ΔΕΕ: Η «οδηγία για την επιστροφή» δεν αντιτίθεται καταρχήν σε διάταξη κράτους μέλους που προβλέπει ότι υπήκοος τρίτης χώρας ο οποίος εισήλθε παρανόμως στην επικράτεια του, παραβιάζοντας απαγόρευση εισόδου, τιμωρείται με ποινή φυλακίσεως

Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ ΤΥΠΟΥ αριθ. 112/15

Λουξεμβούργο, 1 Οκτωβρίου 2015

Απόφαση στην υπόθεση C-290/14

Skerdjan Celaj

Η «οδηγία για την επιστροφή» δεν αντιτίθεται καταρχήν σε διάταξη κράτους μέλους που προβλέπει ότι υπήκοος τρίτης χώρας ο οποίος εισήλθε παρανόμως στην επικράτεια του, παραβιάζοντας απαγόρευση εισόδου, τιμωρείται με ποινή φυλακίσεως

Η «οδηγία για την επιστροφή» ¹ θεσπίζει τους κανόνες και τις διαδικασίες που τυγχάνουν εφαρμογής σε όλα τα κράτη μέλη για την απομάκρυνση των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών.

Στις 17 Απριλίου 2012, εκδόθηκε σε βάρος του Skerdjan Celaj, Αλβανού υπηκόου ευρισκόμενου στην ιταλική επικράτεια, απόφαση περί απελάσεώς του και διαταγή απομακρύνσεώς του συνοδευόμενες από απαγόρευση εισόδου στην ιταλική επικράτεια για χρονικό διάστημα τριών ετών. Ο S. Celaj εγκατέλειψε την ιταλική επικράτεια στις 4 Σεπτεμβρίου 2012 και ακολούθως εισήλθε εκ νέου στην εν λόγω επικράτεια παραβιάζοντας την απαγόρευση εισόδου που είχε εκδοθεί εναντίον του.

Ο Ιταλός εισαγγελέας άσκησε ποινική δίωξη κατά του S. Celaj ενώπιον του Tribunale di Firenze (πλημμελειοδικείο της Φλωρεντίας, Ιταλία) και ζήτησε να του επιβληθεί ποινή φυλακίσεως οκτώ μηνών βάσει ιταλικής διατάξεως, η οποία τιμωρεί με ποινή φυλακίσεως από ένα έως τέσσερα έτη κάθε υπήκοο τρίτης χώρας που εισέρχεται παρανόμως στην Ιταλία παραβιάζοντας απαγόρευση εισόδου. Το ιταλικό δικαστήριο ζητεί από το Δικαστήριο να διευκρινίσει αν η «οδηγία για την επιστροφή» αντιτίθεται στη διάταξη αυτή.

Στη σημερινή του απόφαση, το Δικαστήριο επισημαίνει, καταρχάς, ότι η οδηγία δεν αντιτίθεται καταρχήν σε ρύθμιση κράτους μέλους που χαρακτηρίζει την παράνομη επανείσοδο υπηκόου τρίτης χώρας ως πλημμέλημα και προβλέπει ποινικές κυρώσεις, συμπεριλαμβανομένης ποινής φυλακίσεως, εφόσον η ρύθμιση αυτή δεν θέτει σε κίνδυνο την επίτευξη των σκοπών της εν λόγω οδηγίας.

Συναφώς, το Δικαστήριο επισημαίνει ότι η θέση σε εφαρμογή πολιτικής στον τομέα της επιστροφής αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο μιας κοινής μεταναστευτικής πολιτικής η οποία σκοπό έχει να εξασφαλίσει, μεταξύ άλλων, την πρόληψη της παράνομης μεταναστεύσεως και της παράνομης διαμονής και την ενισχυμένη καταπολέμηση αυτής.

Ακολούθως, το Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι η οδηγία δεν αντιτίθεται στην επιβολή ποινικών κυρώσεων, συμφώνως προς τους εθνικούς κανόνες και τηρουμένων των θεμελιωδών δικαιωμάτων, σε υπηκόους τρίτης χώρας στους οποίους εφαρμόστηκε η διαδικασία επιστροφής που θεσπίζει η οδηγία αυτή και οι οποίοι διαμένουν παρανόμως στο έδαφος κράτους μέλους χωρίς να υπάρχει λόγος που να δικαιολογεί τη μη επιστροφή ².

 Το Δικαστήριο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι, a fortiori, η «οδηγία για την επιστροφή» δεν αντιτίθεται ούτε στην επιβολή ποινικών κυρώσεων, συμφώνως προς τους εθνικούς κανόνες, τηρουμένων των θεμελιωδών δικαιωμάτων και, ενδεχομένως, της Συμβάσεως της Γενεύης 3, σε παρανόμως διαμένοντες υπηκόους τρίτης χώρας οι οποίοι εισέρχονται εκ νέου παρανόμως στην επικράτεια κράτους μέλους, παραβιάζοντας την απαγόρευση εισόδου που είχε εκδοθεί σε βάρος τους.

1 Οδηγία 2008/115/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, σχετικά με τους κοινούς κανόνες και διαδικασίες στα κράτη μέλη για την επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών (ΕΕ L 348, σ. 98).

2 Αποφάσεις του Δικαστηρίου της 28ης Απριλίου 2011, C-61/11 PPU, El Dridi (βλ. επίσης Ανακοινωθέν Τύπου αριθ. 40/11) και της 6ης Δεκεμβρίου 2011, C-329/11, Achughbabian (βλ. επίσης Ανακοινωθέν Τύπου αριθ. 133/11).

http://curia.europa.eu/jcms/upload/docs/application/pdf/2015-10/cp150112el.pdf