Τα πρώην εξουσιοδιοτημένα συνεργεία Daimler δεν είναι υπεύθυνα για τις καταχωρίσεις οι οποίες, παρά την προσπάθεια που αυτά κατέβαλαν για τη διαγραφή τους, εξακολουθούν να συνδέουν την επωνυμία τους με το σήμα «Mercedes-Benz» στο Διαδίκτυο

Το Δικαστήριο επιβεβαιώνει ότι η επισήμανση των εσπεριδοειδών η οποία αναγράφει τα συντηρητικά και τις λοιπές χημικές ουσίες που έχουν χρησιμοποιηθεί κατά την επεξεργασία μετά τη συγκομιδή είναι υποχρεωτική

Το Δικαστήριο αποφαίνεται ότι το Γενικό Δικαστήριο δεν υπέπεσε σε σφάλμα καθόσον απέρριψε

την προσφυγή της Ισπανίας

Διάταξη του δικαίου της Ένωσης για την εμπορία των εσπεριδοειδών (λεμονιών, μανταρινιών και πορτοκαλιών)^[1] ορίζει ότι οι συσκευασίες των φρούτων αυτών πρέπει να φέρουν επισήμανση η οποία αναγράφει τα συντηρητικά και τις λοιπές χημικές ουσίες που έχουν χρησιμοποιηθεί κατά την επεξεργασία μετά την συγκομιδή, εφόσον συντρέχει τέτοια περίπτωση^[2]. Με την έκδοση της διατάξεως αυτής η Επιτροπή θέλησε να διασφαλίσει την ορθή εφαρμογή της νομοθεσίας της Ένωσης για τα πρόσθετα τροφίμων. Για τον σκοπό αυτόν απέκλινε από ένα μη δεσμευτικό πρότυπο εμπορίας^[3] που έχει υιοθετήσει η UNECE^[4] και κατά το οποίο η αναγραφή ενδείξεως για τα συντηρητικά ή άλλες χημικές ουσίες που έχουν χρησιμοποιηθεί είναι υποχρεωτική μόνον εφόσον την απαιτεί η νομοθεσία του κράτους εισαγωγής.

Επιληφθέν προσφυγής που άσκησε η Ισπανία με αίτημα την ακύρωση της ανωτέρω διατάξεως, το Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με απόφαση του 2014^[5], απέρριψε την προσφυγή κρίνοντας ότι: (i) η Επιτροπή δεν ήταν υποχρεωμένη να υιοθετήσει στο επίπεδο της Ένωσης πρότυπο εμπορίας για τα εσπεριδοειδή όμοιο με το πρότυπο UNECE· (ii) η αρχή της ίσης μεταχειρίσεως και της απαγορεύσεως των διακρίσεων δεν παραβιάστηκε, δεδομένου ότι, όσον αφορά τον σκοπό της πληροφορήσεως των καταναλωτών για τις ουσίες που χρησιμοποιούνται κατά την επεξεργασία μετά τη συγκομιδή, οι παραγωγοί εσπεριδοειδών βρίσκονται σε διαφορετική κατάσταση από τους παραγωγούς άλλων οπωροκηπευτικών· (iii) η αρχή της αναλογικότητας ομοίως δεν παραβιάστηκε, δεδομένου ότι, οι καταναλωτές, βλέποντας την ειδική επισήμανση των οπωροκηπευτικών, δεν θα καταλήξουν στο εσφαλμένο συμπέρασμα ότι τα οπωροκηπευτικά που δεν φέρουν τέτοια επισήμανση δεν έχουν υποστεί επεξεργασία με χημικές ουσίες και (iv) η επισήμανση για τυχόν επεξεργασία των εσπεριδοειδών μετά τη συγκομιδή είναι αναγκαία για να διασφαλιστεί επαρκής προστασία των καταναλωτών ενώ δεν είναι αποδεκτή μια διάκριση μεταξύ των καταναλωτών που βρίσκονται εντός και εκτός της Ένωσης.

Η Ισπανία άσκησε αίτηση αναιρέσεως ενώπιον του Δικαστηρίου ζητώντας την αναίρεση της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου.

Με τη σημερινή του απόφαση, το Δικαστήριο απορρίπτει στο σύνολό της την αίτηση αναιρέσεως που άσκησε η Ισπανία.

Κατά το Δικαστήριο, το Γενικό Δικαστήριο, αφενός, αιτιολόγησε επαρκώς την απόφασή του και, αφετέρου, ορθώς έκρινε ότι η επίμαχη διάταξη ήταν ανάλογη προς τον επιδιωκόμενο σκοπό. Το Δικαστήριο επιβεβαιώνει, όπως και το Γενικό Δικαστήριο, ότι είναι λογικό να παρέχεται στον καταναλωτή πληροφόρηση για την επεξεργασία των εσπεριδοειδών μετά τη συγκομιδή τους, δεδομένου ότι, σε αντίθεση με άλλα φρούτα τα οποία έχουν λεπτό φλοιό, τα εσπεριδοειδή μπορούν να υποστούν επεξεργασία με χρήση πολύ μεγαλύτερων δόσεων χημικών ουσιών, ο δε φλοιός τους μπορεί, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, να ενσωματωθεί στα τρόφιμα. Το Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι τα ανώτατα όρια καταλοίπων για την ουσία 2-phenylphenol (γεωργικό μυκητοκτόνο το οποίο χρησιμοποιείται για το κέρωμα των εσπεριδοειδών) είναι 50 φορές υψηλότερα για τα εσπεριδοειδή απ' ότι για άλλα φρούτα^[6].

Το Δικαστήριο υπογραμμίζει επίσης ότι ορθώς το Γενικό Δικαστήριο έκρινε ότι η εξέταση τυχόν ανταγωνιστικού μειονεκτήματος δεν ήταν λυσιτελής στο πλαίσιο της εκτιμήσεως σχετικά με την τήρηση της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως, δεδομένου ότι δεν μπορούσε να αναιρέσει τη διαπίστωση ότι οι παραγωγοί των εσπεριδοειδών που υπάγονται στην προσβαλλόμενη διάταξη δεν βρίσκονται σε παρόμοια κατάσταση με τους παραγωγούς άλλων οπωροκηπευτικών.

Εξάλλου, το γεγονός ότι ούτε η ειδική νομοθεσία σχετικά με τα συντηρητικά και τις λοιπές χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται κατά την επεξεργασία μετά τη συγκομιδή ούτε η νομοθεσία σχετικά με την πληροφόρηση των καταναλωτών επιβάλλουν ιδιαίτερη επισήμανση για τα φυτοφάρμακα που χρησιμοποιούνται κατά την επεξεργασία δεν εμποδίζει την Επιτροπή να υιοθετήσει πρότυπο εμπορίας το οποίο λαμβάνει ιδίως υπόψη το συμφέρον των καταναλωτών να λαμβάνουν επαρκείς και διαφανείς πληροφορίες, καθώς επίσης και τυποποιημένες συστάσεις της UNECE. Ειδικότερα, το γεγονός αυτό δεν εμποδίζει την Επιτροπή να θεσπίσει διάταξη η οποία να προβλέπει ότι στην επισήμανση των εσπεριδοειδών πρέπει να γίνεται αναφορά στην επεξεργασία στην οποία αυτά υποβλήθηκαν μετά τη συγκομιδή.

---

^[1]  Οι φράπες, τα γκρέιπ φρουτ και τα γλυκολέμονα εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής του εν λόγω προτύπου εμπορίας.

^[2] Μέρος B 2, σημείο VI D, πέμπτη περίπτωση, του παραρτήματος I, του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 543/2011 της Επιτροπής, της 7ης Ιουνίου 2011, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) 1234/2007 του Συμβουλίου, όσον αφορά τους τομείς των οπωροκηπευτικών και των μεταποιημένων οπωροκηπευτικών (ΕΕ L 157, σ. 1). Ο κανονισμός 1234/2007 ( «ενιαίος κανονισμός ΚΟΑ») αφορά την κοινή οργάνωση των γεωργικών αγορών και ειδικές διατάξεις για ορισμένα γεωργικά προϊόντα.

^[3] Πρότυπο UNECE fFv 14 για την εμπορία και τον έλεγχο της εμπορικής ποιότητας των εσπεριδοειδών.

^[4] Οικονομική Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για την Ευρώπη. Στην επιτροπή αυτή μετέχουν σήμερα 56 κράτη της Ευρώπης (περιλαμβανομένων όλων των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης), της Κοινοπολιτείας Ανεξάρτητων Κρατών και της Βόρειας Αμερικής. Στο πλαίσιο της UNECE λειτουργεί η ομάδα εργασίας για τις προδιαγραφές ποιότητας των γεωργικών προϊόντων η οποία είναι αρμόδια, μεταξύ άλλων, για τον καθορισμό κοινών προτύπων για τα ευπαθή προϊόντα.

^[5] Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Νοεμβρίου 2014, Ισπανία κατά Επιτροπής (T-481/11, βλ. ΑΤ αριθ. 151/14).

^[6] Παράρτημα II του κανονισμού (ΕΚ) 396/2005 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23 Φεβρουαρίου 2005, για τα ανώτατα όρια καταλοίπων φυτοφαρμάκων μέσα ή πάνω στα τρόφιμα και τις ζωοτροφές φυτικής και ζωικής προέλευσης και για την τροποποίηση της οδηγίας 91/414/ΕΟΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 70, σ. 1).

http://curia.europa.eu/jcms/jcms/P_190944/