυνση ανάδειξης της ουσιαστικής ποιότητας του δικαστή, της ορθότητας της δικαστικής κρίσης, που σήμερα ελάχιστα έως καθόλου αξιολογούνται. Σήμερα, "καλός δικαστής" είναι ο διεκπεραιωτικός δικαστής, ανεξάρτητα από τι ακριβώς και πως διεκπεραιώνει. Ένας τέτοιος μάλιστα δικαστής, ένας κακός δηλαδή δικαστής από κάθε άποψη, προάγεται άνετα μέχρι και τον βαθμό του προέδρου εφετών και με πολύ μεγάλη πιθανότητα γίνεται και αρεοπαγίτης. Μόνο κριτήριο είναι ο χρόνος παραμονής στον βαθμό και το "λευκό" πειθαρχικό μητρώο. Δυστυχώς, έτσι είναι. Και αυτός ο κακός δικαστής φτάνει λόγω του βαθμού που κατέχει να κρίνει άλλους δικαστές, με ποια δυνατότητα άραγε; Δεν έχει τη γνώση και τη δυνατότητα να το κάνει και αν το κάνει η κρίση του θα είναι άδικη. Το σύστημα, λοιπό, είναι ξεκάθαρο ότι πάσχει και πρέπει να αλλάξει. Από αυτά που διαβάζω, μία πρώτη αντίρρηση που έχω είναι η εξής: Σε περίπτωση αναίρεσης, η αξιολόγηση θα είναι αρνητική; Αρκεί ρωτάω η αναίρεση για να βαθμολογηθεί ο δικαστής με χαμηλό βαθμό; Δεν το νομίζω, εκτός αν πρόκειται για παγιωμένα ομοφώνως σχεδόν νομικά ζητήματα. Σε διαφορετική περίπτωση, δεν αποκλείεται και είναι σύνηθες σωστή να είναι η απόφαση που αναιρείται και λάθος η απόφαση που αναιρεί και το λάθος να διαπιστωθεί με μεταγενέστερη απόφαση του Αρείου Πάγου. Ακόμη όμως και αν η νομολογία του Αρείου Πάγου δεν αλλάξει, δεν σημαίνει αυτό ότι η αναιρεθείσα απόφαση είναι λάθος. Οι δικαστές είμαστε άνθρωποι και όλοι οι άνθρωποι κάνουμε λάθη, πλην του Πάπα της Ρώμης, κατά την ιστορική παράδοση. Γι' αυτό δεν νοούνται κατά τη γνώμη μου απόλυτες βαθμολογίες και κριτήρια. Ναι μεν πρέπει να αξιολογείται στο σύνολό του το έργο του δικαστή, όχι με 5-6 αποφάσεις της επιλογής του, αλλά δεν πρέπει η αξιολόγηση να γίνεται με μηχανιστικό τρόπο. Άλλως, ας καταργηθούν οι δικαστές και αντικατασταθούν από ηλεκτρονικούς υπολογιστές, στους οποίους να εισάγουν τους ισχυρισμούς της κάθε πλευράς και ο υπολογιστής να δίνει η λύση. Ίσως έτσι γίνει σε κάποια χρόνια, δεν είναι όμως ακόμη η ώρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήσε μια τετοια περίπτωση πολλοι δικαστές ποινικών δικαστηρίων προκειμένου να μην αναιρούνται οι αποφάσεις τους θα αθωώνουν με μεγάλη ευκολία τον κατηγορούμενο
ΔιαγραφήΣυμφωνώ απόλυτα με τον προηγούμενο σχολιαστή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι προσθέτω την εμπειρική μου παρατήρηση:
Βλέποντας τον ενθουσιασμό και την ευσυνειδησία των (περισσότερων) νέων δικαστών, που προσπαθούν τα πρώτα τους χρόνια να είναι πραγματικά καλοί ("καλός δικαστής": ευσυνείδητος, που γνωρίζει το νόμο και μελετά επιμελώς θεωρία και νομολογία), καθώς και το πού καταλήγουν αυτοί που ξεχωρίζουν για τις ιδιότητες αυτές (και μας δημιουργούν έτσι ένα αίσθημα εμπιστοσύνης), όταν αποκτούν φόρτο εργασίας και πέφτει πάνω τους η σπάθη της ταχύτητας, καταλήγω άνευ αμφιβολίας στο συμπέρασμα ότι η ταχύτητα στην έκδοση αποφάσεων ως κριτήριο αξιολόγησης οδηγεί και τους πραγματικά καλούς δικαστές σε αποφάσεις "άρπα κόλα". Δε μιλώ, φυσικά, για τις δύσκολες περιπτώσεις, όπου υπάρχουν διχογνωμίες και ερμηνευτικές δυσχέρειες, αλλά για αυτές που, αν κανείς ξέρει το νόμο και τη νομολογία ή τα μελετήσει επιμελώς, το τι θα αποφανθεί είναι ξεκάθαρο. Εάν το κριτήριο της ταχείας διεκπεραίωσης αποκτήσει ακόμα μεγαλύτερη βαρύτητα στην αξιολόγηση των δικαστών, πλέον... όλα θα τα περιμένει κανείς (από όλους, όχι μόνο τους ήδη - να με συγχωρείτε, αλλά υπάρχουν - άσχετους). Ασφάλεια δικαίου στην απονομή δικαιοσύνης; Τι είναι αυτό;
Ντην Σταύρος - Ειρηνοδίκης Χανίων
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαμμία αντίρρηση να αξιολογηθούν οι δικαστές, ακόμα και να τους βαράμε με το βούρδουλα αν καθυστερούν.
Όμως, ποιός, θα αξιολογήσει τους νόμους και την προχειρότητα με την οποία βγαίνουν.
Ποιός θα αξιολογήσει το γεγονός οτι δεν έχουμε ακροατήριο να δικάσουμε.
Ποιός θα αξιολογήσει τις ανύπαρκτες υποδομές στις γραμματείες.
Ποιος θα αξιολογήσει οτι οι δικαστές πρέπει να μεταβούν στο σπίτι τους για να γράψουν τις προσωρινές διαταγές, αφού δεν υπάρχει στη διάθεση τους ηλεκτρονικος υπολογιστής.
Η δουλειά του Δικαστή είναι να εκδίδει αξιοπρεπείς αποφάσεις σε σύντομο χρονικό διάστημα. Καλός δικαστής είναι αυτός που τέμνει μία διαφορά με ουσιαστικό και σχετικά ορθό τρόπο σε εύλογο χρόνο διότι η καθυστέρηση στην έκδοση απόφασης αποδυναμώνει το πρόβλημα που άγεται προς κρίση ενώπιόν του. Αφορισμοί του τύπου γρήγορος δικαστής = διεκπεραιωτικός = κακός !!!!!! είναι άτοποι και προσβλητικοί. Ο καθένας μας, έστω και με μέτριες γνώσεις Νομικών μπορεί να γράψει αριστουργήματα εφόσον καθυστερήσει στην έκδοση απόφασης. Ωστόσο το ζητούμενο δεν είναι ούτε να γράφουμε μνημεία λόγου και τέχνης ούτε να κάνουμε μάθημα νομικών. Η δουλειά μας είναι να δίνουμε λύσεις άμεσα και σωστά. Τώρα όποιος δεν μπορεί να τα συνδυάσει και τα δύο ας το ξανασκεφτεί εάν μπορεί να είναι δικαστής, διότι προσωπικά έχω βαρεθεί να συναντώ συναδέρφους με τρομερή καθυστέρηση που όμως κομπάζουν για το μνημειώδες του έργου τους και συνάμα τυγχάνουν και προστασίας από τη διαδικασία της επιθεώρησης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατά τα λεγόμενά σου, όλοι οι άχρηστοι δικαστές μαζεύτηκαν στην Αθήνα
ΔιαγραφήΚαλέ μου συνάδελφε, καλοί είναι και οι γρήγοροι και οι αργοί δικαστές, αρκεί να είναι έντιμοι και να μην είναι φυγόπονοι. Δες πως τα έχει η φύση κανονίσει τα πράγματα: Υπάρχουν και οι λαγοί και οι χελώνες. Δεν είναι καλύτεροι οι λαγοί από τις χελώνες ούτε το αντίστροφο. Και δεν κατηγορούν οι λαγοί τις χελώνες που είναι αργές ούτε οι χελώνες τους λαγούς επειδή τρέχουν και κινδυνεύουν να χτυπήσουν. Πάντως στην Ευρώπη κυρίαρχο είναι το είδος της "χελώνα" δικαστή, διότι στα προηγμένα εκεί Κράτη η φιλοπονία, η εργατικότητα δεν είναι ιδιότητες που πρέπει να έχει ένας δικαστής, είναι ιδιότητες των εκτελεστικών οργάνων, δηλαδή των δικαστικών γραμματέων, των υπαλλήλων της Διοίκησης! Εδώ, που οι δικαστές κάνουν τη δουλειά των γραμματέων και οι γραμματείς τείνουν να εξαφανιστούν, κυριαρχεί το είδος του "λαγού" δικαστή. Έτσι είναι...
ΔιαγραφήΜερικά πράγματα από το δημοσίευμα που δεν κατάφερα να κατανοήσω, ενδεχομένως λόγω εσφαλμένης διατυπώσεως:
ΑπάντησηΔιαγραφή«Σύμφωνα με το σχέδιο που μελετά η κυβέρνηση, το σύνολο των δικαστών και ιδιαίτερα ο εισηγητής δικαστής που επιλαμβάνεται σε περίπτωση αναιρέσεως, θα πρέπει να αξιολογείται με κλίμακα από το 1 έως το 10 από δικαστές ανώτερης βαθμίδας, ενώ θα πρέπει να εξετάζονται όλες οι υποθέσεις και όχι μόνο αυτές που προσβάλλονται».
Ποιος είναι άραγε «ο εισηγητής δικαστής που επιλαμβάνεται σε περίπτωση αναιρέσεως»??? Η φράση αυτή αναφέρεται στον «ελεγχόμενο» ή τον «ελέγχοντα» δικαστή? Διότι, ως γνωστόν, σε περίπτωση αναιρέσεως «επιλαμβάνεται» ο Άρειος Πάγος και εισηγητής είναι ένας Αρεοπαγίτης… Άρα, ποιοι θα είναι οι «δικαστές ανώτερης βαθμίδας» από τους οποίους θα αξιολογείται? Εκτός αν θέλει να πει ότι, αν η υπόθεση φτάσει στον Άρειο Πάγο («σε περίπτωση αναιρέσεως», δηλαδή κατόπιν αναιρέσεως), τότε θα γίνεται η σχετική αξιολόγηση του δικαστή που την εξέδωσε ή του εισηγητή του Πολυμελούς. Ναι, αλλά έτσι δεν θα εξετάζονται «όλες οι υποθέσεις», όπως αναφέρει το δημοσίευμα, αλλά «μόνο αυτές που προσβάλλονται», και δη μόνο αυτές που προσβάλλονται με αναίρεση…
Το άρθρο ξεκινά με την φράση «Νέο σύστημα αξιολόγησης των δικαστών, επί όλων των αποφάσεων που εκδίδουν και όχι μόνο επί αυτών που προσβάλλονται», σε ένα σημείο αναφέρεται ότι «Εξαιτίας του ισχύοντος τρόπου βαθμολόγησης, πολλές φορές προβάλλεται από τους ίδιους τους δικαστές ο ισχυρισμός ότι συνάδελφοί τους δεν βαθμολογούνται με αντικειμενικά κριτήρια, καθώς δεν υπάρχουν αποφάσεις τους που προσβάλλονται σε ανώτερα δικαστήρια» και σε άλλο σημείο, ως λύση, αναφέρεται ότι «Με το νέο σχέδιο που εξετάζει η κυβέρνηση θα βαθμολογούνται όλες οι αποφάσεις, πολιτικές και ποινικές, που εισάγονται σε ανώτερο δικαστήριο». Δεν βγάζω άκρη…
«Βασικοί παράγοντες για την αξιολόγηση θα είναι η ουσιαστική κρίση του δικαστή, η νομική του κατάρτιση, ο χειρισμός της γλώσσας, η διατύπωση των αποφάσεων, η ταχύτητα έκδοσής τους αλλά και η ευκολία με την οποία αναβάλλουν οι δικαστές την εκδίκαση της υπόθεσης». Αυτό είναι το ΝΕΟ σχέδιο? Γιατί, με το νυν καθεστώς επιθεωρήσεως, ποιοι είναι οι βασικοί παράγοντες, ποια η διαφορά?
(ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ, ΑΝ ΤΟ ΞΑΝΑΣΤΕΙΛΑ ΝΑ ΜΗΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΕΙ)
Παραβλέποντας τις παραπάνω αντιφάσεις, που μπορεί να οφείλονται και σε εσφαλμένη μεταφορά του «σχεδίου που μελετά η κυβέρνηση», και εφόσον υποθέσουμε ότι το εν λόγω σχέδιο-πρόταση κλπ. αναφέρεται σε αξιολόγηση-βαθμολόγηση ΟΛΩΝ των αποφάσεων των δικαστών, δεν βλέπω με ποιον τρόπο είναι εφικτή μια τέτοια αξιολόγηση. Αποκλείοντας από τον έλεγχο τις αποφάσεις που εκδόθηκαν χωρίς αντιδικία (ερήμην του κατηγορουμένου στις ποινικές ή κάποιου διαδίκου στις πολιτικές και τις περισσότερες της εκουσίας), ο όγκος των υπολοίπων υποθέσεων (πολιτικών και ποινικών) που πρέπει να ελέγχονται και να αξιολογούνται είναι τεράστιος!!! Και αν μπορούμε να υπολογίσουμε (καλύτερα, να φαντασθούμε) το σύνολο του χρόνου για την «συγγραφή» τους (προσθέτοντας τον χρόνο που χρειάσθηκε κάθε δικαστής για τις δικές του), χρειάζεται ακόμη περισσότερος χρόνος για την μελέτη-αξιολόγησή τους. Ποιοι θα αναλάβουν αυτό το έργο? Οι νυν επιθεωρητές και βοηθοί επιθεωρητές? Μα, αν «τους έπαιρνε» χρονικά, θα έκαναν την παραπάνω προτεινόμενη αξιολόγηση και με το υπάρχον καθεστώς επιθεωρήσεως. Άλλοι από τους νυν υπηρετούντες Αρεοπαγίτες ή Πρόεδροι Εφετών ή Εφέτες? Μα αυτοί είναι «χρεωμένοι» με υποθέσεις μέχρι τον λαιμό, παραπέμπω στην πρόσφατη συνέντευξη της Προέδρου της ΕΝΔΕ και δεν νομίζω να αμφισβητείται τούτο. Θα απαλλαγούν από τα υπόλοιπά τους καθήκοντα και τις υποθέσεις τους? Και ποιοι θα τις επωμισθούν? Οι υπόλοιποι συνάδελφοί τους? Θα βουλιάξουν άπαντες, με δεδομένο ότι θα χρειασθεί τουλάχιστον τριψήφιος αριθμός τέτοιων ελεγκτών (σκεφθείτε, μιλάμε για τον έλεγχο του συνόλου των αποφάσεων των Ειρηνοδικών, των Πρωτοδικών και των Εφετών, βάλτε και τα ασφαλιστικά μέτρα)… Θα προσληφθεί γενναίος αριθμός νέος δικαστών, μέσω της ΕΣΔΙ, με παράλληλη «πρόοδο» της επετηρίδας (π.χ. τουλάχιστον 100 ή 150 ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΠΟΧΩΡΟΥΝΤΕΣ, δηλαδή 100-150 περισσότεροι από τους 70-100 που εισάγονται κάθε έτος)? Μα αν τα δημοσιοοικονομικά μας επιτρέπουν τέτοια «πολυτέλεια», θα την σπαταλήσουμε σε «αξιολογητές δικαστών» αντί να καλύψουμε τα κενά που δημιουργούν στον α’ βαθμό οι άδειες εγκυμοσύνης (επαπειλούμενης και ανατροφής)? Αυτό θα ήταν παραλογισμός…
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιατυπώνοντας και πάλι την επιφύλαξή μου για την ορθή μεταφορά του σχεδίου, άφησα το καλύτερο για το τέλος: «Για να διασφαλιστεί το αδιάβλητο της διαδικασίας, η βαθμολογία αυτή, επειδή θα βασίζεται σε αντικειμενικά κριτήρια, ΔΕΝ θα μπορεί να προσβληθεί ενώπιον του συμβουλίου επιθεώρησης, ώστε να αποκλεισθούν οι διάφορες παρεμβάσεις, και θα είναι απόρρητη, προσιτή μόνο στην υπηρεσία επιθεώρησης και το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο». Στον ίδιο τον ελεγχόμενο θα είναι προσιτή? Από την διατύπωση του άρθρου αντιλαμβάνομαι πως μάλλον όχι. Δηλαδή, όχι μόνο δεν θα μπορεί να την προσβάλλει, αλλά δεν θα την γνωρίζει καν, διότι θα στηρίζεται σε «αντικειμενικά κριτήρια»…
Ή κάτι δεν καταλαβαίνω καλά ή πολύ περίεργο είναι, τελικά, αυτό το «νέο σύστημα αξιολόγησης των δικαστών» που εξετάζει η κυβέρνηση…
Κάτι καταλαβαίνεις καλά κύριε συνάδελφε, πολύ καλά μάλιστα...
ΔιαγραφήΤαχύτητα εκδόσεως των αποφάσεων: Πως θα βαθμολογηθεί ένας δικαστής του Πρωτοδικείου Γυθείου (τυχαίο παράδειγμα), σε σχέση με κάποιον συνάδελφό του που υπηρετεί στο Πρωτοδικείο Αθηνών?
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε θα σχολιάσω το περιεχόμενο του άρθρου, καθώς το έχουν κάνει ήδη οι άλλοι σχολιαστές. Θα μείνω στο ΠΟΙΟΣ έκανε την πρόταση: ο Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης. Και τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι τα εξής:
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Μόνος του έλαβε ο κ. Ρακιντζής αυτήν την πρωτοβουλία; Με ποιο δικαίωμα και με ποια δικαιοδοσία προτείνει για τη δικαιοσύνη, όταν η αρμοδιότητά του είναι άλλη;
2. Μήπως η κυβέρνηση το ζήτησε από τον κ. Ρακιντζή; Το υπουργείο δικαιοσύνης το γνώριζε ή συνεναινεσε; Γιατί δέχθηκε να κάνει τη γνωμοδότηση ο κ. Ρακιντζής αν και γνώριζε ως πρώην ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ οτι εξερχόταν των αρμοδιοτήτων του ;
3. Αν το θέμα ήταν το ότι ο κ. Ρακιντζής εχει τεχνογνωσία , θα μπορούσε να τη συνεισφέρει σε μια επιτροπή του υπουργείου ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ η οποία θα ασχολείτο με το θέμα.
4. Μάλλον ο κ. Ρακιντζής ξέχασε ότι ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ. Και μάλλον η κυβέρνηση προσπαθεί με κάθε τρόπο να μας πείσει ότι ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ.
5. Το επόμενο βήμα ποιο θα είναι; Να υπαχθούμε στην αρμοδιότητα του κ. Ρακιντζή; Να μπορεί ο κ. Ρακιντζής να μας επιθεωρεί ή να επιλαμβάνεται των πειθαρχικών μας; Μήπως κάποια επιτροπή δημοσίων υπαλλήλων του υπουργείου εσωτερικών; Μήπως να ανατεθεί στο ΝΣΚ;
ΥΓ: έχω και εγώ μερικές προτάσεις για το ποιοι πρέπει να ορίζονται στις ανεξάρτητες αρχές και με ποια κριτήρια.
Ανώνυμε των 10.53 και λοιποί νεώτεροι συνάδελφοι:
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Κος Ρακιντζής είναι πρώην Αεροπαγίτης. Μάλιστα έχω επιθεωρηθεί από αυτόν. Συνεπώς μπορεί να πει τη γνώμη του και προφανώς δεν εννοεί να μας επιθεωρεί η υπηρεσία του.
Από την άλλη πρέπει να επισημάνω ότι κατά την επιθεώρηση που μας έκανε διακρίθηκε για το χιούμορ του (εύστοχο ή άστοχο). Πάνω από τις πέντε αποφάσεις που του δώσαμε, δεν θυμάμαι να ζήτησε άλλες από τη γραμματεία, για να εφαρμόσει σε πρώτο στάδιο όσα τώρα προτείνει.
Σε ποιο σημείο του σχολίου μου έκρινα τον άνθρωπο κ. Ρακιντζή ή τον Αρεοπαγίτη κ. Ρακιντζή. Έκρινα τον Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης κ. Ρακιντζή. Πράγματι ο καθένας μπορεί να λέει τη γνώμη του ως ΙΔΙΩΤΗΣ. Όμως όταν κάποιος μιλάει θεσμικά τότε θα πρέπει να προσέχει. Ο κ. Ρακιντζής έκανε χρήση του τίτλου του ως Γενικός Επιθεωρητής, της σφραγίδας του και του πρωτοκόλλου της υπηρεσίας του. Συνεπώς γνωμοδοτούσε ΑΝΑΡΜΟΔΙΩΣ. Να σου θυμίσω ότι ο Πρόεδρος της Γαλλίας πρόσφατα επικοινώνησε τηλεφωνικά με τους δημοσιογράφους για προσωπικό του θέμα και τους τόνισε ότι μιλά ως ΙΔΙΩΤΗΣ και όχι ως Πρόεδρος. Αν ο κ. Ρακιντζής έγραφε μια πρόταση ως ιδιώτης (πως θα μπορούσε να απεκδυθεί της ιδιότητάς του είναι ένας γρίφος που σε παρακαλώ λύσε μου) δε θα είχα καμία ένσταση. Λίγη προσοχή στην ανάγνωση δε βλάπτει.
ΔιαγραφήΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΟΣΩΝ ΠΟΛΥ ΟΡΘΑ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΑΝΩΤΕΡΩ ΣΧΟΛΙΑ ΑΝΑΚΥΠΤΕΙ ΕΝΑ ΒΑΣΙΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑ: ΥΠΟ ΠΟΙΑ ΘΕΣΜΙΚΗ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ Ο Κ. ΡΑΚΙΝΤΖΗΣ ΜΕ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ..ΑΝ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΥΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΩΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΤΟΥ ΥΠΟΜΝΗΣΕΙ ΟΤΙ ΩΣ ΤΕΤΟΙΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΩΝ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΩΝ ΤΟΥ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΟΥ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΔΙΑΚΡΙΣΗΣ ΤΩΝ ΕΞΟΥΣΙΩΝ...ΚΑΘΟΣΟΝ ΩΣ ΔΙΟΡΙΣΜΕΝΟΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΩΣ ΕΚΦΑΝΣΗ ΤΗΣ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ..ΑΝ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΩΣ ΠΡΩΗΝ ΑΝΩΤΑΤΟΣ ΔΙΚΑΣΤΗΣ ΕΥΛΟΓΩΣ ΑΝΑΚΥΠΤΕΙ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΓΙΑΤΙ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΠΟΧΩΡΗΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΣΩΜΑ ΘΕΤΕΙ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ..ΤΙΣ ΕΙΧΕ ΥΠΟΨΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΗΤΑΝ ΕΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΑΝ ΝΑΙ ΠΟΙΟΣ ΤΟΝ ΕΜΠΟΔΙΣΕ ΝΑ ΤΙΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙ..ΚΑΙ ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΕΝΑΣ ΜΗ ΑΜΕΣΑ ΣΧΕΤΙΖΟΜΕΝΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΑ ΣΧΗΜΑΤΙΖΕΙ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΓΙΑ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗΣ Η ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΗΘΕΛΗΜΕΝΗ ΚΑΛΥΨΗ ΚΑΚΩΣ ΚΕΙΜΕΝΩΝ....ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΣΕ ΜΙΑ ΠΕΡΙΟΔΟ ΠΟΥ ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΕΠΙΔΟΘΕΙ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΓΩΝΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ..ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΔΙΟΡΙΣΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΙΑΤΗΡΕΙ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ..ΑΝ ΜΗ ΤΙ ΑΛΛΟ Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΤΙΜΗΤΙΚΗ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΠΟΥ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΩΝ ΔΙΑΚΣΤΩΝ ΚΑΙ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΤΟΥ Κ. ΠΡΟΙΣΤΑΜΕΝΟΥ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗ ΔΙΚΑΣΤΩΝ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΦΑΣΗ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΝΑ ΕΛΕΓΞΕΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΤΑ ΔΕΟΝΤΑ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ..ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΙΣΗΜΑΝΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΤΟΝ Κ. ΡΑΚΙΝΤΖΗ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΔΙΚΑΣΤΗΣ...ΑΝΑΜΕΝΕΤΑΙ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ ΔΙΚΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΝ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή δεν το κατάλαβα καλά διαβάζοντας τη σχετική ανακοίνωση, θα ήθελα να θέσω ένα προβληματισμό: Έστω ότι ένας Πρωτοδίκης-Πλημμελειοδίκης ανεβαίνει κατά τη διάρκεια του δικαστικού έτους σε 15 συνεδριάσεις Μονομελούς Πλημμελειοδικείου (τυχαίος ο αριθμός) με 80 υποθέσεις κάθε φορά στο έκθεμα. Από το σύνολο αυτών (1200), ας υποθέσουμε ότι οι 700 είναι καταδικαστικές (όχι ερήμην) για επιταγές, χρέη, εισφορές, συκοφαντικές δυσφημήσεις. Ασκούνται εφέσεις και στις 700 και στο δεύτερο βαθμό όλοι οι κατηγορούμενοι είτε αθωώνονται λόγω εξόφλησης, ρύθμισης, έλλειψης δόλου κτλ. είτε παύει οριστικά η ποινική δίωξη αυτών. Στατιστικά, πάνω από το πενήντα τοις εκατό των εκδικασθεισών υποθέσεων του συγκεκριμένου Πρωτοδίκη έχει μεταβιβασθεί στο δεύτερο βαθμό μετά την άσκηση έφεσης και όλες οι αποφάσεις του έχουν ανατραπεί, όπερ σημαίνει τι;; Με βάση τη σχετική πρόταση, αν το καταλαβαίνω σωστά, επειδή ανατράπηκαν όλες οι αποφάσεις, ο Πρωτοδίκης αυτός δεν έχει τα απαιτούμενα προσόντα, δεν κρίνει σωστά και επομένως μάλλον πρέπει να υπαχθεί σε: 1) πειθαρχικές κυρώσεις ή να διωχθεί από το Σώμα ως ακατάλληλος, για έλλειψη ουσιαστικής κρίσης και νομικής κατάρτισης; Ερώτημα δεύτερο: Πρωτοδίκης αποφαίνεται ότι μια πράξη νομοθετικού περιεχομένου που εκδόθηκε και ρυθμίζει εργατικά θέματα είναι αντισυνταγματική και στη συνέχεια όταν η απόφαση προσβάλλεται στο Εφετείο ή στον ΑΠ τα τελευταία δικαστήρια αποφαίνονται ότι δεν υπάρχει θέμα αντισυνταγματικότητας. Ποια θα είναι η αξιολόγηση του Πρωτοδίκη;; Ας θυμηθούμε μόνο πόσες Ολομέλειες του ΑΠ έγιναν και ποταμοί μελάνης στη θεωρία χύθηκαν για τους συμβασιούχους. Η συνέχεια θα δείξει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚύριοι .¨Όλα τα φτιάξαμε , όλα δουλεύουν ρολόι στην ελληνική δοίκηση και ήρθε η ώρ ανα φτιάξουμε και την εικόνα των Ελλήνων Δικαστών. Γιατί η επιθεώρηση είναι η Εικόνα του έλληνα δικαστή.. Για το λόγο αυτό η Πολιτεία αφού κάλυψε όλα τα κενά στα δικαστήρια σε υπαλλήλους και δικαστές, αφού βελτίωσε και οχύρωσε τους Έλληνες δικαστές με αμοιβές αντάξιες του λειτουργήματος του και τους έδωσε πλήρη υλικοτεχνική υποδομή καθώς και γραφεία για να εργάζονται σαν άνθρωποι , αξιώνει τώρα να δει αν όλα όσα έκανε για αυτούς ανταποδίδονται έστω στο ελάχιστο. Για το λόγο αυτό διακαής πόθος της Πολιτείας είναι να δει αν οι δικαστές της αξίζουν τις θυσίες που κάνει ο ελληνικός λαός γι΄ αυτούς. Μετά ξύπνησα και είδα δικαστές να δουλεύουν συνέχεια χωρίς κατάλληλους χώρους εργασίας , χωρίς ελεύθερο χρόνο για να αξιολογήσουν τη δική τους τη ζωή και χωρίς να χαίρονται τα παιδιά τους,, χωρίς μέσα υλικοτεχνικά να πνίγονται σε αίθουσες ακατάλληλες για να δικάσουν πολύπλοκες και χρονοβόρες δίκες. Κύριοι δεν καταλάβατε ότι οι υποθέσεις αναβάλλονται (ιδίως οι ποινικές) για το λόγο ότι δεν επαρκεί ο ΧΡΟΝΟΣ για να δικαστούν. Οι δε πολιτικές υποθέσεις οδηγούνται με μαθηματική ακρίβεια στη σώρευση των στη στοίβαξή των στο σπίτι του δικαστή και στη συνέχεια στον έλεγχο του για καθυστέρηση. Με το τρόπο αυτό και ο πλέον ικανός δικαστής καθίσταται ελεγχόμενος για πράξεις που εξέρχονται των δυνατοτήτων του μέσου ανθρώπου. Και δυστυχώς υπεράνθρωποι δεν υπάρχουν . Ναι ν΄ αλλάξει η επιθεώρηση των δικαστών αλλά προϋποθέτει πρώτα την αλλαγή της στάσης της Ελληνική πολιτείας απέναντι στους δικαστές. Σε αντίθετη περίπτωση οποιαδήποτε αλλαγή στο τρόπο επιθεώρησης των δικαστών θα είναι προσπάθεια χειραγώγησης του πνεύματος των δικαστών από το σύστημα. Και ο αντίκτυπος της απόπειρας χειραγώγησης θα είναι η αμφισβήτηση της ΔΙΚΑΙΟΤΗΤΑΣ του όλου συστήματος της δικαιοσύνης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω πάντως δύο απορίες:
ΑπάντησηΔιαγραφή1) Πώς συμβιβάζονται ΚΑΙ ταχύτητα ΚΑΙ ποιότητα των αποφάσεων; Αν θέλουμε ταχύτητα, θα πρέπει στο μεν πρώτο βαθμό να γίνει υποχρεωτική η επιθεώρηση βάσει λίγων μόνο αποφάσεων, ώστε να μπορεί να επιτευχθεί ταχύτητα στις υπόλοιπες (αυτό αποτελεί και επίμονο αίτημα των δικηγόρων, που όμως δεν το προβάλλουν δημόσια), στα δε ένδικα μέσα να αυξηθεί το παράβολο, ούτως ώστε τα εφετεία και ο ΑΠ να μην επιβαρύνονται χάριν παιδιάς με υποθέσεις δικομανών.
2) Πώς θα μετρηθούν "αντικειμενικά" οι αναβολές, από τη στιγμή που μία παράβαση καθήκοντος ή μία συκοφαντική δυσφήμηση ρίχνει όλο το πινάκιο πίσω;
Ανεξάρτητα από το ορθό η όχι της παρέμβασης του κυρίου Ρακιντζή στον τρόπο αξιολόγησης των δικαστικών και εισαγγελικών λειτουργών, το μόνο σίγουρο είναι ότι το μέχρι σήμερα σύστημα αξιολόγησης πάσχει και είναι ιδιαίτερα ξεπερασμένο έως κωμικό, για όσους λόγους προανέφεραν οι σχολιαστές που ήδη σχολίασαν το σχετικό δημοσίευμα αλλά και για πολλούς άλλους ακόμη που δεν είναι του παρόντος.Το σημαντικότερο όμως όλων που εξακολουθούμε να παραβλέπουμε είναι ότι υπάρχει αντικειμενικός τρόπος αξιολόγησης των δικαστών και των εισαγγελέων τουλάχιστον των βαθμίδων μέχρι του Προέδρου Εφετών και του Εισαγγελέα Εφετών για τα πολιτικά δικαστήρια, στα οποία μεταξύ άλλων συναδέλφων, ασκώ επί δεκαπενταετία και πλέον τα καθήκοντά μου. Και αυτός είναι ο ακόλουθος: 1) για τους δικαστές: Α) να καταχωρούνται ηλεκτρονικά τα αποτελέσματα των πολιτικών αποφάσεων που εκδίδουν (δεκτή, απορριπτική, ουσιαστικά βάσιμη, νόμω αβάσιμη, αόριστη κλπ, η αγωγή, η ανακοπή, η αίτηση ) και να συγκρίνονται με τα αποτελέσματα των αποφάσεων που εκδίδονται μετά την προσβολή των αποφάσεων που εξέδωσαν οι δικαστές αυτοί με ένδικα μέσα. Σχεδόν όλες οι πρωτοβάθμιες πολιτικές αποφάσεις σήμερα, προσβάλλονται με ένδικα μέσα και οι αντιδικίες δεν εξαντλούνται στον πρώτο βαθμό δικαιοδοσίας. Σε περίπτωση ταύτισης της κρίσης του πρωτοβάθμιου με το δευτεροβάθμιο δικαστή, ο δικαστής του πρώτου βαθμού έχει όλα τα εχέγγυα δίκαιης κρίσης και ικανότητα απονομής δικαίου, διαφορετικά όχι. Β) το ίδιο να συμβεί και για τα ποινικά δικαστήρια. να καταχωρούνται δηλαδή οι αποφάσεις των πρωτοβαθμίων και να συγκρίνονται με εκείνες των δευτεροβαθμίων, μετά την άσκηση έφεσης και άλλων ένδικων μέσων και την εκδίκαση των ενδίκων αυτών μέσων. Σε περίπτωση ταύτισης της κρίσης του πρωτοβάθμιου με το δευτεροβάθμιο δικαστή έχουμε ένα δικαστή με καλή κριτική ικανότητα και κατ' επέκταση ικανότητα απονομής δικαίου, διαφορετικά όχι. Επίσης, να συλλέγονται και να καταχωρούνται στατιστικά στοιχεία για το πόσες υποθέσεις δίκασε, πόσες ανέβαλε και για ποιο λόγο, ο κάθε δικαστής, τα οποία μάλιστα και να δημοσιοποιούνται. Στις πολιτικές - αστικές υποθέσεις συνήθως επέρχεται σε όλες τις δικαστικές υπηρεσίες μια εξομοίωση, πάνω ή κάτω. Εκεί που επικρατεί χάος απύθμενο είναι τα ποινικά δικαστήρια, στα οποία δικαστές φυγόπονοι ή ευθυνόφοβοι αναβάλουν αφειδώς όλες τις δύσκολες και χρονοβόρες ποινικές υποθέσεις και τις αφήνουν να τις δικάσουν "τα κορόιδα", δηλαδή οι πραγματικά φιλόπονοι και ευσυνείδητοι συνάδελφοι, που ακριβώς επειδή δεν αποφεύγουν την εκπλήρωση του καθήκοντός τους, "φυτρώνουν" κυριολεκτικά στις έδρες και μετά ξεμένουν από χρόνο και αντοχές καθώς δεν προλαβαίνουν να γράψουν αστικές αποφάσεις και δύσκολα σκεπτικά βαριών ποινικών υποθέσεων που κινδυνεύουν να παραγραφούν, με αποτέλεσμα να είναι οι πρώτοι που ελέγχονται για "υποτιθέμενες καθυστερήσεις" και κάθονται να γράψουν και εξηγήσεις και για το λόγο αυτό. Απίστευτη τιμωρία και αδικία μεταξύ των ίδιων των δικαστών. θα ήταν ωραίο να βλέπαμε τα στατιστικά στοιχεία ενός και μόνο δικαστηρίου ως προς τις ποινικές υποθέσεις που δίκασε ο κάθε δικαστής που υπηρετεί σε αυτό, τόσο σε ένα ολόκληρο δικαστικό έτος, όσο και σε μικρότερες χρονικές περιόδους (τρίμηνες, μηνιαίες κ.λ.π.). (ζητώ την κατανόηση του φιλόξενου διαχειριστή της ιστοσελίδας για το μέγεθος και τη διακοπή στο σημείο αυτό του μηνύματος και παρακαλώ για τη δημοσίευση και του τμήματος που ακολουθεί).
ΑπάντησηΔιαγραφή2/2
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς ελεγχθεί για παράδειγμα και για στατιστικούς και μόνο λόγους κατ' αυτό τον τρόπο το Πρωτοδικείο της Αθήνας και θα δούμε πόσο γρήγορα μειώνεται και ο αριθμός των συνολικά εκκρεμών ποινικών υποθέσεων. Μόνο έτσι θα αποκατασταθούν και οι μόνιμα αδικημένοι ευσυνείδητοι συνάδελφοι (όχι οι βραδείς και οι φυγόποινοι αλλά οι άλλοι, τα μόνιμα θύματα) που εργάζονται σαν τα μυρμήγκια, δεν τυγχάνουν όμως άριστων αξιολογήσεων με το υπάρχον σύστημα (διότι άριστοι χαρακτηρίζονται κάποιοι άλλοι με ...άλλα κριτήρια), δεν κάνουν διακοπές τα καλοκαίρια και τις γιορτές Χριστουγέννων και Πάσχα για να είναι υπηρεσιακά ενήμεροι, δεν βλέπουν οικογένειες, γονείς και παιδιά και αγχώνονται να αποδώσουν ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ και ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΙΜΗ δικαιοσύνη στους προσφεύγοντες ενώπιόν τους. 2) Για τους εισαγγελείς: A) να καταχωρούνται σε ηλεκτρονική βάση οι προτάσεις τους (εδρών και βουλευμάτων) και εάν αυτές συμβαδίζουν με την κρίση του δικαστηρίου ή του συμβουλίου στο οποίο παραπέμπεται η υπόθεση (ενδεχομένως και του δευτεροβάθμιου), τότε έχουμε έναν εισαγ. λειτουργό με δίκαιη κρίση, όπως και παραπάνω αναφέρθηκε για τους δικαστές.Το ίδιο και για κάθε άλλη χρέωση που τους γίνεται.Επίσης να τηρούνται και γι' αυτούς στατιστικά δεδομένα χρέωσης και παράδοσης, μηνύσεων, δικογραφιών κλπ, τα οποία να δημοσιοποιούνται. Καλές οι σκέψεις και οι προτάσεις αλλά τι να τις κάνει κάποιος όταν όλα κινούνται ανάποδα; Τι εννοώ; Eδώ τα τελευταία τρία χρόνια έπαψαν να αναρτώνται στην αίθουσα δικαστών του Πρωτοδικείου Αθήνας, ακόμη και οι συνολικές χρεώσεις των αστικών υποθέσεων κατά δικαστή και είδος διαδικασίας, ώστε να προκύπτει (και να βλέπουμε και οι ίδιοι) τι ακριβώς χρεώθηκε ο καθένας, μια πρακτική που εφαρμοζόταν επί δεκαετίες στο Πρωτοδικείο της Αθήνας, όπου τοποθετούνταν κάτω από τζάμι στα παλιά τραπέζια που υπήρχαν οι χρεώσεις όλων.Να έγινε τυχαία; Δεν νομίζω.Και μην ισχυρισθεί κανείς ότι αυτό έγινε για λόγους οικονομίας χαρτιού, γιατί αυτό θα αποτελέσει το καινούριο ανέκδοτο της Ευελπίδων.Μάλλον και οι χρεώσεις έγιναν προσωπικά δεδομένα πλέον και δεν πρέπει ο ένας να βλέπει τη χρέωση του άλλου.Ας κινηθούμε δηλαδή για να ανατρέψουμε τα ήδη κακώς κείμενα που μόνοι μας ανεχθήκαμε και μας επιβλήθηκαν και μετά βλέπουμε για άλλες ανακατατάξεις και αναπροσαρμογές. Πολλά είπα.Η Ελλάδα κινείται ακόμη αντίστροφα.Καλή συνέχεια και ευχαριστώ για τη φιλοξενία.Ο ηλιαστής.
«…Οι όποιες προσπάθειες ή έστω σκέψεις εκφράζονται για αλλαγή του υφιστάμενου νομοθετικού πλαισίου για την αξιολόγηση των δικαστών «σκοντάφτουν» πάνω στις έντονες αντιρρήσεις των δικαστικών ενώσεων, οι οποίες κάνουν λόγο για απόπειρες «αστυνόμευσης» των δικαστών και «προσβολής της ανεξάρτητης δικαστικής κρίσης…».Ως μέλος του ΔΣ της ΕΔΕ,αλλά πρωτίστως ως νομικός, ερωτώ: άραγε συμβιβάζεται με τη συνταγματικά κατοχυρωμένη δικαστική ανεξαρτησία η άσκηση εποπτείας στους δικαστές, αναφορικά με την ουσία των αποφάσεων που εκδίδουν;Και πως μπορεί ο έλεγχος της ουσιαστικής κρίσης τους να αποτελέσει αντικειμενικό κριτήριο αξιολόγησής τους;Η αξιολόγηση του δικαστή, αναφορικά με την ουσία της απόφασης που έχει εκδώσει, όπως και να το κάνουμε, δε βρίσκεται σε αρμονία με την αρχή της δικαστικής ανεξαρτησίας. Αυτό, βέβαια, δε σημαίνει ότι ο δικαστής που ενδεχόμενα βγάζει αυθαίρετη απόφαση, δεν έχει ευθύνες. Όμως οι ευθύνες και ο έλεγχος του δικαστή, αναφορικά με την ου¬σία της απόφασης που έχει εκδώσει, είναι αδιανόητο να αναζητούνται στο πλαίσιο μιας μυστικής διαδικασίας,με τον επιθεωρούμενο να μην έχει καμία πρόσβαση στη σχετική διαδικασία και να μην μπορεί να προσφύγει αρμοδίως.Αν η διεξαγωγή μυστικής διαδικασίας επιθεώρησης δικαστή, αναφορικά,μάλιστα, με τη ουσία της απόφασης που έχει εκδώσει,δεν είναι απροκάλυπτη άρνηση της συνταγματικά κατοχυρωμένης δικαστικής ανεξαρτησίας,τότε τι είναι; Βέβαια, ο αντίλογος είναι πως θα ελεγχθεί η παράβαση του νόμου που έγινε από τον ελεγχόμενο δικαστή στο σκεπτικό της απόφασής του. Όμως, η αντίληψη αυτή υπεραπλουστεύει ένα από τα πιο περίπλοκα ζητήματα. Και τούτο,όπως έχει πει ο καθηγητής Κ.Μπέης, για τον ακόλουθο λόγο: κανένας σχεδόν νόμος δεν προσδιορί¬ζει με εμπειρικές έννοιες τις προϋποθέσεις εφαρμογής του. Η αντίθεσή μου στο προτεινόμενο σύστημα επιθεώρησης των δικαστών,δεν σημαίνει ότι το υπάρχον δεν πάσχει,αλλά οι οποιεσδήποτε προτάσεις για αλλαγή ή βελτίωσή του,θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη ότι στο σύγχρονο κράτος δικαίου ο δικαστής δεν είναι δημόσιος υπάλληλος,που μπορούν να τον ποδηγετήσουν οι ανώτεροι του, αλλά ανεξάρτητος λειτουργός που δικαιοδοτεί μόνος, δίχως τον προληπτικό ή κατασταλτικό έλεγχο του προσώπου του από προϊσταμένους.Εκτός αν η παραπάνω πρόταση είναι η προαναγγελία αναθεώρησης των σχετικών συνταγματικών διατάξεων…
ΑπάντησηΔιαγραφήΒαρβάρα Πάπαρη,Εφέτης Λάρισας,μέλος του ΔΣ της ΕΔΕ
Η αξιολόγηση των δικαστών, είναι ένα τόσο δύσκολο θέμα που όποια προσέγγιση μηχανιστική το κάνει αστείο. Δηλαδή θα πρέπει να συμμορφωθούν οι κατώτερες βαθμίδες στις ανώτερες με βάση το σκεπτικό τους ; Το απλό είναι να δούμε γιατί ενδεχομένως ο ίδιος δικαστής διαφοροποιείται με βάση τις επόμενες αποφάσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο βασικό που δεν βλέπω όμως είναι: Πόσο τις εκατό των δικαστών θα απολυθούν ετησίως . Αν δεν οριστεί ότι το π.χ. 1,3% των δικαστών θα απολύεται κάθε χρόνο, και αυτό το 1,3% θα είναι οι δικαστές με χαμηλότερο βαθμό θα καταλήξουμε σε άσκοπη αξιολόγηση. Τα ίδια ισχύουν για τους καθηγητές τους στρατιωτικούς κτλ.
Και θα πρέπει να χάνουν χρόνο σε αξιολογήσεις οι ανώτερες βαθμίδες όταν έχουν άλλο έργο να επιτελέσουν ; Δηλαδή μόνο οι ανώτερες βαθμίδες είναι άξιες να αξιολογήσουν τους άλλους ; Για μένα λύση είναι:
α) Διαφάνεια . Διαφάνεια ίσον μαγνητοφώνηση συνεδριάσεων. Αποφάσεις στο διαδίκτυο. Καταγραφή του χρόνου αποφάσεων.
Οι ανώτερες βαθμίδες δικάζοντας αξιολογούν παρεμπιπτόντως και τους εκδόσαντες την προηγούμενη απόφαση. Για να γίνει αυτό όμως σωστά θα πρέπει να γίνεται ακρόαση των ενδιαφερομένων. Άρα κάθε δίκη θα πολλαπλασιάζεται σε δίκη+αξιολόγηση . Και η αξιολόγηση μπορεί να είναι και πιο δύσκολη.
Καταλήγει ασύμφορο.
Αν δεν βρεθεί ένας σωστός τρόπος για να φεύγει το 1,3% των δικαστών ετησίως, τότε όλα είναι για το θεαθήναι.
Αξιολόγηση χωρίς αποτέλεσμα δεν έχει νόημα.
Η Δικαιοσύνη δεν εμπίπτει στο πεδίο της αρμοδιότητας του κ. Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης. Οποιαδήποτε παρέμβασή του - έστω υπό την μορφή "προτάσεως" - συνιστά παραβίαση της αρχής της διακρίσεως των λειτουργιών του Κράτους. Είτε το θέλουν μερικοί, είτε όχι, κατά το ισχύον Σύνταγμα στον τόπο μας έχουμε (ακόμη) δημοκρατικό πολίτευμα, θεμελιώδες στοιχείο του οποίου αποτελεί η ανωτέρω αρχή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροτάσεις από αναρμόδια για τα δικαστήρια πρόσωπα - έχουν απόλυτο δίκαιο όσοι υποστηρίζουν ότι οι δικαστές πρέπει να απαγορεύεται να κατέχουν θέσεις μετά ή και πριν τη συνταξιοδότηση τους - πρέπει να ανησυχούν. Οι προτάσεις αυτές εισάγουν μεγαλειωδώς δημοσιοϋπαλληλίστικη αντίληψη για τη δικαιοσύνη. Μπορούν να μας πουν οι εφευρετικοί προτείνοντες πρώτα απ΄ όλα πόσα λαμόγια της δημόσιας διοίκησης που υποτίθεται ότι επιθεωρούν ζουν και βασιλεύουν στο όνομα των κορόϊδων επί χρόνια; για να ακούσουμε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυνάδελφοι, οι καιροί είναι πονηροί! Αδιαμφισβήτητα το ζητούμενο δεν είναι η επίλυση των προβλημάτων στο χώρο της Δικαιοσύνης αλλα ξεκάθαρα η δημιουργία νέων!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑξίωμα 1ο
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην Ελλάδα όλα λειτουργούν ιδανικά. Για το λόγο αυτό κάθε πρόταση για αλλαγή, ακόμη και την για την παραμικρή, βρίσκει λυσσαλέα αντίδραση.
Αξίωμα 2ο
Η συνωμοσιολογία ζει και βασιλεύει. Πίσω από κάθε πρόταση για αλλαγή βρίσκονται σκοτεινά συμφέροντα που στόχο έχουν να υπηρετήσουν ... να πλήξουν τους θεσμούς ...κλπ
Αξίωμα 3ο Ο δικαστής δικαιούται να έχει άποψη για τα πάντα όλα (για την νομοθετική εξουσία, για την εκτελεστική εξουσία, για το πολιτικό σύστημα, για τη δημοκρατία κλπ), κανείς όμως μη δικαστής δεν έχει δικαίωμα να έχει άποψη για τη δικαιοσύνη και τη λειτουργία της.
Πιστεύω ότι εκκινούμε από εσφαλμένη αφετηρία. Τέτοιου είδους αξιολόγηση είναι ανέφικτη, διότι θα κληθούμε να κρίνουμε με όμοιο τρόπο ανόμοιες καταστάσεις, δεδομένου ότι ο τρόπος και οι ανάγκες λειτουργίας κάθε Δικαστηρίου καθώς και ο όγκος και το είδος των υποθέσεων διαφέρουν σημαντικά. Το πρόβλημα μπορεί να λυθεί μόνο με τη ριζική αλλαγή του τρόπου και των προϋποθέσεων εισαγωγής στο Δικαστικό Σώμα, Χρειαζόμαστε λειτουργούς με πρότερη κοινωνική και επαγγελματική εμπειρία, ικανούς να επεξεργάζονται γρήγορα και αποτελεσματικά τις δικογραφίες, να είναι σε θέση διευθύνουν αποτελεσματικά την αποδεικτική διαδικασία στα πλαίσια διερεύνησης του αποδεικτέου θέματος και να έχουν την ικανότητα να αποφασίζουν ορθά και γρήγορα. Αυτό απαιτεί την αύξηση του ορίου ηλικίας για την εισαγωγή στη σχολή Δικαστών, τουλάχιστον στα 32 έτη και στη διερεύνηση της ικανότητας του υποψηφίου, εφαρμόζοντας τις γνώσεις του, να δώσει ορθή λύση σε όσο μεγαλύτερο αριθμό δικογραφιών μπορεί εντός του χρόνου της εξέτασης. Αυτό θα λύσει το πρόβλημα. Δικαστές καταρτισμένοι, έμπειροι κοινωνικά, γρήγοροι και με ικανότητα να αποφασίζουν, από την αρχή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Δικαστής κ. Ρακιντζή ΔΕΝ είναι υπάλληλος του Δημοσίου, για να μπει σε κλοιό επιτήρησης (γιατί έτσι θα καταλήξει η προτεινόμενη ρύθμιση). Υπάρχει η Επιθεώρηση του Α.Π. για να διορθώνει τα κακώς -- κάποιες φορές -- κείμενα. Αυτό που θα έπρεπε να ειπωθεί είναι ότι το υπάρχον σύστημα επιδέχεται βελτιώσεων και αυτές πρέπει να προωθηθούν από το νυν Υπουργό Δικ/νης, που γνωρίζει καλύτερα από τους προηγούμενους τα τρωτά σημεία. Διότι, σε περίπτωση υιοθετήσεως των προτάσεων Ρακιντζή, ο τελευταίος είναι σαν να αποδέχεται, ότι και επί ημερών του ως Επιθεωρητού του Α.Π. η Επιθεώρηση, που εκείνος διενεργούσε, ήταν ...πλημμελής !
ΑπάντησηΔιαγραφή