ΚΑΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ

Του Δημητρίου Ζιγκόλη,

Αντεισαγγελέα Πρωτοδικών Ροδόπης

   Με την ευκαιρία των εορτών, επιχείρησα ένα ξεσκόνισμα στη βιβλιοθήκη μου και το μάτι μου έπεσε στα απομνημονεύματα κάποιου Χαράλαμπου Ποταμιάνου. Εκεί λοιπόν διάβασα, μάλλον ξαναδιάβασα τα εξής πολύ ενδιαφέροντα:

  Στην πρώτη θητεία του Προέδρου των ΗΠΑ Ντ. Αϊζενχάουερ (1952-1956) και ενώ ο ψυχρός πόλεμος ήταν στο αποκορύφωμά του (πόλεμος στην Κορέα, ένταση μεταξύ Ανατολικής και Δυτικής Γερμανίας), κάποιος αμερικανός πολίτης ζητά να του επιτραπεί να ταξιδεύσει στη τότε Σοβιετική Ένωση (σημ.: τότε τα διαβατήρια, ίσχυαν για ένα χρόνο και για ένα μόνο ταξίδι μετ’ επιστροφής).

  Φυσικά οι αμερικανικές αρχές απέρριψαν το αίτημα του πολίτη αυτού, επικαλούμενες, γενικά και αόριστα, λόγους εθνικής ασφαλείας των Ηνωμένων Πολιτειών. Ήταν η εποχή κατά την οποία μεσουρανούσε ο διαβόητος γερουσιαστής Μακάρθυ, και όπως ειπώθηκε ο Ψυχρός Πόλεμος ήταν στο «φόρτε» του.

 Ο αμερικανός αυτός πολίτης προσέφυγε στα αρμόδια δικαστήρια, και έφτασε μέχρι το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ. Το Ανώτατο Δικαστήριο έκανε δεκτό το αίτημα του πολίτη, ακύρωσε την σχετική πράξη της Διοίκησης, με το σκεπτικό ότι οι λόγοι εθνικής ασφαλείας πρέπει να εξειδικεύονται ειδικά και εμπεριστατωμένα. Έτσι, το Ανώτατο Δικαστήριο, με απόφασή του υποχρέωσε τις αρχές να επιτρέψουν το ταξίδι του προσφεύγοντα στη Ρωσία.

  Φυσικά, η απόφαση ξένισε την κοινή γνώμη. Ο γερουσιαστής Μακάρθυ αναρωτιόταν δημόσια «πως τόλμησαν οι Δικαστές του Ανωτάτου Δικαστηρίου να αποφασίσουν κάτι τέτοιο», και μέσω των εφημερίδων και των ΜΜΕ, απειλούσε «θεούς και δαίμονες». Υπήρξε μία αναστάτωση και πλανιόταν το ερώτημα αν με το ταξίδι αυτό θα απειλούνταν ή όχι η ασφάλεια των ΗΠΑ.

  Τότε παρενέβη ο Πρόεδρος Αϊζενχάουερ. Με επείγον τηλεοπτικό του διάγγελμα προς το αμερικανικό Έθνος έλυσε την «κρίση» που δημιουργήθηκε λέγοντας τα εξής: «τις τελευταίες ημέρες, με αφορμή το ταξίδι ενός συμπολίτη μας στην ΕΣΣΔ, δημιουργήθηκε ένας αδικαιολόγητος θόρυβος με αφορμή την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου με την οποία γίνεται δεκτό το αίτημα του ανθρώπου αυτού, ώστε να ταξιδεύσει στη Ρωσία.

   Ο άνθρωπος αυτός θα πάει στη Ρωσία και εγώ προσωπικά εγγυώμαι την ασφάλεια των ΗΠΑ από αυτό το ταξίδι. Όμως ο κίνδυνος δεν προέρχεται από το ταξίδι του ανθρώπου αυτού στη Ρωσία. Ο κίνδυνος  προέρχεται, όταν δημοσίως αμφισβητούνται οι νόμοι και η ισχύς των δικαστικών αποφάσεων…»

Αυτά λοιπόν στην Αμερική της δεκαετίας του 1950 (!).

                                                      Χρόνια πολλά σε όλους.

   

Δημήτριος Ζιγκόλης

Αντεισαγγελέας Πρωτοδικών Ροδόπης